Morgunblaðið - 30.12.1986, Qupperneq 50
50
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 30. DESEMBER 1986
t
Móðir okkar, tengdamóðir og amma,
ANNA LUISE MATTHÍASSON,
andaðist í sjúkrahúsi Keflavíkur að morgni 28. desember.
Anna Lfsa Ásgeirsdóttir, Walter Gunnlaugsson,
Guðný V. Ásgeirsdóttir, Sverrir Þorsteinsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Bróöir minn og mágur,
BENJAMÍN FRANKLÍN EINARSSON,
fyrrverandi fulltrúi,
Skaftahlfð 18,
andaðist aðfaranótt 26. desember. Jarðarförin er ákveðin mánu-
daginn 5. janúar kl. 13.30 frá Hallgrímskirkju.
Þóra Einarsdóttir,
Jakob Jónsson.
t
Faðir minn
EYVINDUR JÚLÍUSSON,
frá Siglufirði,
andaðist á Sólvangi, Hafnarfirði 27. desember.
Fyrir hönd systranna,
Svanfrfður Eyvindsdóttir.
t
Hjartkær sonur minn og faðir okkar,
HAFSTEINN BÖÐVARSSON,
matsveinn,
lést af slysförum 25. þ.m.
Sigrún Þorláksdóttir og börn hins látna.
t
Ástkær eiginmaður minn og faðir okkar,
HLÖÐVER EINARSSON,
yfirvélstjóri,
Flúðaseli 90,
sem lést af slysförum 25. desember er m/s Suöurland fórst, verð-
ur jarðsunginn föstudaginn 2. janúar frá Dómkirkjunni kl. 10.30.
Fyrir hönd vandamanna
Kristfn Káradóttir,
Sigurður Helgi Hlöðversson,
Hlfn Hlöðversdóttir.
t
Móðir mín, tengdamóðir og amma,
INGIBJÖRG SKAFTADÓTTIR HRAUNDAL,
Drápuhlfð 30,
sem andaöist í Landspítalanum 24. desember verður jarösungin
frá Fossvogskirkju föstudaginn 2. janúar kl. 15.00.
Jarðsett verður að Lágafelli.
Helga Hraundal, Hinrik H. Friðbertsson
og barnabörn.
t
Sambýliskona min, móðir okkar, tengdamóðir, amma og lang-
amma,
JÓHANNA GUÐJÓNSDÓTTIR,
Álftamýri 18,
sem lézt í Borgarspítalanum 23. desember verður jarðsungin i
dag, þriðjudaginn 30. desember kl. 15.00 frá Fossvogskirkju.
Magnús Þórðarson,
Sigrfður Presker, Bill Presker,
Kristinn E. Guðmundsson, Geira Kristjánsdóttir,
Jörgen Már Berndsen, Erna Ágústsdóttir,
Guðrún Ögmundsdóttir, Gfsli A. Vfkingsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Móöir min,
MARÍA SIGTRYGGSDÓTTIR
frá Flatey á Skjálfanda,
andaðist á Sólvangi í Hafnarfiröi 25. desember sl. Jarðarförin fer
fram 6. janúar 1987 kl. 15.00 frá kapellunni í kirkjugarði Hafnar-
fjarðar.
Fyrir hönd aöstandenda
Hlini Eyjólfason.
Pétur Ingjalds-
son Minning
Fæddur 23. júlí 1911
Dáinn 17. desember 1986
í dag, 30. desember, er til mold-
ar borinn kær vinur minn og minnar
flölskyldu. Undanfarin 15 ár höfum
við notið návistar og vináttu Péturs
Ingjaldssonar. Þau voru ekki svo
fá ferðalögin á- hestum, sem við
fórum á sumrin og reiðtúramir á
vetuma em ekki síður varðveittir í
sjóði sælla minninga. Alltaf kom
Pétur við í hesthúsinu okkar og þá
með glæsibrag, á vel hirtum, glæsi-
legum hestum.
A sumarferðunum var hann yfir-
leitt fremstur í hópnum, því ekki
vantaði yfírferðina á hans gæðing-
um, né viljann. Ógleymanlegar em
Þingvallaferðimar árvissu í júlí, í
tilefni afmælis hans. Gleði, hlátur
og glaðværð, þá var hann sannar-
lega á sínum rétta stað, því hann
kunni best við sig á hestbaki og
með góðu hestafólki. Gæði og um-
hyggja Péturs í minn garð vom
ávallt mikil og óbreytileg, og mun
ég sakna hans mikið. Sérstæðar em
minningamar um morgunheim-
sóknimar á laugardags- og sunnu-
dagsmorgnum heim í Borgargerði.
