Morgunblaðið - 19.11.1969, Blaðsíða 24

24
MORGUNBLAÐIÐ, M3ÐVIKUDAGUR 19. NÖV. 1060
hörundsdökk, lét hún aldrei í
minni pokann fyrir hvíta fólk-
inu. Kannski var það vegna
þess að hún var sjálf dóttir óð-
alsbónda og alin upp á slíku
heimili. Kannski var það líka
vegna þess, að hún hafði hjálp-
að svo mörgum sonum og dætr-
um bændanna inn í heiminn, að
hún gat verið ófeimin gagnvart
hvítum mönnum.
Hann glotti ofurlítið og kink-
aði kolli. — Já, þar er ég á
sama máli, en heldur hefði ég
nú viljað tala við þig eina. Rósa
kemur mér úr jafnvægi, ef ég
mætti svo segja.
Hún brosti ofurlítið, sem gat
þýtt bæði eitt og annað, og
sagði:
— Til hvers ertu hingað kom-
inn? Hefur hr. Graham beðið
þig að tala við mig fyrir sína
hönd?
— Það hefur hann ekki. Dirk
tók að slá saman fingrunum og
leit til beggja handa. — Ég
kom hingað án þess að tala við
hann. Hann er ekki vel hress.
Dymar opnuðust snögglega.
Þetta var Rósa. Hún hafði
hlaupið og var ofurlítið móð.
Dirk stóð upp og þau störðu
hvort á anniað. Dirk roðnaði, en
hún var föl og í æstu skapi.
Hún var í sama rósótta kjóln-
um og hún hafði verið í morg-
uninn áður, þegar Graham kom
í heimsóknina; hárið var í sömu
óreiðu í hnakkanum og niður
etftir herðunum. Hún gekk inn
og tók sér stöðu við stól kjör-
móður sinnair.
— Til hvers ert þú kominn,
Dirk.
Dirk hörfaði undan, rétt eins
og spurningin hefði vefrið ein-
hver eldtunga o g smiert kinndna
á honum.
— Ég ætlaði að fara að út-
skýra það fyrir mömmu Clarke.
Giraham eir ekki vel hress. Ég
er kominn til þess að bera fram
afsökun hans.
— Afsaka, að hann skuli vera
lasinn? Ég skil þetta ekki, Dirk.
— Ég held þú ættir að lofa
mór að ræða þetta mál við hr.
van Groenwegeil, Rósa, sagði frú
Clarke. Skil ég það rétt, að Gra
ham bróðir þinn sé ekki nægi-
lega hress til að koma og tala
við mig?
— Nei, ég á bara við það, frú
Clarke, að strax í gær var hann
ruglaður. Hann var ekki ábyrg
ur fyrir neinu, sem hann sagði
við Rósu í gær, og ég vildi af-
saka þau óþægindi, sem þið
Rósa hljótið að hafa haft
af þessari heimsókn hans hing-
að. Og ég vildi beina því til
þín, Rósa, að telja hvað sem
hann hefur sagt við þig, ósagt.
Ég endurtek, að hann er ekki
heilbrigður. Við ætlum að fá
John frænda til að skoða hann.
— Ég er þér þakklát fyrir
þessar útskýringar, sagði firú
Clarke — Því sannarlega var ég
óróleg út af þessu bónorði hans
til Rósu í gærmorgun. Og ég
hafði ætlað mér að koma í Ný-
mörk í dag og spyrja foreldra
ykkar nánar um þetta.
Dirk stóð upp. — Það er gott
að ég skyldi spara þér það
ómak, frú Clarke, sagði hann og
brosti Og má ég bæta því við,
að foreldrar mínir hafa beðið
mig að færa yður kveðju sína og
fullvissu um, að þau harmi þau
óþægindi, sem þú varðst fyrir í
gæir. Þeim féll þetta afar þungt,
get ég fullvissað þig um. Svo
bætti hann við, á leiðinni út að
dyrum: — Jæja, ég_ má ekki
tef ja ykkur leinigur. Ég veit, -að
þið h-afið milkiið -að gera.. ..
— Biddu andarta-k. Di-rk! Enin
kom irödd Rósu eirns og eld-
tunga gegnum herbergið.
Ha-nn st-aðniæmdist og hlteyptá
brúnium. — Hvað var það?
— Má ég tala við Dirk
amdantak í leinirúmi, miammai?
