Morgunblaðið - 29.02.1996, Side 36

36 FIMMTUDAGUR 29. FEBRÚAR 1996
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ
KRISTÍN RUT
JÓNSDÓTTIR
+ Kristín Rut
Jónsdóttir
fæddist í Reykjavík
10. febrúar 1946.
Hún lést í Landspít-
alanum 20. febrúar
síðastliðinn. For-
eldrar hennar voru
Ragnhildur Aðal-
steinsdóttir, f. 9.7.
1923, og Jón H. Ein-
arsson, sem er lát-
jánn. Þau skildu.
Systkini Kristínar
eru Guðrún, f. 23.7.
1948, og Sveinn, f.
2.10. 1950. Kristin
giftist fyrrverandi manni sínum
árið 1967 og eignuðust þau tvö
börn, Guðlaugu, f. 19.8. 1966,
maki Ólafur Hafsteinsson, f.
26.11. 1953, synir þeirra eru
Hafsteinn, f. 11.8.1991, og Arn-
ar Freyr, f. 6.3. 1993. Guðjón
Ármann, f. 22.6. 1976. Kristín
ELSKU mamma. Að setjast niður
og skrifa kveðjuorð til þín er svo
erfítt. Minningarnar um þau tæpu
£0 ár sem við áttum saman í gleði
og sorg þjóta um hugann og tárin
streyma niður kinnarnar. Það er
svo erfitt að skrifa minningamar
á blað.
Allt frá því að ég var lítil höfum
við verið mjög nánar. Þá var pabbi
á sjónum og við því mikið tvær
einar. Svo liðu árin og ég var
umvafin þinni ást og umhyggju,
fjölskyldan stækkaði þegar brósinn
minn, hann Guðjón, fæddist. Þá
þurfti maður að hjálpa til og passa
og eitthvað fór það stundum í taug-
arnar á mér (unglingnum þá) að
þurfa að hafa hann með mér og
hefur þú stundum sagt í gríni eft-
ir að ég átti mína stráka að þú
hefðir haft af því miklar áhyggjur
ef ég eignaðist böm.
Þegar við unnum saman á Skatt-
stofunni kynntist ég vel þeim
dugnaði og krafti sem í þér bjó,
aldrei hafði neinn í við þig við
vinnu, það gustaði af þér og stund-
um var sagt í gríni þegar fótatak
þitt heyrðist eftir ganginum að þú
værir eins og hvirfilbylur um allt.
Þú naust mikillar virðingar í starfi
og eignaðist mjög góða og trausta
vini sem hafa í gegnum tíðina
'\*ynst þér svo vel.
Þegar ég varð mamma og þú
amma nutum við okkar vel, þú
varst svo dugleg að segja mér og
sýna eða þá bara gera hlutina fyr-
ir mig, stundum varð ég smá pirr-
uð yfir því að þú skildir vera að
segja og sýna mér hvemig ég ætti
var í sambúð með
Jóni Sigurðssyni, f.
16.12. 1937, frá
1990. Kristín ólst
upp hjá móð-
urömmu sinni Krist-
ínu Arnadóttur á
Bergstaðastræti 11
í Reykjavík.
Kristín stundaði
ýmis verslunarstörf
frá barnæsku. 16
ára gömul fór hún
til Kaupmannahafn-
ar og vann í eitt ár
hjá St. Jósefssystr-
um í Kaupmanna-
höfn. Eftir heimkomu vann hún
hjá Lyfjaverslun ríkisins þar til
hún hóf störf hjá Skattstofu
Reykjavíkur árið 1965 og vann
hún þar síðan.
Utför Kristínar verður gerð
frá Fossvogskirlqu í dag og
hefst athöfnin kl. 10.30.
að gera því ég hélt að ég kynni
þetta allt. En oft var gott að geta
hringt í mömmu og leita ráða. Og
þér var mikið í mun að þeim væri
sýnd sú ást og umhyggja sem þú
gafst okkur systkinunum.
Varla leið sá dagur að þú
hringdir ekki eða kæmir bara til
að heyra í þeim og sjá þá.
Alltaf er dyrabjallan hringdi þá
ruku þeir upp til handa og fóta
því amma var örugglega að koma
og stundum voru vonbrigðin mikil
ef það varst ekki þú. Alltaf var
eitthvað í veskinu þínu sem gladdi
þá.
