Morgunblaðið - 15.05.1969, Blaðsíða 28

28
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 15. MAÍ 1969
huiggaði miig, og saigði mér, að
'hanin elskaði mig.
Nú hélt hanm aftur fast utam
um mig og sagði mér enn, að
hann elskaði mig. En nú vissi ég
bara, að við elskuðumst enn
meir en þá. Mér fannst meira að
segja, að nú elskaði ég Bob enin
meir en ég hafði gert um morgun
inn. En nú var ég bara hrædd
um, að ég væri að missa hann.
Og þegar haun faðmaði mig að
sér, velti ég því fyrir mér, hvort
honum væri eins innanbrjósts.
— Um þetta leyti á morgun
vitum við vissu okkar, sagði ég.
— Já, það gerum við. En
hafðu emgar áhyggjur fyir en
við vitum það fyrir víst. Ég er
viss um, að ef ég tal'a við Anigelu
í fu'llri alvöru, þá verður allt í
lagi.
w , ÁLFTAMÝBI 7
BLOMAHÚSIÐ
simi 83070
OPIÐ
í ollon dag
Blómin, ssm veita ánægju
fáið þér í Blómahúsinu.
En orðin komu ekki af nieinini
sanmtfæringu.
— Og ef það nú verður ekki?
— Æ, við skulum ekki vera að
hugsa um það í kvöld.
Við þögðum dál'itia stund.
Þannig hatfði það alltaf verið
hjá okkur. Við gátum verið full-
komlega hamingjusöm um stund,
án þess að eitt orð væri sagt. En
við vorum bara hvorugt okkar
haminigjusöm í kvöld.
Tíminn leið og kirkjuklukkan
sló tíu.
— Jæja, ég ætti að fara að
hypja mig inn, sagði ég, en
hreyfði mig samit ekkert. Og eftir
andatak bætti ég við: — Ég varð
afskaplega vomsvikin, þegair Ru-
pert sagði í kvöld, að Lucy ætl-
aði að verða áfram hjá Cairson-
hjónunum, en nú er ég því fegin.
Ég gæti ekki komið mér að
því að segja henni, að við yrðum
að fresta brúðkaupinu okkar.
Og ef svo anmað vema er í
vændum, þá ...
— í>að verður það ékki, Mel-
issa. Það má aldrei verða.
— Ég held nú samt, að við ætt-
um að vera viðbúin því versta.
Bob reis upp við olriboga.
Hann strauk úfið hárið á mér.
Leit á mig lengi og alvarlega
í hálfrökkrinu.
En svo endurtók hann það
sam,a, sem banin hafði sagt, þegair
Rupert færði honum fréttirnar:
— Þetta verður allt í lagi,
elskan, því lotfa ég þér.
14.
Líklega hef ég sofið eitthvað
ofurlítið þessa nótt, því að eng-
inn liggur heila nótt glaðvak-
andi, en að morgni fannst mér
samt ég hafa gert það. Ég fór á
fætur miklu fyrr en ég var vön,
fór niður í eldhús og hitaði mér
te. Svo tók ég til við húsverk-
in, og var fegin, að þau skyldu
vera jafnmörg og raun var á. En
ég hafði nú samt ekki hugann
við þau. Allan tímann var ég að
hugsa um Bob og það, hver yrði
útkoman af viðræðum hans við
konuna sína.
Öðru hverju varð mér hugsað
til Kay, og með þessum r.ag-
andi kvíða, sem hafði fyllt huga
minn síðan ég frétti, að hún
hafði hlaupizt á brott til þess
að giftast John, en oftast fór þó
svo, að mín eigin áhyggjuefni
ráku þær hugsanir á ílótta.
44
Kringum hádegisverð voru
enn ekki komin nein boð frá Bob.
Hann hafði sagt, að hann skyldi
koma undir eins og hann væri
búinn að tala við Ange'lu. Hann
vissi vel, hve -njög ég kveið fyrir
þeim fréttum, sem hann kynni að
færa.
Við Nick borðuðum ein saman.
ekki svo að skilja að ég
hefði neina matarlyst.
— Er allt í lagi með þig
Melissa? spurði Nick.
— Já, auðvitað, sagði ég.
Hann leit á mig, eins og
hann tryði þegsu ekki. Hann
ætlaði sýnilega eitthvað að fara
að bera brigður á þetta, en hætti
við það. Nick var um þessar
mundir dásamlega nærgætinn. Ég
LITAVER
GRENSÁSVEGI22-24
»30280-32262
Keromik veggilísor
Tökum upp I dag postulínsveggflísar.
Stærðir 7\ x 15. 11 x 11, 15 x 15.
hugsaði, hversu mjög hann hefði
breytzt síðiusitu viikunnar. Hann
hefði ekki bugsanlega getað ver
ið betri við mig en hann var.
— Hvernig var Debóra í gær-
kvöldi? spurði ég, því að ég vissi
að hún var öruggt umtalsefni og
það, sem hann kaus helzt.
— Ágæt . . Heyrðu, Melissa
Haran þagnaði snögglega.
— Já, hvað var það Nick?
— Ég ætlaði nú að bíða með
það þangað til þið Bob væruð
orðin gift, en það er engin ástæða
til þess. Við Debóra viljum
geta trú-lofað okkur.
Ég glaðnaði við. á þessari
stundu sást mér alveg yfir öll
framkvæmdaatriði í málinu. Ég
hugsaði bara um það eitt, hvað
þetta væri dásamlegt, hve ham-
ingjusamur Nick var á svipinn og
hve vel Debóra hæfíi honum —
en það hafði mér raunar alltaf
fundizt.
