Morgunblaðið - 25.02.1983, Blaðsíða 22

54
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 25. FEBRÚAR 1983
1« UalwffMÉ Pnn S.nJic.li
,}Vicí> ver^um oÍ> borcSc*. uti) bracónstin
er biluð-"
mmm
ást er ...
TM Rao U.S. Pat. Off.—all rights reserved
©•J933 Loe Angaéas Ttmee Syndicate
Þetta heitir ekkert annað en gá-
laust flug hjá þér!
HÖGNI HREKKVÍSI
Endurtakið
þennan þátt
og birtið hann
í blöðum
B.A. hringdi og hafði eftirfar-
andi að segja: — Mig langar til að
koma á framfæri áskorun um, að
þáttur Vigfúsar Geirdals, Vinnu-
vernd, sem fluttur var á þriðju-
dagsmorguninn kl. 11.30, verði
endurtekinn og helst birtur í blöð-
um. Þátturinn fjallaði um leysi-
efni, sem flutt eru inn og notuð í
iðnaði, einkum málningariðnaði, á
rannsóknastofum og víðar og víð-
ar. Þeir sem vinna með þessi efni
eru í mikill og stöðugri hættu,
jafnvel án þess að gera sér grein
fyrir því.
Það hefur komið í ljós í Dan-
mörku, að fólk á aldrinum 20—30
ára hefur orðið fyrir varanlegum
heilaskemmdum vegna þess að
það hefur þurft að vinna með
leysiefni við ófullnægjandi að-
stæður. Og tjónið er óbætanlegt.
Það verður að leggja áherslu á,
að ekki er nægilegt að fá hreint
loft inn á vinnustaðina, heldur
þarf einnig að draga mengaða
loftið út. í þættinum voru nefnd
Brunabótamatið:
Upplýsingarnar
koma mér spánskt
fyrir sjónir
Jón Guðmundsson, Hafnarfirði,
skrifar:
„Ég vil þakka Héðni Emilssyni,
deildarstjóra hjá Samvinnutrygg-
ingum, fyrir svör hans um bruna-
tryggingar sumarhúsa í Grims-
neshreppi, sem komu til vegna
fyrirspurna minna í Velvakanda
27. janúar 1983.
Héðinn telur iðgjöld af bruna-
tryggingum húsa hér á landi ein-
hver þau lægstu í heiminum og
segir orðrétt: „Enda kostar það
ekki nema 36 aura á hvert þúsund
af hrunabótamati hvers húss að
tryggja það gegn eldsvoða I eitt
ár...“
Þar sem ég hefi verið að skrifa
um gjöld af sumarhúsum, koma
mér þessar upplýsingar spánskt
fyrir sjónir. Brunabótamat á
sumarhúsi mínu 1. janúar 1983 er
kr. 469.200.- iðgjald er kr. 404,- eða
860 %o.
Einnig kemur fram í svari
Emils Héðinssonar, að algengt sé
að sveitahreppum sé veittur af-
sláttur og fái t.d. Grímsneshrepp-
ur 15% afslátt. Hvergi er þessa
afsláttar getið á minni kvittun.
Ég vil því biðja Héðin Emilsson
um nánari skýringar á fyrr-
nefndu.
Að lokum vil ég geta þess, að í
Hafnarfirði á ég íbúðarhús, sem
tryggt er hjá Brunabótafélagi ís-
lands. Húsið er úr steinsteypu; þar
er brunabótamat kr. 1.931.000.-,
iðgjald er kr. 444,10 eða 23%o.
Kunningi minn, sem á íbúðarhús í
Hafnarfirði, byggt úr timbri,
greiðir 54 %o. Ég vil að þetta komi
fram til samanburðar.
Að lokum vil ég þakka þeim
fjölmörgu, sem haft hafa samband
við mig vegna þessa máls.“
ýmis eitrunareinkenni, sem fólk á
áreiðanlega erfitt með að átta sig
á, oft á tíðum, að stafi af fyrr-
nefndum ástæðum af því að því
hefur ekki verið bent á hættuna.
Ég kannast við sum þessara ein-
kenna af eigin raun, svo sem slen
og þreytu, en það er ekki öll sagan.
Þetta eru lífræn efni sem leysa
upp fitu og ráðast á fituvefi líkam-
ans, valda skemmdum á mið-
taugakerfinu og geta valdið blóð-
krabba. Þá getur fólk orðið fyrir
hjartsláttartruflunum og fengið
starblindu. Áfengisþol mjnnkar að
mun og getur slíkt haft hættu í för
með sér, ef viðkomandi gerir sér
ekki grein fyrir ástandi sínu.
f þættinum var minnst á svo-
kallaðar persónuvarnir gegn þess-
um efnum, en það eru tiltæk ráð
sem þeir nota, sem starfa á breyti-
legum vinnustöðum, þ.e. fara stað
úr stað, eins og t.d. málarar.
