Morgunblaðið - 23.06.1999, Side 54
54 MIÐVIKUDAGUR 23. JÚNÍ 1999
MORGUNBLAÐIÐ
ÞJÓÐLEIKHÚSIÐ sími 551 1200
Sýnt á Stóra sóiii Þjóðteikhússins kt. 20.00:
MAÐUR í MISLITUM SOKKUM - Arnmundur Backman
Aukasýningar fös. 25/6 — lau. 26/6. Allra síðustu sýningar.
Sýnt i Loftkastala kt. 20.30:
RENT — Skuld — söngleikur e. Jonathan Larson
Fos. 25/6 — lau. 26/6 — lau. 3/7. Síðustu sýningar leikársins.
Miðasalan er opin mánudaga—þHðiudaqa kl. 13—18,
miðvikudaga—sunnudaga kl. 1Í-20.
Símapantanir frákl. 10 virka daga. Síml 551 1200.
UeikfélagIÖ
REYKJAVÍKURjj
' I8!)7- 1997
BORGARLEIKHUSIÐ
A SIÐUSTU STUNDU:
Síðustu klukkustund fyrir sýningu
eru miðar seldir á hálfvirði.
Stóra svið kl. 20.00:
Litlú (iH/ttÍHýíltúðÍH
eftir Howard Ashman,
tónlist eftir Alan Menken.
fim. 24/6, aukasýning, uppselt,
fös. 25/6, uppselt,
lau. 26/6, uppselt,
fös. 2/7, ath. kl. 21.00,
lau. 3/7, uppselt,
sun. 4/7, aukasýning.
fim. 8/7, fös. 9/7, lau. 10/7.
U í Svtíl
Félagsheimilinu Blönduósi
Rm. 24/6,
Klifi Ólafsvík
Fös. 25/6
Félagsheimilinu Hnrfsdal
Lau. 26/6 og sun. 27/6
Dalabúð Búðardal
Mán. 28/6
Þingborg í Ölfusi
Mið. 30/6
Sindrabæ Höfn í Hornafirði
Rm. 1/7
Egilsbúð Neskaupstað
Fös. 2/7
Herðubreið Seyðisfirði
Lau. 3/7.
Forsala á Akureyri í sfrna
4621400
Forsala á aðrar sýningar í sima
5688000
Miðasalan er opin virka daga frá
kl. 12—18, frá kl. 13 laugardaga
og sunnudaga og fram að sýn-
ingu sýningardaga.
Símapantanir virka daga frá kl. 10.
Greiðslukortaþjónusta.
Sími 568 8000, fax 568 0383.
^mb l.is
ALLTAf= G/TTHVyK£> HÝTl
Ziegler-Scheving
jazzkvintett
fim. 24/6 kl. 21.00
Rússibanar
Auf wiedersehen Tatu tónteikar
fös. 25/6 kl. 21.00
Rússibanadansteikur
lau. 26/6 kl. 23.00
Miðapantanir í símum
551 9055 og 551 9030.
Mðasala qin trá 12-18 og fram að sýiftigu
sýrinyardaga. |il Irá 11 íyrlr fHdatfgteldiiBlð
5 30 30 30
12-18 og fram að svring
l ira lltyrf háJetfate*
HneTRn
kl. 20.30. Lau 26/6 örfá sæti laus
Sun 27/6 UPPSELT,
Allra síðustu sýningar
HADEGISLBKHÚS - kl. 1200
Mið 23/6 UPPSELT
Rm 24/6 UPPSELT
Fös 25/6 örfá sæti iaus
Lau 26/6 AUKASÝNING f SÖLU NÚNA
Mið 30/6 UPPSELT
Fim 1/7 örfa sæti laus
Fös 2/7 örfá sæti laus
TILBOÐ TIL LEIKHUSGESTA!
20% afsláttur af mat fyrir leikhúsgesti í Iðnó.
Boiðapantanir í síma 562 9700.
