Morgunblaðið - 17.12.1968, Blaðsíða 22

22
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 17. DESEMBER 19«8
Sigurbára Jónsdóttir
árabil á heimili Ingi'bjargar syst-
ur sinnar, en síðustu 5 árin var
hún á sjúkradeild elliheimilisins
Grundar.
Hannes
Andrésson
Álfhólum — Minning
í DESEMBERMÁNUÐI grúfir
skammdegismyrkrið yfir land-
inu, en í gegnum myrkrið lýsir
jólastjarnan og boðar okkur
komu hátíðar ljóssins og vissuna
um það, að innan skamms göng-
um við aftur mót hækkandi sól.
Þannig lýsir einnig í gegnum
myrkur dauðans ljósið frá kær-
leika guðs og boðar okkur bjart-
ari og lengri dag að baki hinum
skammvinna degi jarðlífsins.
Frænka mín, Sigurbára Jóns-
dóttir, andaðist að elliheimlinu
Grund hinn 9. þessa mánaðar.
Vegna þess, hve hún var mér
kær, langar mig til að minnast
hennar með nokkrum orðum.
Sigurbára var fædd 11. októ-
ber 1879, dóttir hjónanna Jóns
Nikulássonar og Sigríðar Sigurð-
ardóttur, er þá bjuggu að Sleif í
Vestur-Dandeyjum, en fluttu fá-
um árum síðar að Álfhólum í
sömu sveit, þar sem þau bjuggu
til æviloka. Þau Jón og Sigríður
eignuðust 9 börn og af þeim
náðu 7 fullorðinsaldri. Eru nú
aðeins 2 þeirra á lífi, Valdimar,
bóndi á Álfhólum og Ingibjörg
húsfrú, búsett í Reykjavík.
Þau Jón og Sigríður voru mik-
ils metin í sveit sinni, vegna dugn
aðar og mannkosta. Var við
brugðið alúð þeirra og hjálpsemi
við fátæka og þá er stóðu höll-
um fæti í hinni erfiðu lífsbaráttu,
sem þá var flestra hlutskipti.
Erfðu börn Álfhólahjónanna hina
góðu kosti þeirra í ríkum mæli,
svo sem kunnugt er þeim er til
t
Eiginmaður minn
Rögnvaldur Bjarnason
múrari,
Hjarðarhaga 23, Reykjavík
sndaðist 15. des. Jarðarförin
auglýst síðar.
Elísabet Theódórsdóttir.
t
Utför konunnar minnar
Guðrúnar Pálsdóttur,
sem andaðist 12. þ.m. verður
gerð frá Fossvogskirkju
fimmtud. 19. þ.m. kl. 1.30 e.h.
Björn K. Þórólfsson.
t
Faðir okkar
WiJliam Hansen
trésmiður,
sem andaðist að Hrafnistu 11.
þ.m. verður jarðsunginn frá
Dómkirkjunni þriðjudaginn
17. des. kl. 1.30.
Janet Matthíasson,
Arnfinn Hansen.
t
Siginkona mín og móðir
Hallfríður Jónasdóttir
Hraunbæ 98,
andaðist í Roskilde 15.
desember.
Brynjólfur Bjamason,
Elín Brynjólfsdóttir.
þekkja, og var Sigurbára þar
ekki undantekning. Hún hlýtur
að verða minnisstæð þeirn, sem
kynntust henni, ekki vegna þess
að hún bærist mikið á, eða hefði
mikil umsvif, heldur vegna þeirra
góðu eiginleika, er henni voru í
blóð bornir, eiginleika sem eru
of sjaldgæfir í fari manna. Hug-
ur hennar og hönd stefndi ævin-
lega til þess að hjálpa, gefa og
gleðja aðra. Hún var glaðlynd og
gamansöm og^skemmtilegt var að
heyra hana rifja upp atvik, er
henni voru minnisstæð frá lið-
inni ævi. Hún kunni ótrúlegan
fjölda ljóða og sálma, enda hafði
hún haft mikið yndi af söng og
lestri ljóðabóka allt frá æsku-
dögum.
Sigurbára varð stoð og stytta
foreldra sinna, einkum þó móð-
ur sinnar, og var svo kært með
þeim mæðgum, að þær máttu
vart hvor af annari sjá. Dvald-
ist Sigurbára því á Álfhólum og
vildi ei þaðan hverfa, meðan
móðir hennar lifði. Annaðist hún
móður sína af fórnfýsi og um-
hyggju og taldi það hafa verið
sitt góða hlutskipti í lífinu, að
hafa fengið að veita móður sinm
þá þjónustu. Þá var og Valdi-
mar, er tók við búskap að Álf-
hólum eftir foreldra sína, sam-
taka Sigurbáru í því að veita
móður sinni sem bezta aðhlynn-
ingu í ellinni.
