Morgunblaðið - 21.12.1965, Blaðsíða 2

3
MORCUNBLAÐIÐ
Þriðjudagur 21. des. 1965
Flutningi Flugvallar-
málsins lokið
Dómur væntatiiegur eftir
nokkrar vikur
*MUNNLEGUM flutningi Flug-
Viallarmálsins lauk s.l. laugardag
og hafði hann þá staðið yfir í
fjóra daga samfleytt. Var málið
síðan dómtekið af dómaranum,
Ólafi Þorlákssyni, en gera mi
ráð fyrir, að fáeinar vikur líði,
áður en hann kveður upp dóm
í málinu. Áður hefur verið gerð
grein fyrir ákaerunni í málinu
sem og ræðum þeirra Áka
Jakobssonar hrl. og Árna Guð-
jónissonar, hrl., sem voru verj-
endur Jósafats Arngrimssonar
og Eyþórs Þórðarsonar. Hér fer
á eftir stutt frásögn af öðrum
varnarræðum verjenda, en af
þeim vakti einkum síðari vam-
arræða Áka Jakobssonar mikia
athygli.
Guðmundur Ingvi Sigurðsson,
hrl., sem var verjandi í>órðar
.ifíalldórssonar krafðist sýknu
fyrir hönd skjólstæðings síns en
til vara sektarrefsingar eða skil-
orðsbundins dóms. Rökstuddi lög
maðurinn kröfur sínar með því,
að skjólstæðingur hans hefði bor
ið fyllsta traust til Jósafats Arn-
grímssonar og þeirra fyrirtækja,
sem hann stýrði og þetta traust
hefði verið byggt á hnökralaus-
um og vaxandi viðskiptum Jósa-
fats við pósthúsið á Keflavíkur-
fiugvelli. Þórður Halldórsson
hefði því verið algjörlega í góðri
trú og það hefði aldrei komið
fyrir, að tékkar frá Jósafat Arn-
grímssyni hefðu reynzt innistæðu
lausir. Pósthúsið í Reykjavík, en
Pósthúsið í Keflavík heyrir beint
undir það, vissi alltaf hvernig
þessum viðskiptum pósthússins
GjöftilHóla-
dómkirkju
•SSÉRA Sigurbjörn Á. Gíslason
og Sigurlína systir hans, ásamt
Gísla og Hjalta Eiríkssonum,
sonum Lilju systur þeirra, sem
nú er látin, hafa gefið dómkirkj-
unni á Hólum í Hjaltadal kr.
20.000.00 til minningar um Gísla
Sigurðsson (1828-1896), bónda í
Neðra-Ási í Hjaltadal 1881-1896,
og konu bans Kristínu Björns
dóttur (1845-1906), en þau hjón
voru foreldrar séra Sigurbjarn-
ar og systra hans.
Árlegum vöxtum af upphæð
þessarí skal verja til aðkallandi
bóta eða prýði inni í kirkjunni.
Þjóðminjavörður hefur umsjón
með Hóladómkirkju, og hefur
gjafaféð verið falið honum til
vörzlu. Gefendurnir láta þess
getið, að gott væri til þess að
vita, ef einhverjir fleiri afkom-
endur fyrrgreindra Neðri-Áss-
hjóna minntust þeirra með því
að bæta við þennan sjóð.
(Frétt frá Þjóðminjasafninu)
í Keflavík var farið. Pósthúsið
í Reykjavík lét sér nægja, að
pósthúsið á Keflavíkurflugvelli
gerði þar mánaðarlega skil. Þórð-
ur Halldórsson mátti alltaf búast
við fyrirvaralausri sjóðtalningu
og endurskoðun, sem raun varð
á 1963. Við þá sjóðtalningu var
á aðra milljón kr. í sjóði hjá
pósthúsinu á Keflavíkurflugvelli.
Þrátt fyrir þessa miklu innstæðu
hefði Þórður Halldórsson ekki
fengið nein sérstök fyrirmæli
umfram það, sem áður gilti um
uppgjör.
Guðmundur Ingvi lagði ríka
áherzlu á, að Þórður Halldórs-
son hefði ekki haft ástæðu til
eins og á stóð, til þess að tor-
tryggja ávísanir Jósafats og póst
húsið í Reykjavík gaf honum
aldrei nein sérstök fyrirmæli,
hvernig hann skyldi snúast við
þessum ávísunum, t.d. með því
að banna honum kaup á þeim
o. s.frv. Þórður Halldórsson hefði
því ekki getað vitað annað, en
að allar hans athafnir í sam-
bandi við þessi ávísanaviðskipti
væru fullkomlega löglegar.
