Morgunblaðið - 10.05.1995, Blaðsíða 19

MORGUNBLAÐIÐ
LISTIR
MIÐVIKUDAGUR 10. MAÍ 1995 19
Síðasta sýning
á Dökku fiðr-
ildunum
SÍÐASTA sýning á Dökku fiðr-
ildunum eftir Leenu Lander í
Borgarleikhúsinu verður föstu-
daginn 12. maí.
Þetta er finnskt spennuleikrit
um ástir, framhjáhald, afbrýði,
morð og fleira. Þetta er leikrit
um ieyndarmál liðins tíma. í
sárri endurminningu blandast
saman spenningur og ógn, ást
og hatur, miskunnarleysi þess
sterka og hjálparleysi fórnar-
lambsins.
Leikritið er gert eftir bók Le-
enu Laner, Heimur dökku fiðr-
ildanna, sem kom út fyrir
skömmu.
„Margs er að
minnast“ lýk-
ur í da g
SÝNINGIN „Margs er að minn-
ast“ í Gallerí Sólon íslandus lýk-
ur í dag miðvikudag. Sýningin
er tileinkuð minningu Stefáns
V. Jónssonar frá Möðrudal, sem
lést 30. júlí í fyrra.
Stefán frá Möðrudal, eða
Stórval, var afkastamikill list-
málari og þau eru óteljandi
skiptin sem Stórval málaði
myndir af Herðubreið, en lita-
dýrðin og einlægur einfaldleik-
inn einkenna verkin sem hann
skildi eftir sig.
MYNDLIST
Vinnustofa Suöur-
landsbraut 26, 2.h.
MÁLVERK - GUÐBJÖRG
LIND JÓNSDÓTTIR
Opið kl. 14-16 þriðjud. - föstud. og
kl. 14-18 umhelgartil 20. maí.
Aðgangur ókeypis.
HIN EINFÖLDU sannindi eru
gjarna of augljós til að menn veiti
þeim mikla athygli í hinu daglega
amstri. Allir vita að vatnið er upp-
spretta lífsins í líffræðilegum
skilningi; þaðan komum við, og
það er einnig forsenda allrar
grósku árstíðanna. í víðtækari
merkingu er vatnið einnig undir-
staða tilveru íslendinga; við sækj-
um lífsbjörgina í það vatn sem
umlykur landið, orku í fallvötnin
og hitann í varma vatnsins í iðrum
jarðar.
Hin rómantíska sýn okkar á
vatnið í formi hárra fossa, beljandi
stórfljóta eða kyrra stöðuvatna á
sér þannig dýpri tengsl en birtist
í yfirborðsmyndum einum. Lista-
menn eins og Guðbjörg Lind Jóns-
dóttir hafa lengi reynt að vinna
með gildi vatnsins á þessum
grundvelli, en hún hefur frá upp-
hafi skapað sér nokkra sérstöðu
með viðfangsefnum sínum. Sýning
hennar nú byggist á sama grunni
og fyrr, þar sem greina má mark-
vissa þróun frá hinu upphaflega
stefí.
Myndheimur listakonunnar birt-
ist annars vegar í fossum fallandi
Morgunblaðið/Jón Özur Snorrason
ALDA Sigurðardóttir og Kristveig Halldórsdóttir við hús Héraðs-
skólans á Laiigarvatni.
Listadagar á
Laugarvatni. Morgunblaðið.
í SUMAR er ráðgert að halda lista-
daga á Laugarvatni sem nefnast einu
nafni Gullkistan. Þeir hefjast 17. júní
og standa yfir til 2. júlí. Rúmlega
áttatíu myndlistarmenn hafa boðað
þátttöku og má fullyrða að í uppsigl-
ingu sé ein fjölmennasta myndlistar-
sýning á íslandi. Að auki verður
boðið upp á tónleika, leiksýnignar
og ljóðadagskrá ásamt fleiri einstök-
um viðburðum. Helgina 29,- 30.
apríl komu tæplega fjörutiu lista-
menn til Laugarvatns að skoða að-
stæður en áætlað er að dagskrá lista-
daganna fari að mestu fram innan
veggja skólanna á Laugarvatni, Hér-
aðsskólans, Menntaskólans og
íþróttakennaraskólans, auk veitinga-
hússins Lindarinnar.
í undirbúningsnefnd Gullkistunn-
ar eru tvær myndlistakonur, Alda
Sigurðardóttir og Kristveig Halldórs-
dóttir, sem báðar eru búsettar á
Laugarvatni. Aðspurðar segja þær
að hugmyndin hafi kviknað um síð-
ustu jól, að gaman væri að fá mynd-
listarmenn til að halda sýningu í
gamla héraðsskólahúsinu. „Þegar
leyfi fékkst til að nota húsið voru
tilkvnnine’ar sendar í blöð bar sem
Laugarvatni
listamönnum var boðin þátttaka.
