Morgunblaðið - 20.11.1997, Blaðsíða 54

54 FIMMTUDAGUR 20. NÓVEMBER 1997
MORGUNBLAÐIÐ
Ferdinand
Smáfólk
And so,Andyand Olaf set off once agaín to find their brother Spike. This time,however, I províded them wíth an experienced guide to show them the way.

Og Kátur og Lubbi lögðu Að þessu sinni sá ég þeim þó
aftur af stað til að finna Sám fyrir reyndum leiðsögumanni
bróður sinn. til að vísa þeim veginn.
BREF
TEL BLAÐSINS
Kringlan 1103 Reylgavik • Sími 5691100 • Símbréf 569 1329
„Aðeins
smekksatriði“
Frá Finni Þór Vilhjálmssyni:
SÍÐAST liðinn laugardag birtist í
dálki þessum pistill frá reiðri konu
undir hinni óræðu fyrirsögn „Hvert
erum við eiginlega að fara?“. Til-
gangur skrifa þessara er þó annar
en að svara þeirri heimspekilegu
spurningu enda væri það óhjá-
kvæmilega verkefni fróðari og víð-
lesnari manna en undirritaðs.
Grein þessi fjallaði í stuttu máli
um ógeð og vandlætingu téðrar Elín-
ar er hún „í ógáti“ stillti sjónvarpið
sitt á Stöð tvö meðan hún beið eftir
dagskrárliðnum Stöðvarvík í Ríkis-
sjónvarpinu. Til þess að það fari
ekki á milli mála skal upplýst hér
og nú að það sem er á dagskrá á
þessum tíma á Stöð tvö og olli Elínu
þvílíkum viðbjóði er þátturinn Fóst-
bræður þar sem ungir leikarar og
skemmtikraftar fara með gaman-
mál.
Það fannst Elínu Skeggjadóttur
heldur betur grátt gaman og fer hún
hamförum í pistli sínum, talandi um
vesalinga sem séu subbulegir í
munninum, ósóma, óskapnað, sorp,
óvirðingu við áskrifendur og skort á
sjálfsvirðingu. Síðan klikkir hún út
með að gefa fólkinu á Stöð tvö
skömm í hattinn og segir upp áskrift
sinni í sömu andrá.
í pistlinum kemur, eins og áður
sagði, fram að þessi ágæta kona
hafi verið að bíða eftir Stöðvarmönn-
um á Stöð 1 og má því glögglega
sjá hvorn dagskrárliðinn hún kýs sér
til skemmtunar og andlegrar upp-
lyftingar á laugardagskvöldi.
Ég vil benda Elínu á það að til
er fólk sem hefur annan smekk og
(sem betur fer) aðra kímnigáfu en
hún og tekur nýjum og ferskum
þætti, líkt og Fóstbræðrum, fagn-
andi. Og án þess að ég ætli að fara
út í neinn samanburð á þessum
tveimur ágætu þáttum vil ég geta
þess að ekki hafa allir jafngaman
að útvötnuðum pólítískum bröndur-
um, langdregnum söngatriðum með
mismeitluðum textum og, síðast en
ekki síst, sömu persónunum með
nánast sömu brandarana ár eftir ár
eftir ár. Hér er einfaldlega um mis-
munandi smekk að ræða og að því
er ég best veit hefur tilhneigingin
hingað til verið sú að iáta fólk í friði
með það sem því persónulega þykir
skemmtilegt svo lengi sem það kem-
ur ekki niður á öðrum. Enda ætla
ég fráleitt að vera að amast við því
að þeir sem það vilja hlægi sig mátt-
lausa yfir hinum skuggalega Stalín
Ræner, teprulega hárgreiðslumann-
inum, fúllynda sjoppueigandanum
og öllum hinum kostulegu karakter-
unum í Stöðvarvíkinni.
Ég leyfí mér einnig að ætlast til
þess að það sé látið átölulaust þó ég
og fjölmargir aðrir gerum það ekki
og horfum frekar á öllu svartari og
oft ýkjukenndari þætti Fóstbræðra.
Eigi Elín svo bágt með að þola
það að sá valkostur sé í boði bið ég
hana einfaldlega að hafa í huga hin
gömlu og gildu sannindi: „Lítið kætir
litla sál“. Vona ég að það veiti henni
einhveija huggun og frekari fullvissu
um það að hennar skilgreining á
„gríni“ sé hin eina sanna.
Hún og aðrir sem deila hennar
skoðun verða einnig að sætta sig við
að einstakir liðir í dagskrá sjónvarps-
stöðva séu ekki alltaf þeim að skapi.
Og þar er Stöð tvö að sjálfsögðu
ekkert einsdæmi. Ég minnist þess til
dæmis ekki að hafa heyrt eða séð
eitt né neitt frá Elínu eða nokkrum
öðrum varðandi það þegar Steinn
Ármann Magnússon sást alls nakinn
með gúmmíhanska á höfðinu í þætt-
inum Radíus sem Ríkissjónvarpið
sýndi hér um árið.
Ég legg til að Elín Skeggjadóttir
hafí ekki stillt á Stöð tvö milli klukk-
an 20.40 og 21.15 á laugardags-
kvöldum en leyfí öðrum að hafa sína
hentisemi.
FINNUR ÞÓR VILHJÁLMSSON
18 ára, menntaskólanemi,
Brúnavegi 4, Reykjavík.
Misskilningnr Ama
Matthíassonar
Frá Kjartani Vilhjálmssyni og
Davíð Haukssyni:
VIÐ sjáum okkur því miður knúna
til að árétta efni greinar okkar sem
birtist í blaðinu 13. nóv. Okkur sýnist
nefnilega á svari Áma Matthíassonar
að efni hennar hafi ekki komist alveg
nógu vel til skila. Sennilega er þar
um að kenna fákunnáttu okkar í
meðferð ritaðs máls.
Okkar tilgangur með greininni var
ekki að benda á að plata Maus væri
léleg, enda undarlegt hvemig Áma
tekst að lesa það úr grein okkar (hér
verðum við að vísa til áðumefndrar
fákunnáttu). Tilgangurinn var ekki
heldur að rægja Árna sem gagnrýn-
anda eða persónu, eða ráðast á skoð-
anir hans. Við efumst ekki um að
plötugagnrýni Áma hafí verið vel
ígrunduð.
Tilgangurinn var að benda á eft-
irfarandi: Tilfelli þar sem sami maður
tekur viðtal við hljómsveit, gefur plötu
hennar framúrskarandi dóma og fær
þar að auki sérstakar þakkir í um-
slagi plötunnar, em til þess fallin að
draga úr trúverðugleika gagnrýninn-
ar. Það skiptir ekki máli hvers vegna
Áma er þakkað á plötunni, sú stað-
reynd gerir það bara að verkum að
hyggilegra væri að láta einhvem ann-
an dæma plötuna, þó ekki væri nema
bara vegna faglegra sjónarmiða.
Sá háttur sem hafður var á er hins
vegar ósanngjam gagnvart Maus,
öðrum hljómsveitum og lesendum
Morgunblaðsins.
Útúrsnúningur um Noel Gallagher
og Bono breytir þar engu um.
Að lokum viljum við þakka Maus
fyrir skemmtilega útgáfutónleika í
Þjóleikhúskjallaranum.
Með vinsemd og virðingu,
KJARTAN VILHJÁLMSSON,
Hvassaleiti 28.
DAVÍÐ HAUKSSON,
Stuðlaseli 29
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt I upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt til að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
til birtinear teliast sambvkkia betta. ef ekki fvleir fvrirvari hér að lútandi.