Þær eru ófáar ferðirnar sem
þeir fóru með þér hingað og þang-
að, alltaf varstu tilbúin að fá þá
til þín eða koma og sitja hjá þeim
og eftir að þú veiktist þá var alveg
það sama, þeir voru alltaf velkomn-
ir. _
í veikindum þínum urðum við
ekki bara móðir og dóttir heldur
urðum við svo góðar vinkonur og
fundum þörf hvor fyrir aðra. Þá
komu líka mannkostir þínir svo vel
í ljós, þú varst alltaf að hugsa um
alla aðra, hvemig allir aðrir hefðu
það, þér leið nú bara vel, þú kvart-
aðir aldrei, barst þig alltaf svo vel
og hafðir alltaf von um bata. Húm-
orinn þinn, jákvæðni og dugnaður
fleyttu þér langt en nú hefur þú
fengið hvíld, elsku mamma. Lífið
verður skrítið og erfítt án þín en
minningarnar um þig eru okkar
fjársjóður sem aldrei mun gleym-
ast.
Ég veit að þú munt vaka yfir
okkur öllum og seinna meir munum
við hittast aftur.
Elsku mamma, takk fyrir allt.
Þín dóttir,
Guðlaug Guðjónsdóttir.
Nú þegar leiðir hafa skilið um
stund langar okkur að minnast þín
með nokkrum orðum, elsku Stína.
Það eru nú rétt rúm fimmtíu ár sem
við höfum notið þess að eiga þig
að nánum ættingja og vini, svo þær
eru margar minningarnar sem
koma í hugann og allar ljúfar og
góðar. Örlögin höguðu því þannig
að það kom fljótt á þínar ungu
herðar að hjálpa hinni góðu ömmu
þinni og nöfnu að ala önn fyrir
yngri systkinum þínum, þeim Guð-
rúnu og Sveini, ásamt móður ykkar
Ragnhildi. Og eftir að amma þín
hvarf á braut varðst þú alltaf, þótt
ung værir að árum, sú sem allan
vanda leystir, hvort sem þurfti að
kaupa íbúð eða bíl, þú„ reddaðir"
alltaf öllu, og þannig hefur það
gengið til gegnum árin, líka eftir
að þú stofnaðir þitt eigið heimili.
Þú varst alltaf stoð þeirra og stytta
svo þau sakna nú vinar í stað er
þín nýtur ekki lengur við.
Þær eru margar minningarnar
sem koma í hugann og margt sem
maður saknar þegar þú ert farin,
ekki síst þíns skemmtilega húmors
sem entist þér fram á síðustu stund
og gladdi okkur svo oft, og vafa-
laust miklu fleiri því þú áttir svo
marga vini. Þegar við fögnuðum
með þér hér á heimili okkar fyrir
aðeins fáum dögum, fímmtíu ára
afmæli þínu, komu hér margar af
þínum góðu og tryggu vinkonum
sem við höfðum svo oft heyrt þig
tala um í gegnum árin, og glödd-
ust með þér. En það var því miður
líka kveðjustund. Við söknum líka
símtalanna sem voru þannig að
allir vissu við hvem var verið að
tala. Þú varst svo skemmtileg og
stundum slæddist svolítill gálga-
húmor með. Margir munu sakna
þín og ekki síst litlu dóttursynirnir,
þeir Hafsteinn og Arnar, sem þú
elskaðir svo mikið. Þú hafðir svo
gaman af að segja frá ýmsum at-
höfnum þeirra og tilsvörum. Þeir
skilja ekki af hvetju amma kemur
aldrei.
Þú áttir líka marga góða
vinnufélaga sem þú hafðir unnið
með mörgum hveijum árum saman
á Skattstofunni þar sem þú starfað-
ir lengi og undir þér mjög vel og
þar eiga vinnufélagaranir vafalaust
sinn þátt, þeir munu áreiðanlega
sakna þín sárt. Okkur langar líka
að minnast á samband þitt við Ingi-
björgu móður Jóns sem tók þér svo
vel, þið urðuð svo góðar vinkonur.
Við viljum senda henni sem sýndi
þér svo mikla hlýju og væntum-
þykju einlægar samúðarkveðjur.
Kæri Jón, það var áhrifamikil
sorgarstund sem við áttum saman
og þú máttir ganga í gegnum þá
ERFIDRYKKJUR
P E R L A N sími 562 0200
Erfídiykkjur
Glæsileg kaffi-
hlaðborð, fallegir
salir og mjög
góð þjónusta
Upplýsingar
í síma 5050 925
og 562 7575
jg'
FLUGLEIÐIR
HÍTEL LtFTLEIBIR
Minningargreinar
og aðrar greinar
FRÁ áramótum til 15. febrúar
sl. birti Morgunblaðið 890 minn-
ingargreinar um 235 einstakl-
inga. Ef miðað er við síðufjölda
var hér um að ræða 155 síður í
blaðinu á þessum tíma. í janúar
sl. var pappírskostnaður
Morgunblaðsins rúmlega 50%
hærri en á sama tíma á árinu
1995. Er þetta í samræmi við
gífurlega hækkun á dagblaða-
pappír um allan heim á undan-
fömum misserum. Dagblöð víða
um lönd hafa brugðizt við mikl-
um verðhækkunum á pappír með
ýmsu móti m.a. með því að stytta
texta, minnka spássíur o.fl.
