Suðri - 12.10.1886, Blaðsíða 3

107
og sðmuleiðis ættjörð hans, í pessu til-
felli gamla íslandi.
Yirðingarfyllst
Hakon Mosling
Arkitekt.
J>að er sjaldgæft, að rér fréttum
mikið af íslendingum peim, sem hér
húa og pess vegna er pað pví gleði-
legra, pegar vér nú sjáum eins af pess-
um frændum vorum getið að góðu í
vönduðum hlöðum hæði dönsknm og
norskum. pessi maður er herra Ste-
fán Jónasson frá Arnarholti á íslandi.
Og pað er á góðum rökum hyggt, að
Stefáns er að góðu getið. Hr. Stefán
liefur nú dvalið 1 Noregi um 5 ár og
hefur á peim tíma aflað sér margra
vina og sýnt pað með iðjusemi sinni,
praktistum hyggindum og preklegu
eðlisfari, að hann á pað skilið, að hon-
um sje velvild sýnd. Hann hefur á-
vallt fengið beztu ummæli fyrir hvað
sem hann hefur starfað að. Hann fór
frá landbúnaðarskólanum á Stend við
Björgvin með peim vitnisburði, að hann
væri í tölu peirra lærisveina skólans,
er langbezt eru proslcaðir.
Hr. Stefán er sjálfsagt mjög fjöl-
hæfur maður, einkuin mun hann pó
bezt lagaður fyrir vélfræði (mekanik),
og sýna pað tvær uppfundningar hans,
sem hann ætlar að fá sér einkaleyfi
til að selja. |>að er engum efa bund-
ið, að lir. Stefán, svo góðum liæfileg-
leikum sem hann er búinn og proska
til að fella réttan dóm á pað, sem
hann sér og fræðist um á utanför sinni,
getur orðið föðurlandi sínu að miklu
gagni, og pað pví fremur sem hann
hefur öðrum betur auga fyrir hvað
við á i landi hverju.
Hann á sannarlega skilið, að hon-
um sé sómi sýndur til pess að hann
geti haldið áfram að afla sér reynzlu
og pekkingar. Eins og kunnugt er,
hefur hann líka tvisvar sinnum fengið
styrk, núna seinast hjá ráðgjafanum
fyrir ísland. auk hjálpar peirrar, sem
hann hefur hlotið hjá konunginum í
Danmörku. Hann ann föðurlandi sínu
heitt og mun sjálfsagt á engan hátt
gera sig óverðan velvildar peirrar, sem
honum kynni að verða sýnd.
Noregi í september 188(5.
*
* *
Yér höfum með ánægju tekið ofan-
prentaða grein. Vér höfum tekið bréf
hr. Moslings traustataki og látið pað
fylgja með greininni, einmitt af peirri
ástæðu, að greinin mundi annars hafa
orðið pýðingarlítil, ef hún hefði verið
prentuð nafnlaus, en nú höfum vér
mikla von um, að hún verði pað ekki,
fyrst hr. Moslings heiðraða nafn stend-
ur undir henni. Bitstj.
Útlendar fréttir.
—:o:—
Frá Bolgaralandi. Vér hættum par
seinast fréttunum frá Bolgaralandi, að
Alexander jarl hafði lagt völdin niður
til pess að mýkja skap hins volduga
og ráðríka »verndara« Bolgara, Alex-
anders Rússakeisara. Síðan hélt Alex-
ander jarl úr landi; harmaði landslýður
allur burtfór lians og kvaðst aldrei
slíkan pjóðhöfðingja munduhljóta. Jarl
var í pungu skapi, svo að menn pótt-
ust aldrei hafa séð hann slíkan; mun
hann hafa hugsað líkt og J>órður
Andrésson forðum: »Mínar eru sorg-
irnar pungar sem blý*. Ymsir helztu
pjóðhöfðingjar og pjóðskörungar Bol-
gara fylgdu honum til landamæranna
og varð skilnaðurinn allsár. Sagðijarl
pá, að hann skyldi ávallt telja Bol-
garaland ættjörð sína, og hvenær sem
par bæri ófrið að höndum sagðist
hann mundu aptur hverfa og vopnum
verja landið, sem sér væri kærast allra.
Síðan liélt jarl heim til föður síns í
Hessen-Darmstadt og er hann nú úr
sögunni urn stund.
|>ing Bolgara kom saman, eins og
ráð var fyrir gert, 11. f. m., en ekki
til pess að velja jarl, eins og fyrst var
haft á orði, heldur til pess að ráða
nokkrum smámálum til lykta. pegar
á fyrsta fundi stóð einn pingmanua
upp og mælti: »pegar vér erum hér
saman komnir, hlýtur fyrsta hugsun
vor að vera jarl vor, sem nú er fjar-
staddur-. Stóðu pegar allir pingmenn
upp og hrópuðu: »Lengi lifi jarl vor«
og létu húrra fylgja, sem aldrei ætl-
aði að enda. Mega menn af pessu sjá,
hve ljúft Bolgurum hefur verið að sjá
af jarli sínum.