MYNDBÖNP
Frelsið
gefur líf-
inu lit
Þægindabær
(Pleasantville)___
Gamandrama
★ ★★V2
Framleiðendur: Robert John Degus,
Jon Kilik, Gary Ross, Steven Soder-
bergh. Leikstjóri: Gary Ross. Hand-
ritshöfundur: Gary Ross. Kvikmynda-
taka: John Lindley. Tónlist: Randy
Newman. Aðalhlutverk: Tobey
Maguire, Reese Witherspoon, Joan
Allen, William H. Macy, Jeff Danieis,
J.T. Walsh. (110 mín.) Bandarikin.
Myndform, 1999. Myndin er öllum
leyfð.
DAVID, sem á góða möguleika á
að vera útnefndur auli ársins í
skólanum sínum, fær sína einu
ánægju af að
horfa á sjón-
varpsþátt frá 6.
áratugnum sem
ber nafnið „Plea-
santville". Kvöld
eitt kemur undar-
legur sjónvarps-
viðgerðarmaður
heim til Davids og
systur hans,
Jennifer, með nýja fjarstýringu í
stað þeirrar gömlu sem eyðilagðist
í áflogum á milli systkinanna.
Máttur þessarar fjarstýringar er
sá að David og Jennifer dragast
inn í sjónvarpstækið í svart-hvíta
veröld „Pleasantville“.
Það er ekki oft að fuilkomnir
töfrar streyma frá sjónvarpinu en
þetta er í eitt af þeim skiptum.
Myndin hefur svo margt að segja
og segir það flest á frumlegan og
skemmtilegan máta. Leikurinn er
óaðfínnanlegur og má nefna Joan
Allen sem sjónvarpsmóður systk-
inanna og Tobey Mcguire og
Reese Witherspoon í hlutverkum
systkinanna. Litirnir í myndinni
eru stórkostlegir og er töframað-
urinn John Lindley þar að verki.
Handrit Garys Ross er frábært
þótt svolítið mikið af sætleika komi
fram á lokamínútum hennar.
Ottó Geir Borg
FÓLK í FRÉTTUM
GREGORY Peck, Anthony Quinn og Anthony Qayle sem skæruliðar að
beija á nasistum í stríðstryllinum Byssurnar í Navarone.
JOHN Miils og Sylvia Sims í
ástaratriði í Ice Cold In Alex.
J. LEE THOMPSON
AÐ þessu sinni verður fjallað um
mann sem telst ekki í fremstu röð
kvikmyndasnillinga, almennt talið,
heldur einn af hinum sönnu hetj-
um æskuáranna. Fagmanninn J.
Lee Thompson, sem afrekaði á
löngum ferli, að gera fíölda góðra
og spennandi bíómynda sem nutu
feykivinsælda. Því miður fyrir
hann, og okkur áhorfendur, gerði
þessi athyglisverði maður öllu
fleiri mistök og miðlunga. Thomp-
son er hálf-mræður, fæddur 1914 í
Bristol á Suður-Englandi. Innan
við tvítugt var hann fastráðinn
leikari hjá farandieikhúsi og höf-
undur tveggja leikrita. Skrifín
fleyttu honum inn í kvikmynda-
heiminn, sem blómstraði á Bret-
landseyjum á árunum milli stríða.
Fyrsta verkefnið sem hann glímdi
við sem handritshöfundur var The
Price Of Folly, (‘37), sem sjálfsagt
er flestum gleymd í dag. Satt best
að segja olli hann ekki neinum
straumhvörfum sem slíkur þó
hann hefði nóg að starfa uns hon-
um var treyst til að leikstýra smu
fyrsta verkefni, Murder Without
Crime, (‘50). Næsta mynd hans,
The Yellow Balloon, (‘51), dökk-
leitur glæpaþriller, vakti athygli á
þessum nýja leikstjóra og hóf
frjósamt tímabil sem stóð í aldar-
Qórðung. Þá tók frægðarsól
Thompson sað lækka, þó svo hann
hefði jafnan yfrið nóg fyrir stafni
uns hann settist í helgan stein,
1989. Harðfullorðinn maður, af
virkum kvikmyndaleikstjóra að
vera, 75 ára gamall.