Af þessum sökum og vegna
mikillar Ijölgunar aðsendra
greina og minningargreina er
óhjákvæmilegt fyrir Morgun-
blaðið að takmarka nokkuð það
rými í blaðinu, sem gengur til
birtingar bæði á minningargrein-
um og almennum aðsendum
greinum. Ritstjórn Morgunblaðs-
ins væntir þess, að lesendur sýni
þessu skilning enda er um hóf-
sama takmörkun á lengd greina
að ræða.
Framvegis verður við það mið-
að, að um látinn einstakling birt-
ist ein uppistöðugrein af hæfí-
legri lengd en lengd annarra
greina um sama einstakling er
miðuð við 2.200 tölvuslög eða
um 25 dálksentimetra í blaðinu.
í mörgum tilvikum er samráð
milli aðstandenda um skrif minn-
ingargreina og væntir Morgun-
blaðið þess, að þeir sjái sér fært
að haga því samráði á þann veg,
að blaðinu berist einungis ein
megingrein um hinn látna.
Jafnframt verður hámarks-
lengd almennra aðsendra greina
6.000 tölvuslög en hingað til
hefur verið miðað við 8.000 slög.
erfiðu raun í annað sinn að kveðja
kæran lífsförunaut úr sama sjúk-
dómi, og þið, elsku Gulla og Guð-
jón, við munum aldrei gleyma hvað
innilega þið syrgðuð og kvödduð
móður'ykkar á þessari stundu, Oli
og synirnir Hafsteinn og Arnar
Freyr. Elsku Hulda, Guðrún og
Sveinn, Bella og Brynja og afa-
börnin sem urðu líka ömmubörn,
við biðjum góðan Guð að styrkja
ykkur öll á þessari erfiðu stund.
Að lokum viljum við senda starfs-
fólki kvennadeildar Landspítalans
þakkir okkar fyrir frábæra hjúkrun
og umhyggju í þessu langa stríði
hennar við erfiða sjúkdóm.
Guð blessi Stínu okkar og varð-
veiti hana.
Þórdís og Torfi.
Oft fínnst manni að þeir sem
þyngstu byrðamar bera í lífinu,
kvarti minnst yfir hlutskipti sínu.
Þannig var því vissulega varið með
Stínu frænku okkar, sem strax í
æsku fékk að kynnast mótlæti sem
margir fullorðnir hefðu kiknað und-
an, en í stað uppgjafar hófst bar-
átta fyrir betra lífi til handa sér
og þá ekki síður veikri móður sinni
og yngri systkinum sem hafa undir
hennar Jiandleiðslu staðið sig svo
frábærlega. Þessi barátta, sem hún
háði ásamt móðursystur sinni,
ásamt fádæma greind mótaði lífs-
viðhorf þar sem tryggð og skilning-
ur á kjörum minni máttar var svo
ríkjandi.
Að loknu barnaskólanámi hóf
Stína þátttöku á vinnumarkaði 14
ára gömul, fyrst við verslunarstörf,
en um 19 ára aldur hóf Stína störf
hjá Skattstofunni í Reykjavík þar
sem hún starfaði til dauðadags,
fyrst sem símastúlka en vann sig
upp í að vera, sem mun vera eins-
dæmi með manneskju sem hefur
jafnlitla menntun, deildarstjóri hjá
opinberri stofnun.
Stína naut þeirrar gæfu að eign-
ast tvö mannvænleg börn sem
reyndust móður sinni sannkallaðir
sólargeislar og ekki síður tengda-
sonurinn og dóttursynirnir sem
urðu augasteinar ömmu sinnar.
Eftir erfiðan skilnað byggði
Stína líf sitt upp að nýju og kynnt-
ist síðar eftirlifandi manni sínum
honum Jóni sem reyndist henni
tryggur og góður förunautur og
kom það oft fram hjá henni hvað
hann var henni kær. Ekki síður
reyndust dætur hans og móðir
henni vel.
Tryggð hennar, hjálpsemi og
ekki síst rík kímnigáfa eru sú ljúfa
minning sem mun búa með okkur
bræðrunum um frænkuna sem var
í raun sem systir.
Elsku Stína okkar, við þökkum
þér fyrir allar góðar stundir sem
við áttum með þér.
Guð blessi minningu þína.
Jóni, Gullu, Guðjóni og öðrum
aðstandendum biðjum við guðs
blessunar.
Ólafur Árni og Jón Marías.
Kveðja frá saumaklúbbnum
Svo er því farið:
Sá er eftir lifir
deyr þeim sem deyr
en hinn dáni lifír
í hjarta og minni
manna er hans sakna.
Þeir eru himnamir
honum yfír.