I desembermánuði er ráð fyrir gert,
að pingið mikla komi saman til pess
að velja Bolgurum jarl. Ekki pykjast
menn enn vita með vissu, hver hlut-
skarpastur muni verða, en sumum pyk-
ir ólíklegt, að stórveldin láti Alexand-
er Rússakeisara haldazt pað uppi að
setja par frænda sinn, Alexander af
Oldenborg, pví par af gætu allir séð,
að með slíkum höfðingja væri Bolgara-
land gert að rússneskri pernu. Nokkr-
ir telja Yaldimar Danaprins, er hér
var í sumar, standa næstan, pví bæði
er hann bróðir Rússadrottningar og
konu ríkiserfingjans á Englandi, prin-
sessunnar af Wales, svo að hvorki
Rússar né Englendingar geta mikið á
móti honum haft.
Annars tala blöð Rússa mikið um
mál Bolgara og pað ekki með nein-
um blíðyrðum Bolgurum til handa.
Segja pau, að nú skuli valdið yfir
Bolgaralandi eigi sleppa Rússum úr
greipum; láta mikið yfir herafla Rússa
og segja, að Rússar megi vera »hvergi
hræddir hjörs í prá«.
Helztu pjóðirnar, sem láta illa yfir
yfirgangi Rússa á Bolgaralandi, eru
Englendingar og Austurríkismenn og
Ungarar. Eitt blað á Englandi hefur
látið í veðri vaka, að nú mundu Eng-
lendingar jafna á Rvissum fyrir Bol-
garaland með pví að taka að fullu yf-
irráðin yfir Egiptalandi. Er pað mál
sumra manna, að slíkt sé nokkrum af
ráðherrunum full alvara. Annars er
svo að sjá, sem nokkur samdráttur sé
með Englendingum og Austurríkis-
mönnum, pví báðir pykjast eigaRúss-
um grátt að gjalda.
Frá Englandi er fátt að frétta,
nema að Parnell, hinn gamli forvígis-
maður fyrir sjálfsforræðisbaráttu Ira,
hefur borið upp á pingi Englendinga
lagafrumvarp um að bæta að nokkru
kjör leiguliða á írlandi, en talið víst,
að pað muni falla, pví að Torystjórn-
inni geðjast lítt að slíkum nýmælum.
Gladstone gamli tókst ferð á hendur
til meginlands til pess að rétta sig upp
eptir stritið. Sat hann á Svisslandi,
pegar síðast fréttist, en talið var víst,
að hann mundi heim koma til pess að
mæla fram með frumvarpi Parnells.
A Spáni hefur all-skrykkjótt geng-
ið um stund, pví uppreistir og upp-
pot hafa verið heldur tíð Stærst var
upppotið í höfuðborginni Madríd fyrir
skömmu; par slógu allmargar liðs-
deildir sér saman, gengu um götur .
borgarinnar og hrópuðu: »Lifi pjóð-
veldið, lifi her Spánverja, lifi Spánn«;
gekk all-erfitt að bæla niður upp-
potið, varð bardagi mikill, létu sumir
lífið, en fjöldamargir særðust, par
eptir voru fjöldainargir af upppots-
mönnum settir í fangelsi og bíða svo
dóms. Um sama leyti varð og upp-
pot í ýmsum öðrum bæjum á Spáni
og voru pað víðast hvar hermenn, er
óeirðunum ollu. |>ykir slíkt ills viti
fyrir völd vöggukonungsins á Spáni.
Eins og lesendum »Suðra« er kunn-
ugt. er konungur Spánverja barn í
vöggu, ársgamalt, en móðir lians
ræður fyrir hann ríkjum. Er pað
spá sumra, að hann verði ekki svo
lengi konungur á Spáni, að liann
komizt til vits og ára.
A Uugverjalandi hefur um hríð
geugið kólera, lielzt í höfuðborginni
Buda-Pest; pykir sóttin allskæð og
eru menn, einkum í Austurríki, all-
hræddir við hana Annars hafa nú
Ungverjar um annað að hugsa en
kóleru, pví engum svíður meira en
peim uppgangur Rússa á Bolgara-
landi, pví Rússa hata peir allra pjóða
mest, enda ekki að ástæðulausu, pví
pað voru Rússar, sem kúguðu pá
með báli og brandi til hlýðni við
Austurríki um miðbik aldarinnar.
Reykjavík 12. okt. 1886.
Póstskipið Laura kom hingað9.
p. m.
Prentsmiðjusjóður norður-og aust*