Morgunblaðið - 30.08.1924, Blaðsíða 2

MOROUNBLAÐfB
llfaTMM
ar verði bættir, sem talist geta
sligandi eða lamandi fvrir efna-
hag manna. Má nátturlega lengi
deila um hæfilegt mark, en sann-
i gjarnast finst mjer, að hálfsmán-
aðar lega vami óbætt, 3 vikna lega
bætt hálfum bótum, en fullum
bótum nú sem lengri væri. Sjúkra-
samlögin gæfu þá kost á viðauka-
tryggingu fyrir minni áföll, og
kaupgjaldi fyrir legudaga, þeim
er ekki gætu látið sjer nægja
almenna sjúkratryggingu.
Við alt þetta bætist svo það, ||
að jeg vil láta berklavarnakostn-
aðinn mæta afgangi, sleppa hon-
um úr þessu, nema því aðeins
að afgangur yrði. Að jeg vil gera
þetta, kemur náttúrlega til af því,
hbmmhmmmm að j?g er alveg samdóma Linnet|
um það, að eigi að mynda sjúkra-'
Skemtibáturinn luna a liitt, að sjóður geti mynd- sjóði, sem tækju að sjer allan
1 ast, sem fyrst og fr'emst ljetti verulegan veikindakostnað lands- varasjóð*við hina almennu sjúkra-
t j|B KEL VI N berklaveikisútgjöldunum af ríkis- manna, þá yrði að stinga upp á tryggingu. Með því móti væri í
sjóði, og sveitarsjóðum og styrki gV0 háum iðgjöldum, að ófært yrði engu brotið móti tryggingarstefn-
Melís, högginn.
Strausykur.
Hveiti, Cream of Manit.
Do. Best Baker.
Do. Oak.
RúgmjöL
Hálfsigtámjöl
Gerhveiti.
Kartöflumjöl.
HrísmjöL
Haframjöl.
Maísmjöl.
Mais, heill.
KaffL
Export.
Rúsínur.
Sveskjur.
Epli, þurkuð.
, \ Apricots, þurk.
. \ Ferskjur, þurk.
Kristalsápa.
Sódi.
Blegsódi.
. „Vi To“.
V\ Sinnep.
^a\ Borðsalt.
Stívelsi,
Eldspýtur
Hnífaduft.
Búðingsduft
Skemtibáturinn
fer í dag kl. 5 og kl. 7 inn i
Eyju ef næg þátttaka verður
Nýkomið:
Smjör, Smjörlfki,
Svinafeiti Egg
Ostar og kafffi

M
Hafnarstræti 22.
f I
Sími 223
Overlanö-
bifreið
«r til sölu. „Model 90<f
A. S. I. vfsar ð.
Heimtið aftaf
99Dancow<c
(Bláu beljuna), bestu og ódýrustu
— niðursoðnu mjólkina. —
í heildsölu bjá
H.f. Carl Höepfner.
f ilirilrytf
Kr. Linnet sýslumaður ritar ný-
lega um þetta mál í Mbl., í til-
<efni af athugasemdum þeim, er
jeg hafði gert við frv. Jóns alþm.
Sigurðssonar.
pað sem aðallega gefur mjer
tilefni til andsvara við grein hr.
Kr. Linnets er það, að hann ber
mjer á brýn, að jeg vilji ná mark-
inn í einum spretti, þar sem hann
•og fleiri vilji skifta leiðinni í á-
fanga. Telur hann aðalskoðana-
muninn fólginn í þessu.
petta er ekki rjett athugað hjá
hr. Kr. Linnet og má því ekki
standa ómótmælt. Munurinn ligg-
nr ekki í því, að jeg vilji taka
#tærra stökk en þeir ,sem að frv.
atanda, heldur í hinn, að jfig tel
það mestu máli skifta, að hjer
geti myndast almenn sjúkratrygg-
ing, sem frumvarpið lofar með
heiti sínu, en því miður ekki
aðra sjúklinga eftir efnum þeirra ag teljast. Að láta berklavarnir unni; opinberum sjóðum alls ekki
og ástæðum með afganginum, ef mæta afgangi, liggur því beinna íþyngt frá því sem nú er, en vmd-
nokkur verður, en þar sem 1/10 við, sem þar er fremur um sótt- irbúinn mikill ljettir fyrir þá er
af gjöldunum á að leggjast í vara- varnarráðstöfun að ræða en sjúk- fram í sækti, enda fengju þeir
sjóð, fyrirfram sje jeg nú af dómsstyrk. pað gleður mig að sjá, strax minkuð útgjöld á móti þátt-
grein Linnets — þá getur sá að Linnet er hjer á sama máli. En töku sinni í iðgjaldagreiðslu. Með
styrkur ekki orðið verulegur, fyr á hinu furðar mig, að hann skuii þessu væri framfærslustefnan
en varasjóðurinn hefir náð álit- ekki leggja kapp á að fá stuðn- kveðin niður á þessu þýðingar-
legum vexti, en þess verður eðli- ingsmenn frumvarpsins til þess að mikla svæði o,g myndi þar meira
lega æðilangt að bíða. ganga að því í þeim búningi, sem á eftir fara, þegar búið væri að
Jeg segi ekki og hef ekki sagt, hann sjálfur telur heppilegastan, stíga svo verulegt spor til öryggis
að engar hætur sjeu í frv. því í stað þess að vilja slaka til fyrir- og aukins efnalegs sjálfstæðis fyr-
er hjer er um að ræða. En frv. fram á svo stórverulegu atriði, ir fjölda manns.