Dáinn er ég þér.
En þú munt lifa
undir himni mínum
þar til myrkvast hann.
Missa hlýt ég þá
eins og þú hefur gert
Ljós dagsins
land, sögu, hvem mann.
(Hannes. Pétursson)
Um leið og við þökkum þér,
elsku vinkona, fyrir allar ánægju-
legu stundirnar sem við áttum
saman, biðjum við góðan Guð að
styrkja Gullu, Guðjón, Jón og alla
aðra aðstandendur í þeirra miklu
sorg.
Elsku amma okkar, það er svo
erfitt að skilja að þú sért dáin og
að við fáum ekki að hitta þig aftur
því okkur langar það svo.
Mamma og pabbi segja okkur
að nú sértu hjá Guði og að þú sért
ekki lengur lasin og þér líði vel.
Ömmuljóð:
Lítill drengur lófa strýkur
létt um vota móðurkinn,
- augun spytja eins og myrkvuð
ótta og grun i fyrsta sinn:
Hvar er amma, hvar er amma,
hún sem gaf mér brosið sitt
yndislegaog alltaf skildi
ófullkomna hjalið mitt?
Lítill sveinn á leyndardómum
lífs og dauða kann ei skil:
hann vill bara eins og áður
ömmu sinnar komast til,
hann vill fá að hjúfra sig að
hennar bijósti sætt og rótt
Amma er dáin - amma finnur
augasteininn sinn í nótt.
Lítill drengur leggst á koddann
- lokar sinni þreyttu brá
uns í draumi er hann staddur
ömmu sinni góðu hjá.
Amma brosir - amma kyssir
undurblítt á kollinn hans.
Breiðist ást af öðrum heimi
yfír beð hins litla manns.
(Jóhannes úr Kötlum)
Elsku amma:
Við eigum eftir að sakna þín svo
mikið en við vitum að þú munt
vaka yfir okkur og minninguna um
þig getur enginn tekið frá okkur.
Þínir ömmustrákar.
Hafsteinn og Arnar Freyr.
„Hún Stína okkar er dáin.“ Með
þessum orðum og harmafregn
hófst venjulegur vinnudagur á
Skattstofunni um daginn. Lífsglöð
manneskja varð að lúta í lægra
haldi fyrir illvígum sjúkdómi. Eins
og svo margir aðrir háði Stína
hetjulega baráttu, en varð að játa
sig sigraða að lokum. Lífsneistinn
skein ávallt gegnum þykk og gyllt
gleraugu hennar. Glaðleiki og hlýja
voru hennar aðalsmerki. Engan
bilbug var á henni að finna. Meira
þurfti til að koma svona hörkutóli
úr jafnvægi. Hörkutól var einmitt
orðið yfir Stínu, því þar gengu hlut-
irnir undan. Álagspunktarnir eru
margir og mikið verk að vinna á
skömmum tíma og oft enginn tími
til að láta fullkomnunaráráttu
flækjast fyrir sér. Stjórnunarhæfí-
leikar Stínu, atorkan, dugnaðurinn
og eljan nýttust til hins ýtrasta í
starfinu. Afköstin og yfirferðin
voru með ólíkindum. Það var að-
dáunarvert hversu fljót Stína var
að tileinka sér allar þær sífelldu
breytingar sem áttu sér stað. Út-
skýringar á flóknum skattalegum
flækjum lágu fyrir henni eins og
ekkert væri. Þar sem sumum þótti
vera vandamál voru ekki vandamál
hjá henni. Þrátt fyrir ábyrgðarfullt
starf og vandasamt var ætíð stutt
í glettnina og grínið. Björtu hliðarn-
ar voru alltaf til staðar. Þegar heim
var komið var pensill tekinn í hönd
og fékk listræna genið í Stínu að
leika lausum hala. Myndir hennar
bera vott um næman skilning fyrir
listrænni sköpun, hvort heldur sem
litið var til litasamsetninganna,
útlínanna eða formsins sjálfs. Þótt
Stína okkar sé horfin á braut af
okkar tilverustigi, lifir minningin
um vandaða manneskju um
ókomna framtíð. Smitandi hlátur
hennar, sem ómar þarna í fjarska,
gleymist aldrei. Svo ekki sé talað
um taktfasta tiplið, sem verður
sárt saknað.
Elsku Gulla, Guðjón, Jón,
Brynja, og Bella og aðrir aðstand-
endur, við vottum ykkur okkar
dýpstu samúð. Guð styrki ykkur í
sorginni.
Samstarfsmenn í launþega-
deild Skattstofunnar í
Reykjavík.
Við þökkum þér, Stína, fyrir allt
það sem þú gafst okkur. Hvíldu í
friði, elskulega vinkona.
Legg ég nú bæði líf og önd
ljúfí Jesú í þína hönd