Morgunblaðið - 25.05.1971, Blaðsíða 18

18
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 25. MAl 1971
Þorgeir Már
Ottósson - Minning

■ Fjeddur 4. september 1955.
Dáinn 19. maí 1971.
Það var í júnímánuði árið
1960. Jörð var orðin algræn. Það
var blæjalogn og sólin hellti
geislum sinum yíir láð og lög.
Hrútafjörðurinn var spegilslétt-
Móðir min og tengdamóðir,
Marta Maríusdóttir,
lézt á sjúkrahúsinu í Kefla-
vik hinn 23. maí.
María Biöndal,
Birgir Ágústsson.
Kona mín og móðir okkar,
Sigríður Sigurðardóttir,
listmálari,
lézt 22. þ. m.
Jóhann Sveinsson
frá Flögu,
Þórdís Tryggvadóttir,
Sturla Tryggvason.
ur. Það var á slikum degi, að
fólksbill ók heim afleggjarann
að Kjörseyri og staðnæmd-
ist við íbúðarhúsið að Kjörseyri
I. Út úr biinum steig ásamt
föður sinum fjögurra ára dreng
hnokki, bláeygur, Ijóshærður og
hvatlegur á svip. Þessi ungi
drengur var að koma í sumar-
dvöl til þeirra systkina
Sigriðar og Péturs, er þar
bjuggu þá. Þetta var hans
fyrsta sumardvöl, en ekki
sú síðasta, þvi að hann dvaldi
hjá þeim systkinum i níu sum-
ur samfellt eða þar til að Pétur
lézt og Sigriður brá búi. Hann
hélt samt tryggð við Kjörseyrar
heimilið og var tvö síðustu sumr
in á Kjörseyri II hjá Georg
Jónssyni, en í skjóli Sigríðar
Halldórsdóttur.
Þau systkin Sigríður og
Pétur tóku miklu ástfóstri við
þennan dreng, er svo ungur
kom til þeirra, og sýndu honum
hina mestu alúð og umhyggju
eins og þau ættu hann sjálf og
létu sér mjög annt um gengi
hans I hvívetna. Það virtist eins
og sólargeisli kæmi inn í líf
þeirra systkina við komu þessa
drengs á heimilið. Mér virtist
sem þyngdi yfir þeim á hverju
hausti, er hann hvarf á braut
til foreldra og systkina, en með
vorinu aftur á móti ljómaði af
svip þeirra, er hann var væntan
legur til sumardvalar. Hann var
þeim systkinum eftirlátur og bar
djúpar og heitar tilíinningar til
Sonur okkar og bróðir,
Sigurður Þór Pálsson,
Skaftahlið 15,
andaðist í
23. maí.
Landspítalanum
Bára Sigiirðardöttir,
Páll Gíslason
og systkin.
21. maí sl. lézt í Vancouver
Sigurbjörg Einarsdóttir
Ámason.
Jarðarförin fer fram í Van-
couver miðvikudaginn 26.
maí.
Vandamenn.
Maðurinn minn,
Þórður Björnsson,
prentari,
Hjarðarhaga 54,
andaðist 23. maí.
Sigríður Jónsdóttir.
Eiginkona mín, fósturmóðir,
tengdamóðir og amma,
Guðfinna Magnúsdóttir,
Safamýri 63,
verður jarðsett miðvikudag-
inn 26. maí kl. 3, frá Háteigs-
kirkju.
Emil Helgason,
Ingibjörg Sigurðardóttir,
Hallgrimur Þór Hallgrimsson,
Emil Birgir Hallgrímsson.
Eiginkona, móðir, dóttir og systir okkar
ERNA MCKESSON
lézt ! París 20. þ. m.
John A. McKesson III, John McKesson IV,
Sigríður Sigurðardóttir, Þórunn Hallgrimsson,
Anna og Sigurður Guðmundsson.
Jarðarförin hefur farið fram.
