Morgunblaðið - 04.11.1972, Blaðsíða 7

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 4. NÓVEMBER 1972
7
Bridge
Indfliarud sendi sveit til keppni
í opna flokknum í Olympíuimót-
iiniu 1972. Vax þetta í fyrstia sinn
sem Indiian'd var þátttakandi i
al'þj'óðlegu bridgemóti og beind-
ist þvi athytgli macrgTa að
fraBramásitöðiu sveitariinnar, sam
var mjög góð í byrjun keppn-
irnnar. 1 9. umfexð mœttust
Fraiklkiand og Ind'Jand og gekk
nú heldur iilá hjá Indverjumium,
þvi franska sveitin spi'iaði mjög
vel og aJlt heppnaðist hjá henni.
Hér fer á eftir spil frá þessium
leik sem er gott dáémi um þetta.
Norður
S: D -2
H: 9-3
T: 7-5
L: K-10-9-8-7-6-2
Vestur Austur
S: Á-K-4 S: 8-5-3
H: Á-D-7 H: K-4-2
T: K-G-9-8 T: Á-D-10-6-4
L: Á-5-4 L: D-3
Suður
S: G-10-9-7-6
H: G-10-8-6-5
T: 3-2
L: G
Við i amnað borðið s’í
friansk'U spiJairamir A.-V.
sögðu þanniig:
A. V.
P. 2 gr.
3 1. 3 t.
3 hj. 3 gr.
6 t. P.
Þar vsem norður átti laufa
kömg vanmst spilið a'uðveldlega
þvi þegar sagnhaf.i liœtur út lauf
verðiur norður að drepa með
fcóngi og síðar losnar saignhafi
við spaða í laufa ás.
Við hitt borðið opnaði norður
á 3 laufum, austur og suður
sögðiu pass, en vestur sagði 3
'grömd, sem varð lokasögniim.
Þianm 30.10. voru gefin sam
an í hjónaband i HóJakirkju í
Boliunigarvík af séra Sigurði
Kristjámssyn'i, Björk Gunnars-
dóttir og Matthías Kristim'sson.
Heimiii þeirra er að Grumdar-
igöt'U 4, Isajfirði.
Ljósmyndas'tofam Engjave-gi 28,
fsafirði.
Þann 21. október s.l. opinber-
uðu trúlofum sína Guðbjörg
Guðbergsdóittir, Sörlaskjóli 56
og Eimar Matthiasson stnd pol-
yt, Sólheimum 1.
LEIÐRÉTTING
1 blaðinu í gær misritaðist frétt
frá Kvenféiagi Laugarnessókn-
ar. Er ekki um aðal'fund að
ræða heldur venjuJeigan fund.
Að öðru leyti er fréttin óbreytt.
Sjötuig verður í dag Stein-
unn Jómsdóttir vistmaður að
Hrafnistu. Hún verður í dag
stödd að heimili dóttur sinnar
og tengdasonar Bræðratungu 6,
Kópavogi.
DAGBÓK
BARVIWA..
FRflMHHLBSSflSflN
Stolta prinsessan
Eftir Howard Pyle
„Já, já,“ sagði gæsasmalinn. „Það er nú orðið eins
augljóst og hvítt er hvítt og svart er svart að þú ert
ekki til nokkurs hlutar nýt. Samt sem áður skulum við
gera enn eina lokatilraun. Kóngurinn, sem býr í höllinni
þarna fyrir handan, er kvæntur og ætlar að halda mikla
veizlu. Þess vegna vantar einhvern í eldhúsið til að bera
vatn og höggva í eldinn. Þú skalt fara og vita, hvort
þú dugar til þess. Og héma er karfa. Taktu hana með
þér og fáðu í hana skófirnar úr pottunum í kvöldmatinn
handa okkur.“
Prinsessan fór í eldhúsið í höiiinni. Þar bar hún vatn
og hjó í eldinn. Þegar hún hafði lokið við það, sem fyr-
ir hana var lagt, bað hún eldabuskuna auðmjúklega að
gefa sér skófimar úr pottunum og eldabuskan varð við
bóninni, því kóngurinn ætlaði að halda mikla veizlu
vegna þess, að þennan dag kom hann heim með brúði
sína.
