Morgunblaðið - 22.03.1944, Page 8

8
MORGUNBLAÐIÐ
Miðvikudagur 22. mars 1944.
Ásgerður Þórðardóttir
In memoriam
Framhald af bls. 7
vitringamir sjeu nú áð
reyna að finna upp eitthvert
það fyrirkomulag, sem Rúss
I ar sjálfir geti ekki verið and
vígir. Þó er jeg viss um það,
að þessir sjerstaklega ,,raun
| sæju“ ensk-amerísku stjórn
vitringar muni verða að
heyja hreyfihernað við
stjórnarerindreka smáríkj-
. anna, áður en þeir fá hrund
ið hugmynd sinni í frarrt-
kvæmd.
Hjer er um það að ræða,
að lýðræðinu — það er að
segja hinu raunverulega lýð
ræði — verði komið á í Ev-
rópu í upprunalegri mvnd
sinni. Þetta er auðið að gera,
þeear innlandsmálum hinna
einstöku ríkja er komið í
rjett horf. Er þá hægt að
veita hverju landinu af öðru
í Evrópu tækifæri — og
skyldu — til þess að láta
fram fara frjálsa atkvæða-
greiðslu um það, hvaða
. stjórnskipulag þjóðin vilji.
Þannig mætti framkvæma
Atlantshafsyfirlýsinguna út
í ystu æsar. Og til þess að
jarðvegurinn verðj rjetti-
lega undirbúinn fyrir þess-
ar atkvæðagreiðslur, má
ekki binda þessi smáríki í
neitt stríðstíma bandalag.
Og ekki má heldur hefja
þar neinar útlagaríkisstjórn
ir til valda með tilstyrk
byssustingja bandamanna.
Hjer er framtíð hins
sanna lýðræðis í Evrópu
c ,aftur lögð í skaut Breta og
Bandaríkjamanna. Ef við
Bretar og Bandaríkjamenn
meinum það, sem við segj-
um, þá ætti að gefa smá-
ríkjum Evrópu frjálst stjórn
skipunarval á svipaðan hátt
og hjer er sagt. Ef við —
um það bil er stríði lýkur —
getum sýnt, að lýðræðið í
Bretlandi og Bandaríkjun-
um hafi eitthvað raunveru-
legt og lífrænt að bjóða, þá
þurfum við ekki að óttast
áhrif Rússa í Evrópu. Ef við
höfum hemil á hinum stöðn-
uðu stjómmálamönnum okk
ar og neitum þeim að leika
gamla leikinn í Evrópu, þá
eru miklar líkur til þess, að
regluleg lýðræðisalda gangi
yfir Evrópu.
Eins og droparnir seytla
saman í litla lind og lindirnar
falla saman í straumþungt
fljót og leita til sjávar, til að
skilja á ný, að minsta kosti
um stund, mætumst vjer menn
irnir og skiljum. Vjer eigum
samleið um skeið á hinni mis-
skjótu för til strandar. Og drop
arnir hoppa og hjala glaðværir
og áhyggjulausir við blómin á
lindarbakkanum og njóta un-
aðar hins síkvika lífs, og þess
að fá að fylgjast að til áfanga-
staðar. En í iðukasti straum-
vatnsins, flýta droparnir stund-
um för sinni t'il sævar, og hin-
ir, sem eftir verða, syrgja horf-
inn vin. Og skilnaðarstundir vor
mannanna eru einnig oft þung-
ar, þyngri en orðum og tárum
taki. Vjer stöndum ráðþrota og
harmþrungir andspænis köld-
um raunveruleika og torræðri
gátu hins hverfula lífs. Oss er
um megn að skilja það, hví kald
ar kyljur vordaganna læsa hin
ungu blóm, sem teygja kollinn
vonglöð mót birtu og yl hækk-
andi sólar, helfjötri sínum, og
hversvegna fegurstu rósirnar
eru á stundum feldar svo skjótt
til jarðar.
Nú hefir dauðinn rjett út
hönd sína og ritað með feikn-
Btöfum harmfregn í hjörtu vor.
Eitt hinna ungu blóma hefir
verið felt til jarðar.
Þann 7. mars andaðist As-
gerður Þórðardóttir, eftir löng
og erfið veikindi. Hún var fædd
30. jan. 1925 og var dóttir þeirra
hjóna Ingibjargar Björnsdóttur
og Þórðar Ólafssonar, forstjóra.
Er hún var hálfnuð með nám
í Verslunarskóla íslands, veikt-
ist hún og varð aldrei heil síð-
an. Æfiár hennar urðu fá, og
rúmra 19 ára var hún liðin.