Otför
DRlFU VIÐAR
varður pprð frá Dómkirkjunni miðvikudaginn 26. maí kl. 2.
Skúli Thoroddsen og börn,
Katrín Viðar, Jón Sigurðsson,
Jórunn Viðar.
hann var greindur og bjó yfir
meiri þekkiriigu en maður átti
von á hjá jafn ungum manni.
Ekki vil ég kveða á um það,
hvert hugur hans hafði helzt
stefnt. Hann var of ungur og
ómótaður til þess að ákveða
framtiðaráform. Aðaláhugamál
hans voru íþróttirnar, sem hann
stundaði af kappi meðan heilsan
leyfði, og ég veit ekki annað
en hann hafi þótt alliðtækur í
þeim.
Lifssaga fimmtán ára unglings
getur aldrei verið viðburðarik,
þar sem ailt lífið er framundan,
og öll þau afrek, sem imgling-
inn dreymir um, óunnin.
Glaður og reifur settist hann
í Reykjaskóla á slðastliðnu
hausti til þess að afla sér frek-
ari menntunar og búa sig betur
undir lófið. Brautin framundan
virtist bein og greið. En
þá dundi ógæfan yfir, þung
sjúkrahúslega fór í hönd ásamt
kvalafullum aðgerðum, sem
báru þó ekki árangur,
nema skamma hrið. Ég hef oft
dáðst að kjarki hans, en þó
aldrei meir en í veikind-
unum. Þá sýndi hann gleggst yf-
ir hve fádæma mikiu sálarjþreki
harnn bjó.
Við, sem eftir lifum, eigum erf
itt með að sætta okkur við það,
að hann, sem átti lifið allt fram-
Framhald á bls. 24
þeirra, mat að verðleikum aillt
það, er þau höfðu fyrir hann
gert.
Snernma kom i ljós, að
Þorgeir var óvenjulega harðger
og kjarkmikill og minnist ég
margra atvika frá æskuárum
hans, er sönnuðu mér, að hann
hafði fengið þessa eiginleiká i
vöggugjöf í ríkum mæU. Þegar
honum óx fiskur um hrygg, kom
í ljós, að hann var bráðdugleg-
ur, laginn, traustur i starfi og
tillitsamur við þá, sem með hon-
um unnu, hvort sem um full-
orðna eða börn var að ræða.
Ég, sem þessar línur rita,
fylgdist ekki með námsárangri
hans í skóla, en ég ræddi oft við
hann og það leyndi sér ekki, að
Stefán Richter
- Minningarorð

Innilegustu þakkir færum
við öllum þeim sem sýndu
okkur samúð og hjálp við
fráfall og jarðarför,
Fiivns Guðmundssonar
frá Skrapatungu.
Ottó Finnsson,
Kristín Finnsdóttir,
Guðný Finnsdóttir,
Kristinn Jóhannsson,
Elísabet Finnsdóttir,
Sigvaldi Torfason
og barnabörn.
f DAG fer fram útför Stefáns
Richters framikvæmdastj óra. Með
honum er horfmn af sjónar-
sviðinu mikill athafnamaður,
sem starfaði ævilangt í þágu ís-
lenzfcra skipasmíða.
Hanin fæddist á ísafirði 9. des.
1908. Foreldrar hans þau Stefán
J. Riohter trésmiður og frú
Ingibjörg Magnúsdóttir Richter,
voru dugnaðar- og sæmdarhjón.
Hjá þeim ólst Stefán upp í hópi
tápmikilla og elskulegra systk-
ina. Þau Ingibjörg og Stefán
eignuðust 5 syni. Fór einn þeirra,
Aðalsteinn, til Kaupmarmahafn-
ar til náms í húsagerðarlist, en
hiniir fjórir: Stefán, Jakob, Finm-
ur og Kristján héldu til Reykja-
víkur til náms í skipasmíði.
Allir reyndust þeir bræður bráð- _____
dugiegir hagleiksmcnn, eins og ^ 4ttu kyn til. Var
Hjartanlega þakka ég alla
vináttu og samúð vegna frá-
falls sonar míns,
Ingvars Stefánssonar,
skjalavarðar.
