Morgunblaðið - 19.05.1979, Blaðsíða 32

32
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 19. MAÍ 1979
MORödK/
KAvpinú
GRANI GÖSLARI
«amall til að vinna mér inn
fyrir vasapeningum en þegar
ekkert fóður er f vösunum, þá
hvað?
Þú cr snöggur að vanda, en þetta er nú ekki blæjan sem þú ert að það cr sko töggur í forstjóran-
rífa ofan af bflnum hcldur toppurinn. hann var bara f öðrum lit! um, þ(', að hann sé tekinn að
eldast!
BRIDGE
Umsjón: Páll Bergsson
Vissulega voru sagnir austurs
og vesturs eðlilegar og sjálfsagð-
ar í spilinu hér að ncðan. En þeir
voru óheppnir í þetta sinn af því
af þcim voru tckin öll völd og
vopn þeirra notuð gegn þeim.
Suður gaf o(? austur-vestur voru
á hættu.
Norður
S. 75
H. G742
T. Á1085
L. 1074
Vestur
S. K10843
H. KD
T. 3
L. ÁKG83
Austur
S. 96
H. 10
T. KD9762
L. 9652
COSPER
COSPER.
Aldrei gagnrýni ég vinkonur þínar, þótt þú
gagnrýnir mínar vinkonur stöðugt.
Joan Baez
Rússar hræddir
við Joan Baez
Mikið hefur að undanförnu
verið skrifað í íslenskum blöðum
um að poppsöngvarinn Elton John
sé að fara að spila í Rússlandi. Þá
er alltaf tekið fram um leið, að
söngkonan Joan Baez hafi ekki
fengið leyfi til að halda hljómleika
í Rússlandi.
Þetta er alveg rétt. En ástæðan
fyrir því að ég geri þetta að
umtalsefni er að öll þessi skrif eru
lítilsvirði lesandanum ef ekki er
gerð nein grein fyrir málavöxtum.
Hvers vegna fékk Joan Baez
ekki leyfi til að spila í Rússlandi?
Og hver bannaði henni það? Voru
það ekki bandarísk yfirvöld eða
rússnesk? Blöðin hafa alveg
svikist um að svara þessum spurn-
ingum.
Eg vil þá svara þessu lauslega.
Eins og örlítið var komið inn á í
sjónvarpsþættinum Alþýðutón-
listin er Joan Baez mikill mann-
vinur og hefur starfað mikið fyrir
Amnesty International. Hún
hefur dyggilega stutt rússneska
andófsmenn. Hún hefur m.a.
heimsótt þá til Rússlands, fært
þeim gjafir og fréttir af
stuðningsstarfi við þá fyrir utan
járntjaldið. Einnig hefur Joan
Baez oft vakið máls á innrás
Rússa í Tékkóslóvakíu. Á s.l. ári
fór hún m.a. í sérstaka hljóm-
leikaferð í tilefni þess að 10 ár
voru liðin frá innrásinni. í þessari
hljómleikaferð hélt hún uppi sam-
felldri gagnrýni á rússnesku
heimsvaldastefnuna og mannrétt-
indabrotin víðfrægu.
Þetta er ástæðan fyrir því að
Rússar neituðu henni um hljóm-
leikaleyfi í Rússlandi. Þeir voru
hræddir um að kúgaðir þegnar
landsins yrðu vaktir til um:
hugsunar um raunveruleikann. í
Rússlandi má enginn opna munn-
inn nema hann sé svo vitlaus að af
honum stafi engin hætta.
Það væri áreiðanlega holl lexía
fyrir íslenska kjósendur að fá
Joan Baez hingað til hljómleika-
halds. Friðrik Gunnarsson.
• Molbúaleg
dreifing
símaskrár-
innar
Símnotandi skrifar:
„Um þessar mundir er nýrri
símaskrá dreift til símnotenda og
Suður S. ÁDG2 H. Á98653 T. G4 L. D
Suður Ventur NurAur Auntur
1 II Dubl 2II 3T
t Iljörtu Duhl allir pass.
Gegn þessari hæpnu lokasögn
tók vestur fyrsta slaginn á laufás
og skipti síðan í tigulþrist. Útlitið
var ekki sem best en sagnhafi kom
auga á örlítinn möguleika og ef
marka mátti sagnirnar virtist
hann vera fyrir hendi.
Tíglarnir urðu að skiptast 1—6
og ýmislegt fleira varð að gerast.
Vestur að eiga tvíspilið í hjartanu
auk háspilanna í svörtu litunum.
