Skírnir - 01.01.1839, Blaðsíða 29

31
cr dróttað, aS það unni um of frelsinu eða jafn-
vel sjálfræðinu, það sar því tekiö til bragös áriö
sem ieiö að grípa ýmsa félagslimi höndum og
færa þá í fángelsi, var {ictta gjört í Itdmaborg,
Bólogna og fleirum horgum, en mest vóru brögö
aö því í Neapel, en þar varÖ þaÖ btsna óvinsælt
og var striösmönnura þeim og siöamönnura er aö
þessu störfuðu opt misþirmt, enda vóru siðamenn-
irnir æði ósvifnir er þeir brutust inn í liús raanna
og samkundur hvörnig sem á stóð, héldt konung-
ur að í samkundum þessum mundu - vera gjörð
óleytileg samtök, og ætla þó flestir að allt hafl
verið meinlaust; það bætti ekki heldur um að
opt vóru menn drepnir um nætur og Önnur ill-
verk frarnin er síöamenn skiptu sér ekki af, og
þótti nær að þeir hefðu géfiö slíku gaum, en
látið meinlausa menn kyrra; um þessar mundir
amaði þaö og að konúnginum, að margir stríðs-
menu struku úr þcim herflokkum hans sem kéndir
eru við Sveissa, samt vóru þeir flestir Frakkar
eður þjóðverjar er struku, og var Frökkum kénnt
um það; það er eigi heldur ólíklegt að þeir hafi
valdiö þvi, er Ferdinand konúngur jafnan hefir
sýnt sig óvinveittan Frakkaþjóð: hann hefir til
að minda reynt til að aptra öllum samgaungum
milli Frakka og Neapelsmanna og spillt með því
móti kauprerðsluninni, hann lætur og Opt sendi-
skip Frakka er koma við í Neapel liggja vikum
saman undir vöktun (Kvarantaine) og raargt gjörir
haun fleira Frökkum til skaða og storkunar, og
er furða ef honum heldst það leingi uppi. Um
miðsumarsleitið í fyrra gaf Ferdínand konúngur