Jórunn Jónsdóttir.
Faðir minn
STEFAN richter
framkvæmdastjórí,
er andaðist 16. maí sl. verður jarðsunginn frá Fríkirkjunni í
Reykjavík í dag 25. maí kl. 3.
Fyrir hönd vandamanna.
Gunnar Richter.
Maðurinn minn
KRISTJAN friðrik kristjAnsson,
Bólstaðahlið 62,
andaðist í Landspítalanum mánudaginn 24. þessa mánaðar,
Fyrir hönd aðstandenda,
Hólmfríður Helgadóttir.
Jarðarför föður míns, tengdaföður og afa
JÓNS SUMARLIÐASONAR
frá Breiðabólsstað,
fer fram frá Dómkirkjunni fimmtudaginn 27. maí kl. 15.00.
Elisabet Jónsdóttir,
Guðmundur Magnússon,
og böm.
skiljanlegt, að hugur beirra
stefndi að skipasmíði, þar sem
þeir voru fæddir og uppaldir í
útgerðarbæ mikálla sjósóknara.
Stefán réðst til nárns hjá
Slippfélaginu hf., en þar var þá
framkvæmdastjóri Daníel Þor-
steinsson, mikils metinm hag-
leiks- og mannkostamaður. Lauk
Stefán þar sveinsprófi 1 iðn
sinmi. En þegar Daníel srtofnaði
ásamt Þorsteini skipasmíða-
meistara, syrui sínum, skipasmíða
stöðina Daníel Þorsteineson &
Co hf. árið 1932 gerðist Stefán
meðeigandi fyrirtækisdns. Árið
áður hafði hanin kvænzt Ingi-
björgu, dóttur Daníels. Skiptu
eigendur himnar nýju skipa-
smíðastöðvar verkum með sér, og
varð fyrirtæki þeirra brátt þjóð-
kunn stofnun, er innti af hendi
mdkla og vinisæla þjónustu í
þágu íslenzka fiskibátaflotans.
Dainíel Þoristeinisson lézt árið
1959 eftir langt og farsælt starf,
en Þorsteinn sonur hanis, árið
1967. Mæddi þá mikið á Stefáni
Richter við fráfall þessara starfs-
félaga. Mikill harrnur var að hon-
um kveðinn við andlát frú Ingi-
bjargar, eiginkonu hana, árið
1965, en þau hjónin uninust mjög.
Eftir þetta tók heilsu Stefáms að
hraka. Þar við bættist, að hann
varð fyrir slysi, sem leiddi til
sjúkrahúsviistar. Naut hann þá
frábærrar umönnunar Gunnars
slippstjóra, sonar síns, ötuls at-
hafnamanma, er verið hefur
önmur hönd föður síns við Skipa-
smíðastöðina að undanfömu.
Stefán Richter verður ógleym-
anlegur vinum sínum. Hanin var
frábær röskleikamaður til starfa,
meðan heilsa og kraftar entust.
Hann var stórhuga og hjálpsam-
ur og dkjótráður, ef vanda bar
að höndum. Þau Ingibjörg voru
ávallt mjög samhent. Heimili
þeirra, fyrst á Ránargötu 17 og
síðar að Lynghaga 5, stóð jafnan
opið vinum þeirra og vanda-
mönnum, mótað smekkvígri, hlý-
leik og höfðingsskap beggja.
Þangað var gott að koroa, en
ekki var síður niotalegt að njóta
samfylgdar þeirra hjóna á
ferðalögum innanlands og utan.
Bæði voru þau Ustræn og unnu
tónlist og myndlist. Þvílíka fólks
er gott að minnast.
Við hjónin sendum frú Ingi-
björgu, móður Stefánis, systkin-
um hanis, einkasyni og uppeldis-
dóttur innilegar samúðarkveðj-
ur.
Sigtirður Skúlason.