Fróði - 22.12.1884, Blaðsíða 4

144. bl.
F E Ó Ð 1.
1884.
287
288
W
málmplata, og stóð þar á með stórum
stöfum P. Jones, neðanundir stóð eitt-
hvað með smáum stöfum, sem jeg®gat
ekki lesið fyrir myrkrinu. Jeg ljet nú
vagninn fara og barðiað dyrum. þjónn
einn opnaði dyrnar með miklum andaktar-
svip. „Er Mr. Jones heima“ spnrði jeg.
„Já“, svaraðiþjónninn ogleit til mín með-
aumkunar augum. „Yæntanlega mað-
urinn sem átti að koma kl. 7", sagði
hann. Jeg hneigði mig til samþykkis.
„Herran bíður yðar“ sagði hann, og
fylgdi mjer inn í lítið herbergi, rjetti
mjer nýjasta blaðið af „Times“ og fór.
Stóllinn sem jeg settist í var mjög
þægilegur, og jeg fór að hugsa um að
jeg skyldi einhvern tíma fá mjer alveg
samskonar stól. Eptir litla stund kom
Mi'. Jones. Hann var þrekinn maður,
rjóður í kinnum, og virtist mjer hann
setja upp meðaumkunarsvip þegar hann
kom inn. Jeg varð forviða þegar jeg
tók eptir að hann var í morgunfötum
sínum, en jeg var „allur uppstrokinn“
eins og menn segja. „Hvernig líður
yður í dag“, spurði hann eptir að við
höfðum heilsast. Jeg fullvissaði hann
um að mjer liði ágætlega. Gott er það
sagði hann. Síðan bað hann mig að
setjast á stól rjett undir ljósinu. IJnd-
arlegur maður, hugsa.ði jeg, þegar hann
tók annari hendi á höfði mjer, en lagði
hina yfirum bak sjer. „Viljið þjer gera
svo vel að taka munninn opinn sagði
hann síðan. Jeg brosti og opnaði munn-
inn, og datt í hug að hann ætlaði að
sjá aldur minn á tönnunum, líkt og
hestaprangarar gera, en allt þetta fór
mjer að þykja kátlegt. Oíur litið meira
sagði hann, og einmitt nú mundi jeg
eptir að systir mín hefði sagt að jeg
skyldi vera kurteys og eptirlátur við
frænda sinn, opnaði jeg því munninn
sem jeg mátti. Sem kólfi væri skotið
greip hann með einhverju skaðræðis-
verkfæri í einn af mínum uppáhalds
jöxlum, og fór að toga hann miskunar-
laust. jpetta var meir enn jeg þoldi, og
hljóðaði jeg upp og reyndi að ríf'a mig
lausan, það heppnaðist mjer um síðir, og
nú stóðum við og gláptum hvor á ann-
an. Til allrar hamingu náði hann ekki
jaxlinum, en laus var hann orðinn. Við
sögðum nú hverjir við værum. Hann
var tannlæknir, og sagðist þetta kvöld
hafa átt að taka jaxl úr manni, og hafði
hann haldið að jeg væri sá. Báðum við
síðan hvor annan fyrirgefningar, og fylgdi
þjónninn mjertil dyra, þóttist jeg sleppa
vel eptir því sem um var að gera.
J>egar jeg kom út á strætið, kom
jeg auga á póst, sem gekk fram hjá.
Jeg spurði hann hvort hann þekkti Mr.
Pwllhyll Jones. Hann hugsaði sig um
og muudi eptir einhverjum Jones, sem
bjó í Drotningargötu í húsi því er hann
tiltók, fornafnið mundi kann ekki, en
mynnti þó það byrjaði á P. Jeg fjekk
mjer nýjan vagn og ók þangað. Húsið
var allt uppljómað af ljósum, og skraut
legur þjónn kom til dyra, og leit á mig
með stórmennnskusvip, og sagði: „þjer
komið nokkuð seint“. „Er byrjað á
miðdagsmatnum11, spurði jeg. „Hvernig
á að byrja fyrr enn þjer komið“, svar-
aði hann, og reif mig úr yfirhöfn-
inni; í því bili kom ljómandi falleg stúlka,
heilsaði mjer og sagði, að það gleddi sig
að jeg væri kominn. Jeg varð hrifinn
af þessu skjalli, hneigði mig og beigði og
fann að jeg roðnaði. f>að þarf fljótt að
bera á borð sagði hún og brosti yndis-
lega. Hvað skyldi hún eiga við hugs-
aði jeg, og fylgdi henni þó inn í mjög
skrautlegan borðsal, var þar inni
langt borð með hvítum dúki á, hún benti
mjer þá á skáp með alls konar borð-
búnaði. |>ar stóðu og tveir þjónar sem
auðsjeð var að biðu eptir einhverju.
(Eramh.)
VEÐ UR
í nóvcmbermánuöi.
