Morgunblaðið - 19.02.1920, Blaðsíða 4

4
MORGUNBLAÐIÐ
Hérmeðj tilkynnist að okkar elskulegnr Guðmundur, andaðist1
io.';þ. m. — Jarðarförin’er ákveðin föstudag 20. þ. m. kl. 1 e.
h. frá heimili okkar, Hverfisgötu 90
Ingun Einarsdóttir Ermenrekur Jónsson.
Vatnsleiðslurör
REDF RNS
Gúítim'hœlar
tru best" o-j Ddýrastir
f Fást hjá
B’ vMeTíDHHoo & Bjtrnar
l.auga ’egi 17,
og fle tum skósmiðum.
úr járni, ógallv., umj^oolm.^i1/*”# 250 m. 1” og ?o"m. ®/4'i
ódýrt. — Ennfremur um soo kilo 1XV2” i^rn- — Talið við
til sölu
Frá 1. marts
O Benjamínsson
Sími 166.
verðnr lá^mark á tfma-
kaupi múrara kr. 1,75
Járnvorur
Blikkvörur af Öllum
Steindar (email.) vörur tegUrKJum
Kústar, burstar, penslarj
hvergi betri né ódýrari og hvergi eins ódýrar
í stórkaupum og hjá
John Willumsen
€
Kaupmannahðfn
selur aðeins kaupmönnnm og kaupfélögum.
Hessian Spyrjið um verð.
Miklar birgðir fyrirliggjandi*af striga, margar teg.^og breiddir.
Pantanir afgreiddar með litlnm fyru vara um alt land. Tekið á móti
pöntunum af öllum teg. af striga, nllarnöllnm, nýjum kola- og saltpok-
nm frá verksmiðjum George Howe & Bro Dundee.j
Simi"642. Simnefni :|Lander.
lá. Andersen, Umboðs & heildsala, Austurstr. 18
Peningaveski svart með 20 kr.
í, tapaðist frá Laugavegsapóteki
niður í bæinn. Finnandi beðinn að
skila því í Ingólfshúsið niðri.
Ofnsvertan
„lsafold“
Sýnishornasafn og verðlistar i Bankastræti 11.
O. Friðgeirssoo & Skúlason.
200 menn
N orðlen dingamótinu
frestað um óákveðinn tfma.
Menn eru beðnir að geyma aðgöngumiða sína.
Húsnæði vantar.
1—2 herbergi og eldhús óskast
til leigu strax eða seinna í mánuðin-
um handa fámennri fjölskyldu.
Há leiga horguð.
Tilhoð merkt „Húsnæði" leggist
inn á afgreiðslu Morgnnblaðsins.
JÖRÐ TIL SÖLU.
Hamrar í Mýrasýslu fást til
kaups og ábúðar í fardögum 1920.
Fasteignaskifti geta átt sér stað.
Semjið við undirritaðan
Porv. Helga Jónsson, Grettisg. 51.
viðtalstími 2—3 e. m.
TÓFUSKINN,
hvít og blá,
keypt hæsta verði.
Tage og F. 0. Möller.
Frímerki,
brúkað, kaupi eg háu verði. — Verð-
skrá ókeypis.
Sig. Pálmitson
Hvammstanga.
er best, fæst hjá
Hanuesi O'afssyni
Glitofnar ábreiður
eða
söðuiklæði
óskast til að hnýta þorskanet. Kaupið hækkað. Komið í dag i
verslun mína.
Sigurjiit Pétursson, Hafnarstrati 18,
Tilboð
vil eg kaupa.
Vilh. Pínsen, ritstjóri.
óskast i ca. 700 saltfullar og ca. 1700 tómar slidartunnur, flestallar nýjar
en allar góðsr og fnllbentar. Tnnuurnar eru geymdar i góðum hdsum
á Eskifirði og Reyðarfirði.t
Lysthafendur snúi sér til
<Xorger <fflausens, Esíiml
Eg er aftur kominn i samband við
Klæðaverksmiðju Cbr. Junckers, sem
mörgum er að gAftii kunn fyrir sfna
haldgóBu og ódýru ullardúka.