Frú Clairkie ieit á þaiu á víxl.
— Gott og vei. Ég skal láta
ykíkiur ein nio-kkra-r miiniútur.
Gamila komiam v-ar varia kom-
in út, þegar Rósa eagði: —
Komdiu fram á tröppur. Við get-
77
'um varia taiað hérna án þess að
hún heyri tii okkar. Röddiin va-r
hiás og áköf, og han-n elti hana
eins og ósjálfrátt út á tröppur-
oiar.
Hún leit á vagniinn, sem beið
og sagði: — Gr-aham kiom gan-g-
andi ttl mín í gær. Þú kemur í
vaigni. Milkið e-rtu fí-nin með þig,
Dirk miinn góður.
— Hvað viILdirðu se-gja við
mig, Rósa?
— O, það ©r svo mangt og
margt, Dirk, len það verður ekki
tími tíl þess. Hún greip í erm-
iima hans og höndin sikalf oifiur-
Mtið. — Ég veit hv-ennáig þér Mð
ur og ég vorfcenini þér.
Ha-nn svar aði þessu enigu, en
stóð bara kyrr og spen-nti greip-
ar.
— Ef ég nú tæki Gra-
ha-m, Dirk? Ef við nú femgjum
HVAÐ ER EFTA?
Samband ungra Sjálfstæðismanna og Heimdallur F.U.S. efna til
ráðstefnu um hugsanlega aðild íslands að EFTA laugardaginn 22.
nóvember kl. 13.30 í Sigtúni v/Austurvöll.
D a g s k r á :
ÁHRIF EFTA Á ÍSLENZKA ATVINNUVEGI:
dr. Guðmundur Magnússon, prófessor.
VERZLUNIN OG EFTA:
Hilmar Fenger, stórkaupmaður.
IÐNAÐURINN OG EFTA:
Davíð Sch. Thorsteinsson, framkvæmdastjóri.
Kaffihlé og umræðuhópar starfa.
Greint frá niðurstöðum umræðuhópa.
HUGSANLEGAR LAUSNIR Á VANDAMÁLUM
ATVINNUVEGANNA:
Þórir Einarsson, viðskiptafræðingur.
Almennar umræður og fyrirspurnum svarað.
Á ráðstefnunni, sem er öllum opin, verður rætt um hugsanlega aðild
að EFTA, sérstaklega frá sjónarhóli atvinnuveganna og leitað svara
við þeim vanda, sem atvinnuvegirnir standa andspænis.
Samband ungra Sjálfstæðismanna.
Heimdallur F.U.S.
Hrúturinn, 21. marz — 19. apríl.
Leyndarmálin krcfjast éskiptrar atbygli þinnar.
Nautið, 20. apríl — 20. maí.
Þú verður að byrja snemma, ef þér á að verða eittbvað úr verki.
Tvíburamir, 21. maí — 20. júní.
Gakktu fljótt frá óloknum erindum.
Krabbinn, 21. júni — 22. júlí.
Þú ert bálf litlaus upp á síðkastið.
Ljónið, 23. júlí — 22. ágúst.
Reyndu að gera þér grcin fyrir þeirri afstöðu, scm þér ber.
Meyjan, 23. ágúst — 22. september.
Reyndu að iáta allt fara sem bezt fram, ef þú getur.
Vogin, 23. september — 22. október.
Reyndu að nota þér vinnufriðinn.
Sporðdrekinn, 23. október — 21. nóvember.
Reyndu að gcra greinarmun á því sem þú heyrir og staðreyndum.
Bogmaðurinn, 22. nóvember — 21. desember.
Reyndu að bafa næg verkefni, ef eittbvað skyldi bregðast.
Steingeitin, 22. desember — 19. janúar.
Misfellur koma í ljós I dag, ef einbverjar eru, og reynsian er þér
hliðhoil.
Vatnsberinn, 20. janúar — 18. febrúar.
Afstaða þín er lofsverð, og láttu ekki undan síga.
Fiskarnir, 19. febrúar — 20. marz.
Persónusamböndin eru þér allt í dag.
mömimiu tffl. að igefi-a samiþýkki sitt
þá miumdirðlu haita miig það sem
efitir er ævininiar, er það e-kiki?
— Það kserruur ekiki við sögiu í
þe®su sambaindi. Graham er la®-
inm einis og ég sagði þér
Hanm var ekki ábyrgu-r orða
sin-n-a við þiig í gær.
