Fjallkonan - 22.11.1906, Blaðsíða 3

FJALLKONAN.
243
Björn Kristjánsson.
Nýkomnar birgðir af
alIsKonar vefnaöarvörum
Þar á meðal dömuklæöí og tvíbreitt lakaléreft.
Ennfremur: Harmonikur og Vetrarskófatnaður fyrir karla
og kouur.
„Su.nbeam.-sápiidiift
Þetta ágæta sápuduft; pakkinn, sem uppleysist í einum potti af heitu
vatni, gefur 2 pd. af ágætri grænsápu, — fæst í
jLiverpooK
Pakkiim kostar 8 aura.
Sápuverzlunin
6 Austurstrœti 6
hefir til sölu ilmTrftfn margar teg. úr að velja,
ailskonar lianclsápur og pvottasáp-
nr^ liústa, iDULirs'ta, og margt, margt fleira.
♦
1»
vandfýsnari þeirra hafa oft haft tölu-
vert við list hans að athuga. . En
hvað sem því líður, er hann gæddur
þeirri fágætu náðargáfu að vorða
aldrei leiðinlegur. Reykvíkingar eiga
honum að þakka marga skemtistund.
Hr. Indriði Einarsson, sem er einn
þeirra manna er mest hafa á sig
lagt við það að halda nppi leiklist í
þessum bæ, og öll þessi 25 ár verið
í meiri og minni samvinnu við Kr.
ó. Þ., fer meðal annars þessum orð-
um um hann í auglýsingariti Leik-
félagsins:
„Kr. Ó. Þ. hefir verið eftirlætis-
barn áhorfendanna hér í bænum;
þeim hefir verið ánægja að sjá hann,
og honnm hefir verið ánægja að sýna
sig fyrir þeim. Hann hefir leikið
bæði gaman og alvöru, en oftast hið
fyrra, og mátt heita jafnvígur á báð-
ar þær hendur. Hann hefir leikið
lengst af öllnm, sem leika í bænum.
Löngunin til að leika hlýtur að hafa
verið ákaflega sterk hjá honum.
Hann var æfinlega reiðubúinn, hve-
nær sem kallið kom. Ekki gátu
það þó verið peningarnir, sem leiddu
hann út í það hér áður(50—100 kr
fyrir 4—5 mánaða strit). Bezta
borgunin, sem hann fekk, voru hlæj-
andi andlit meðal áhorfendanna.
Hann dæmdi aðallega nm sjónleik-
ana eftir því, hvað þau voru mörg.
Hann er góður í samvinnu og jafn-
an hinn kátasti, nema þegar fjár-
hagur félagsins sýndist ætla að verða
því að fótakefli; þá fanst honum
eins og Sigurði málara forðum, að
„það væri svoddan a...............að
fást við það."
Kr. Ó. Þ. kemur nú um heigina
fram í einu af sínum beztu hlut-
verkum, Mörup í „Drengnum mínum.“
Ekki er mikill vafi á því, hvernig á-
horfendur muni taka honum.
Sam. gufuskipafélagið.
Yesta lagði af stað á þriðjudags-
morguninn var héðau, áleiðis til út-
landa, fór fyrst til ísafjarðar. Far-
ardagur var 10 dögum á eftir áœtlun.
Skálholt og Esbjerg lögðu af stað
þ. 21. að kveldi, Skálholt til Noregs
og Hafnar, Esbjerg til Leirvíkur.
Með Skálholti tók sér far Einar
Benediksson sýslumaður og frú hans.
Thorefélagrið.
Tryggvi kongur kom á mánudags-
kveld frá Höfn og Skotlandi, 2 dögum
á undan áætlun.
Regnkápur
nýkoinnar til
H. Andersen & Sön.
Birgðir af
TÍlfllllO£TÍUlimi
í verzlun
Matthiasar Matthiassonar.
§fnnriarrl er édýrasta og frjálslyndasta
lallliaiU lifsábyrgðarfélagið. Pað tek-
ur allskonar tryggingar, alm. lifsábyrgð-
ellistyrk, fjárábyrgð, barnatryggingar o. fl.
Umboðsm. Pétnr Zéi>liOuIa*i»oii.
ritstjðri Bergstaðastræti 3.
Heima 4—5.
vinnnr vandaðar og fljótt allar við-
gerðir á skófatnaði.
37 Bergstaðastíg 37.
hálslin
og alt því tilheyrandi hjá
H. Andersen&Sön.
'lestallar nauðayDjavörur í verzl.
Mattliíasar Mattliíassonar.
Björn Kristjánsson
selur
aiiskonar farfavöru.
Nýkomin Zinkhvita.
Leikfélag Reykjavíkur.