Sigríður á Álfhólum andaðist
1945, þá Orðin 94 ára gömul. Sig-
urbára fóru skömmu síðar til
Reykjavíkur, til þess að eyða
elliárunum hjá einkadóttur
sinni, Soffíu ísleifsdóttur. Sigur-
bára hafði aðeins dvalist í Reykja
vík í 2 ár, er hún varð fyrir því
þunga áfálli að missa dóttur sína.
Bar hún harm sinn í hljóði, en
heilsu hennar fór eftir það hnign
andi. Dvaldi hún um nokkurt
t
Móðir mín, tengdamóðir,
amma og langamma
Ingibjörg Þórðardóttir
frá Bolungarvík
anda'ðist að Hrafnistu 16.
þ. m.
Enika Enoksdóttir
Guðmundur Sveinbjörnsson.
t
Systir okkar
Guðbjörg Árnadóttir
hjúkrunarkona,
lézt á Landspítalanum að
morgni 16. desember. — Fyrir
áönd okkar og f jarstaddra syst
kina.
Steinunn J. Árnadóttir,
Þórhallur Árnason,
Ingibjörg Á. Einarsson.
t
Hugheilar þakkir færum við
öllum fjær og nær sem sýndu
okkur samúð og vinarhug við
andlát og útför litlu dóttur
okkar og systur
Guðlaugar Vilhelmsdóttur
Granaskjóli 6.
Sérstakar þakkir til lækna og
starfsfólks Barnaspítala
Hringsins.
Alda Sigurvinsdóttir,
Vilhelm Guðmundsson,
Kristín Vilhelmsdóttir,
Guðmundur Vilhelmsson.
Elskulega móðursystir mín. Er
þú nú hefur kvatt þennan heim,
með, hartnær níutíu ár að baki,
hlýt ég að gleðjast með þér að
hafa hlotið hvíld, svo mjög sem
þú varst farin að heilsu og kröft-
um, en hugurinn fyllist jafnframt
trega. Elfur tímans rennur stöð-
ugt áfram og hefur á brott með
sér svo margt, er menn sakna.
Mér ef efst í huga þakklæti fyrir
að hafa kynnzt þér og átt með
þér góðar samverustundir. Glað-
værð þín og góðsemi, hógværð
þín og hjartahlýja gerðu öllum
svo ljúft að vera í návist þinni.
Er þú í dag verður lögð til
hvíldar heima í sveitinni þinni,
er þér var svo kær, á ég þess ekki
kost að fylgja þér síðustu sporin
til grafar, en- í huganum sendi ég
þér mína hjartans kveðju. Sömu-
leiðis hefur Bjarni dóttursonur
þinn, er nú er staddur erlendis
og getur ekki verið viðstaddur,
beðið fyrir kveðju til þín.
Far þú í friði. Minningin um
þig mun geymast heið og hlý í
hugum þeirra, er þekktu þig.
Soffía Ingadóttir.
Sonarminning
Frá móður og föður.
F. 29/11. Fórst með Þráni NK-70,
5. nóv. 1968.
Sonur minn, ég sárt þín sakna.
Sár er dagsins vökustnd.
— Á •morgni hverjum verða
að vakna
og vita að næ ei þínum fund.
— Hann — með ljáinn
beitta, bitra,
birtist, — dagur varð að nófct.
Sjónutm hvarfst þú kæri sonuir
í kalda gröí — svo varð alt hljótt.
Ég minnist þín er varstu í vögigu,
hve vænt mér þótt um brosið þitt,
— Sporin fyrstu. — Árin áfram
einatt glöddu hjarta mitt.
Þú varðst áfram eftir heima
er æsku töldusf liðin ár.
— Mamrna og pabbi eru orðin
ein. — Nú ríkir hryggðin sár.
Við þökkum sonur ástúð alla
alla gleði og brosið þiitt.
Ég á helga hjartans minning
sem huggar særða geðið mitt.
Samverunnar sælustunda
sífellit geymist minning björfc.
Hún linar sviða innri unda —
að ending hveirfuir nóttin svört.
Þökk sé Guði er gaf þig sonuir. —
Hann gefi þrek á reynslustund.
Hann gaf og tók, hans verði vilji.
— Þig vinur, fel hans kærleiiks
muind.
Sofðu rótt. í kaldri hvílu
Kristur vakir yfir þér. —
Góða nótt, unz Guð oss kallar
að ganga í lífsins dýrð hjá sér.
(Björk).
Grétar Skaptason
og skipshöfn hans
GRÉTAR Skaptason, skipstjóri
og skiphöfn hans, sem fórust með
m/b Þráni.
Frá mágkonu þinni og fjöl-
skyldu, Skagaströnd, Grétar
minn, þökkum allar stundir með
þér.
Þegar húmair hausts að kveldi
hugur reika fer,
eru margar minningamar
mætar í huga mér.
Kæri vinur kveðju sendi
kólgu yfir yztu höf.
Dveldu sæll í drottins hendi
hans dásemd signi þína gröf.
