Morgunblaðið - 16.11.1976, Blaðsíða 20

20
MORGUNBLAÐIÐ. ÞRIÐJUDAGUR 16. NÓVEMBER 1976

Útgefandi
Framkvæmdastjóri
Ritstjórar
Ritstjórnarfulltrúi
Fréttastjóri
Auglýsingastjóri
Ritstjórn og afgreiðsla
Auglýsingar
hf. Árvakur, Reykjavík.
Haraldur Sveinsson.
Matthlas Johannessen,
Styrmir Gunnarsson
Þorbjörn Guðmundsson.
Björn Jóhannsson.
Árni Garðar Kristinsson.
Aðalstræti 6, sími 10100.
Aðalstræti 6, slmi 22480
Áskriftargjald 1 100.00 kr. á mánuði innanlands.
í lausasölu 60.00 kr. eintakið.
Stórframkvæmdum
yerður að fresta
Iræðu þeirri er Hall-
dór E. Sigurðsson, sam-
gönguráðherra, flutti við vigslu
nýrra hafnarmannvirkja i Þor-
lákshöfn fyrir skömmu sagði
hann m.a : „Mér er það Ijóst,
að sá áfangi, sem náðst hefur i
dag i hafnarmálum suður-
strandarinnar, kallar á greiðari
tengingu við svæðið austan
Ölfusár og á ég þar við brú á
ána hjá Óseyrarnesi Eru allar
líkur á, að það verði næsta
stórverkefni okkar í brúargerð,
sem hafizt getur, þegar rann-
sóknum er lokið og það annað
tiltækt, sem til framkvæmda
þessa verks þarf." Morgunblað-
ið tekur undir þá skoðun sam-
gönguráðherra, að bætt hafn-
araðstaða i Þorlákshöfn ýtir
undir brúargerð við Ölfusárósa.
Til þess liggja augljós rök og
ástæðulaust að fjölyrða um
þau Hins vegar er ástæða til
að vara við of mikilli bjartsýni
um að af þessum brúarfram-
kvæmdum geti orðið á næst-
unni. Eins og málum er nú
háttað í efnahags- og fjármál-
um okkar íslendinga er augljóst
að draga verður úr opinberum
framkvæmdum og opinberri
þjónustu. Það er og viðurkennt
i fjárlagafrumvarpi því, sem rik-
isstjórnin hefur lagt fyrir Al-
þingi en með því er í raun
stefnt að samdrætti í fram-
kvæmdum hins opinbera á
næsta ári.
Nú kann einhver að spyrja:
hvers vegna þarf að draga úr
opinberum framkvæmdum.
Svarið er einfalt. Á siðustu ár-
um hefur rikisvaldið dregið til
sín meira og meíra af aflafé
borgaranna. Skattbyrðin hefur
þyngzt með hverju árinu, sem
liður. Hlutdeild ríkisins og ann-
arra opinberra aðila í aflatekj-
um þjóðarinnar hefur farið sí-
vaxandi og er nú komin á það
stig, að við verðum að snúa við
blaðinu og draga úr þessari
hlutdeild. Vaxandi dýrtíð hefur
komið illa við launþega og ein
leiðin til þess að bæta lífskjörin
án þess að laun hækki stórlega
er að lækka skatta en þá þarf á
móti að draga úr framkvæmd-
um og þjónustu hins opinbera.
Við höfum einfaldlega
spennt bogann of hátt og nú er
orðið timabært að slaka á.
Af þessum sökum er fyrirsjá-
anlegt að fresta verður mörg-
um þörfum framkvæmdum þ.
á m nýrri brú yfir Ölfusá.