Skjótt byrgði ský sólu, og i
blóma lífsins hneig hún til fold
ar. Samleiðin, sem hún átti með
oss hjer, var skjótt á enda, alt-
of skjótt. En þótt árin væru fá,
var lífið búið að sýna henni
bæði ljós og skugga, rjetta að
henni rósir, en einníg þyrna.
Og ef til vill eru aldursárin eigi
hinn sanni mælikvarði langlifs
ins, heldur sú reynsla, sem mað
urinn hefir hlotið, sá andlegi
þroski, sem hann hefir náð, og
eins og Jónas Hallgrímsson
kveður: „Lífsnautnin frjóva,
alefling andans og athöfn þörf“.
Og sje þessum mælikvarða
beitt, hygg jeg, að telja megi,
að Gerðu hafi orðið langs lífs
auðið.
Veikindi hennar voru þung
byrði og hörð reynsla. En þau
buguðu hana aldrei, sviptu
hana eigi kjarkinum. Þau
breyttu henni aðeins úr bros-
hýrri, glaðlyndri ungri stúlku
í andlega þroskaða konu, sem
alt fyrir hina þungu raunir,
hjelt til hinstu stundar glað-
lyndinu og góðlega, hýra bros-
inu. Hún bar byrði sína með
aðdáunarverðu þreki og hug-
prýði, og aldrei heyrðist hún
mæla æðruorð. Það er eigi of-
mælt, þó að sagt sje, að þar
hafi hetja hnigið í gras.
Gerða var fögur stúlka. En
fegurð hennar var miklu meiri
en ókunnir gátu sjeð við fyrstu
sýn, því að hún hafði fagra og
flekklausa sál. Og þó unaðs-
legt sje að minnast fríðs and-
lits, er þó sælli minningin um
fagra og göfuga sál. Hún vildi
öllum gera gott, bæta allra
mein og hugga alla þjáða. Hinn
mikli skáldjöfur, Björnstjerne
Björnson, segir í einni bók
sinni, að þar sem góðir menn
gangi, þar sjeu guðs vegir. Og
það mun fáum hafa dulist, að
þar sem Gerða gekk, var góð
stúlka.
„Mjök erumk tregt
tungu at hræra“,
kvað Egill Skallagrímsson, er
hann hafði mist s'on sinn ung-
an. Jeg hygg, að mörgum hafi
farið svo, er þeim barst sú
harmafregn, að þessi góða
stúlka, væri látin. Á slíkum
stundum stöndum vjer menn-
irnir ráðþrota og harmþrungn-
ir. Vjer fáum ei skilið, hví feg-
urstu blómin eru oft á tíðum
fyrst felld og þeir, er mestar
og bjartastar vonirnar eru
tengdar við, hníga svo skjótt í
valinn. Harmurinn leggur haft
á tungu voræ, skilning vorn
þrýtur, og vjer getum aðeins
dropið höfði í hljóðri minning
ástfólgins vinar, og þökk fyrir
það að hafa notið samfylgdar
hans, þótt um skamma stund
væri.
Það er þungbært hlutskipti
að þurfa að leggja ástfólgna
dóttur og systur í hinstu hvílu.
Það er sárt að sjá á bak góðri
vinstúlku. En við skulum vera
minnug þess, að Gerða hefir
auðgað líf okkar allra, er hana
þektum, og hún hefir skilið eft
ir unaðslegar minningar; minn-
ingar, er geta í senn verið harm
sárar og hugljúfar, en sem þó
munu verða sem ylrikur, verm-
andi Ijósgeisli alt okkar líf.
Ættingjar hennar varðveita
minninguna um litlu tplpuna,
sem Ijek sjer glöð og áhyggju-
laus. Við horfum öll um öxl og
sjáum í hugskoti okkar ungu,
glæsilegu stúlkuna, sem svo
miklar vonir voru tengdar við.
Minningin vakir og hlýjar og
leggur græðandi smyrsl við hin
svíðandi sár, þótt þau verði
aldrei heil að fullu. Og minning
góðs og göfugs manns er dýr-
mæt eign, sem ávaxtast ört og
eflir þann, er hana varðveitir,
að þroska og göfgi. Hneigjum
höfuð vor í þakklátri minning,
hljóðri lotning og djúpri þökk
fyrir þær gjafir, sem Gerða gaf
okkur.
Á lífsleiðinni erum vjer sífelt
að heilsa og kveðja, mætast og
skilja. Droparnir seytla saman
í lindina, sem leitar til sjávar.
