Morgunblaðið - 16.04.1971, Qupperneq 23

MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 16. APRÍL 1971
23
Pétur Áskelsson og Guðfinnur
Sveinsson frá Hólmavík
- Minningarorð
Á dökkum vetrarmorgni leys-
Ir litill bátur landfestar við
bryggjuna á Hólmavik 1 Stein-
grimsfirði. — Tveir heimilisfeð-
ur hafa gert sinn heimanbúnað
á venjulegan hátt. Æðrulaus
skaphöfn —- fumlaus handtök,
enda á ferð sjóvanir sæmdar-
menn.
En það eru ekki þeir einir,
sem snúa stafni á fari sinu móti
risandi faldi útsævaröldunnar.
Flotinn er farinn til veiða.
Þessi dagur, sem i hönd fer
sýnist i engu frábrugðinn öðr-
um dögum, norðan kólgan og is-
hraflið á flóanum eins og áður.
Hriðarkófið dregur stundum
þungan éljaslóða norðan með
Ströndunum, svo að útlitið verð
ur uggvænt. Eitt slikt geng
ur yfir þennan morgun. Hver af
öðrum hverfa bátarnir inn i sort
ann. Einn þeirra, Vikingur, kem
ur ekki i ljósmál aftur.
Fiskimennirnir tveir, Pétur
Áskelsson og Guðfinnur Sveins
son, snúa ekki heim þennan dag
•og aldrei siðan.
í fámennu byggðarlagi, þar
sem állir menn eru grannar, slá
svona atburðir nær tilfinning-
um hvers einstaklings, heldur
en þar, sem sá er hverfur, er að-
eins hluti af óþekktum múg,
enda þótt alltaf sviði sárt þeim,
er næst standa.
Báðir þessir menn höfðu lifað
ævi sina alla i Strandabyggð og
eignazt þar staðfestu.
Guðfinnur var sonur Sveins
Guðmundssonar frá Byrgisvlk i
Árneshreppi og konu hans Magn
disar Gestsdóttur frá Hafnar-
hólmi, en þau bjuggu lengi i
Hveravik á Selströnd.
Nú átti Guðfinnur heima á
Hólmavik, kvæntur var hann
Lilju Kristinsdóttur og eiga þau
einn fimm ára gamlan son, Svein.
Pétur var sonur Áskels Páls-
sonar og Guðriðar Jónsdóttur,
sem lengi bjuggu á Kaldrana-
nesi og Bassastöðum i Kaldrana-
neshreppi.
Hann var kvæntur Ingibjörgu
Benediktsdóttur pósts Benja-
mínssonar og eiga þau níu börn
á lífi, flest uppkomin.
Báða þessa menn þekkti ég,
sem sveitunga mina i mörg ár
og heyrði þar flest vel um þá
sagt. Þeir voru atorkumenn fús-
ir til hverra þeirra starfa, er
dugað gátu til bættrar afkomu
og byggðinni til hagsbóta.
Kunningsskapur okkar Péturs
var á timabili ævinnar all náinn.
Litill drengur gekk hann sin
fyrstu fótmál i lifinu heima á
Maðurinn minn og faðir
O'kkar,
Jón Kristjánsson,
Skógarnesi, Ársskógsströnd,
verður jarðsunginn frá
S t ærr i -Á r s'skógsk i r k ju laug-
ardaginn 17. þ.m. kl. 2 e. h.
í»órey Einarsdóttir,
Svanhvft Jónsdóttir,
Sóley Jónsdóttir,
Rósa Guðrún Jónsdóttir.
ÞAKKARÁVARP
Innitegustu þak'kir færi ég
ö'iflium þeim sem sýndu mér
hlýhug með heimsóknum,
gjöfuim og sikeytum á 60 ára
afmaslli míiniu 5. apriíl sl.
Lifið ö>H heiil.
Jón Sveinsson,
Klukkufeili.
Kaldrananesi, þar sem foreldrar
hans bjuggu þá, og þar stóð um
tima heimili hans sem fulltlða
manns.
Ég veit ekki, hvort nú á þess-
um svo kölluðu velgengnistlm-
um er auðvelt að minnast manna
á þann veg, að þeir hafi alltaf
brosað framan 1 samtiðina. Ég
held þó, að á þeim mörgu dög-
um, sem við Pétur. áttum saman,
hafi ég sjaldan séð skugga draga
yfir svip hans.
Ekki var þó svo, að veraldar-
auður og önnur þau timanleg
gæði, sem togstreitan nú er mest
um yrðu honum auðveld eða til-
tæk. Það er fáum dreifbýlis
manni erfiðislaus lifsleikur, að
framfæra stóra fjölskyldu og
hafa þá eina aðstöðu, sem hand-
afl og hyggja geta skapað.
