Morgunblaðið - 19.11.1978, Blaðsíða 27

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 19. NÓVEMBER 1978
59
, ,Fólk heldur
að ég sé bara
teiknari’ ’
Rætt við fjóra myndlistarmenn sem sýna í FÍM- salnum
Samsýning fjögurra mynd-
listarmanna, Gunnars Arnar
Gunnarssonar, Elíasar Hjör-
leifssonar, Bjarna Ragnars og
Sverris Ólafssonar. í FÍM-saln-
um lýkur í dag. Á sýningunni
er 41 verk en hún hefur staðið í
tvær vikur.
„Viö íslendingar höfum
sérkenni í litum“
Gunnar Örn Gunnarsson sýn-
ir 10 fígúratívar olíumyndir á
þessari samsýningu.
„Ég er sjálfmenntaður að öllu
leyti," sagði Gunnar.
„Fyrir 12—13 árum byrjaði ég
að mála og hélt mína fyrstu
einkasýningu árið 1970. Síðan
hef ég haldið 9 einkasýningar,
þar af 2 í Kaupmannahöfn. Ég
hef einnig tekið þátt í samsýn-
ingum í Þýskalandi, Danmörku
og Svíþjóð.
Það er alltaf munur á því að
sýna í hinum ýmsu löndum. Við
Islendingar höfum sérkenni í
litum og það er áberandi munur
á okkur og Dönum.“
Gunnar sagði að sýningunni
hefði verið vel tekið.
„Ég stefni að því að hafa
einkasýningu í vor hér á sama
stað,“ sagði Gunnar.
Gunnarer sjálfmenntaður og
sagði hann að slíkt væri mjög
algengt meðal myndlistar-
manna erlendis.
„Það er gamall draumur ís-
lendinga um konunglegu aka-
demíuna sem veldur því að
sjálfsmenntun er ekki eins
algeng hér á landi sem annars
staðar.
Að lokum spurðum við Gunn-
ar um innihald verka hans.
„Ég er að túlka sjálfan mig.
Það upplifir hver og einn hvert
verk fyrir sig. Þessar myndir
sem ég sýni núna eru hreinni en
þær sem ég hef áður gert en ég
málaði myndirnar sem eru á
sýningunni allar í sumar. Ég
nota færri liti núna og byggi
meira á teikningunni sjálfri."
„Reyni aö hafa verkin eins
einföld og unnt er„
Elías Hjörleifsson sýnir 12
úrklippumyndir í FÍM-salnum
og eru þær allar gerðar á einu
ári.
“Síðastliðin 15 ár hef ég
málað með olíulitum en hætti
við það fyrir einu ári síðan og
hef snúið mér að úrklippumynd-
um.
Myndirnar sem eru á sýning-
unni eru flestar afstrakt. Lit-
aður pappír er rifinn niður í
vissar mismunandi stærðir. Ég
reyni síðan að setja hreina lita
saman og skapa jafnvægi þann-
ig að myndirnar eru nokkuð
einfaldar í sniðum. Það hefur
verið svo mikið um marga liti í
hinum ýmsu verkum en ég er að
reyna að hafa hvert verk eins
einfalt og hægt er.“
Elías er sjálfmenntaður eins
og Gunnar og hefur haldið eina
einkasýningu í Danmörku árið
1974.
Elías sagði að fólk hefði tekið
úrklippumyndum hans mjög vel.
„Ég hef fengið mjög gott orð
fyrir þær og einnig góða dóma í
blöðunum," sagði Elías.
„Súrrealismi viröist vera
viökvæmnismál."
Bjarni Ragnar sýnir 10 teikn-
ingar á sýningunni eru þær
allar súrrealiskar, hans eigin
hugarfóstur að sögn. Bjarni
hefur áður tekið þátt í tveimur
samsýningum í FÍM-salnum og
4 sinnum haldið einkasýningar á
Mokka.
„Fólk heldur að ég sé bara
teiknari," sagði Bjarni. „Ég
mála líka olíumyndir. Það var
ekki fyrr en á síðustu stundu að
ég ákvað að vera aðeins með
teikningar á þessari sýningu.
Myndirnar sem ég mála eru í
svipuðum dúr og teikningarnar.
Súrrealismi virðist fera við-
kvæmnismál hjá fólki, sérstak-
lega myndlistarmönnum. Ef
fólk hefur þetta vissa
nákvæmnishandbragð er því
bent á að nota það á annan veg,
fara heldur út í realisma. Flestir
listamenn byrja í súrrealisma
en síðan þrýtur það hugmyndir.
