Fjölnir - 01.01.1847, Page 8

Nú er hún gengin
um grafar ilyr,
frá vonzku licims
og vanþakklæti.
Ekki veit heimur,
|)ó eyjan kalda
einmana harmi
við íshjara norðurs.
Situr og sýtir
sjöt þegjandi
harmdimmu hulin
haustkulda í.
Ljómar um stund á himni háum
hverfula blysið norðurheims,
lítur til vor frá brautum bláum
og burtu flýr í dimmu geims.
Hvaban það kom og hvert það leið,
hylst oss um jarðar daga skeið.
T-