— Það er dásamlegt, Nick. Mik
ið er ég fegin! Ég stóð upp af
stólnum og kyssti haran. — Vitan
lega hef ég lengi vitað, að ykk-
ur leizt vei hvoru 'á annað.
Nick settist aftur álvarlegur
á svipinn. — En það er margt,
sem ganga þarf frá, áður en við
getum opinberað trúlofuna okk
ar. Ýrrasar framtíðaráætllianir þarf
að igera. Hann broisti dállítið
vandræðalega.
— Ég er víst beldur eklki neinn
happagripur fyrir stúlku eins og
Debóru.
— Það veit ég, en það geturðu
orðið seinna. Þú hetfur ekki verið
í þessari vinnumennsku hérna
nema rétt til bráðab.rgða, meðan
þú varst að komast út úr vand-
ræðunum.
Nick leit á mig. — Þú hefur
nú líka verið mér betri en engin,
og ég skal aldrei gleyma því.
— Vertu ekki að því arna. Þú
ert þó að minnsta kocti bróðir
minn.Og svo vel vill til, að mér
þykir vænt urn þig.
— Þakka þér fyrir það. En
sjáðu nú til, nú skal ég segja
þér hvernig sakir standa. Ég tal-
aði 'lengi við pabba hennar De-
bóru í gærkvöld. Hann fór með
mig inn í lesstofuna sína, eftir
kvöldverð. Það var hann, sem
braut upp á því. Hann spurði
mig hvort ég væri ástfanginn af
Debóru. Nick glotti — Eins og
hann vissi það kannski ekki!
• — Og þú sagðist auðvitað
vera það?
— Vitanlega. Ég sagði honum
líka, að ég hefði ekki þorað að
vona, að ég gæti nokkurntíma
gifzt henni, vegna þess, að þau
foreldrar hennar mundu aldrei
gefa samþykki sitt til þess.
— Það var heiðarlega gert af
þér.
— Mér til mikillar furðu sagði
hann, að þau hefðu þegar rætt
málið, þar eð þau hefðu vitað,
hvað í loftinu lá. Karlinn var
alveg aðdáanlegur. Hann á bróð
ur í Kanada — hann Charles
frænda Debóru, seim var
guðfaðir hennar, og hún nefur
oft nefnt við mig — og har.n
hefur þar nautgripabú og vantar
ráðsmann. Pabbi Debóru heldur
að ég gæti tekið það að mér.
/fenwood UPPÞVOTTAVÉLIN
Þér fáið hvergi fullkomnari uppþvott en í KENWOOD upp-
þvottavélinni. Fyrst þvær hún með sístreymi af heitu vatni
—- heitara en þér getið þolað — svo heitu, að það drepur
skaðlega sýkla. Hið hringfarastreymikerfi — sem er aðeins
í KENWOOD — sprautar vatninu, ásamt hreinsivökvan-
um, sem látinn er í vélina um allt leirtauið með óvenju-
legum krafti.
Það er ekkert á hreyfingu í KENWOOD, nema vatnið, svo
að leirtauið og viðkvæmt postulín er fullkomlega öruggt.
Meðan á skolun stendur, þá gláfægir hreinsivökvinn leir-
tauið og postulínið, en síðan hefst þurrkun.
Það er aðeins KENWOOD, sem veitir fjölbreytt uppþvotta-
val. Þér getið stillt vélina á mismunandi uppþvottaraðferð
—-■ með því að stilla stjórnskífuna. Þér getið stöðvað vélina
hvenær sem er, ef þér þurfið að láta í hana eða taka úr
henni.
Hrúturinn, 21. marz — 19. apríl
í dag hefur þú tekið þá ákvörðun, að héðan af finni enginn neitt
fremra púðrinu, nema ef ske kynni að þér dytti eitthvað í hug.
Reyndu.
Nautið, 20. apríl — 20. maí
Vertu ekki að öfundast við lítilmagnann, það hæfir ekki öðrum
en þeim, sem minna mega sín en þú.
Tvíburarnir, 21. maí — 20. júní
Ef ckki skyldi vilja betur til myndi ég fara á samkomu.
Krabbinn, 21. júní — 22. júlí
Einhvcr hefði nú sætt sig við orðinn hlut, þú gætir líka reynt.
Ljónið, 23. júlí — 22. ágúst
Ekki er lengur von á einum, svo að þú mátt hcrða þig í bili.
Meyjan, 23. ágúst — 22. sept.
Sá á sennilega sökina, sem þér dettur fyrstur í hug.
Vogin, 23. sept. — 22. okt.
Þeir, sem ætla ekki að láta á sér bera, ættu að reyna að sinna
einhverjum inniverkum.
Sporðdrekinn, 23. okt. — 21. nóv.
Þegar farið er að vora liggur beint við að gera smáhreingerningu.
Bogmaðurinn, 22. nóv. — 21. des.
Ef ekki vill betur til má hressa upp á kunnáttuna.
Steingeitin, 22. des. — 19. jan.
Nú fer að verða mál að gæta heilsunnar.
Vatnsberinn, 20. jan. — 18. febr.
Eitthvað hefur beðið lengi, sem úmögulega má dragast lengur.
Fiskarnir, 19. febr. — 20. marz
Hvers vegna viltu ekki vera með í umbótunum?