„Drengurinn minn“
verður leikinn föstudaginn 23.þ. m.
Hvítkál — Rauðkál —
Sellerier -- Rödboder —
Laukur — Epli —
í verzlun
H. í3. Duus
löt og fataefni
sel ég sem áður ÓUý^rast
Nýkomið mikið af
nýtízku-efnum,
Hálslíui allsk. og Slaufuin
sem er betra og faliegra en nokkru
sinni áður.
skraddari.
Lang bezta og ódýrasta
margarine
er með „Fálka“ merki og fæst að-
eins í
,Liverpool.4
Samkomuhúsið Betel
Sunnudaga: Kl. 6Va e. h. Fyrirlestur.
Miðvikudaga: Kl. 8'/4 e. h. Biblíusamtal.
Laugardaga: Kl, 11 f. h. Bœnasamkoma
og bíblíulestur.
ávextir
í Yerzlunina LIYEHPOOL.
Amerísk epli og appelsinur.
Sömuleiðis vinþrúgur.
— Alt mjög ódýrt. —
Ritstjóri Einak Hjöblbivsson.
Félagsprentsmiðfan — 1906.
272
við dyratjöldin, glasaglamur og háværar raddir; en mest bar á glað-
værum, háum hlátri. Nú var baróninn mjög vandræðalegur, enda
svaraði Klara honum þessum orðum og brosti við:
„Það verður ekki annað séð, en að málafærslnmaðurinn þinn
skemti sér vel; svo honum liggur alls ekkert á — og eg fer eJcki,
fyr en þú gefur samþykki þitt“, bætti hún við með ákefð, og horfði
fast framan í föður sinn.
Föðurlegi tignarsvipurinn á baróninum var farinn veg allrar
veraldar; hann roðnaði upp í hársrætur; gremjan varð vandræðun-
um yfirsterkarí og hann sagði.
„Gifstu þá hverjum þremlinum sem þú vilt, og farðu svo
norður og niður!“
„Nei, ekki norður og niður; ekkert annað en heim til föður-
systur minnar, til þess að segja henni, að hr. Líónel Teteról sé
tengdasonurinn, sem þú hefir samþykt.“
Hann skelti hurðinni í lás á eftir henni, en lauk henni tafar-
laust aftur upp og kallaði á eftir dóttur sinni:
„Tengdasonur minn getur hann orðið, fyrst þú vilt það, en
ekki fyr en hann er orðinn sáttnr við föður sinn!“
0g þá fór hann inn til þess að sinna sínum mikilvægu mál-
efnum.
269
er fullur af von og metnaðarhug! Og það hlýtur að vera gaman að eiga
mann með metnaðarhug. Og eg skal styðja miun mann í framsókninni,
eg skal aðstoða hann í orðum og verkum, og þú skalt sjá það,að við skul-
jim komast áfram. Og heyrðu nú, pabbi minn, daginn sem við
fórum að heiman gekk eg fram hjá öllum myndunum af forfeðrum
okkar, og eg horfði beint framan í þá alla og sagði við þá: Kann-
ist þið nú við það, allir þið gömlu háttvirtu herrar, að þið séuð
alls ekkert reiðir við mig, heldur fallist á það, sem eg hefi ásett
mér. Eruð þið ekki þeirrar skoðunar, að það sé dauflegt að vera
úr sögunni, og að heldur eigi að Ijúka upp hurðinni fyrir nýja tím-
anum en að láta jarða sig lifandi? — Og allir kinkuðn þeir kolli
til mín og sögðu : „Þú hefir rétt að mæla, góða mín; við leggjum
yfir þig blessun okkar; komdu nú vitinu fyrir hann föður þinn!“
„Svei mér sem hún er ekki orðin bandvitlaus!“ sagði bar-
óninn.
„Sérðu það á því, að eg er komin á þína skoðun? Get eg
gert að því, að þú skulir hafa skift um hana?“
„Nei,“ sagði hann og fór að verða ákafur, „þér skal ekki tak-
ast að sanna það, að eg sé neitt ósamkvæmur sjálfum mér. Fyrir
hálfu ári stóð alt öðru vísi á; þú varst öreigi, eða sama sem, og
eg gat ekki gert þig úr garði með neinni heimanfylgju. Allslaus-
ar konur sætta sig við að eiga aðra ;eins menn og Teteról. Eg
hefi auðvitað sett mig í þín spor. Konur líta svo á, sem lífið sé
þeim óbærilegt, ef þær eiga enga demanta, hafa engan vagn, eiga
ekki sæti í neinni stúku í leikhúsinu. Þess vegna var það, að eg
réð þér til þess, sem þú ert að tala nm. En nú ertu orðin rík