Thompson skrifaði handrit
flestra fyrstu mynda sinna, sem
sýndu strax helstu kosti hans sem
leikstjóri; hraða framvindu, áhrifa-
ríkt myndmál og góða sljóm á
leikurum. Þetta vora breskar
myndir sem gengu ágætlega
heima fyrir. Woman In a Dressing
Gown, (‘57), hlaut góða dóma, en
það var sálfræðitryllirinn Ice Cold
In Alex, (‘58), sem fyrst vakti at-
hygli á Thompson í Vesturheimi.
Hann iauk við tvær af sínum bestu
myndum, Northwest Frontier,
(‘59), með Kenneth More og
Lauren Bacall, og Tiger Bay, /’59),
með feðginunum Hayley og John
Mills, áður en Hollywood bauð
honum heim, til að gera Byssurnar
Ppflk
Ttobert
í Navarone, (‘61), sem fór sigurför
um heiminn. Upp frá þessu vann
Thompson vestan hafs, með örfá-
um undantekningum.
Ekki verður annað sagt en
Thompson fylgdi stórvirkinu vel
eftir, kvikmyndagerð spennubók-
ar Johns D. MacDonalds, The Ex-
ecutioner, fékk nafnið Víghöfði -
Cape Fear, (‘62), og er með and-
styggilegri spennumyndum. Að
henni lokinni tók við ævintýra-
myndin Taras Bulba, (‘62), um
valdatafl kósakkafeðganna Tony
Curtis og Yuls Brynner. Mér er þó
minnisstæðust þýsk fegurðardís
og smásljarna, Christine Kauf-
mann, sem fékk þarna sitt fyrsta
tækifæri í Hollywood. Svo varð ég
skotinn í hinni germönsku mær að
mér varð svefns vant og lagði það
á mig að ræna plakatinu á ískaldri
nótt norður í Helsinki fimbulvet-
urinn 1963. Allt til einskis, því
Tony karlinn giftíst henni og
nappaði henni frá mér. Ég fyrir-
gaf honum fúslega, eftir að hafa
séð Kaufmann áratugum síðar i
Baghdad Café. Kings Of the Sun,
(‘63), var önnur, rismikil og
skemmtileg ævintýramynd með
Brynner. What a Way To Go!,
(‘64), bleksvört gamanmynd með
Shirley McLaine, Mitchum,
Newman, og urmul annarra stór-
leikara, var í huga manns á þess-
um árum ein besta gamanmynd
allra tíma! John Goldfarb, PJease
Come Home, (‘64), var önnur gam-
anmynd með hinni hæfileikaríku
McLaine, en nú brást flestum
bogalistin. Retum From the As-
hes, (‘679, er aftur á mótí minnis-
stæð, nánast andstyggileg mynd
um konu (Ingrid Thulin) sem
kemst að því að maður hennar
(Maximillian Schell) og fósturdótt-
ir (Samantha Eggar), brugga
henni banaráð er hún snýr tíl
baka, öllum að óvörum, frá útrým-
ingarbúðunum í Dachau.
AUt voru þetta frambærilegar
myndir, flestar góðar. Enda hélt
Hollywood áfram að mylja undir
Thompson. MacKenna's Gold,
(‘69), er litríkur og mikilfenglegur
stórvestri með öllum kryddum sem
þarf í slík veisluföng, en þessi fok-
dýra mynd gekk ekki sem skyldi.
Sömu sögu var að segja um For-
manninn - The Chairman, (‘69),
mikilúðlega njósnamynd með
Gregory Peck sem bandariskur
njósnari í herbúðum Maós. Slakt
gengi þessara stóru A-mynda,
voru upphaflð á hnignandi ferli
leikstjórans. Before Winter Comes,
(‘69), var frambærileg eftírstríðs-
áragamanmynd með David Niven,
Topol o.fl. góðum mönnum en
gerði ekkert fyrir leikstjórann.
