Morgunblaðið - 26.08.2000, Blaðsíða 40

40 LAUGARDAGUR 26. ÁGÚST 2000
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ
t
Elskuleg móðir okkar,
INGIBJÖRG JÓNSDÓTTIR,
Marbæli,
lést að kvöldi fimmtudagsins 24. ágúst á Dvalarheimili aldraðra á
Sauðárkróki.
Guðrún Sigurðardóttir,
Guðbjörg Sigurðardóttir,
Jón Sigurðsson,
Sigurlína Sigurðardóttir,
Árni Sigurðsson,
Sigrún Sigurðardóttir.
t
Faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
MARTEINN BÖÐVAR BJÖRGVINSSON
húsgagnasmiður,
Yrsufelli 9,
Reykjavík,
lést á Landspítalanum Hringbraut fimmtu-
daginn 24. ágúst.
Útförin fer fram í kyrrþey að ósk hins látna.
Sigurrós Marteinsdóttir,
Brynja Marteinsdóttir, Árni Þórhallsson,
Skúli Marteinsson, Ágústa Ósk Ágústsdóttir,
Tryggvi Marteinsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Kær vinur okkar og frændi,
TRYGGVI BERGSTEINSSON,
Kirkjubraut 12,
Innri-Njarðvík,
lést á Landspítalanum að morgni fimmtudagsins 24. ágúst.
Jarðarförin auglýst síðar.
Aðstandendur.
t
Elskuleg móðir okkar, fósturmóðir, tengda-
móðir, amma og langamma,
SIGRÍÐUR ÞÓRA ÁRNADÓTTIR,
Gullsmára 7,
Kópavogi,
lést fimmtudaginn 24. ágúst á Sjúkrahúsi
Suðurlands, Selfossi.
Soffía Einarsdóttir,
Anna R. Einarsdóttir, Þórir E. Magnússon,
Arnar Gunnarsson, Guðrún Gísladóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Hugheilar þakkir til allra þeirra sem sýndu
okkur hlýhug og samúö við andlát og útför
móður minnar, ömmu okkar og langömmu,
KRISTBJARGAR JÓHANNESDÓTTUR.
Starfsfólki á Skjóli, 5. hæð, þökkum við inni-
lega hlýja og góða umönnun.
Agnes Jóhannesdóttir,
Svava Hrafnkelsdóttir,
Jóhanna Hrafnkelsdóttir, Guðbjartur Þórarinsson,
Helena Kristbjörg Hrafnkelsdóttir, Valtýr Helgi Diego
og barnabarnabörn.
t
Þökkum auðsýnda samúð og vinarhug við and-
lát og útför elskulegrar eiginkonu minnar,
móður okkar, tengdamóður og ömmu,
GUÐRÚNAR ESTERAR BJÖRNSDÓTTUR,
Austurbergi 30,
Reykjavík.
Sérstakar þakkir til hjúkrunarþjónustu Karitasar
og líknardeildar Landspítalans í Kópavogi.
Páll Aðalsteinsson,
Björn S. Pálsson, Guðbjörg Þórðardóttir,
Anna Lilja Pálsdóttír, Arnþór Ævarsson,
Sæmundur Pálsson, Sóley Stefánsdóttir
og barnabörn.
SIGRÍÐUR
•• *
OGMUNDSDOTTIR
+ Sigríður Björg
Ögmundsdóttir
fæddist á Sauðár-
króki 2. maí 1921 og
lést þar á sjúkra-
húsinu 19. ágúst sið-
astliðinn. Foreldrar
hennar voru Ög-
mundur Magnússon,
f. 31. mars 1879 á
Brandaskarði á
Skagaströnd, A-
Hún., d. 9. ágúst 1968
á Sauðárkróki, og
Kristin Björg Páls-
dóttir kona hans, f.
15. apríl 1884 í Gröf í
Víðidal, V-Hún., d. 17. ágúst 1942
á Sauðárkróki. Systkini Sigríðar
voru: Magnús, f. 17. október 1904,
d. 3. mars 1964, Ingibjörg Jak-
obína, f. 12. janúar 1906, Sigur-
björg, f. 23. október 1907, d. 29.
júní 1994, Páll, f. 29. júlí 1914, d.
