Morgunblaðið - 16.03.1972, Blaðsíða 20

20
MORGUNBLAÐXÐ, FIMMTUDAGUR 16. MARZ 1972
X KVIKMYNDA
HÚSUNUM
** góð,
★ sæmileg,
3 Sig. Sverrir
Pálsson
*** mjög góð, Frábser,
léleg,
Björn Vignir
Sigurpálsson
Sæbjörn
V aldimarsson
Laugarásbíó:
FLUGSTOÐIN
Myndin gertst á þýðingarmtkl-
um miliilandaflugvelli, þar sem
hálfgert neyöarástand riklr. Snjó
hefur kyngt niður 1 miklum
mæii, og svo óhönduglega vill til
að stór vél íestist á einni aðflugs
brautinni, en á sama tiiua hefur
önnur vél sig til flugs áleíðis til
Rómar með tvo heldur vafasama
farþega. Annar er gömul kona —
þrautþjálfaður laumufarþegi —
hinn sálsjúkur maður með
sprengju í handtösku sinni. Auð-
vitað sprengir hann gat á flug-
vélina, og hún verður að snúa
við og nauðlenda. Meðan þessu
fer fram eiga sér stað átök i
hjónabandsmálum, þannig að allt
ástand er fremur tvísýnt.
★ Hvað er hægt að segja um
glansandi, gamaldags am-
eríska „stór-glansmynd-“,
sem ekki er annað hlutverk
ætlað, en að baða sig í ofbirtu
síns eigin dýrðarljóma, áhorf-
endum (vonandi) til skemmt-
unar? Akkúrat ekkert.
★★ í myndinni er eitt „knús-
aðasta plott“, sem sögur fara
af. Flugvallarstjórinn á við
að stríða öll þau vandkvæði,
sem hugsazt geta í sambandi
við rekstur eins flugvallar, og
myndin þvi oftast fjarri raun
veruleikanum. Myndin er þó
harla spennandi þegar bezt
lætur og dágóður afþreyjari.
irictf Kvikmyndalistin sit-
ur kannski ekki í fyrirrúmi í
þessari mynd, en hún er gott
dæmi þess er Hollywood tekst
hvað bezt . i gerð hreinna
skemmtimynda.
Stjörnubíó:
UNDIRHEIMA-
ÚLFURINN
Francols Holan er fyrrum kapp
akstursmaður en hefur verið svipt
ur keppnisréttindum eftir aö hafa
átt hlut I slysi á kappaksturs-
brautinni. Upp úr því slæst hann
i hópinn með vel skipulögðum
glæpaflokki, og verOur bilstjóri
þeirra. En meO timanum og fyrir
kaldhæöni örlaganna verður Hol
an einn nafntogaðasti glæpamað
ur Frakklands án þess aö hafa
unnið til þess i rauninni og á nú
i höggi við fyrrum félaga sína 1
bófaflokknum og lögregluna. 1
aðalhlutverkum Jean-Paul Bel-
mondo, leikstjóri Enrico.
★★ Sagan er útþvæld og
margsögð. Það er hins vegar
efnismeðferð leikstjórans, Ro
berts Enrico, sem gerir mynd
ina óvenjulega og oft mjög
skemmtilega, líkt og hann sé
að gera gys að sögunni, sem
hann er að segja. Einnig lífg-
ar návist Belmondo mikið
upp á myndina.
ick Svolítið dularfull og að
ýmsu leyti athyglisverð
mynd. Ekki er aiveg laust við
að manni finnist handritið svo
litið sundurlaust á stundum,
en frá leikstjórans hendi er
myndin prýðilega unnin.
if Bankarán, kúlnaregn, bíl-
veltur, manndráp. Hairðsvír-
aður rumpulýður, fagrar stúlk
ur, heimskir lögregluþjónar.
Hetjan súpex-köld, síreykj-
andi Gulloise Bleus. — Fátt
skortir annað en frumleikann
frönsku færibanda-
gangsterfilmu.
Háskólabíó:
LIFAÐ STUTT,
LIFAÐ VEL
Yvonne og Brenda, sem eru frá
Norður-Englandi, ætla aO sigra 1
draumalandinu, Carnaby-Street 1
London, eða að hniga 1 valinn
Um kvöldið fá þær stöllur vinnu
ella. Þær stöllur fá vinnu
næturklúbb. Meðal gesta er orO
lagður kvennabósi sem tekst að
íylla Yvonne og koma henni heim
til sín. En þrátt íyrir hrekkleysi
sitt og kjánaskap tekst Yvonne
aO gera að engu fyrirætlanir
hans, en stúlkurnar verða at-
vinnulausar að nýju. — Þó ekki
lengi. Brenda hittir stúlku, sem
ræOur hana i verzlun. Meðal við
skiptavina þar er Tom Wabe. —
Hann býöur Brendu i veitingahús,
en þar er þá Yvonne fyrir og end
ar allt með ósköpum. En nú kem
ur óvæntur sjónvarpsvinningur í
spiliö og vænkast þá málin um
tíma . . .
