Morgunblaðið - 19.06.1964, Blaðsíða 3

Fofíudagur 19. júnf 1964
MORGUNBLAÐIÐ
3
... ......
Uámmgm^g; <í " " \ v.wWTW"'■'•<•■ <w:"W.•■•■. •'■•■ '• "• '■ W J '' '
■
ýmsum aldri.
júní. Hófst hún kl. 3 og var
þá Arnarhóll og nærliggjandi
stræti fullskipaður börnum og
fullorðnum. Sökum mann-
fjöldans var erfitt fyrir smá
vaxna að fylgjast með því,
sem fram fór á pallinum, en
flestir feður bættu úr því,
þannig að þeir hófu börnin á
loft og létu þau sitja á öxlum
sér. Væru börnin feit og stór,
en faðirinn hins vegar lítill
að burðum, var þeim skýrt
frá því, að það væri ekkert að
Maðurinn með hjálminn efst á myndinni er elztur.
(Ljósm.: Gísli Gestsson).
Barnagaman á Arnarhóli
Feðgarnir hlæja að Bjössa
bollu og Palla pjakki.
sjá. Sum barnanna létu sér
nægja þ.essar útlistanir, en
önnur hættu ekki fyrr en
þau voru komin á háhest og
þaðan varð þeim ekki þokað á
meðan skemmtunin stóð yfir.
Eru því margir feður lotnir í
herðum síðan.
Margt var til skemmtunar
á Arnarhóli og góður rómur
gerður að þvi, sem fram fór.
Gleði ljómaði í andlitum full
orðinni jafnt sem hinna yngri.
Þeir, sem ekki fengu sæti í
stúku á herðum föður síns og
sáu ekki, hvað var að gerast
á pallinum, léku sér að blöðr-
um eða hrekktu nálægar
stelpur. Eltingarleikur var og
stundaður um allan hólinn,
enda aðstæður góðar í mann
hafinu. Brugðust menn mis-
jafnlega við, þegar börn hlupu
á fætur þeirra og höfðu við-
komu á ristinni.
Margir strákar, sem ekki
vöru í fylgd með neinum, sem
gæti borið þá, klifruðu upp á
húsþök í nágrenninu til þess
að sjá yfir. Víðar voru hálf-
stálpaðir krakkar í hópum og
þar voru gefnar margar yfir
lýsingar um ágæti skemmti-
kraftanna. Er dagskráin var
á enda dreifðust hópar þessir
um bæinn og gerðu mikil við
skipti í sölutjöldunum, sem
voru mörg í nágrenninu. Sátu
krakkar síðan á öllum túnum
í miðbænum, sleiktu sólskin
ið og gæddu sér á sætindum
og límonaði. Var ekki annað
að sjá en að þeim þættu há-
tíðarhöldin á 20 ára afmæli lýð
veldisins fara vel fram.
al
Þennan litla áheyranda fund
um við í barnavagni á Kaik-
ofnsvegi. Móður hans þótti
ekki taka því að lyfta honum
á háhest, svo að hann varð að
Xáta sér nægja að hlýða á
skemmtiatriðin.
Á 3. þús. manns á
þjóöhátíð á Akranesi
Akranesi 18. júni.
STÓRHÁTÍÐ var haldin hér 17.
júní. Hún var raunveruiega þrí-
Iþætt, þjóðhátíðardagurinn, 20 ára
afmælisdagur iýðveldisins og 100
óra afmæli bæjarins, sem verzl-
unarstaðar. Hátiðin hófst á messu
í kirkjunni kl. 10. Á meðan gerði
úrhellisrigningu en sólskin var á
næsta leiti. Skrúðganga hófst kl.
13,15 inn á iþróttavöll. Jóhannes
Ingibjartsson, form. þjóðhátíðar-
nefndar, setti hátíðina; séra Jón
M. Guðjöhsson flutti ræðu; frú
Bjarnfríður Leósdóttir flutti á-
varp Fjallkonunnar; skátafélagið
hér sýndi 100 ár í svipmyndum,
Þjóðdansafélag Reykjavíkur þjóð
dansa; sýndir voru kaupmenn í
sendiferð; karlakórinn Svanir
söng, og Lúðrasveit Akraness lék
millj atriða.
Þá var barnaskemmtun á Akra
torgi kl. 17. Þar sýndi Klemenz
Jónsson gamanþátt, Þorgrimur
Einarsson dúkkudans; Jan Mora-
vek tónlistartrúð og Klemenz
Jónsson stjórnaði kvartett í ýms
um gerfum og Ómar Ragnarsson
skemmtiiþætti. Siðan var dansað.