Viðbrögð urðu strax mjög jákvæð
og tókum við þá afstöðu að leita
eftir meira húsnæði frekar en tak-
marka fjölda sýnenda. Listamenn
voru greinilega spenntir fyrir því að
fá tækifæri til að fara út fyrir
Reykjanessvæðið og sýna list sína.
Fljótlega fórum við að finna leiðir
til að standa undir kostnaði en ekki
er gert ráð fyrir neinum launakostn-
aði eða tekjum af aðgangseyri. Fjár-
magnið hefur þó ekki streymt inn í
sama magni og listmennirnir en við
erum samt bjartsýnar að endar nái
saman. Við sníðum okkur bara stakk
eftir vexti. Svo vonum við auðvitað
að sem flestir mæti í sumarskapi,
kaffíhús eru á staðnum og gamla
gufubaðið stendur alltaf fyrir sínu.“
Aðspurðar segja þær að lokum að
ekki megi gleyma öðrum dagskrár-
liðum, eins og sýningu á sögu skól-
anna á staðnum, Laxnessherbergi
verður útbúið í Héraðsskólanum og
gengið verður á Gullkistu á Jóns-
messunótt, sem er stapi efst í Mið-
dalsfjali í Laugardal, en af honum
draga dagarnir nafn sitt.
Guðbjörg Lind Jónsdóttir
Hið mjúka berg
eftir þverhníptum hamraveggjum,
og hins vegar í lygnu vatni, sem
þó iðar gjarna af hreyfingu öld-
unnar. Efst grillir mögulega í mjóa
himinrönd, en neðst kann að vera
hylur eða jafnslétta, þar sem fallið
er stöðvað, og jafnvægis er leitað
á ný.
I verkunum nú má sjá, að nokk-
ur breyting hefur orðið á frá því
Guðbjörg Lind hélt síðast stóra
einkasýningu í Reykjavík fyrir
tæpum þremur árum. Þá var
hamraveggurinn heill og óskiptur,
og dökkir litir réðu mestu um
heildarsvip myndanna. Hér er ann-
að upp á teningnum; bergstálið
er að leysast upp í loftkenndri
kviku mildra lita, þar sem gróandi
lífsins er í fyrirrúmi fremur en
kuldi og dauði steinsins. Um leið
er vatnið ekki lengur eins hvítfyss-
andi og hreint og áður, heldur
hefur það einnig tekið á sig mild-
ari littóna í falli sínu til jarðar.
Þessi aukna mýkt bergsins
kemur vel fram í verkum eins og
„Strengur" (nr. 8) þar sem harka
klettanna hefur vikið fyrir lifandi
gróðri litanna. Léttur leikur vatns-
ins kemur einnig sterklega fram
í „Leysing" (nr. 11), þar sem gásk-
inn kemur fram í örlitlu hliðar-
hoppi fossins.
Með þessari sýningu er ljóst að
Guðbjörg Linda hefur ekki látið á
sig fá þó um tíma hafi myndir
hennar dökknað nokkuð og virkað
þungar og daufar, heldur unnið
áfram á sama vettvangi; árangur-
inn er mun meira líf og kraftur í
fleti málverkanna, þar sem gróska
og mýkt nýrra lita hefur gætt
þennan myndheim endurnýjuðu
lífí.
Sú staðreynd að listakonan hef-
ur kosið að halda þessa sýningu á
vinnustofu sinni segir sitthvað um
ástand sýningarmála myndlistar-
innar í höfuðborginni. A síðustu
árum hefur notkun Kjarvalsstaða
breyst á þann veg að salir eru
ekki lengur leigðir út til sýninga
á eigin vegum, og staðir eins og
Gallerí Nýhöfn, Gallerí FÍM, Gall-
erí einn einn og Listmunahúsið
horfíð af vettvangi, og íítið komið
í staðinn. Þetta hefur gert ýmsum
myndlistarmönnum erfítt fyrir
með að koma verkum sínum á
framfæri, og því hefur aukist
nokkuð að þeir kjósi einfaldlega
að sýna í vinnustofum sínum, ef
aðstæður bjóða upp á þann kost.
Hér tekst framkvæmdin með
ágætum, og má vænta þess að
fleiri bregði á þetta ráð í framtíð-
inni.
Eiríkur Þorláksson
Ver$: 104-152 kr. 5v280;
" 164-198 kr, 5.920
ii.
HENS0N
i r • i t i h t
£t tifoþróttagallar
f HM boiur kr. 2.490
' \%tóas® ,stuttbuxur kr. 1.890

UTILIFf
Glæsibæ • 812922
Við opnum ekki á morgun
- heldur hinn!