Vissulega langaði mann stundum
til að sofa frameftir, en þegar Pét-
ur var kominn inn, sá enginn eftir
því, kátur, hress og jákvæður sem
hann var.
Oft var hann þá búinn að fara á
marga staði áður til að fá sér morg-
unhressingu. Og þegar inn var
komið lét hann nokkur vel valin orð
ljúka um þá sem enn lágu í rúmi
sínu.
Og nú, þegar leiðir skilja, verður
mér hugsað til síðasta skiptis, sem
hann kom til okkar í Vesturásinn.
Þá ræddi hann mikið um nauðsyn
þess að setja upp hestastein, sem
hann gæti tjóðrað við hestana sína
meðan hann fengi sér kaffisopa hjá
okkur.
Já, Pétur var morgunhani hinn
mesti og skildi ekki það fólk, sem
gat sofið fram eftir öllu.
Það lýsir vel manngerð Péturs,
hvað þeim Einari Gunnari, syni
mínum, kom vel saman, en á þeim
var 57 ára aldursmunur, sem aldrei
var merkjanlegur, þegar skeggrætt
var um hesta. Hann kunni ávallt
vel að meta nærveru unglinga og
ungmenna. Og aðdáunarvert var
að fylgjast með honum, vel sjötug-
um, úti í bflskúr að saga stál í
stangir upp í hesta, en hann var
frægur fyrir hinar svokölluðu „Pét-
ursstangir". Þær þóttu listasmíði
og fengu færri en vildu.
Með þessum fáu orðum, skrifuð-
um frá hjarta mínu, vil ég votta
mína dýpstu samúð móður minni,
Guðfinnu, dætrum Péturs, þeim
Ransý og Ásdísi, og sonum Péturs,
þeim Inga og Ella, og þeirra flöl-
skyldum.
Kollý og Einar
Deyr fé deyja frændur
deyr sjálfur ið sama
En orðstír deyr aldregi
hveim sér góðan getur.
Pétur Ingjaldsson var sonur hjón-
anna Þóru Pétursdóttur frá Miðdal
í Kjós og Ingjaldar Þórarinssonar
frá Bæ í sömu sveit. Hann fæddist
23. júní 1911 í vesturbænum í
Reykjavík og ólst þar upp. Pétur
fór snemmaað vinna fyrir sér og
þá við ýmiss störf bæði til sjávar
og sveita, en var þó lengst af sjó-
maður. Síðar, eftir að hann hætti
til sjós, gerði hann út vörubfl um
nokkra ára skeið.
Árið 1942 kvæntist Pétur Stef-
aníu Erlendsdóttur, en hún lést
1964. Þau eignuðust fjögur böm,
sem eru: Erlendur Gísli, kona hans
er Elísabet Amoddsdóttir, Ragn-
heiður, maður hennar er Eiríkur
Karlsson, Ingjaldur Þórir, kona
hans er Steinunn Hermannsdóttir
og Ásdís Björg, maður hennar er
Jóhann Hákonarson, bamabömin
em 11. Árið 1972 kvæntist Pétur
Guðfínnu Ingimarsdóttur, sem lifir
mann sinn.
Pétur hafði mikið dálæti á hest-
um, og var öllum tómstundum varið
í að hlúa að þeim. Hesta sína hafði
Pétur oftast í félagshúsum Fáks,
nánar tiltekið í neðri Fák, þar sem
nú stendur Sprengisandur nútímans
við hlið gömlu Fákshúsanna. Pétur
var hestamaður í bestu merkingu
þess orðs. Enginn var honum fremri
í að hirða hesta og fóðra og víst
er að mörgum varð hann fyrir-
mynd, jafnglæsilega hirt sem hross
hans vom. Ég var tólf ára ungling-
ur er ég fyrst kynntist Pétri í
hesthúsum Fáks. Þá strax varð
maður var við hversu mikill per-
sónuleiki hann var, það sópaði að
honum. Hann var ákveðinn og hress
í tali og ófeiminn að láta álit sitt í
ljós. Þeir fengu orð í eyra sem ekki
hirtu nægjanlega um hrossin sín
og gilti þá einu hvort rætt var við
Jón eða séra Jón. Hreinskilni hans
setti oft marga út af laginu sem.