Nú var kominn tími til þess fyrir hana að fara heim
svo að hún tók körfuna sína á handlegginn og hélt af
stað. Fyrir utan stóðu tveir stórir hermenn. „Bíddu við,“
sagði annar þeirra. Var hún sú, sem hafði sótt vatn og
hoggið í eldinn? Jú, jú. Þá átti hún að koma með þeim
upp í höllina. Nei, það þýddi ekki fyrir hana að biðja
sér vægðar eða segja að maðurinn hennar biði hennar
heima. Hún varð að koma, hvort sem henni líkaði betur
eða verr. Hún fleygði svuntunni sinni yfir skófirnar í
körfunni og fór með þeim.
Þarna sat kóngurinn í gylltu hásætinu með kórónuna
á höfðinu. En vesalings prinsessan var svo hrædd, að
hún þorði ekki að líta upp.
„Hvað hefur þú þarna undir svuntunni þinni?“ spurði
kóngurinn. En prinsessan kom ekki upp nokkru orði.
Einhver, sem stóð nálægt, hrifsaði þá svuntuna öfan
af körfunni svo allir gátu séð að karfan var full af skóf-
um úr eldhúsinu. Prinsessan var svo niðurlút af skömm,
| að hún sá ekkert nema rifurnar í gólfinu.
En kóngurinn sté niður úr hásæti sínu í fullum skrúða
og tók um hönd prinsessunnar. „Og þekkir þú mig ekki,“
sagði hann. „Sjáðu, ég er gæsasmaljnn.“
Og það var rétt. Hún sá það með eigin augum, en þá
skammaðist hún sín ennþá meira.
Og hlustið þið nú á. Kóngurinn sagði henni ýmislegt
fleira. Hann var sjálfur drukkni bóndinn, sem hafði
sparkað um koll eggjakörfunni. Og hann var líka sá,
sem hafði rekið svínahjörðina yfir eplin hennar. En
prinsessan varð æ niðurlútari, því nú var hún ekki
stolt lengur.
„Komdu,“ sagði kóngurinn. „Nú ertu góða konan mín.“
Og hann kyssti hana á kinnina og lét hana setjast við
hlið sér, og ef prinsessan fór að gráta, þá þurrkaði hann
tárin með vasaklútnum sínum. En hann skeytti ekkert
um tötrana, sem hún var í, því þá sá hann ekki.
Þannig endar þessi saga, því allar góðar sögur enda
vel.
Og þó að prinsessan hafi verið hreykin og þóttafull
áður fyrr, þá hætti hún því alveg. Því er ykkur óhætt
að treysta.
FALLEG BLÓMAFLASKA
Ef þú finnur laglega lagaða tóma flösku úr ólituðu
gleri, geturðu búið þér til fallegan blómavasa. Þú fjar-
lægir miðann á flöskunni (e.t.v. með heitu vatni) og
velur síðan fallegan tízkulit á flöskuna. Málningunni
hellir þú í flöskuna og hristir hana og veltir vel, þannig
að allt innra borð hennar er þakið málningu. Síðan skreyt
irðu hana að utan, annað hvort með postulínsmálningu
eða þú klippir það skraut, sem þú óskar, út úr lituðum
pappír og límir á flöskuna. Með fallegum blómum er
þetta orðið fallegasta herbergisskraut.

SMÁFÓLK
I M KIND 0F LOOKlNS FOR
A CHARACTEK NAMEDTH0MP50N,
éEE, ANPI éORTA NEEP W HELP
■ HES APOUT FOORTEENINCHE5.,,
CARRIES A 6000 5TKAI6HT UN£,
HARK510 THE TRACK, HA5 A ÚUICK
CLAIMIN6M0UTHRI6HTINTHE
6R0UNP ANP HAð A 600P fEPlEREÉ
— Hm, sko þamiig' liggnw í
því Ijúfan ...
— Að ég er eiginiega að
skyggnast eftir náunga að
mafni Sámur, s.jáðu til og þarf
á hjálp þinni að lialda.
— Hann er svona um það
bil 50 sentimetrar á hæð, tein
réttur, þefvís í bezta lagi, á-
kveðinn krefjandi munnsvip
og aiit fas hans ber því vitni
að hann era f góðum ættnm.
— Hiín þekkir hann!!
FERDINAND