Leiðin hélt áfram í öfuga átt eftir
Brotherly Love, (‘70), ómerkilega
dellu með Peter O’Toole og Su-
sönnu York, sem bæði voru á hrað-
siglingu niður á við. Tvær fram-
haldsmyndir um Apaplánetuna og
enn ein myndin um Stikilsbeija
Finn, (‘74), voru hvorki fúgl né
fiskur. Þá kom The Blue Knight,
(‘75), þessi líka fína sjónvarps-
myndargerð einnar af metsölubók-
um fyrrum lögreglumannsins Jos-
ephs Wambaugh um kadhæðnis-
lega tílvistarkreppu lögreglu-
manna í Los Angeles. William
Holden fór fyrir glæstum leikhópi.
Með St, Ives. (‘76), hófst rislítíl
samvinna leiksljórans og Charles
Bronson, annarrar stjörnu,
kominni yfir það besta. Þeir áttu
eftir að vinna saman að tíu mynd-
um, m.a. síðustu fimm myndum
Thompsons, þar sem Kinjite: For-
bidden Subjects, (‘89), rak lestína.
Þá voru þessir höfðingjar komnir
á mála hjá raslmyndagreifunum
Golan og Globus, og komið mál til
að taka því rólega.
ICE COLD IN ALEX (‘57)
irick'k
Ein þeirra mynda sem sitja sem
fastast í manni þótt árin líði var
sýnd hér í Tónabíói margra ára
gömul, án alls lúðrablásturs og
söngs. Sjúkraliðar undir stjórn
Johns Mills verða að komast akandi
frá Líbíu til Alexandríu, í miðjum
hildarleik síðari heimsstyrjaldarinn-
ar. Þetta langa ferðalag tekur á
taugarnar. Jarðsprengjur, árásir
óvinarins, ófærur og sandstormar
Sahara, og grunur um njósnara í
hópnum eru nokkur af vandamálun-
um sem steðja að þessu litla samfé-
lagi, sem telur m.a. hjúkrunarkon-
urnar Sylviu Sims og Diönu Clare,
liðþjálfann Harry Andrews og vafa-
saman ferðafélaga sem segist vera
Hollendingur (Anthony Quayle). Af-
burða traust persónusköpun þessara
gæðaleikara og síkvik leikstjórn
gera þessa fáséðu mynd að einstakri
skemmtun. Nafnið er dregið af
Sígild myndbönd
bjórnum sem alkann Mills dreymir
um að leiðarlokum.
BYSSURNAR í NAVARONE -
THE GUNS OF NAVARONE
(‘61) irkrirk
Við upphaf sjöunda áratugarins
lásum við enn spennubækur og
nokkrir höfundar seldust og seldust,
ár eftir ár. Sá vinsælasti var Skotinn
Alistair McLean, ein besta bókin
hans var þessi hetjusaga úr síðari
heimsstyrjöldinni. Kvikmyndagerð-
arinnar var beðið með eftirvæntingu,
og hún sveik engan. Hópur þraut-
þjálfaðra sérsveitarmanna tekur að
sér að granda þýsku loftvarnar-
byssuhreiðri á eyju undan Tyrklandi
á tímum síðari heimsstyrjaldarinnar.
Pottþétt afþreying, hlaðin spennu,
firna vel leikstýrt, ekki síst mýmörg-
um átakaatriðum og leikhópurinn er
óaðfinnanlegur með Gregory Peck,
Anthony Quinn, Irene Papas, Ant-
hony Quayle og Richard Harris, svo
nokkrir gæðaleikarar séu nefndir.
Löng og matarmikil.
VÍGHÖFÐI - CAPE FEAR (‘61)
•k-kk'k
Óbótamaður (Robert Mitchum) er
látinn laus úr fangelsi. Hans eina
markmið er út í frelsið er komið, að
færa bölvun yfir lögfræðinginn
(Gregory Peck), sem kom honum
undir manna hendur og fjölskyldu
hans. Fjölmargir kannast við nýrri
útgáfu meistara Martins Scorsese
með Robert De Niro og Nick Nolte.
Þessi gamla, svart/hvíta spennumynd
er að mörgu leyti henni fremri,
alltént má lengi deiia um hvor þeirra
er illvígari skratti, De Niro eða
Mitchum heitinn, sem fer á kostum í
drungalegri og illþolandi spennu sem
var á undan samtíð sinni.
Sæbjörn Valdimarsson