»Prufur« til sýuis.
Uíl og prjónaða’- ullartuskur keypt-
ar háu verBI.
Flnnb. J. Amdal, Hafnarfirfti
Vegna inflúensuhæftu
ern heimsóknir bannuðar til heilsmhælisins á Vifilsstöðnm
Sigurður Magnússon.
Loveiand lávarður,
finnur Amerikn.
EFTIR
C. N. og A. M. WILLIAMSON.
56
hann gat ekki fengiS — ást Lesley
Dearmers.
Hann hafði óskaS eftir henni frá
byrjun, en þó ekki nógn rækilega strax.
En nú hefði hann ekkert taliC eftir sér
enga fóm álitið of stóra, ef hún heföi
getaö fært honum þaö, sem hann mat
ekki nógn mikils í byrjun.
Hann þóttist nú viss um, aö móöir
hans hefði skrifaö og Betty líka. po
tiltæki frú Moon væri honum hulið, þá
taldi hann sjálfsagt aö bréfin hefðu
veriö send. Nú mundi alt falla í faöma
viö þrár hans og vonir.
Meöan hann var í þessum bollalegg-
ingum, sendi Lesley eftir honum. Hún
skoöaði hann enn réttan og sléttan bif-
reiðarstjóra* eins og von var. Hún
epuröi hvort hann mundi geta keyrt
hana nú strax.
Loveland fleygöi blaöinn og þjónninn
lét þaö liggja þar sem það var komiö.
Hann áleit a‘ö ungfrúin mundi hafa all-
an hngan á ferðinni.
Loveland athugaöi vélina, reyndi
hann að taka fullnaöaraövöranum, hvað
hann ætti að gera.
Ef hann segði nú ekki hið sanna nm
sig, þá gat hann haldiS áfram aS vera
bifreiSarstjóri. En einhverntíma kæmi
að því aS hann yrði aS gangast viS
greifanafni sínu, og þá gat Lesley fund-
ist þaS undarlegt, aS hann hefSi ekki
sagt til þess strax. En þaS fanst honum
óbærileg tilhugsun aS fara til Englands
án þess aS hún væri með og án þess aS
liafa von um aS sjá hana nokkumtíma
Eftir aS hafa kynst Lesley á heimili
hennar, fanst honum aS ást sín til henn-
ar vera hálfu dýpri. Nú þegar hann sá
fram á skilnaSinn, sem fulla vissu, varS
hver samverastund meS Lesley ómetan-
legt dýrmæti.
Hann ákvaS því ekki aSeins aS þegja
nm greinina í blaðinu heldur og aS
I
snúa til herbergis síns og fela þaS.
Hann gerSi þaS óSara og gladdist
rnikiS yfír því aS finna blaSiS á sama
staS.
Vitanlega gat þaS komiS fyrir aS
þær frænkur færu aS spyrja eftir blaS-
inu. Og þá kæmi þaS upp úr kafinu,
aS þaS hefSi sést seinast á borSi hans.
En þaS gat varla talist yfimáttúrlegur
atburSur, þó aS dagblaS hyrfi. Og nú
hafSi Lesley veriS árla á fótum og því
mjög líklegt aS hún hefSi ekki séS
hlöSin. AS minsta kosti þóttist hann
sannfærSur um aS þennan morgun
breyttist sambandiS ekki neitt. Og lík-
legast héldist þá alt í gamla horfinn
þangaS til Cremer kæmi. En þegar
hann kæmi þá skyldi hann víkja og
gleSjast af því aS geta sagt Lesley hver
liann væri. .
pegar hifreiSin var tilbúin ók hann
henni aS aSaldyrunum, stóS læsley þar
og var aS festa á sig slæSu sína. pótti
lionum þaS.dásamleg sjón.