Sagnhafi tók því á tígulásinn,
trompaði lauf heima, tók á hjarta-
ás og vestur fékk næsta slag á
hjartakóng. Hann spilaði laufkóng
en losnaði ekki úr spilinu þegar
suður lét tígulinn. Þar með var
vestur í alvarlegri klemmu en
gerði sitt besta þegar hann spilaði
laufi í tvöfaldri eyðu. Sagnhafi lét
þá spaða frá borði, trompaði
heima, tók á spaðaás og spilaði
drottningunni. Sama hvað vestur
gerði en í reynd lagði hann kóng-
inn á og siðasta trompið í borðinu
sá seinna um spaðatvistinn. Tíu
slagir teknir með krókaleiðum.
Hverfi skelfingarinnar
Eftir Ellen og Bent Hendel
Jóhanna Kristjónsdóttir
snéri á íslenzku.
47
ig af sér, getur maður kannski
ekki beinlínis álasað varð-
mönnunum fyrir að þeir hófu
að elta rithöfundinn sem hlýtur
eftir öllum sólarmerkjum að
dæma að hafa verið mjög
skammt frá húsi Solvej Lange.
Það er nærtækt að gera sér í
hugarlund að Elmer hafi verið
valdur að hræðslu ungu stúlk-
unnar og að hann hafi ruðzt inn
í hús Solvej Lange, jafnskjótt
og hún var farin þaðan og myrt
hana með köldu blóði. Það
rennir enn frekari stoðum
undur þetta vegna þess að
Elmer hefur gripið til þess að
leggja á flótta og styrkir það
gruninn vissulega. Þó skal það
haft í huga að það eitt að hann
hverfur héðan gerir hann ekki
að morðingja. Það getur vel
verið að upphaflega hafi verið
um það að ræða að hann hafi
verið gripinn skelfingu um að
varðmennirnir herskáu myndu
hreinlega ganga af honum
dauðum. Við megum nefnilega
ekki gleyma að annar aðili
hefur einnig haft tök á því að
vera á ferli fyrir utan hús frú
Lange og drepa hana eftir að
Caja var flúin af hólmi og er
þar enginn annar, á ferðinni
annar en forystusauður eftir-
litsmannanna, Steen Torp.
Hann virðist eftir því sem hann
segir sjálfur — hafa notað
hvorki meira né minna en tfu
mfnútur til að fara frá horninu
á Bakkabæjarvegi að Primula-
vegi — en þessi spotti er ekki
nema í hæsta lagi þrjú hundruð
metrar. Loks verður að taka
það með f reikninginn að
hugsanlegt er, að báðir þessir
karlar séu saklausir og það sé
unga stúlkan Caja sem er morð-
inginn.
— En hvað áttuð þér við með
að við forðuðumst að láta teyma
okkur á villigötur?, spurði
aðstoðarmaður hans.
— Við konyim að því núna.
Það er sem sagt nokkuð freist-
andi að ganga út frá þvf að
Solvej Lange hafi verið myrt
áður en Torp og Rasmussen
hófu að eltast við Bo Elmer. Það
er freistandi vegna þess að þar
með fæst rökvfsi í atburðarás-
inna. í samhengi myndi málið
því líta þannig út: Solvej og
Caja fyllast skelfingu vegna
þess að einhver er að snuðra
kringum húsið. Caja lætur
hræðsluna hlaupa með sig f
gönur og leggur á flótta,
ókunni maðurinn ryðst inn f
húsið og drepur Solvej:
verðmennirnir koma auga á
Elmer f grenndinni og taka að
eltast við hann en hann kemst
undan. Þetta hljómar ljómandi
vel, ekki satt? En svo má gera á
þessari útgáfu allar hugsanleg-
ar breytingar eftir því hvaða
forsendur við gefum okkur og
hvern við teljum lfklegastan
morðingja þessara þriggja.
Meðal annars má þá benda á, að
morðinginn sé Caja eða Torp og
eltingaleikurinn á eftir Elmer
gerist meira og minna vegna
tiiviljána. Við verðum að muna
að lfk Solvej Lange fannst ekki
fyrr en klukkan hálf eitt. Fram
að þeim tíma var enginn —
nema morðingi Solvej — sem
vissi að konan hafði verið myrt.
Við vissum það eitt að einhver
hafði verið að snuðra og liggja
á gluggum f hverfinu. Kannski
morðið hafi ekki verið framið
fyrr en eftir að Torp og félagi
hans hefja að eltast við Elmer,
það er að segja eftir klukkan
tíu mfnútur yfir tólf. Sam-
kvæmt þvf sem læknirinn telur
getur verið að hún hafi dáið f
sfðasta lagi klukkan tuttugu
mfnútur yfir tólf. Þarna er um
að ræða að minnsta kosti tfu
mfnútur sem verður að rann-
saka út f yztu æsar. Á þelm
tfma sem þar kemur til góða
verður og að hafa f huga, að
fleiri koma nú til greina sem
Ifklegir: morðið hefði þá getað
verið framið — ef við teygjum
það um tíu mfnútur — af Peter-
sen kaupmanni, af Christensen
kennara, annarri Lesbessystr-
anna eða báðum eða af Stefen
Torp meðan félagi hans var á