Framkvæmdir við Borgarfjarð-
arbrú hafa sætt harðri gagn-
rýni, ekki vegna þess, að sú
framkvæmd sé ekki i sjálfu sér
nauðsynleg, heldur á þeirri for-
sendu, að hún standi yfir á
röngum tíma. Við íslendingar
stöndum frammi fyrir svo alvar-
legum horfum í efnahags- og
fjármálum okkar, að við verð-
um að sýna ábyrgðartilfinningu
og við hljótum að gera þá kröfu
til ríkisstjórnar og Alþingis, að
þessir aðilar gangi á undan
með góðu fordæmi og dragí
fremur úr framkvæmdum og
þjónustu hins opinbera en að
hefja endalausa kjördæmasam-
keppni um slíkt og leggja svo á
nýja skatta og láta almenning
borga brúsann. Þetta verður
ekki þolað lengur og þess
vegna verður m.a. að fresta
mörgum þörfum framkvæmd-
um, brúargerð o.fl. Á hinn bóg-
inn verðum við að gæta þess
að ganga ekki svo langt i þess-
um efnum, að samdráttur opin-
berra framkvæmda stuðli að
atvinnuleysi. En Sunnlending-
ar mega sæmilega við una í
bili, þvi að lagning hraðbrautar
austur fyrír Fjall var mikið og
heillarikt framfaraspor — og
að margra dómi úti á lands-
byggðinni gifurleg forréttindi.
Það er staðreynd sem ekki
verðurá móti mælt.
Höfum við efni
á útflutningsuppbótum?
fjárlagafrumvarpi
þvi, sem nú liggur fyrir
Alþingi, er frá þvi skýrt, að í
raun þurfi 2200 milljónir króna
til þess að standa undir útflutn-
ingsuppbótum á landbúnaðar-
afurðir á árinu 1 977 en í frum-
varpinu er gert ráð fyrir að
verja 1800 milljónum króna í
þessu skyni. Á yfirstandandi ári
er ráðgert að verja rétt innan
við 1000 milljónum króna til
þessara þarfa en fyrirsjáanlegt
er að útgjöld af þessum sökum
verða um 1 500 milljónir króna
a.m.k. í nýrri skýrslu Rann-
sóknaráðs ríkisins um landbún-
aðinn er því spáð, að til þess
geti komið að óbreyttri stefnu í
landbúnaðarmálum, að á árinu
1985 þurfi að flytja úr nær
helming dilkakjötsframleiðsl-
unnar og þá þarf að sjálfsögðu
að greiða svimandi upphæðir
með þeim útflutningi.
Þjóðin hefur ekki efni á því
að greiða níður matvöru til ann-
arra þjóða með þessum hætti.
Útflutningsuppbætur á land-
búnaðarvörur soga einfaldlega
til sín alltof mikið fjármagn.
Þess vegna er tímabært orðið
að staldra hér við og leita nýrra
leíða. Það skal hins vegar fús-
lega viðurkennt, að hér er eng-
in einföld leið fær. Ullariðnaður
hefur vaxandi þýðingu i iðnaði
okkar, ekki sízt útflutningsiðn-
aði. Ef dregið er úr sauðfjár-
rækt dregur um leið úr því
hráefni, sem ullariðnaðurinn
hefur til úrvinnslu. Og við meg-
um ekki gleyma því að fjöldi
fólks hefur nú atvinnu af iðn-
aði, sem er í tengslum við
landbúnað En það breytir ekki
þeírri staðreynd að niður-
greiðslur á útfluttu kjöti eru að
ganga út í öfgar Nú verður að
taka til hendi og finna viðun-
andi millileið
Þorvaldur Skúla-
son sýnir
NOKKUR ár eru síðan Þorvaldur
Skúlason hefur efnt til einka-
sýningar á verkum sínum, en
hann hefur tekið þátt í fjölda
sýninga á þeim tfma, sem liðinn
er, frá því hann sýndi sfðast. Það
er alltaf nokkur eftirvænting að
sjá sýningar frá hendi eins
þroskaðs og þekkts málara og Þor-
valdur Skúlason er. Hann er nú f
fremsta flokka þeirra mann, er
fást við að gera listaverk á léreft
og pappfr hérlendis, og hann er
enn svo hamingjusamur, að vera
nokkuð umdeildur, þrátt fyrir þá
sögulegu staðreynd, að hann hef-
ur stundað myndlist meir en
hálfa öld f samfélagi okkar.
Þorvaldur Skúlason er einn af
þessum eljumönnum, sem alla tíð
hafa verið máttarstólpar þess, er
við köllum fslenska menningu.