Loveland varS glaSur er hann sá
aS hún var ein. pó frænkan væri þeim
ekki til neins baga þá var þaS þó yndis-
legast aS vera einn meS Lesley.
— pó undarlegt sé, gat eg ekki sofiS
í nqtt, sagSi Lesley, þess vegna datt
iner í hug, að bifreiSarferS svona árla
dags mundí hreinsa alt místur og rnóSn
úr sálinni. Eg vona aS þér hafiS ekkert
f móti því aS koma út svona snemma.
T.oveland langaSi til aS segja aS þaS
kæmi sér á engan hátt undarlega fyrir
sjónir, nema ef vera skyldi aS því leyti,
&S svona guSdómleg vera skyldi vera á
fótum svona snemma. En bifreiSastjór-
ar, þó aSalsmenn séu, koma ekki meS
•slíkar athugasemdir í eyru húsbænda
sinna. Hann svaraSi því aSeins, að hon-
um þætti leitt a'S hún hefSi ekki sofiS,
og hann væri altaf reiSubúinn á hva'ða
tíma sem væri. — pér hafiS víst skrif-
aS lengi fram eftir í gærkvöldi, bætti
hann viS.
— Ekki beinlínis skrifaS, sagSi Lesley
um leiS og hún batt slæSuna til fulls.
Eg var aS lesa þátt af nýju leikriti,
sem Sidney er aS gefa út. paS getnr
veriS, aS þaS hafi gert mig andvaka.
Minsta kosti fór eg aS hgusa um alt
milli hirnins og jarSar í staSinn fyrir
aS fara aS sofa, og svo var eg vakin
Jkl. 7 með skeyti og gat ekki sofnaS
aftur.
EitthvaS var þaS í augum Leslevs,
sem fullvissaSi Yal um þaS, aS nú væri
Cremers von bráSlega. En hann var
orSinn vel taminn þjónn svona útvortis,
svo hann spurSi einskis í þá átt, aSeins
hvort hann ætti aS keyra.
— Máske þér viljiS byrja. Eg er held
eg of taugaóstyrk. Seinna ætla eg aS
keyra.
Hún lét hann hjálpa sér upp í bif-
reiSina. HandtakiS fanst honum seitla
gegnum sig. Svo settist hann viS hliS
henni og ók burt í fljúgandi ferS.
— pér hafiS enn ekki heyrt neitt frá
ættfólki ySar í Englandi? spurSi Lesley
eftir stundar þöng.
— Ekki neitt enn, svaraSi Valur. En
eg vonast eftir því daglega. Eg sagSi
ySur víst frá þeim ráSstöfunum, sem eg
hefi gert til þess aS láta senda mér
hréfin?
— Já, þaS hafiS þér sagt mér. En eg
var aS hugsa um, hvort þér hefSuS
fengiS góSar fregnir vegna---------
— Vegna einhvers sem stóS í skeytinn
ySar? sagSi Loveland.
— Já, ekki beinlínis. GætiS ySar, þér
keyrSuð oí liratt fyrír þetta horn.
— GerSi eg þaS? spur'ði Loveland.
FyrirgefiS. Eg tók ekki eftir því.
PaS var hræSiIeg játning af bifreiS-
arstjóra. Ó, vesalings hænuunginn, þér
voruS nærri búnir aS keyra ofan á hann.
Eg held, aS taugar ySar séu ekki sem
sterkastar. Eg held aS eg mundi keyra
jafn vel sjálf.
—Eg játa, aS eg á skiliS ráSningu.
Eg varS annars hugar augnablik.
— Eg held aS eg vilji keyra dálítiS,
Gordon, ef þér hafiS ekkert á móti því.
— pvert á móti, svaraSi Loveland og
datt í hug, aS þaS væri hiS bezta, sem
kæmi fyrir, ef hún keyrSi svo illa, aS
bifreiSin færi um koll og þau biSu bæSi
dauSa af, því þaS væri langt um ánægju
legra aS fara út úr veröldinni meS henni
en skilja viS hana í þann veginn aS
giftast Cremer.