Hvorki Pétur né kona hans,
höfðu troðið viskumal sinni
þeirri skólaþekkingu, sem nú er
af ýmsum talin nauðsynleg for-
senda betri lifshátta. Ekki held-
ur áttu þau athvarf i skjóli
þeirra afla, sem gefa fjölbýlisár
áttunni byr undir báða vængi.
Það er sagt, að leitin að lifs-
hamingju, sé fáum auðveld. Ég
veit ekki hvort Pétur hefur
nokkru sinni tekið þátt i sllkri
leit. Mér finnst einhvern veginn,
að hamingjan hafi mætt honum
á eðlilegri lifsgöngu og átt með
honum sjálfsagða samleið. Hin
daglegu, fjölþættu störf, serri is-
lenzkur alþýðumaður verður að
leggja á gjörva hönd voru hans
hamingja.
Að sjá börn sin vaxa og heim-
ili sitt blómgast var hans gleði.
Þessar eigindir i islenzkri þjóð
arsál, eru þær, sem á öllum öld-
um hafa verið vaki þess mann-
dóms, er færði þjóðina fet fyrir
fet frá áþján og erfiðleikum i
sólarátt og skóp henni þá virð-
Kristinn Þorbergsson
Kveðja
Fæddur 24. júní 1952
Dáinn 25. marz 1971.
ELSKU Kiddi. Skammt er á
milli lífs og dauða. Hve sárt
var að taka við þeirri fregn,
sem okkur barst þann 25. marz
sl. að þú værir horfinn frá okk-
ur, við það er höggvið stórt
skarð í okkar vinahop, sem
aldrei mun gróa.
Þú varst okkur svo blíður,
góður og tryggur vinur, varst
alls staðar velkominn og vannst
hug allra með sérstaklega
prúðri og mjög fallegri fram-
komu, og að snyrtimennsku
varst þú öllum þínum vinum til
Pétur Áskelsson
ingu, sem gullglingur nútimans
ennþá hefur ekki með öllu út-
þurrkað.
Á þeim árum, sem ýmsir trúðu
þvi, að i Bjarnarfirði myndaðist
aukin byggð, er jöfnum höndum
gæti stuðzt við fiskveiði og land
búnað, byggði Pétur litið hús á
Bökkunum á Kaldrananesi og
kallaði heimili sitt Bjarg.
Eftir að sá vordraumur var að
baki, a.m.k. um sinn, flutti fjöl-
skyldan til Hólmavikur og hef-
ur átt þar heima siðan.
Eftir þvi sem ég helzt til
þekki hafði stormþunga strits-
ins lægt á leið Péturs og fram-
undan sýndist bjartur byr. —
Þá dró yfir þetta dimma él —
sem þó á sitt skúraskin.
Djarfir dugandi menn skilja
Guðfinnur Sveinsson
eftir sig göfgar minningar —-
fordæmi þeim, er til góðs vilja
ganga.
Einhvern tíma heyrði ég sagt
við andlát héraðshöfðingja:
„Það kemur maður i manns
stað og þvl ástæðulaust að
syrgja.“
— Rétt mun það. 1 stað hinna
föllnu koma menn. — En ekki
sömu menn, heldur aðrir menn.
Þess vegna er alltaf hryggðar
efni, þegar frá falla manndóms-
menn á miðjum starfsaldri. Ekki
sizt úr röðum þeirra, sem ennþá
standa vörð um hin helgu vé i
útbyggðum Islands.
Við hjónin sendum syrgjandi
f jölskyldum og aðstandendum öll
um innilegar samúðarkveðjur.
Þorsteinn frá Kaldrananesi.
soma. En eitt eigum við eftir sem enginn getur tekið frá okk ur, minninguna um góðan dreng og tryggan vin. t
Elskulegum foreldrum þínum, Útför eiginmanns míns
systkinum, ættingjum og vinum vottum við okkar dýpstu samúð HELGA BEIMEDIKTSSOIMAR
og Guð gefi þeim ®tyrk í sorg sinni. sem lézt að heimili okkar Heiðavegi 20 8. apríl síðastliðinn.
Við munum öll hittast að lok verður gerð frá Landakirkju, Vestmannaeyjum laugardaginn
um. 17. apríl kl. 2 e.h.
Blessuð sé minning þín, elsku Kiddi. Vinir. Guðrún Stefánsdóttir.
Til afgreiðsiu
af lager strax BEKAERT
Skrúðgarðanet
Túngirðmgonet
Iðnaðarnet
Net fyrir byggingar-
svæði og leikvelli
Gaddavír 3 sverleikor
Girðingorstauror
Girðingoriykkjur
-í//V
M m
•xsm j íi L
zjlll .J 1 §f!
£
K K
■ ^
T

Byggingarvörusala
Grandavegái«22648