Morgunblaðið - 19.11.1978, Blaðsíða 21

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 19. NÓVEMBER 1978
53
CZ Z3
Umsjón: Séro J&n Dalbú Hróbjartsson
Séra Karl Siyurbjöi-nsson
Siyuröur Pdlsson
AuDRöraNSDEGI
Fréttamolar
Drottinn kallar
26. sunnudayur eftir trinitatis
VA
Ævafom tákn fyrir jörd og eld. Mennirnir
rannsaka löymál jarðar og alheims, en sjálfur
grundvöllur sköpunarinnar og höfundur hennar
er hulinn. Það er í leyndardómi trúarinnar sem
við náum samfélagi við hið eilífa.
Pistill
2. Pét. 3,3-lí: Ekki er Drottinn seinn á sér með
fyrirheitið... heldur er hann langlyndur við
yður, þar eð hann vill ekki að neinir glatist,
heldur að allir komist til iðrunar.
Guðspjall
Matt. 11, 25-30: Komið tU mín, allir þér sem erfiði
og þunga eruð hlaðnir, og ég mun veita yður
hvíld.
Iljónabandid í brcniiidcpli Y 111
ASTIN
Síðasti þátturinn sem ég
fjalla um varðandi heilbrigði
hjónabandsins er einfaldlega
ástin eða kærleikurinn. Flestir
hefðu búist við að það væri
liðurinn sem ætti að byrja á í
svona umfjöllun og ef hann væri
í lagi kæmi hitt allt af sjálfu
sér. En þessi þáttur er geymdur
þangað til siðast af mörgum
ástæðum. Ekki síst vegna þess
hvað orðin kærleikur, ást, elska
hafa glatað merkingu sinni og
eru notuð af miklu kæruleysi.
Verst er ástandið ef til vill í
Ameríku, þar sem orðin eru
notuð undir öllum kringum-
stæðum. Þar er varla hægt að
panta sér einn kaffibolla á
veitingahúsi öðru vísi en stúlkan
í afgreiðslunni eða sú sem
gengur um beina heyri svo og
svo mikið um ást.
Við Norðurlandabúar erum ef
til vill svo hlédrægir að við
skiljum þetta ekki, en samt er
orðið kærleikur líka að missa
fegurð sína hjá okkur.
En það er líka önnur ástæða
til þess að ég geymi þetta efni
þar til síðast.
Við göngum oftast út frá því
að hjónabandið byrji með mik-
illi ást. En reynslaan sýnir að
ástin er nokkuð sem vex. Það er
fyrst þegar vandamál lífsins
fara að segja til sín að þáttur
ástarinnar verður sterkari og
sterkari.
Tvær manneskjur sem ganga í
hjónaband gera það oftast með
svo mikilli sjálfselsku og eigin-
girni, með svo óslípuðum per-
sónuleika sem krefst svo og svo
mikils, að sönn ást fær varla
rúm. — Þau geta elskast,
kynlífið getur verið í lagi.
Sálufélagið getur verið í lagi,
jafnvel getur verið jafnvægi í
lífsskoðun viðkomandi, þau geta
glaðst yfir því hvað þau er ólík,
eru sammála um fjármálin og
húsnæðið. En þegar kemur að
því að gefa eitthvað af sjálfum
sér, sleppa einhverju vegna hins
aðilans, þola áföll, þá reynir á
ástina.
Libanski rithöfundurinn
Kahlil Gibran talar um sárs-
auka í ástinni. Hann segir
eftirfarandi: „Þegar ástin gefur
þér merki, skaltu fylgja henni
þótt svo vegir hennar séu brattir
og erfiðir. Þegar vængir ástar-
innar þenjast út yfir þér, skaltu
hjúfra þig upp að henni þótt svo
kunni að vera að sverðið sem
hún felur milli fjáðranna meiði
þig. Þegar ástin talar við þig,
trúðu henni, þótt svo rödd
hennar knúsi drauma þína eins
En kærleikurinn er ekki
blindur, hann sér vel, finnur til,
en hann hefur lært að lífið
dafnar við þjáningu og
sársauka. Hann hefur lært að
ekkert bindur eins sterkum
böndum og samfélag í þjáningu
og niðurlægingu. Kærleikurinn
verður aldrei að engu, en hann
getur fórnað sér í dauðann.