10. október 1995, Jóhanna, f. 6.
júní 1917, d. 27. maí 1997.
Fyrri maður Sigríðar var Helgi
Einarsson, f . 2. maí 1912 á Akra-
nesi, d. 9. janúar 1964 á Sauðár-
króki. Börn þeirra: 1) Ögmundur,
f. 28. júlí 1944; m. Ragna Ölafs-
dóttir, f. 7. maí 1944. Börn þeirra:
a) Helga, f. 15. september 1965; m.
Reynir Sigurbjömson, f. 11. maí
1966. Dætur þeirra: Ragna, f. 20.
október 1995, og Þórhildur, f. 30.
mars 1997. b) Ólafur, f. 15. febrúar
1976; unnusta Pálína Margrét Haf-
steinsdóttir, f. 28. janúar 1976. 2)
Halldóra, f. 25. nóvember 1945; m.
Ingimar Pálsson, f. 24. júní 1946.
Böm þeirra: a) Sigríður Margrét,
f. 8. janúar 1968; m. Kristján Örn
Kristjánsson, f. 29. maí 1968. Dæt-
ur þeirra: Ingunn, f.
12. júlí 1990, og Sig-
urbjörg, f. 30. mars
1997. b) Helgi, f. 21.
júlí 1972; m. Védís
Elfa Torfadóttir, f. 3.
júlí 1972. Sonur
þeirra er Hinrik Pét-
ur, f. 17. desember
1998. c) Inga Dóra, f.
6. ágúst 1984. 3)
Kristín Björg, f. 26.
desember 1946; m.
Ingimar Jóhannsson,
9. október 1949.
Böm þeirra: a) Ámi,
f. 10. desember 1968,
d. sama dag. b) Júlíana, f. 24. mars
1974. c) Sóley, f. 13. nóvember
1986.4) Einar, f. 3. desember 1949;
m. Brynja Jósefsdóttir, f. 16. júní
1948. Börn þeirra: a) Soffía, f. 3.
maí 1968; m. Eyjólfur Pétur
Pálmason, f. 21. desember 1972.
Sonur þeirra er Ævar Pálmi, f. 8.
desember 1996. b) Helgi, f. 3.
ágúst 1970; m. Helga Björk Jó-
hannesdóttir, f. 28. nóvember
1974. Dóttir þeirra er Anna Mar-
grét, f. 20. mars 1998, en dóttir
Helgu og stjúpdóttir Helga er Jó-
hanna Sigríður Sævarsdóttir, f. 9.
janúar 1992. 5) Magnús Halldór, f.
14. janúar 1962; m. Dísa María Eg-
ilsdóttir, f. 25. apríl 1963. Synir
þeirra eru Árni, f. 27. október
1989, og Egill, f. 9. febrúar 1993.
Síðari og eftirlifandi eiginmað-
ur Sigríðar er Ámi M. Jónsson, f.
15. júlí 1922 á Kjartansstöðum í
Skagafirði.
Utför Sigríðar fer fram frá
Sauöárkrókskirkju í dag og hefst
athöfnin kl. 14.
Kveðjustund móður minnar kom
snöggt og óvænt, fyrr en ég bjóst við,
þrátt fyrir veikindi hennar. Minning-
ar frá barnæsku og síðasta skiptinu
er við hittumst og ég sagðist mundu
koma aftur síðdegis, skiptast á að
koma fram í hugann. Margt kemur
upp í hugann er við bjuggum saman
átta og síðar níu í Skógargötunni.
Nóg var að gera á stóru heimili og
allt líf mömmu snerist um fjölskyld-
una og uppeldi barna sinna. Alltaf
var tími til að kenna okkur að dansa
eftir lögum í útvarpinu, syngja sam-
an, sauma fót á brúður og búa til fal-
leg húsgögn úr pappakössum og
öðru því sem hendi var næst. Meira
að segja áttum við gítara sem hún lét
smíða, og síðan lakkaði hún þá og og
málaði á þá myndir og setti auðvitað
á þá strengi. Mörg falleg húsgögn
urðu til úr eldspýtustokkum.