★ ★★ Þótt ekki sé nema fyrir
óborganlegan leik Lynn Red-
grave og Ritu Tusingham, á
myndin mikið lof sikilið. En
ekki nóg með það — því þrátt
fyrir gloppótt handrit, eru í
myndinni ýmsir hárfínir á-
deilubroddar á popp- og tízku
æði vorra tíma.
★★ Myndin líður nokkuð fyr
ir aldur sinn (hún er 4-5 ára)
þar sem efni henmar og bramd
arar eru mjög háðir þeim
tíma sem hún gerist. En á köfl
um má hlæja að góðum slap-
stick leik stúlknanna, sem
hefðu notið sín mjög vel á
tímum Sennetts.
Gamla bíó:
ÁHVERFANDA
HVELI
Saga Margaret Mitchell, sem
gerist á árunum 1861—1873 i Ge-
orgia-ríki 1 Norður-Amerlku, er
of þekkt og of löng til þess, að
nokkurt vit sé 1 þvl að reyna að
þylja söguþráðinn hér. Inn I
myndina fléttast Þrælastriðið og
örlög kvenna eins og Scarlett O’
Hara og Melanie Hamiltons og
manna eins og Rhett Butlers og
Ashley Wilkes. Er þetta i stuttu
máli saga þeirra um auðlegðar
missi, baráttu við fátæktina og
eignamyndun á ný, ástir þeirra
Dg afbrýði.
I»essi 33 ára gamla næst-mest-
sótta-mynd veraldar er mér meira
forvitniefni en gagnrýnis, þar eð
útilokað er að dæma hana á siimu
forsendu og aðrar myndir hér á
síðunni. Ergo: engin stjörnugjöf.
En sem glæstasta framleiðsla
Draumaverksmiðjunnar er mynd
in verðugt minnismerki um þann
ótölulega fjölda áhorfenda, sem
nýtur þess að láta sulla stefnu-
laust i tilfinningum sínum.
Tónabíó:
UPPREISN í FANGA-
BÚÐUNUM
Óöld rikir í fangabúOum i Skot
landi 1 slðari heimsstyrjöld. Kor
ingjanum 1 fangabúöunum tekst
illa að hafa stjórn á þýzku föng-
unum, sem hafa i rauninni tekið
öll völd undir harðvítugri for-
ystu kafbátaforingjans Sehutt-
ers. Undir umsjón hans vinnur
hópur fanga að þvi aö grafa jarð
göng út úr fangabúðunum, eiga
28 fangar að komast þannig und
an. Brezka leyniþjónustan sendir
harðskeyttan höíuðsmann, Conn-
or til að koma á aga, en þegar
hann kemst aö raun um flóttatil
raunina tekur hann sinar eigin
ákvarðanir. Hann hyggst leyfa
þeim aO flýja, og komast þannig
yfir kafbátinn sem sendur verður
eftir þeim . . .

Verk án markifiiðs —
hvorki spennandi eða
skemmtileg, ekki einu sinni
dagurleg. Aðeins eitthvert ó-
ráðið gutl í myrkri.
★ Hér er hið eilífa viðfangs-
efni kvikmyndanna — fanga-
búðaflóttinn — tekið fyrir frá
nýjum sjónairhóli, þ.e. þýzkir
fangar í Bretlandi en sú til-
breytimg vegur ekki upp brag
lauist handrit og tilþrifalitla
leikstjóm.
★ Það eina sem gefur mynd-
inni gildi eru samskipti Conn-
örs og Schlútters. Þar fyrir ut
an er myndin útþynnt og
tæknilega illa unnin.
Erlendur
Sveinsson
Hafnarbíó:
LEIKHÚ SBRASK-
ARARNIR
Max Bialýstock er leikhúsmaO-
ur, sem má.muna tvenna tlmana.
Nú eru rukkárarnir ætið á hæl-
(um hans, og dregur hann rétt
fram lifið ö „ævintýrum" viO
gamlar kérlíngar. En dag nokk-
urn kemur til hans endurskoO-
andi til aö kanna bókhaldið, sem
er ekkl i sem beztu lagi. Þá íá
þeir þá stórkostlegu hugmynd
að grafa upp svo lélegt leikrits-
handrit að öruggt sé að það kol-
falli á frumsýningu. Og til aO
tryggja það enn betur, velja þeir
starfsliðiO eftir þvl. Safna siöan
nógu mörgum hluthöfum og láta
þá leggja íram meira fé en þörf
er á. Síöan færi allt á hausinn,
engum þyrftl aO borga, en Max
og endurskoöandinn gætu horfiO
á brott meO mismuninn.
