Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1883, Qupperneq 39

39
mörg hús ok stór, ok marga aðra bœjarbót, þá er mikil merki má
á sjá“. Sama segir í Biskupas. bl. 645. Vera má að skálinn hafi
staðið þar sem bœrinn nú stendr; enn með því hann hafi staðið hér,
sem ekki er ólíklegt, því það er nær upp undan gömlu kirkjunni,
þá getr alt efni úr tóttinni hafa verið borið burtu og notað í bœ-
inn; skáli Hrafns gæti reyndar hafa verið úr timbri, enn fá eru
þess dœmi hér á landi, svo að sannað verði, enn sjálfsagt er það,
að á Vestfjörðum var hœgra að afla sér rekaviðar enn annarstaðar.
Sturlungas. segir og, VI. þ. 17 k. bl. 303 : „Hrafn hafði gert virki mikit
ok gótt ór grjóti um bœ sinn“. Eins stendr í Bisks. bl. 667. Sama
er að segja með þetta, að ekkert sést nú fyrir virkinu; það er
auðvitað, að alt slikt grjót hefir verið borið burtu síðar, þegar ekki
þurfti lengr á virki að halda, enn þau urðu vanalega að litlu gagni.
5>að var ekki hentugt að hafa þær háu grjóthleðslur fyrir framan
bœinn; grjótið hefir verið notað til húsa, eða þá til girðinga, sem
þar eru fyrir vestan bœinn; því er ekki von að leifar sjáist af
þessu virki. Ymsar eru hér munnmælasögur, sem eg hirði eigi að
nefna, því þær sanna ekkert verulegt.
Á Hrafnseyri er rétt fallegt, og útsýni mikið yfir Arnarfjörð;
þegar eg hafði litazt þar um sem eg þurfti, fór eg á stað um
kveldið inn með Arnarfirði, og inn að Hjallkárseyri, og kom þar um
nóttina, með því vegrinn var hinn versti; þar átti eg kunnugt fyr-
ir, og ætlaði því að fá mér þar mann og hesta; milli Hrafnseyrar
og Hjallkárseyrar hafa áðr staðið tveir bœir eða kot: Gljúfrá og
Karlstaðir, sjá Johnsens Jarðatal igi. Hjallkárseyri er eflaust kend við
Hjallkár, leysingja Ánar rauðfelds, Landn. bl. 141.
Föstudaginn 28. júlí var eg kyrr á Hjallkárseyri, þvf enginn
karla var þar heima til fylgdar.
Laugardaginn 29. júlí var stór rigning og dimmviðri, og þvf
engin tiltök að leggja á svo torsótta heiði, sem eg átti fyrir
höndum.
Sunnudaginn 30. júlí batnaði veðrið um miðjan dag; lagði
eg þá af stað enn inn með Arnarfirði og fyrir fjarðarbotninn alt að
bœnum Dynjanda. J>egar kemr inn í botninn á Arnarfirði, er miklu
fallegra enn eg hafði hugsað; þar er mikið land upp frá fjarðar-
botninum, sléttlendi grösugt og vaxið smá skógi; þar standa nú
tveir bœir, Rauðstaðir að norðanverðu við fjarðarbotninn, enn Borg
að sunnanverðu ; þessi bœr er nefndr í Sturl. VI. þ. 15. k. bl. 299, við
fyrstu heimsókn J>orvaldar að Hrafni, og í Biskupas. bl. 663; kona
sú, er þar bjó, lét son sinn bera njósn Hrafni. Á þessum bœjum og
á þeim, er eg nefndi fyr að vóru út með firðinum að norðan, hefir
J>orvaldr bundið fólkið, þegar hann gerði síðustu heimsóknina að
Eyri. Sturl. VI. þ. 19 k. bl. 307, og Biskupas. 671—672. J>að insta af
firðinum eða botninum er nú kallaðr Borgarfjörðr, enn það hét hann