Skírnir - 01.01.1899, Qupperneq 23

Kirkjumál. ímislegt.
23
vesturheimskir prestar voru þar og. Fundurinn leisti af hendi vanastörf
BÍn, en engin níung kom þar fram.
í seftember var haldinn trúmálafundur í Keikjavík. Var það að
hvötum vcsturheimBku preatanna, enda töluðu þeir þar mest. Ekkert
nítt kom fram á þeim fundi.
Friðrik preBtaskðlalærisveinn Friðriksson hefir síðustu árin komið á
í Reikjavík kristilegu unglingafélagi og haldið úti dálitlu blaði í sam-
bandi við það.
ímislegt. Enn var þjóðhátíð haldin víða um land. Voru þar kapp-
reiðar, glímur og aðrir fimleikar framdir, fluttar ræður og sungin kvæði.
Ekki var hún þó enn haldin eama daginn alstaðar.
Þingmálafundir voru haldnir víða um land rétt firir þing. Bar þar
mest á stjóraarskrármálinu og var sótt af allmiklu kappi víða. Einna
mest var kappið í Rangárvallasíslu, því að þar hafði Sighvatur Árnason
lagt niður þingmensku, en var kosinn aftur. Þingmálafundur var og
heitur mjög á Grund í Skorradal og eins hjá Húnvetningum.
E>að bar til tíðinda vestur á Dírafirði, að botnvörpuskip eitt, Royal-
ist nr. 428, var oft að veiðum i landhelgi þar á firðinum. Var loks
sendur maður til Hannesar síslumans Hafsteins í birjun októbermánaðar.
Brá hann við og fór til Dírafjarðar. Var skipið þá við veiðar á firðinum.
Fær nú BÍslumaður sér bát og fer við sjötta mann til Bkipsins, en þeir
vörðu honum skipið, því að á skipinu var íslenskur maður, er bar kensl
á síslumann, þótt hann væri eigi í einkennisbúningi. Tókst nú svo illa
til, að bátur BÍslumana komst inn undir botnvörpuna, en ekipverjar á
botnvörpuskipinu létu hana þá BÍga og sökk við það báturinn. Héldust
tveir menn við bátinn, en Hannes Hafstein og þrír aðrir loenuðu við
hann. Barðist Hannes lengi við að bjarga þessum þrem mönnum, en gat
ekki. En er honum dapraðist sundið, náði hann siglunni af bátnum og
hélt sér þannig uppi. Alla þessa stund gerðu skipverjar ekkert til að
bjarga mönnunum, en er ófarirnar sáuat úr landi voru sendir út tveir
bátar. Þá er þeir voru næstum komnir, köstuðu botnverpingar kaðlí til
Hannesar og björgunarhringum til hinna og drðgu þá upp á skipið, en
hinir þrír druknuðu. Voru þeir síðan fluttir til lands og var síslumaður
þrekaður mjög. Formaður á botnverpingaskipinu var sænskur maður,
Nielson að nafni. Hann var tekinn nokkru síðar við Jótlandsstrendur
firir ólöglega veiði. Bar þá svo heppilega til, að fregnin af Dírafirði