ekki þekktu til hans, og betra var
fyrir þá að svara ekki ógætilega
því Pétur var orðheppinn með af-
brigðum. Okkur unglingunum
lærðist fljótt að það væri betra að
hafa Pétur með sér en móti og
margt töldum við okkur geta af
honum Iært. Hestamannafélaginu
Fáki var Pétur sem kærleiksríkur
faðir, og sótti hann m.a. nær alla
fundi, árshátíðar og aðrar uppá-
komur. Þá tók hann virkan þátt í
umræðum og hafði ákveðnar skoð-
anir á málefnum félagsins. í félags-
skap eins og Fáki em mörg
trúnaðarstörf sem gegna þarf, jafnt
út á við sem innan félagsins, Pétur
gegndi einni merkilegri stöðu. Hann
var fyrirmynd okkar Fáksmanna
um það hvernig á að fara með
skeppnur. Mörg vom ferðalögin á
+
Faðir okkar og tengdafaðir,
KRISTJÁN JÓHANNSSON
frá Skógarkoti,
Dalbraut 21,
verður jarðsunginn frá Áskirkju í dag, þriöjudaginn 30. desember
kl. 15.00.
Bragi Kristjánsson,
Hafsteinn Kristjánsson,
Sigurður Kristjánsson,
Sigrfður Kristjánsdóttir,
Jóna Kristjánsdóttir,
Sigurrós Ottósdóttir,
Ingunn Lárusdóttir,
Guðrún Björgvinsdóttir,
Jón Ármann Sigurjónsson,
Gunnar Árnason.
Legsteinar
ýmsar gerðir
Marmorex
Steinefnaverksmiðjan
Helluhrauni 14, sími 54034,
2212 Hafnarfjörður
", , ,
hestum sem hann fór með Fáki, og
var hann jafnan vasklega ríðandi.
Einn hestur er mér einkar minnis-
stæður sem hann átti. Það var
Valur, mjallahvítur fjörhestur, sem
allir tóku eftir hvar sem hann fór,
enda bar hann af öðmm hestum,
ekki síst fyrir það hversu glæsilega
hirtur hann var. í neðri Fák er í
dag stór hópur eldri Fáksfélaga sem
halda tryggð við húsin og var Pétur
þar sem kóngur í ríki sínu og stjóm-
aði af miklum krafti, vel látinn af
félögum sínum, enda bóngóður og
hjálpsamur. Hann var mættur uppá
hvem dag, varð aldrei misdægurt
og sífellt að stússast í kring um
hestana. Upp úr 1960 fór Pétur að
smíða beislisstangir og vann það í
aukavinnu á kvöldin þegar tími
gafst.
Vann hann þær mest úr bílfjöðr-
um, enda reyndust þær sterkar og
sérlega vel gerðar. Síðar gaf Pétur
fyrirtæki nokkm leyfi til fjölda-
framleiðslu á stöngunum og hafa
þær selst vel þó þær búi ekki yfir
handbragði Péturs eins og hinar
gömlu heimasmíðuðu Pétursstang-
ir, en það nafn hefur fest á stöngun-
um og orðið vömheiti. Ekki em
nema nokkrar vikur síðan við Pétur
sátum saman til borðs í áttræðisaf-
mæli hestasnillingsins Boga
Eggertssonar. Varð mér þá að orði
við Pétur að hann hefði fjandakorn-
ið ekkert elst síðastliðin tuttugu ár,
alltaf jafn orðhvatur og hress. Hann
hló við og sagðist heldur ekkert
hafa kynnst elli kerlingu og væri
sem fimmtugt ungmenni, enda
blasti framtíðin við sér, hann væri
nýbúinn að fá sér ungan homfirsk-
an fola sem hann myndi ríða okkur
alla sundur og saman á á komandi
vori. Aldrei nein tæpitunga hjá
Pétri. Það er mikið skarð fyrir skildi
þegar slíkir menn sem Pétur hverfa
af sjónarsviðinu. Börn hans og
barnaböm hafa mikið misst og þó
sér í lagi Guðfinna, en þau Péturt
vom sem eitt. Við Fáksfélagar vott-
um þeim okkar innilegustu samúð.
Þó Pétur hafi kvatt í bili, trúum
við því að síðar komi að endurfund-
um og þá gefist okkur aftur færi á -
að dáðst að Pétri á gamla Val
sínum, glæstum og fangreistum.
Sigurbjörn Bárðarson,
varaformaður Hestmanna-
félagsins Fáks.
Blömastofa
Friófmns
Suðurlandsbraut 10
108 Reykjavlk. Sími 31099
0pi6 öll kvöld
til kl. 22,- einnig um heigar.