Þeír dansa í sólskininu og hjala
við blómin. Og þótt þungt sje
að horfa á eftir dropanum, sem
altof fljótt fellur til sjávar og
skilur við hina, er þó gott að
minnast þess, að vera kann, að
droparnir hittist aftur, þegar
út í hið svala haf er komið. Og
því tærari og fegurri, sem litli
dropinn, er fór á undan, hefir
verið, því meira fagnaðarefni
er að vita til þess, að fundum
dropanna getur borið saman
aftur.
aftur. M.
Kauffmann í London.
Frá sendiráði Dana: — Kauf-
mann, sendiherra Dana í Was-
hington, er nú staddur í Lond-
on, til þess að ræða um frjálsa
Dani. Ekki eru þó nein stór-
mál rædd í þessu sambandi.
Skíftamót
Siglufjarðar
Frá frjettaritara vorum
á Siglufirði.
SKÍÐMÓT Siglufjarðar hófst
s.l. sunnudag. Þátttakendur eru
frá Skíðafjelagi Siglufjarðar og
Skíðafjelaginu Skíðaborg.
Mótið hófst með göngu, var
kept í þrem. aldursflokkum.
Úrslit í hinum einstöku aldurs
flokkum urðu þessi: 20 til 32
ára, göngubraut 12 km., varð
fyrstur Ásgrímur Stefánsson,
Skiðaf. Sigluf., á 32.57 mín.,
annar Jón Þorsteinsson, Skíðaf.
Sigluf., á 33.47 ög þriðji Jónas
Ásgeirsson, Skíðaf. Skíðab., á
34 mín.
Skíðafjelag Siglufjarðar sigr
aði á 2 klst. 19 mín. 45 sek.,
samanlagður tími Skíðaf. Skíða
borg. var 2 klst. 26 mín. 55 sek.
í aldursflokki 17 til 19 ára,
göngubraut 12 km., vaxð fyrst
ur Haraldur Pálsson, Skíðaf.
Sigluf., á 30.32 mín., annar
Valtýr Jónasson, Skíðaf. Siglu-
fj., á 35.28 mín. — í aldursfl.
15 til 16 ára varð að fresta
keppni þar til seinna.
í aldursflokki 13 til 14 ára,
göngubraut 4 km., varð fyrst-
ur Sverrir Pálsson á 16.50 mín.,
annar Hafsteinn Sæmundsson,
Skiðaf. Skíðab., á 18.31 mín. og
þriðji Einar Þórarinsson,
Skíðaf. Sigluf., á 19.06 mín. —
Aldursflokkur 11 til 12 ára,
göngubraut IVz km. Fyrstur
varð Örn Nordal, Skíðaf.
Sigluf. á 7.38 mín, annar Svav-
ar Færset, Skíðaf. Skíðab. á
7.58 mín., þriðji Sigfús Sveins-
son, Skíðaf. Sigluf. á 9.20 mín.
í síðasta aldursflokki, 9 til 10
ára, varð einnig að fresta kepni,
'ihun sá aldursflokkur keppa
siðar, en mótið heldur áfram
eins fljótt og því verður við
komið.
Tveggja daga árásir á
Kurileyjar.
London í gærkveldi: — Ame-
rískar sprengjuflugvjelar hafa
gert árásir á bækistöðvar Jap-
ana á Kurileyjum tvo daga í
röð og valdið miklum spjöllum.
Margir herfræðingar halda því
fram, að innrás muni bráðlega
verða gerð á eyjar þessar, sem
eru nærri meginlandi Japan.
— Reuter.
VOO^XiOOOCKJOO^íOOOOOOOOOOOOOK^OOOOOOOÍkXkXXíOOOOO^XJO^XX^O^X^OOOOOOOOOOOOOOoooooooooO’X'!
X - 9
Eftir Rofeert Storra
) ^><><><><><><><><><><><><><><>c><><><><><><><><>' s<x>
... WIThl Á/5 ACCOMPLICE1 MAZCARA,
IN TNE CU/5E OF A CCFCOL 6/RL,
ARE ATTEMPTIN3 TO EVADE A
POL/CE DRAGNET
...BV RIDIN& IN A&TAT/ON WA&ON
ENROUTE TO A FAShUONABLE 4
&CNOOL LOCATED OUT OF TOWN....
LOOKS LIKE TROUBLE
AHEADTHE POL/CE A
OEEM 70 BE OTOPP/NO
ALL THE CARO ! H-sg
Alexander mikii hefir dulbúið sig sem eldri kona
og reynir með því móti að komast í gegnum sterk-
an lögregluvörð. í fylgd með honum er Mascara,
unnusta hans. Þau; ferðast í kvenhaskólabíl, sem
er á leið út úr borgin’ni.
Bílstjórinn; •— Það virðist eitthvað vera að
þarna. Lögreglan stöðvar alla bíla. ■, '