Það þarf ótakmarkað hug-
myndaflug í súrrealismann."
Bjarni er að mestu sjálf-
menntaður.
„Ég fór að vísu í Myndlista-
og handíðaskólann fyrir 15-16
árum en ég hætti þar fljótt. Ég
vár ekki nógu ánægður með
kennsluna," sagði Bjarni.
Gunnar Örn Gunnarsson hjá einu olíumálverka sinna.
Bjarni Ragnar við tvö verka sinna, „Vegið og metið“ og
„HeiIabrot“.
Sverrir Ólafsson við verk sitt „Eitt eilífðar smáblóm“.
Myndir Kristján.
„Fólk er óvant að sjá
skúlptúr"
9 skúlptúrverk eftir Sverri
Ólafsson eru á sýningunni.
Verkin eru unnin í stál og kopar.
Sverrir er menntaður úr mynd-
lista- og handíðaskólanum og
handíðadeild kennaraskólans.
„Ég kenndi svolítið fyrst en er
hættur því núna,“ sagði Sverrir.
Á sýningunni er bæði „fúnk-
sjónel" verk og skreytilist.
Sverrir segir að það sem heilli
hann mest séu verk sem spila á
náttúruna eins og „fúnksjónel,,
verkin. Ég hef einnig unnið
svólítið með lágmyndir, þrívíðar
veggmyndir, en ég sýni ekkert af
þeim hér.“
Sverrir sagði að fólk hefði
tekið þessari sýningu mun betur
en hann hefði þorað að vona.
„Fólk er orðið svo óvant að sjá
skúlptúr nema af gamla skólan-
um, þungar og viðamiklar högg-
myndir. Það eru sárafáir mynd-
listarmenn sem leggja þessa
tegund listar fyrir sig og þar af
leiðir að fólk hefur vanist af því
að sjá skúlptúr-verk.“
Sverrir kvað sig langa mikið
til þess að vinna meira að
stórum útimyndum. Hann sagði
að það væri mjög dýrt að vinna
að þeim og því þyrfti að taka
það fyrir eins og efni og ástæður
leyfðu.
Að lokum vildi Sverrir færa
fram þakkir fyrir móttökurnar
sem sýningin hefur fengið en
Sverrir hefur áður tekið þátt í
sýningum Myndhöggvarafélags-
ins á listahátíðum.
Austurlandsumdæmi:
Fræðsluráð fjallar um
alþjóðaár barnsins
Á FUNDI í fræðsluráði Austur-
landsumdæmis, sem haldinn var
4. þ.m. á Reyðarfirði, var allmik-
ið rætt um væntanlegt alþjóðaár
barnsins 1979.
IVa'ðsluráðið bendir á eftir-
farandi atriði sem verðug fram-
tíðarverkefni í tilefni þessa tíma-
mótaársi
1. Rækileg könnun fari fram á •
því, hvort íslensk börn búi við
óhóflegt vinnuálag t.d. í verk-
smiðjum. Var jafnvel minnst á
barnaþrælkun í því sambandi.
2. „Að gefa börnunum foreldra
sína aftur.“
3. Staða móðurmálsins verði
könnuð í skólum landsins með
sérstöku tilliti til hins talaða orðs,
þ.e. lestrar, framburðar og fram-
sagnar.
I sambandi við 3. lið var
eftirfarandi tillaga frá fræðslu-
stjóra samþykkt samhljóða:
Fundur haldinn í fræðsluráði
Austurlands á Reyðarfirði 4. 11.
1978 vekur athygli skóla í Austur-
landsumdæmi og annarra þeirra
stofnana, er uppeldismálum sinna,
á alþjóðaári barnsins 1979 og
hvetur hlutaðeigandi aðila til að
minnast þess með sem fjölbreyti-
legustum hætti.
Fræðsluráðið leggur til í tilefni
þessa árs, að í íslenskum skólum
fari fram athugun á stöðu móður-
málsins með sérstöku tilliti til
kennslu og kunnáttu í lestri,
framburði og framsögn. Fundur-
inn felur fræðslustjóra að kynna
þennan vilja sinn í skólum um-
dæmisins og ræða við mennta-
málaráðherra og fulltrúa hans þá
hugmynd að alþjóðaárs barnsins
verði að verulegu leyti minnst í
skólum landsins með þeim hætti,
sem að framan greinir.