Þarna er t.d. um að ræða grímur
hvers konar og þá er ekki sama
hvaða tegund af grímum er notuð
í hverju tilfelli. Sumar grímur
hleypa leysiefnum í gegnum sig,
þó að þær haldi ryki. Þarna eiga
margir mikið á hættu, t.d. fólk í
málningariðnaði, fólk sem vinnur
með hvers konar límefni, fólk á
rannsóknarstofum, fólk í
prentiðnaði o.fl. o.fl.
Þessi þáttur stóð aðeins í fimm-
tán mínútur og þar var aðeins
fjallað um aðalatriði. Þau þyrftu
að komast á prent, svo að fólk sem
málið snertir, gæti haft leiðbein-
ingarnar uppi á vegg hjá sér á
vinnustað. Fram kom, að upplýs-
ingar um ástand þessara mála hér
hjá okkur eru af skornum
skammti, en víðtækar rannsóknir
hafa farið fram erlendis á vegum
heilbrigðisyfirvalda í hverju landi.
Mér finnst mikið í húfi, að heil-
brigðisyfirvöld hér á landi láti
einskis ófreistað við að nýta sér
niðurstöður þessara erlendu rann-
sókna og komi niðurstöðum þeirra
sem fyrst áleiðis til almennings í
aðgengilegu formi.
Að vita hver
messar á hverj-
um stað
Jóhanna Guðmundsdóttir hringdi
og hafði eftirfarandi að segja: —
Ég geri talsvert af því að fara út
úr bænum í stuttar ferðir og hef
þá oft gaman af því að fara í
kirkjur hér í kringum Reykjavík.
Nú eru messur auglýstar hjá ykk-
ur í föstudagsblaðinu, en oftast er
aðeins „sóknarprestur" undir
auglýsingunni. Mig langar til að
beina þeim ummælum til presta,
hvort þeir vildu nú ekki vera svo
góðir að auglýsa messurnar undir
nafni sínu. Það er bæði gaman og
fróðlegt að vita það, þegar maður
er á ferðinni, hver er að messa á
hverjum stað.
Þjóðaratkvæði
um vísitöluna
Kristján Jónsson hringdi og
hafði eftirfarandi að segja: — Það
er nú verið að ræða fram og aftur
um þessa ólukkans vísitölu, þessa
vitleysu, og það virðist ekki vera
nein samstaða um að koma henni
fyrir kattarnef. Væri ekki rétt að
hafa þjóðaratkvæðagreiðslu um,
hvort gripið skuli til þess að af-
nema hana eða ekki? Mér finnst
tími til kominn að þjóðin fari að
leggja eitthvað á sig til þess að
vinna sig út úr þessari dellu; það
er sýnilegt að þingmennirnir hafa
ekki pardóm í sér til þess að hafa
frumkvæði um þetta.
Eftir höfðinu
dansa limirnir
Böðvar Bjarnason skrifar:
„Heiðraði Velvakandi.
Ég bið þig að setja eftirfarandi í
dálka þína.
Ég varð undrandi þegar ég las það
í dag í Morgunblaðinu, 11. febrúar,
að hvorki meira né minna en 7 ráð-
herrar og 6 ráðuneytisstjórar ættu
að fara á þing Norðurlandaráðs, svo
og 6 þingmenn og konur þeirra
flestra.
Ég býst við því, að það blöskri
fleirum en mér, því að þessir sömu
menn hrópa til þjóðarinnar að þörf
sé á sparnaði. Þarf nokkurn að
undra, þó að virðing þjóðarinnar
fyrir Alþingi fari þverrandi? Það
eina sem þingmenn geta komið sér
saman um er að fjölga sjálfum sér,
þ.e. þingsætum, svo að fleiri komist
á stallinn.
Ég óska eindregið eftir því, að
birtur verði sundurliðaður kostnað-
arreikningur vegna þessarar dæma-
lausu ferðar þingmanna á Norður-
landaráðsþingið.
Að síðustu óska ég, að allir þessir
heiðursmenn, sem við höfum kosið
til að sitja á Alþingi, fari að sinna
vandamálum þjóðarinnar, sem ég
tel að flest séu heimatilbúin. Og f
því starfi þarf að sýna alvöru f
hverju máli, en ekki einblína á
stjórn og stjórnarandstöðu. Eins og
eflaust margir muna er til gamall
málsháttur sem segir: Eftir höfðinu
dansa limirnir."