Hann hefur langan vinnudag að
baki og glæsilegan, og er það
alger óþarfi að rekja feril hans
sem myndlistarmanns hér, enda
eru þessar línur ætlaðar til að
vekja áhuga fólks á þeirri
sýningu, er nú stendur yfir á Loft-
inu hjá Helga Einarssyni við
Skólavörðustíg. Mjög hefur verið
vandað til þessarar sýningar, og
það fer ekki milli mála, að vel
hefur tekist. Það eru eingöngu
myndir undir gleri, sem hér eru
sýndar, gerðar í Gouach, túss og
krít. Sum þessara verka eru án
efa að nokkru leyti frumdrög eða
hugmyndir að stærri og veiga-
meiri verkum Þorvalds. En það,
sem mér finnst vera sérdeilis
skemmtilegt við þessi verk, er, að
hér fáum við að sjá hugdettur
óbeislaðar og stundum miklu
meira lifandi en hin fullunnu
verk. Það má bókstaflega segja,
að hér dansi form og litur í með-
ferð listamannsins, og ef hægt er
að kalla einhverja sýningu hressi-
lega og fjörmikla, þá á það við að
sinni. Þorvaldur afmarkar sér
Myndllst
eftir VALTÝ
PÉTURSSON
visst formspil og samræmir það
litatónum, sem oft eru mjög mis-
munandi. Þannig spilar hann á
myndræna möguleika í myndflet-
inum og nær ýmsum áhrifum,
sem eru mjög fjölbreytt í þeim
verkum, er hann hefur valið á
þessa sýningu. Það er spenna og
þróttur i formi og lit hjá Ðorvaldi,
sem enginn nær nema einstaka
valinn listamaður. Hann gerir
mörgum yngri spekingum grikk
með þessari sýningu, það er að
segja, þeim sem haidið hafa því
fram að undanförnu, að Þorvald-
ur væri staðnaður og orðinn drag-
Bðkmenntlr
eftir JENNU
JENSDÓTTUR
Valdís Óskarsdóttir:
Fýlupokarnir
Höfundur myndskreytti og
gaf út
Reykjavik 1976
Valdís Óskarsdóttir sendir frá
sér bók sem ber nafnið Fýlu-
bítur á íslenskri myndlist. Má ég
gauka því að hinum sömu að líta
inn á Loftið og sjá þessa verk
Þorvalds Skúlasonar.
Ég held, að ekki sé farið með
rangt mál, þegar ég leyfi mér að
fullyrða, að þessi litla sýning Þor-
valds á Loftinu sé með bestu
sýningum, er ég hef séð frá hans
hendi. Það er sannarlega ánægju-
legt að sjá, hvernig Þorvaldur
hefur áttunda áratuginn með svo
fjörmiklum verkum sem raun ber
vitni. Þetta er ein skemmtilegasta
sýning, sem verið hefur þetta árið
hér í Reykjavík, og ég er viss um,
að þær 38 myndir, sem til sýnis
eru nú á Loftinu, eiga eftir að
verða mörgum minnisstæðar og
hafa sln áhrif. Ég öfunda Þorvald
Skúlason af þessum verkum og
einnig Helga Einarsson fyrir að
hafa á boðstólum verk af því tagi,
sem hér eru á ferð.
pokarnir Þetta er fyrsta bók
hennar.
Fýlupokarnir eiga heima við
Séstvallagötu og allir íbúar við
þá götu eru fýlupokar. Við nr.
23 býr fýlupokamamma ein-
stæð móðir með 9 krili sín. Þau
hafa allt á hornum sér og vilja
gjarnan koma mannfólki í
önugt skap líka
Fýlupokamamma setur þau
öll i pokann sinn og hjólar með
þau að blokk nokkurri Þar skal
keppt um hver getur komið
sem flestum ibúum hennar í
vont skap. Fýlupokakrílin
setjast að i munnvikum
mannfólksins, toga þau niður á
við og þá er viðkomandi örugg-
lega kominn í illt skap. Litið fer