Hitamælir (Celsius); Mestur hiti hinn
14. -f- 10,10 stig
Minnstur hiti hinn 7. ~ 16,00 —
Meðaltal allan mán. -j- 0,86 —
Loptþyngdarmælir (Enskir þnmlungar):
Hæstur hinn 18. 30,64
Lægstur — 9. 28,6 6
Mcðaltal allan inánuðinn 29,86
Áttir: NA. 7 d. A. 1 d. S. 18 d.
SV. 1 d. V. 2 d. NV. 1 d.
Vindur: Hvassir d. 3. Hæglætisd. 15.
Logndagar 12.
LJrkoma: Rigning 3 daga. Snjór 12 d.
Urkomulausird. 15.
Lopt: Heiðríkisd. 2. í’ykkt meira eða
minna 28 d.
Sól: Sólardagar 15. Sólarlausird. 15.*
Möðruv. í Hörgárdal 1. desemb. 1884
Jón A. Hjaltalín.
BSiíl og- þelíia
Eitt sinn hafði bóndi nokkur eytt
mestum eignum sínum til að kosta son
sinn í skóla, sem var svo latur og gáfu-
lítill að hann lærði ekkert. Sagði bóndi
þá, og stundi við: „Margar kýr hefi jeg
orðið að láta fyrir þennan eina uxa“.
Maður, sem þótti fremur snýkinn,
hitti gamlan skólabróður inn á veitinga-
húsi, og segir við hann: „Hefurðu ekki
góða vindla á þjer laxmaður11? „Jú“,
svaraði hinn, „jeg skal kveikja í einum,
svo þjer finnið hve ágæt lykt er af
reyknum“.
Barnákennarinn: „Hverjir dagar eru
kallaðir helgir“, María litla?
María: „Jeg veit ekki“.
Barnakennarinni „Hve nær fer hún
móðir þín í kirkju“ ?
María: „Æfinlega þegar hún eign-
ast nýjan kjól eða hatt“.
Kaupmaður nokkur í Munchen heim.
*) Hinn 2. nóv. var hjer snöggur
jarðskjálpta kippur kl. 7—8 f. m.
sótti son sinn, sem var að læra að mála
og bað um að mega sjá málverk hans,
Sonurinn sýndi honum nú nokkur olíu-
málverk, sem karli líkuðu mjög vel,
Síðan spurði hann son sinn hvort hann
málaði ekki einnig með krít. „Ójú,
stundum, en það geri jeg hjerna niðri í
kjallaranum11. Hann fylgdi síðan föður
sínum ofan í kjallarann, sem var veit-
ingastaður, og var þar krítaður á svart
spjald vínreikningur hins unga manns,
16 flöskur á 18 krónur. Kaupmaðurinn
klóraði sjer bak við eyrað, en tók þó
upp peningabudduna, og nöldraði: „Jeg
vildi helzt að þú málaðir eingöngu með
olíu, því þessir krítarreikningar geðjast
mjer ekki.
— „Adam, gat vissulega verið glaður",
sagði ungur bóndi, „því kona hans átti
hvorki móður eða frændur“.
— „Ferðast þú í sumar til Ronneby“,
spurði kaupmaðurinn málafærzlumanninn.
„Nei, en jeg sendi konuna mína þangað
mjer til heilsubótar".
—• Yesturheimsblað eitt þykist hafa
fundið orsökina til þess að konum vex
ekki skegg. „|>að kemur af því“, segir
blaðið, „að varirnar á þeim eru aldrei
kyrrar. Samtalið (svo vjer eigi segjum
slúðrið) og brosið (ymist vinsamlegt eða
spottandi) heldur munninum á kvenn-
fólkinu í sífeldri hreyfingu, svo skeggið
hefir engan frið til að vaxa“.
Póstur kom að austan í fyrra dag
en að vestan í gær. Látinn er merkis
presturinn Brynjölfur Jónsson í Vest-
mannaeyjum. Fæddur 1826.
Craigforth sauðakaupskip, fórst við
Skotland á leiðinni frá Borðeyri í haust,
menn komust af, en flestir sauðirnir fór-
ust 3200.
Auglýsingar.
Frá 1. til 12. janúar næst-
komandi, verða sölubúðir á Akureyrl
og öddeyri ekki opnaðar fyrir al-
menning.
Frá 1. degi febrúarmánaðar næsta ár
verður sparisjóður opnaður á Akureyri.
Inn og útborganir framfara á mánudögum
kl. 4—5 e. m. á póstafgreiðslustofunni.
Vextir af innlögum eru ákveðnir kr. 3,60
á ári af hverjum 100 krónum.
Til tryggingar fyrir sjóðnum verða
settar 1,600 krónur i ríkisskuldabrjefum.
Grá lambgymbur með mark: miðhlut-
að í stúf hægra stýft vinstra, var rekin
hingað í haust. Yerð lambs þessa 5
krónur er geimt hjá mjer.
þverá 20. nóv. 1884.
Gísli Ásmundsson
Útgefandi og prentari: Bj'órn Jónsson.