Margar nestisferðir voru farnar á
sumrin inn í Grænuklauf, og þess á
miili var verið að kenna okkur leiki,
og margar voru ferðirnar sem hún
hélt við hjólið sem við eignuðumst
saman, meðan verið var að ná jafn-
vægi frá bakaríinu að kirkjunni og til
baka aftur. Á heimili okkar var mjög
gestkvæmt og vinir okkar alltaf vel-
komnir, því þannig vildi mamma
hafa það. Hún var heilsugóð og
glaðsinna og afskaplega geðgóð.
Saumaskapur og mörg önnur heimil-
isstörf fóru fram á kvöldin þegar ró
var komin á heimilisfólk og þá las
pabbi fyrir hana eða söng gamanvís-
ur eða var henni bara félagsskapur
þegar hann var heima. Mamma
missti móður sína er hún var um tví-
tugt og saknaði hennar mikið og
fylgdi sá söknuður henni alla tíð.
Mamma átti miklu ástríki að fagna í
lífinu. Hún átti góðan mann sem allt
vildi fyrir hana gera. Einnig vorum
við svo lánsöm að alast upp með
móðurafa okkar og móðurbróður á
heimilinu. Þeir feðgar gerðu allt til
að létta undir, og vorum við systkin-
in mjög hænd að þeim, þar sem
pabbi okkar var oft langdvölum að
heiman en hann var sjómaður.
Foreldrar mínir eignuðust sitt
yngsta bam er við hin vorum orðnir
unglingar. Milli þeirra mæðgina vai-
alltaf sérstakt samband. Ský dró fyr-
ir sólu þegar mamma missti bæði
eiginmann sinn og bróður með
tveggja mánaða millibili eftir erfið
veikindi þeirra beggja. Heimilið var í
sárum og mamma mjög örvænting-
arfull með unglingana sína og tæp-
lega tveggja ára barn. En afi var
heima, heilsugóður og traustur fram
á síðasta dag. Mamma kynntist fljót-
lega góðum manni, Ama Jónssyni,
sem síðar varð eiginmaður hennar.
Hann reyndist henni vel alla tíð og
gekk yngsta bróður okkar í fóður-
stað. Hafa ætíð verið miklir kærleik-
ar á milli þeirra. Á heimili mömmu
og Árna vom barnabörnin og þeirra
vinir alltaf velkomin, og öll hafa þau
t
Innilegar þakkir til allra sem heiðruðu
minningu móður okkar, tengdamóður, systur,
mágkonu, ömmu og langömmu,
INGER MARIE NIELSEN,
dvalarheimilinu Hlévangi,
Keflavík,
og sýndu okkur samúð og hlýhug.
Guðmundur Helgason,
Kristinn Helgason, Jófríður Björnsdóttir,
Elvína Helgadóttir,
Vigdís Helgadóttir,
Jóhann Helgason, Guðrún Einarsdóttir,
Ólafur Guðmundsson, Anna Sloane,
barnabörn og barnabarnabörn.
sótt mikið til þeirra og sum verið þar
langdvölum á sumrin.
Fyrir tæpum fjórum árum fékk
mamma erfiðan sjúkdóm og varð
aldrei söm manneskja eftir það. Árni
hugsaði vel um hana og gerði henni
kleift að vera heima. Nú síðasta árið
var eins og allur lífsþróttur hennar
væri á þrotum.
Mamma var ekki mikil félags-
málamanneskja en hún fór í kirkju-
kórinn fyrir hvatningu frá Árna, og
var það henni mikils virði og sá fé-
lagsskapur sem því fylgdi. Hún sagði
oft að það væri sitt hálfa líf, og sakn-
aði þess mjög er hún missti heilsuna.