En eru þetta ekki tóm orð og
óraunhæfar hugsanir? Ég svara
því afdráttarlaust neitandi. Sem
betur fer sér maður þetta aftur
og norðanvindurinn leggur hafið
undir þig.“
Hér erum við komin að því
sem ástin í dýpstu merkingu
sinni er. Kærleikurinn hefur
alltaf þjáningu í sér fólgna, það
er sverð falið í vængjum hans.
Hjónin eru ólík, það er alltaf
eitthvað hjá öðru sem særir
hitt. Það er ýmislegt sem getur
sært, en enginn særir eins djúpu
sári og tvær manneskjur sem
standa eins þétt saman og hjón
geta gert.
Vissulega á ég ekki við að
aðilar hjónabandsins eigi að
njóta píslarvættisins í hjóna-
bandinu, það er allt annað en
ást.
„Kærleikurinn hylur fjölda
synda“, segir í Biblíunni, en það
gerir hann ekki án þess að líða
og finna til. „Kærleikurinn
fyrirgefur allt“, en fyrirgefning-
in krefst þess að maður taki þátt
í veikleika hins og niðurlægingu.
„Kærleikurinn þolir allt, vonar
allt, trúir öllu“, — það er eðli
hans, hann getur ekki annað.
og aftur. Sá sem daglega mætir
hjónaböndum sem eru mettuð af
þjáningu og sársauka, sá hinn
sami sér líka fjölda manns sem
taka þátt í þjáningunni, líða
hvort með öðru, h.vlja galla hins
aðilans.
Ef spurt er, hvernig næst slík
samstaða? Þá held ég að í fyrsta
sæti verði skilningurinn að
koma og skilningurinn kemur
aðeins þar sem er opið samfélag,
en þess verður ekki krafist af
neinum, það verður að gefa.
Erfiðast er að hjálpa brostn-
um hjónaböndum þar sem við-
komandi ætlar sér að breyta
hinum aðilanum. Hinn á að
breyta sér, verða öðruvísi. En
kærleikurinn horfir í eigin barm
og spyr: Hverju get ég breytt
hjá mér?
„Kærleikurinn fellur aldrei úr
gildi", segir í kærleiksóðnum hjá
Páli postula. Þetta gerir það að
verkum, að kærleikurinn þarf að
verða sífellt stærri þáttur í
10 milljón
áheyrendur
Fullyrt er að um það bil 10
rnillj. manna hlusti á útvarps-
trúboðann Earl Poysti, sem
flytur trúboðsdagskrá sína á
rússnesku. Poysti segir frá því
að trúar fólk í Sovétríkjunum
hafi nú sameinast í bæn og
fös.tu, og biðji nú fyrir því að
sendingarnar komi jafn skýrt
fram í Sovétríkjunum og áður.
Undarlegur atburður átti sér
nýlega stað í bænum Kazan, að
sögn Poystis. Lögreglustjórinn í
bænum sýndi kristnum mönn-
um mikinn fjandskap og ofsótti
þá miskunnarlaust. Dag nokk-
urn vildi svo til að hann heyrði
eina af sendingum Poystis í
útvarpinu. Þetta varð upphafið
að afturhvarfi hans. Hann fór á
fund manna í söfnuði þeim, sem
hann hafði ofsótt hvað ákafast,
bað um fyrirgefningu og sagðist
vilja verða kristinn. Það fylgir
sögunni, að honum hafi þegar í
hjónabandinu eftir því sem
tíminn líður.
Oft verð ég undrandi þegar ég
sé heimili þar sem annar aðili
hjónabandsins hefur svikið og
sýnir af sér augljósa bresti, og
maður skyldi ætla að börnin
gætu ekki elskað pabba eða
mömmu, hvort sem það nú er, en
allt annað er uppi á teningnum.
Það er sem sagt hægt að finna
börn sem sýna mikinn skilning á
ástandinu og maður getur spurt:
Hvers vegna?
Eitt af því sem kemur ljóslega
fram í þessu sambandi er
hvernig hjónin tala um hvort
annað í áheyrn barnanna. Börn-
in skynja fljótt hvort kærleikur-
inn er til staðar. Hvernig geta
börn alist upp á heimili áfengis-
sjúklings og komið heil frá því?
Vegna þess að mitt í veikleikan-
um getur eldur kærleikans verið
til staðar. Hvers vegna geta
heimili sem eru innrömmuð
gulli brostið? Einmitt vegna
þess að kröfurnar verða svo
miklar.