★★ Hugmyndin, sem liggur
hér að baki er í rauninni stór
snjöll fyrir gamanmynd. Dick
Shawn og Zero Mostel eru
góðir og í myndinni eru nokkr
ir mjög góðir kaflar En mynd
in hefur líka einn stóran
galla, og það er tilhneiging
Brooks til að teygja, ofkeyra
og láta ofleika alla brandara.
★★ Hugmyndin er í sjálfri
sér bráðsniðug en heildampp-
byggÍRg myndarinnar ójöfn,
þannig að hún feliur nokkuð í
lokin. Nokkur atriði eru af-
bragðs fyndin, þrátt fyrir
mjög ýktan stíl en hann er
vafasöm eftirlíking fyrri
tíma. Kvikmyndagerðin hins
vegar tilþrifalítii.
★★★ Hið bráðfyndna handrit
Brooks, ásamt stórkostlegum
leik þeirra Mostel, Wilders og
Shawn, hefur myndina upp í
einn dýrlegasta farsa sem hér
hefur sézt lengi. Þama hefur
Brooks svo sannarlega tekizt
að gera mynd fyrir humorista,
en þeir sem lítið skopskyn
hafa ættu að halda sig í óra-
fjarlægð frá Hafnarbíói.
Nýja bíó:
LEYNILOGREGLU-
MAÐURINN
Joe Leland, heiOvlrOur og dúg-
andi lögreglumaOur i New York,
er aO fást við vandasamt og viO-
kvæmt mál. Sonur eins þekkt-
asta fjármálamanns borgarinnar,
Leikman Jr. finnst mýrtur 1 IbúO
sinni. ViO rannsóknina kemur 1
ljós aO hann var kynvillingur, og
þykir liklegt aO um ,ástríðumoi'0‘
hafi veriö að ræöa. Leland tekst
að handsama dularfullan náungíi,
Tesia, sem að lokum yiðurkenn-
ir að hafa búiO hjá I.eikman Jr.
og drepiO hann í afbrýöiskasti.
Rösk framganga Lelands I
þessu málir flýtir fyrir stöðu-
hækkun hans. Eh ekki eru öll
kurl komin til grafar.
★ ★ Þrátt fyrir það, að mynd
in er gerð í litríkum glamor-
stíl, tekst henni þokkalega að
lýsa þeim óþverra og við-
bjóði, sem leynilögreglumað-
ur í stórborg þarf að fást við
daglega. Næstum þvi raunsæ
mynd (-f- Sinatra), en kópíu-
eintak hússins er ekki gestum
bjóðandi.
★★★ Mjög góð, harðsoðin
leynilögreglumynd. Frank
Siraatra er kjörinn i hlutverk
sitt, og hefur sjaldan verið
betri. Handrit Abby Manns er
gott og myndin í alla staði
vel unnin.
Austurbæjarbíó:
HYAÐ KOM FYRIR
ALICE FRÆNKU?
Frú Claire Marrable (Gerald-
ine Page) verOur brjáluO, þegar
maOur hennar deyr og skilur.
hana eftir eignalausa, aO þvl er
virOist. Hún finnur þó brátt
lausn á vandamálinu. Hún jræO-
ur tll gin sæmllega fjAOar, ein-
mana konur, gerir þær aO röOs-
konum, kemst yfir peningana
þeirra og losar sig siðan við þær
á þægilegan hátt. Þetta gengur
vel 1 smátima, unz hún ræOur til
sin frú Dimmock (Ruth Gordon),
án þess aO vita, að frú Dimmock
var vinkona einnar ráOskonuhr.-
ar, og aO hún ræöur sig, vegna
þess að hún grunar frú Marrable
um græsku. MeO lagni tekst
henni aO veiða ýmislegt upp úr
frú Marrable, sem fyrir hendingú
siðar, kemst aO hinum raunveru-
lega tiigangi hennar ....
★★ Það virðist eiga hér vel
við orðtakið „Eins dauði er
annars brauð", — jafnvel
gTenitrén lifa á líkum. Þetta
er óneitanlega ein af betri
myndum í þessum flokki.
Samleikur Gordons og Page
er frábær og kvikmyndun
Josephs Birocs er skemmtiiega
bryiiileg.
★ Óvenju bragðdauí af „æsi-
spennandi" mynd að vera. Þó
tekur heldur að iifna yfir at
burðarásinni er Ruth gamla
Gordón kemur inn í spilið. Ger
aldine Page tekst vel að skapa
mjög svo ógeðfellda mannper
sónu.