um almenna sjúkratryggingn er því að á þessu veltur, hvort unt pað er þessi leið sem jeg vil
það ekkf og má þá ekki heldur er að koma á aimennum sjúkra- ganga og tel jeg hana að engu
heita svo, ef þeir sem að því tryggingum eða ekki. leyti vogaðri eða loftkastala-kend-
standa, ekki fást til að breyta því jeg þj^kist með því, sem hjer er ari .en leið þeirra er að frumvarp-
þannig, að almenn sjúkratrygging sagt, hafa leitt Ijós rök að því, inu standa, heldur einmitt miklum
faist. Jeg vildi mjög oska, þess, að að munurinn á stefnu minni og mun gætilegri, þar sem hjer er
flutningsmaður og stuðnmgsmenn þeirra, er að frumvarpinu sniðinn stakkur eftir vext.i og
þessa frumvarps, fengjust til að standa, felst eklý í því, að jeg ekki hugsað til að koma við bót-
gera þessar breytingar, því að vilji hlaupa leiðina í einum um á öllum svæðum í einu. En
ekki blandast mjer hugur um, að spretti, en þeir skifta henni í hitt vegur þó meira, að þessi leið,
tryggingarleiðin, hrein og refja- áfanga. Jeg vil ná markinu, al- er miklum mun rjettlátari; hjer
laus, sje eini mögulegi vegurinn mennum sjúkratryggingnm, það fá allir samskonar bætur fyrir
út úr ógöngunum, þótt linun e.. satt; að þessu leyti vil jeg fara bótaskyld áföll, en eftir hinni leið-
kunni að mega fá með einhverjum lengra en þeir. En með því að inni hafa að vísu allir skyldurnar,
framfærslnblendingi. þrengja áhættusviðið miklu meira en rjettindin ekki aðrir en þnrfa-
En eigi almenn sjúkratrygging en þeir, vil jeg aftur gera klevft lingar eða þeir sem Hggja við
að komast á, þá verður hún að að ganga þessa leið, þótt beitt sje sveit.
vera nákvæmlega með sama sniði viðráðanlegum iðgjöldnm, 6 kr. á Jeg skil ekki í öðru, en að
eins og t. d. líftrygging og elds- mann. Meira að segja efast jeg stuðningsmenn frumvarpsins fáist
voðatrygging, þannig að bótaskvld ekki um, að ef vel væri á haldið, til þess að ganga að þessari breyt-
áföll verði öllum bætt án tillits gæti hjer orðið verulegur afgang- ingu, svo framarlega sem þeir fást
til efna og ástæðna; að sleppa ur. En þó svo yrði ekki, mætti til þess að athuga það niál er
þessu er bókstaflega ómögulegt, tryggja gjaldþol sjúkrasjóðanna hjer liggur fyrir, í heild smni.
ef sjálft meginatriðið, hin al- með því, að áskilja hjeraðsstjórn- pví að sá sem það genr, hann
menna trygging á að fást. Vilji um rjett til að halda eftir þeim hættir að ðinblma á hag opmberra
maður því fara gætilega á stað hundraðshluta af hótunum, er sjóða, en tekur líha tillit til borg-
— og það tel jeg sjálfsagt að nægði móti tekjnhalla; slíkt væri aranna og metur það mest að
gera, -er engin leið opin önnur en ékki hrot móti hugsjón almennra veita þeim þá rjettarbót, sem þeir
sú, að þrengja áhættusvið sjúkra-■ trygginga, ef sama prósentan væri þurfa svo mjög. Peir þola biðina
sjóðanna það mikið, að þeim verði dregin frá öllum, án tillits til ennþá ver en ríkis- og sveitar-
kleyft að fullnægja brýnnstu þörf-1 efna og ástæðna, en hinsvegar sjóðir, en hagur þeirra verður
fer frá Steinbryggjunni kl. 7 á
hverju kvöldi inn í Eyju, ef veð-
ur leyfir. Bátur fæst einnig
á öðrum tímum í lengri ogskemri
ferðir fyrir mjög sanngjarna
borgun. Nánari upplj'singar í síma
1340.