Páll S. Pálsson krafðist sýknu
f.h. skjólstæðings síns, Alberts
Sanders. Gat lögmaðurinn þess,
að skjólstæðingur hans hefði
ekki átt neinna hagsmuna að
gæta varðandi útgáfu ávísan-
anna, sem málið væri risið út
af. Viðkomandi fyrirtæki hafði
verið að mestu ieyti eign þeirra
Jósafats og Áka Granz og hefði
Albert Sanders aðeins Verið bú-
inn að starfa þar í fjóra mánuði,
áður en þau atvik gerðust, sem
urðu tilefni þessara málaferla,
þar af einn mánuð erlendis.
Albert Sanders hefði verið með
prókúruumboð og hefði skilið
eftir undirritaðar ávísanir en ó-
útfylltar, sem Jósafat hefði síðan
fyllt út. Það sem síðan hefði
gerzt, var að Albert Sanders
hefði leyst þessar ávísanir út
með nýjum tékkum. Fjárhæð sú,
sem þar hefði verið um að ræða,
væri nú nær því að fullu greidd
af Jósafat Arngrímssyni.
Lögmaðurinn benti á það, að
enginn hinna nýju tékka hefði
verið framseldur og sýndur til
Konan
Framhald af bls. 32.
Hún var klædd dökkblárri
kápu úr hnökróttu ullarefni
með stórum tölum og spæl aft-
aná. Hún hafði svarta húfu,
loðna, allháa. Hún var í hálfhá-
um leggstígvélum úr svörtu
leðri, támjóum og með mjóum
hæl og hélt á svartri tösku, með
alstórri, flatri.
Hver sem telur sig hafa orð-
ið var konunnar er beðinn
um að láta lögregluna vita hið
fyrsta.
LOKIÐ er nú þrem fyrstu þáttum þriðjudagsleikrist tltvarps-
ins „Hæst ráðandi til sjós og lands“, eftir Agnar Þórðarson.
t kvöld klukkan 9 verður 4. þáttur fluttur. Þættirnir sem bún-
ir eru, hafa allir gerzt í London, en i 4. þætti segir frá komu
Jörundar hundadagakonungs til Reykjavíkur í janúarmánuði
1809. Myndin hér að ofan er úr ferðabók Gaimards, en svipað
þessu hefur verið umhorfs í Reykjavík er Jörundur kom.
greiðslu og þannig ekki verið
greiðsluhæfur. Skjólstæðingur
sinn væri með flekklausa fortíð
og ljóst væri að hjá honum hefði
ekki verið um auðgunartilgang
að ræða.
Verjandi Áka Granz, Benedikt
Sigurjónsson hrl. krafðist aðal-
lega sýknu en til vara vægustu
refsingar, sem þá yrði skilorðs-
bundin. Taldi hann, að um enga
auðgun væri að ræða af ‘ hálfu
Áka Granz og hafa yrði það í
huga, að enginn héfði tapað fé
vegna þeirra trékka, sem hann
tók þátt í að gefa út. Yrði dæmt
áfall, bæri að líta til þess, að
hann hefði af frjálsum vilja snú-
ið sér til dómarans og gefið
skýrslu um hin meintu afbrot.
í síðari varnarræðu Aka Jakobs
sonar .verjanda Jósafats Am-
grímssonar, þótti gæta endurtekn
ingar á fýrri ræðu hans. Auk
þess viðhafði hann allharkaleg
ummæli um saksóknara ríkisins,
Valdimar Stefánsson. Kom hann
og fram með þá tillögu í ræðu
sinni, að kjósa bæri saksóknara
ríkisins almennum kosningum til
fjögurra ára í senn. Varð þetta
til þess, að lögmaður Þórðar
Halldórssonar, Guðmundur Ingvi
Sigurðsson fann hvöt hjá sér til
þess að bera fram kvörtun við
dómarann þess efnis, að þeir lög
mennirnir hefðu mátt hlýða
tvisvar á sömu ræðuna, án þess
að,dómarinn gripi fram í og auk
þess hafði lögmaðurinn orð á því,
að árás Áka Jakobssonar á sak-
sóknara ríkisins, fjarstaddan
mann væri stórvítaverð.
Páll S. Pálsson tók í síðari
ræðu sinni í sama streng og
Guðm. Ingvi og gagnrýndi Áka
Jakobsson fyrir síðari ræðu
hans. Sagði Páll, að ef ástæða
þætti til þess að veitast að ein-
hverjum í réttarhöldum sem þess
um, ætti að gera það við fyrri
ræðu en ekki þá síðari, til þess
að viðkomandi hefði tækifæri til
þess að verja sig. Kvað hanrr það
óhæfu að vera hér með skammar
yrði til ákæruvaldsins.