Þjóðólfur Lyngdal
Mánudaginn 16. des var jarð-
settur Þjóðólfur Lyngdal Þórð-
arson. Hann var fæddur 12. júli
1946, dáinn 8. des. 1968.
Ég minnist þín kæri vinur og
þakka þér okkar góðu samveru-
stundir, sem við áttum saman
á þinni stuttu lífsleið. Ég votta
öllum aðstandendum og þó sér-
staklega hjartkærri eiginkonu
Sigurborgu Pétursdóttur, syni
Pétri Gunnari og aldra'ðri móður,
fyllstu samúð og byð guð að
styrkja ykkur öll á þessum sorg-
artímum.
Það er svo margs að minnast
í muna á kveðjustumdu
æsku daga ungra, yndis frá störfum og leik
man ég brosin þín björtu
bamslega hreina lundu
varmann frá voniglöðu hjarta,
þessi vinhlýja engan sveik.
Unga drengi dreymir, þeir draumar ei allir rætast
á örfleygri ævistundu
okkur er mörkuð leið.
Við skiljum ei skapadóm lífsins,
skammsýn hjörtun grætast.
Fífill hló friður að morgni,
en var fallinn um miðaftans skeið.
Öldur hafs um ykkur kveða
ávallt sorgarljóð
er byltast þær að bröttum klett-
um í bjarma af sólarglóð
því drottimn heim nú hefur kallað
hetjur sjálfar burt af leið.
í faðmi hans þeir fái að hvíla
Frelsarans Jesú þess ég bið.
M. K.
Það dimmir yfir dölum jarðar,
og dofnar sérhvert gleðiljós.
Við dranga brotna bámgarðar,
og bliknuð liggur sumarrós.
Vor hjörtu sveipuð húmsins
klökkva,
við helga von sinn trega slökkva.
En innra fyrir sjónum sálar,
við sjáum átök lifs og hels.
Á hafsins vegum brimið bálar,
og boðar komu hinzta éls.
Þar siglir gnoð til heimahafnar,
og heilög þrá í brjóstum grær.
En þar sem þrek og
diirfska dafnar,
hver daguir nýja gleði fær.
En ferðin endar fyrr en varir,
og fæstir þekkja leiðarlok.
Er frískir menn við feigðarskarir,
ei foxðast mega skaparok.
En hljóta títt í vök að verjast,
í veðragný og ógnum grands.
Við krappan sjó þeir kunna
að berjast,
en koma ei alltaf þó til land-s.
í djúpsins ró und bárum bláum,
er búin hinzta hvíla þeim.
Sem fyrr var meðal fríska sáum,
en fengu ei lokið sigling heim.
Þeirra minning mun ei deyja,
meðan hér við eigum tötf.
Verið sælir synir Eyja,
signi drottinn ykkar gröf.
K. H.
Samúðarkveðjuir til allra að-
standenda.
Þá er að kveðja og þakka,
þakka liðnu árin,
fyrst hefur Kristur kallað,
þig kæri úr jarðvist hér.
Ég bið hann böl þitt bæta,
ég bið hann lækna sárin,
um eilífð hans voldug vemdin
vaki yfir þér.
S.K.
Guðmundur Ottósson.
t
t
Stefán Ásgrímsson
verður jarðsunginn mfðviku-
daginn 18. des. kl. 1.30 frá
Fíladelfíu, Hátúni 2. — Þeim
sem vildu minnast hans er
bent á kristniboðssjóð Fíla-
delfíu. — Fyrir hönd bama,
tengdabarna, barnabama og
systkina.
Ásgrímur Stefánsson.
Alúðarþakkir fyrir auðsýnda
samúð og vinarhug við andlát
og jarðarför konunnar minn-
ar, móður, örnmu og lang-
ömmu
Sigrúnar Júlíusdóttur
Fyrir mína hönd og annarra
vandamanna.
Helgi Guffbjartsson.
- ASI
Framhald af bls. 5
hann sakar þá miðstjórnarmenn
sem ekki vildu lengur draga að
hefja viðræður við ríkisstjórnina
í atvinnumálum, um að brjóta
samþykktir alþýðusambandsþings
— Alþýðusambandsþingið krafð
ist tafarlausra aðgerða í atvinnu
málum. Og gatnvart atvinnu-
lausu fólki er allur dráttur að-
gerða í þessum málum óverj-
andi. Þeir, sem telja sig veikja
ríkisstjórnina með ábyrgðarlausu
framferði í atvinnuleysismálum
nú, fara villir vegar. Þeir ger-
ast hennar beztu stuðningsmenn.
Það verður tafarlaust að koma
ljós, hvort rikisstjómin ætlar að
halda að sér höndum í atvinnu-
málum, eða láta hendur standa
fram úr ermum.
Þess vegna ber miðstjóm Al-
þýðusambandsins að hefja at-
vinnumálaviðræður við ríkis-
stjórnina án minnstu tafar.