Undir lokin voru kraftar hennar á
þrotum, og sofnaði hún svefninum
langa að því er virtist sársaukalaust,
og var Árni hjá henni á dánarstund-
inni.
Við systkinin getum aldrei full-
þakkað Ama hve góður hann var við
mömmu okkar.
Eg vil þakka fyrir allar góðu
stundimar sem við höfum átt saman.
Guð blessi minningu móður minnar.
Sofðu vært, sofðu rótt
hina síðustu nótt,
fyrirfrelsaraþinn
ferþúvinurinnminn.
Vafmn kærleika Krists
áttíkomandivist
Sofðuvært,sofðurótt
hina síðustu nótt.
(Sig. H. Guðm.)
Kristín Helgadóttir.
Það var á Sæluvikunni á Króknum
árið 1964 að ég hitti Sigríði, síðar
tengdamóður mína, í fyrsta sinn. ég
hafði slegist í för með skólafélögum
mínum úr Menntaskólanum á Akur-
eyri sem að sjálfsögðu fóra heim á
Sæluvikuna og þótti rétt að Austfirð-
ingur kynntist þeirri einstöku gleði
og stemmingu sem ríkti þar meðal
Skagfirðinga og það gekk eftir.
Mér finnst gott að geta tengt upp-
haf kynna okkar Sigríðar við þessa
skemmtun. Það sem vakti mesta at-
hygli mína var söngurinn á Sælunni,
en falleg söngrödd og sönggleði var
eitt af því sem prýddi tengdamömmu
og þar með alla fjölskylduna. Hún
var afskaplega nett kona og fríð sýn-
um, létt á fæti og létt í lund og mikil
félagsvera.
Þegar kynni mín og Ögmundar,
sonar hennar, styrktust fór ég að
koma í formlegar heimsóknir sem
verðandi tengdadóttir og síðar
tengdadóttir. Þegar ég lít til baka til
þessa tíma þá veit ég að við höfðum
nokkurn fyrirvara hvor á annarri.
Það var vandfyllt sætið við hlið fram-
burðarins og því tók hún mér með
nokkuiTÍ varúð en elskusemi og mér
tvítugri fannst hún gera fullmiklar
kröfur um umgengni og samræður
við son sinn. Úr þessu unnum við svo
smám saman eins og vera ber og
ekki síst gerðist það hjá mér þegar
ég þroskaðist og gerði mér grein fyr-
ir hversu mikil fjölskyldumanneskja
Sigríður var. Hún vildi hafa fjöl-
skylduna í kringum sig og marga
gesti, standa svo sjálf og ein við eld-
húsborðið og stella við mat, pönnu-
kökur og súkkulaði, alls konar bakk-
elsi, smurt brauð og stórsteikur -
stundum allt sama daginn. Og svo
var talað, þvílík frásagnargleði sem
einkennir þessa fjölskyldu og mun
einnig hafa verið ríkur þáttur í fari
Helga tengdaföður míns sem var lát-
inn langt fyrir aldur fram og ég fékk
því miður ekki að kynnast. Allar sög-
urnar sem sagðar voru, sumar ótrú-
legri en aðrar, en sannar meðan þær
voru sagðar. Jarðbundnum Norð-
firðingi fannst víst stundum krítað
fullliðugt og var ekki þakkað fyrir að
láta í ljós efasemdir um sannleiks-
gildi þess sem sagt var. Það var
sagnaskemmtunin sem var í fyrir-
rúmi. Þarna naut tengdamamma sín
best. Hún vildi að aðrir kæmu að
hennar borði og hefði þá ekki haft
þörf fyrir að sækja aðra heim ef það
hefði gengið eftir sem hún vildi.
Þegar ég kom fyrst á Skógargötu
9 var tengamamma orðin ekkja með
fimm böm, það elsta á tuttugasta
aldursári en það yngsta tveggja ára.
Hún hafði þá einnig nýlega misst
Magnús bróður sinn sem alltaf hafði
verið á heimilinu en faðir hennar Ög-
mundur söðlasmiður bjó líka alla tíð
á heimili dóttur sinnar.