Frú Áslaugu afhent
málverk af sr. Bjarna
STJÓRN Reykvíkingafélags- Lækjargötu 12B í gærmorgun
ins afhenti í gær ekkju séra og hafði íormaður félagsins,
Bjarna Jónssonar, Áslaugu Vilhjálmur Þ. Gíslason, út-
Ágústsdóttur, málverk af séra varpsstjóri, orð fyrir gefend-
Bjarna frá félaginu og Ásgeiri um.
Bjarnþórssyni, listmálara, sem Frú Áslaug þakkaði gjöfina
málaði myndina. og þann hlýhug, sem liún
sýndi.
Stjórn Reykvíkingafélags- Málverkið af séra Bjarna
ins heimsótti frú Áslaugu að málaði Ásgeir áriö 1960.
Asbjörn Ólaisson
gat 100 þús. kr.
STÆRSTA gjöf, sem Mæðra-
styrksnefndinni hefur verið
færð, barst frá góðum, þekkt-
— Skreið
Framhald af bls. 31
noklkru fé varið til neyðarhjálp-
ar vegna náttúrulhamfara.
Sanulag Skreiðarframleiðeoda
annast afskipun skreiðarinnar,
en Eimskipafélag íslands h.f. sér
um flutning hennar til megin-
landsins og hafa þessi fyrirtæki
sýnt margháitbaðan velviilja og
veitt góða fyrirgreiðslu í sam-
bandi við gjafasendingu þessa.
Utanríkisráðuneytið,
Reykjavík, 20. des. 1965.
—Reykjavikurhöfn
Framhald af bls. 32.
maður sambands fréttaritara í
Hamborg. Lýsti hann tildrögum
að því að Reykjavíkurhöfn var
send þessi gjöf. Hugmyndin
sagði hann að hefði fæðst hjá
sambandi fréttaritara í Hamborg,
en þeir hefðu heyrt, að Norður-
löndin sendu hvert öðru vinar-
gjafir um hátíðarnar. Hefði sam
bandið þegar ákveðið að beita
sér fyrir því að Reykvíkingum
og þá sérstaklega reykvískum sjó
mönnum yrði sent jólatré. Kvaðst
prófessorinn hafa orðið undrandi
á því, hve marga vinir íslend
Iftgar virtust eiga í Hamborg, því
allir hefðu viljáð stuðla að gjöf-
inni. Margir hefðu hlaupið undir
bagga og nefndi ýmsa aðila í
því sambandi. Þá hefðu fjöl-
margir aðilar beðið um að fá
áð taka þátt í slíkri gjöf á næsta
árL
um vini nefndarinnar, Ásbirni
Ólafssyni stórkaupmanni. Voru
það 100 þúsund krónur.
Þakkar nefndin af alhug
þessa rausn og vonar að verð-
ugir njóti jólaglaðningsins.
Margar aðrar stórar og smáar
gjafir hafa borizt þessa viku og
er það allt jafn þakksamlega
þegið og vonar nefndin að á
komandi ári blessist hagur allra
er hafa gleði af að gleðja lítil-
magnann.
Munu nú hafa safnazt í pen-
inum yfir 300 þúsund krónur,
auk matar og mikilla og góðra
faíagjafa.
Umsóknir berast daglega og
hefur engum verið synjað sem
hjálpar er þurfandi.
Listar, sem úti eru, væri æski-
legt að bærust se mallra fyrst.
Allar umsóknir þurfa að vera
komnar fyrir miðvikudag og er
Mað einnig síðasti dagur fata-
úthlutunarinnar.
Beztu þakkir til allra íyrir
góðhug og hjálp.
Jónína Guömundsdóttir,
formaöur Mæörastyrksnefndar
Öskubíll í
árekstri
Akranesi, 20. desember.
MILLI kl. 9. og 11 á föstudaga
morguninn sl. ók öskubíll bæj-
arins aftan á Reykjiavíkurbíl af
Pobeda-gerð, þar sem hann stóð
fyrir framan húsið á Kirkju-
braut 21 með þeim afleiðinguna
að Pobeda-bíllinn skemmdist,
ísing og mikil hálka var á göt-
unni. — Oddur.
Feter Hallóerg
Sænsko akademinn veiðlaunai
Loxness-þýðingai Hallbeigs
Stokkhólmi, 20. desember,
NTB.
í DAG, mánudag ,hélt
sænska akademian árlegan
hátíðafund sinn og útdeildi
fjölda verðlauna. Meðal ann-
árs veitir Akademían sérstök
verðlaun fyrir þýðinglar (að
upph. 4.000 sænskar kr) og
hlaut þau verðlaun að þessu
sinni Peter Hallberg dósent
fyrir þýðingar sínar á nútíma
islenzkum bókmenntum og
þá fyrst og fremst á verkum
Halldórs Kiljan Laxness.