Loks var kvöldvaka á Akra-
torgi kl. 21. Bæjarstjórinn, Björg
vin Sæmundsson, flutti ræðu og
las upp fjölmörg heillaskeyti, sem
borizt höfðu í tilefni af 100 ára
verzlunarafmæli bæjarins, frá
Reykjavíkurborg, fjölda bæja og
einstaklingum. Kjartan Ólafsson,
brunavörður, flutti kveðju bæði
í bundnu og óbundnu máli frá
Átthagafélagi Akraness í Reykja-
vik og afhenti frá því peninga-
upphæð í minnismerkí sjómanna.
Þá söng karlakórinn Svanir nokk
ur lög, m.a. þjóðsönginn, undir
stjórn Magnúsar Jónssonar og
Frh. á bls. 27

STAKSTilNAR
Barnadauði minnstur
á íslandi
Öll dagblöðin í Reykjavík
hirtu forystugreinar á þjóðhátíð-
ardaginn um 20 ára afmæli hins
íslenzka lýðveldis. í forystugrein
Alþýðublaðsins var m. a. komizt
að orði á þessa leið:
„Skýrslur herma að harna-
dauði sé minni á fslandi en í
nokkru öðru ríki og meðalaldur
einn hinn lengsti í heimi, 75 ár
fyrir konur og yfir 70 ár fyrir
karla. Hefur meðalaldur lengst
um 5 ár síðustu tvo áratugi, sið
an lýðveldið var stofnað og er
það gleðilegur vottur um árang-
ur af starfi þjóðarinnar og alhliða
framförum.
Hitt mun auðveldara að deila
um, hvort menning og öðrum and
legum þroska hafi miðað áfram
eins vel og húsum og skipum á
þessu ári. |
Listahátið hefur verið haldin í
Reykjavík og hefur óneitanlega
sýnt mikla grósku, hvernig sem
gæðin falla mönnum í geð. Verð-
ur a.m.k. sagt, að aldrei hafi þjóð
in svo almennt notið lista og feg-
urðar, sem nú, eða áhugi æsku
fólks sótt meira í þær áttir.
Frelsið vcrður ekki gripið í
einu andartaki til frambúðar. Það
verður að vinnast hvern dag, og
því skipta utanríkismál meiru M>
nokkur önnur.“
Nýr heimur
f forystugrein Tímans á Þjóð-
hátíðardaginn er m. a. komizt a9
orði á þessa leið;
„20 ár eru ekki langur timl i
sögunni. Á þeim 20 árum, sem
eru liðin frá endurreisn íslenzka
lýðveldisins, hefur þó gerzt mikll
saga, bæði hér á landi og í heim-
inum yfirleitt. Þessi 20 ár hafa á
margan hátt verið sögulegri en
heilar aldir áður. Þessu veldur
framar öðru tæknibyltingin, sem
orðið hefur á þessum tíma og
virðist þó rétt í byrjun.
Ef skyggnzt er aftur í tímann
um þessi 20 ár, getur enginn var-
izt þeirri hugsun, að heimurinn
er í dag allt annar en hann var
þá. Þýzkaland og Japan, sem þá
voru að tapa styrjöldinni, eru
aftur orðin stórveldi. Þjóðir Asíu
og Afríku, sem þá voru í nýlendu
fötrum, hafa hrist þá af sér og
heimt frelsi sitt, en standa þó enn
á óráðnum vegamótum. Mesti og
örlagaríkasti atburður þessara
ára er þó vafalítið byltingin í
Kína og tilkoma nýs kínversks
heimsveldis. Ofar þessu ölln
stendur hin mikla framsókn tækn
innar og vísindanna, sem er lík-
leg til að breyta lífi einstakl-
inga og þjóða, meira en flesta
órar fyrir“.
Hugsjón sósíalismans
Kommúnistablaðið lýkur for-
ystugrein sinni með þessum orð-
um:
„Það hlýtur að verða verkefnl
verkalýðssamtakanna að reisa
merki heilbrigðs þjóðarmetnað-
ar íslendinga og efla svo um
munar þegar á næstu árum hina
nýju sjálfstæðisbaráttu í sam-
fylkingu við þjóðhollustu öfl
bænda, menntamanna og lista-
manna. Hugsjón verkalýðshreyf-
ingarinnar og sósíalismans um
fagurt mannlif, hin bjarta og ris-
mikla framtíðarsýn, sem beztu
menn hreyfingarinnar hafa
brugðið upp þarf að verða og
getur orðið kveikja hins djarf-
mannlega áræðis, sem nú er
þörf, eigi þjóðin að rata til fram-
dðar, sem hún á skilið.