Hjónabandið er stórkostleg
uppgötvun. „Hús“ hjónabands-
ins getúr fengið á sig harðan
„jarðskjálfta", en ef aðilar
hjónabandsins finna uppsprettu
kærleikans, ná að skilja og
fyrirgefa, þá stendur húsið og
þroskaferillinn verður ríkuleg-
ur.
Þegar allt kemur til alls, þá
verður kærleikurinn eða ástin
sú undirstaða sem bjargar
húsinu og það er líka það sem
getur bjargað sjúkum heimi.
Þar sem kærleikurinn fær að
móta og ráða á heimilunum og
verða sterkari með hverju árinu,
hjálpa yfir öll erfiðleikatímabil
til gullbrúðkaupsins og gráu
háranna, getur heimurinn mót-
ast í rétta átt.
(Þessar greinar eru úr greina-
flokk eftir norska geðlækninn
Gordon Johnsen.)
stað verið sagt upp lögreglu-
stjórastöðunni.
150.000 Biblíur
í Uganda
Pólitískt ástand veldur víða
erfiðleikum varðandi dreifingu
Biblíunnar. Úganda er eitt
þessara landa. Fram til þessa
hefur dreifing Biblíunnar getað
átt sér stað án erfiðleika — að
því tilskildu að Biblíur væru
fyrir hendi. Fyrir skömmu voru
send til Uganda 150.000 eintök
af hinni nýju ensku þýðingu
Biblíunnar til Uganda. Þetta
átak var samvinna margra
biblíufélaga.
Saga hlustanda
Árið 1970 kom ungur stúdent
frá Ghana til Þýskalands. Hann
ráðgerði að leggja stund á
verslunarfræði og ætlaði síðan
til framhaldsnáms í USA áður
en hann færi heim til Ghana. Af
„tilviljun'* heyrði hann útsend-
ingar Evangeliums Rundfunk’s
og fékk áhuga á því að heyra
meira. Hann skrifaði til út-
varpsstöðvarinnar og ei.nn
starfsmannanna leitaði hann
uppi og bauð honum heim til sín.
Eftir nokkurn tíma varð þessi
maður kristinn og gekk í þjón-
ustu Enangeliums Rundfunk’s.
Nú er hann forstöðumaður
TWR-studio í Nairobi.
Hve gömul eru
olífutrén í
Getsemane?
Pílagrímar sem heimsækja
Getsemane velta því oft fyrir
sér hvort verið geti að trén í
hlíðum Olíufjallsins geti verið
allt frá dögum Jesú. Israelskir
sérfræðingar álíta að þau geti
verið 1600—1800 ára gömul, en
með hinni þekktu Carbon 14-að-
ferð hefur komið í ljós, að þau
geta verið allt að 2300 ára
gömul. Það var rót af dauðu tré,
sem var rannsökuð með þessum
hætti.
Trúboðsskip
við Grænland
Það er ekki aðeins við strend-
ur Afríku og Asíu að trúboðs-
skip eru á ferðinni. Við Græn-
land er ein slík fljótandi kristni-
boðsstöð, sem ber heitið
„Evangelisten". Allt sumarið
1977 þræddi hún strendur
Grænlands, m.a. með 650 kíló af
kristilegu lesefni. Heimsóttir.
voru fjölmargir staðir, stórir og
smáir, haldnar samkomur og
seldar bækur. o Skipstjóri var
Svíinn Runa Alblom. Sérstök
stofnun rekur þetta fyrirtæki og
í ráði er að setja á stofn
verkstæði þar sem grænlenskir
alkóhólistar geta fengið tæki-
færi til endurhæfingar og að-
stoð við að byrja nýtt líf.
Biblíulestur
BIBLIULESTUR
vikuna 19.—25. nóvember.
Sunnud.
Mánud.
Þribjud.
Miðvikud.
Fimmtud.
Föstud.
Laugard.
19. nóv.Matt.
20. nóv.Opinb.
21. nóv.Opinb.
22. nóv.Opinb.
23. nóv.Opinb.
21+. nóv.Opinb.
25. nóv.Opinb.
11:25 — 30
18:1 — 10
19:5 — 16
20:11 — 21:8
21:9 — 27
22:1 — 15
22:16 — 21