Hún brosti. — Nei góðurimn-
miinn.. Þú segir þe-tta vegnia þes»,
-aið þú ert -að streitast af öllum
m-aettt við -að hald-a honium firá
miér, afi því að þú ert d-aiuðhrædd
uir um, að hanm vilji gera al-
vöru úr því að giftast mér —
-múlaittasbelpuininii. Hugsa-ðu þér
ba-ra það, Dirfk. Múlattaiste-lpa
húsmióðir í Kaywana, Gif-t eim-
um af van Gormnwegelættinmii!
Mágkoma þín!
— Hættai þes-su, Rósia! Hamm
krepptt hnefana og auigum uirðu
hörð og ísfcöld. En> hún hló bara
og sa-gði við hamm-: — Graham
er ekkert lasim-n. Hanrn viasi vel,
hvað hamm var að segja við mig
í gær. Það kom flatt uppá miig
sfcal ég játa. Mér hefði aldrei
dottið í hug að ég gemigi svon-a
í auigun á homuim — og það
svoma snögglega-!
Ha-nm greip um úlniliðinm á
henmii. — Hættu þessiu tali, Rósa!
Þú veizt -tilfiminángar miírnar gagn
vairt ættinmi. Þú skait ekki dirf-
ast að f-a-ra að I-eggja þig eftir
Graham. Heyriirðu það? Haltu
þig sem lengst burtu frá
Nýmörfc, þamigað til hanm erfar
imm tlill Dermer-ara. Ef ég sé þig
þarn-a á ferM, ökai ég kyrkj-a
þig svo fram-arlega s-em himiknn-
irun er yfir oktour! H-amm tailaði
ilágt og urganidi og sfcaflf alllur.
Hamrn sleppti úlmiliðmiutm á h-enmi
og geíklk miður í tröppumniar. En
hún greip í ermi hans og stöðv-
aði hamn.
— Báddu ,Dirfc. Ég er e-kkierit
hrædd við þig. Og þú veizt, að
það verð ég -aití'rei. Mér er -alveg
sama um allar hótainir þíniar. Ég
vissi alveg, bvað þú mumdir
seigja, Ef é-g á enindi í Nýtmiörk,
þá fe-r ég þanigað. Og ég á eim-
-m-itt erimdi. Það er nú hrúð-
kauipsveizlulkjólJlinm henmar
mömmiu þiiranar ....
— Húim sandir eftir honum eða
kemur sjálf til firú Henson. ..
— Ég kem með hann sjállf, eina
og uim var talað í fyrr-amáílið fyr-
ir morgumiverð.
— Það gerirðu ekki! Hamm.
gr-eip í handl-egg hemraar. — Heyr
irðu það? Ég vil það ekfcd!
Húm hló. — Enm er ég nú eklki
orðim hrædd við þig eitefc-an!
Jæja, börn-in góð, sa-gði kennslu
konan, — n.ú er ég búin að segja
ykikiur söguna af Jóraasi í hvalm-
um, óg hvað hafið þið nú lært af
hemmi?
— Við höfum lært það, sagði
Villi 1-itli, að það er ekki hægt að
hal-dia svona framúrskarandi fólki
raiðri.
Lítil stúlka va-r uppi i heilsu-
fræði, og átti að lýsa hryggmum
og hliutverki hans.
— Hann er það, sem heldur
uppi rifbei'niumuim, og höfðinu, og
kem-ur í veg fyrir það, að fæt-
urnir nái upp á háls.
Iábli drem-gurimn sagði við borð-
ið á sunn-udegi við föður sin-n, sem
va-r prestur:
— Ég vildi vera dyravörður í
húsi Guðs,
— Já, bamið mitt, sagði prest-
ur ánægður, — en af hverju?
— Vegn-a þess, að þá þyrfti ég
aldrei að látá mér leiðas-t yfir
prédikundnn-i.
— Pa-bbi, sagði barnið, það
stendur hérna í bólkinni minni,
að maður dragi dám af vinum sín
um.
— Já, barn-ið mi'tt, það er rétt.
— En ef tveir menm eru raú vim-
ir, anm-ar góður og himn vondur,
hvort er sá góði vondur, eða sá
voradi góður?
Ný sending
baðkjólar, kvöldkjólar, brúðarkjólar stuttir og síðir,
buxnakjólar, tækifærisverð, samkvæmiskjólar síðih