SATRAP
Gaspappín
fyrirliggjandi.
Allar stærðir. Allar gráður.
fsleifur Jónssen
Laugaveg 14
"ýiar
Gulrófur,
Gulrsefur,
Kartöflur.
fást hjá
Eirfki Leifssyni, Laugav, 25.
S í man
24 werslunin,
23 Poulsen,
27 Fossberg.
Klapparstig 29.
Lausasmiðjur.
unum gegn viðráðanlegum ið-
gjöldum.
Og þessi leið er sú, sem jeg vil
fara. Jeg vil eins og flutnings-
maður útiloka holdsveika menn og
geðveika frá þessum bótum; jeg
vil
h
Gísli Skúlason.
væri þá svo gætilega á stað farið, líka hagur þjóðarinnar.
að engin áhætta væri framar til.
peir sem að frumvarpinu standa
geta ekki hugsað sjer þau iðgjöld
lögð á, er fullnægðu allri veru-
ennfremur undanskilja elli-
legri sjúkdómsþörf. pess vegna
HITT OG ÞETTA.
vilja þeir draga úr tryggingn em- ]
rumleika og þá sjúkdóma, sem staklinga, svo að hún verður vafa-j
Pinlíní, nf Vinnnm bví aö'söm eða einskis verð, þangað til
varasjóðurinn >er orðinn nægilega
sterkur. En hvers vegna ekki að
beinlínis stafa af honnm, því
slíkt tel jeg fremur heyra til elli-
en sjúkratrygginga; jeg vil og
undanskilja bráðnæmar farsóttir,
sem engin trygging hvort sem er
getur ráðið við, og ennfremur
kostnað við læknisvitjun og flutn-
ing sjúklinga. Jég vil taka það
skýrt fram, að sjóðurinn bætir
mönnum eigi vinnutap, heldur
eingöngu heinan sjúkdómskostnað.
pá vil jeg líka ákveða lágmark
stendnr við. peir sem að þessn, hótaskyldra sjúkdóma á þeim
W. Konow,
hinna kunnustu stjómmála-
manna í Noregi, hefir tilkynt, að
jhann mnni leggja stjórnmálin
, á hilluna og hvílast það sem eftir er
fara hma leiðina, láta herkla- ,æfinnar_ Konow er fæddur { Björg-
varnirnar bíða þess, að varasjóð- ■ vin árið 1847> varð stádent 1866 og
urinn vaxi svo, að hann geti tekið próf í lögfræði 1872, en lagði eigi
þær að sjer? Með þeim takmörk-’^tund á lögfræðisstörf. Konow varð
unnm á áhættusvæðinu, sem jeg fyrst stórþingsmaður 1886 og síðan
hefi tékið fram og með þeirri ör-jl895 hefir haAn setið á hverju þingi.
yggisráðstöfun gegn tekjuhalla,'háðherra hefir hann verið nokkrum
sem jeg mintist á, mætti veljsinnum °S altaf hefir þ6tt miki8 30
leggja til hliðar t. d. 25% af TmSrið bla^mann frá Morg-
gjöldunnm, þannig að 15% mynd- senaviseil í Bergen nýlega, gat hann
iLessive Phenixc
(Fönix-duft), egta franBkt, er
b e s t a og ódýrasta þwotta-
duftið. — Biöjið um það. —
í heildsölu hjá
H.f. Carl Höepfner.
ífrv. standa, leggja aftur áhersl- grundvelli, að þeir einir sjúkdóm- aði sjóð til berklavarna en 10% þess, að hann væri alveg eamþykknr
f jármálastefnu Berges, en Konow hef-
ir haft orð á sjer fyrir glögg skygni
á því sviði.
Skógareldar
hafa gengið í Norður-Finnlandi og
íeit um skeið út fjrrir, að skógar-
(spildur myndu alveg eyðast af eld-
innm, en svo vel vildi til, að veður
jskipaðist sníigglega í lofti og rigndi í
nokkra daga og sloknnðu þá eldarair.
f
Bremúvínsreoept
í Noregi. Samkvæmt skýrslum nm
árið 1923 skrifuðu læknar þar í landi
1,807,206 brennivínsreoept það ár og
dýralæknar 335,000 — eða: 1252 re-
eept á hvern lækni að meðaltali og
1298 á hvem dýralækni.
,jr