Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1932, Blaðsíða 46

46
við Kennarafell, og leituðum þar tveggja grjótþústa, sem þar höfðu
áður fundizt og sumir haldið kunna vera dysjar. Var þá orðið dimmt,
en þó fundum við aðra þústina. Bað ég Eirík rannsaka þær síðar.
Síðan riðum við ofan Götuskál og á þjóðbraut til Víkur. — Eiríkur
fór skömmu síðar til og athugaði þústirnar á heiðinni. Sá hann þá,
að þar voru fleiri slíkar og í beinni stefnu. Taldi hann þær vafalaust
vera hrundar vegarvörður, sem hefðu verið hlaðnar endur fyrir löngu
við veg milli Götuskálar og Uppferðartorfu, eftir stefnu þeirra að
dæma, en heiðin er öll blásin þarna á stóru svæði, svo að jarðveg-
ur allur er horfinn og allar götur, því að umferðin hefir lagzt af
fyrir iöngu.
Vegna þess, hve áliðið var dags, þegar við komum að Fagra-
dalsklifi, gátum við því miður ekki athugað þær götur, sem Þor-
varður prófastur nefnir hér að framan, neðarlega á bls. 42, — göt-
urnar sem hann fór að Fagradalsklifi. Þær munu vera milli klifsins
og Bratthóls (sbr. bls. 44). M. Þ.