Heimskringla - 15.01.1919, Blaðsíða 2

2. BLAÐSIÐA
HEIMSKRINGl A
WINNIPEG, 15. JANÚAR 1919
NOKKRAR
athugasemdir við stjórn-
mál Canada.
Bítir Árna Sveinsson.
(Pramh. frá. síðasta blaði.)
Fjármálin.
Pjármíála ráðsmenska conserva-
tfva, meðan þeir voru við vöidin,
varð sérstaklng'a íyrir hörðum dómi
llberala. Kváðu ]>eir fjárdrátt,
mútur og eyðslu grang-a fram úr öllu
hófi. Eins álitu þeir, að ökattaálög-
uir atjórnarinnar væru alveg óþol-
andi; og til 'þess að (létta byrðinni
á gjald|þegnum rfkisins, heimtuðu
þeir hina ströngustu sparsemi við-
vfkjandi fjárniálunum og öilu
atjórnarfyrirlcomiuiagi. Kæmi það
fyrir að stjórnin ihefði tekjuafgamg,
urðu þeir mjög æfir. Og Laurier
ejálfur var mjög ékveðinn ,móti
ey'ðsflu og þeirri tolíbyrði, sem á
þjóðina var lögð, og því viðvíkjandi
íórust honum orð á þewsa leið;
“I*að eru teknar af fólkinu í Can-
ada $20,000,000 með tollálögum. Ef
bvert oent inniheimt gegnum vernd-*
artoMana gengi í ríkmjóðinn, væri
það þoiandi, en Iþar sem fyrir hvern
dollar, sam gengur í rfkissjóðinn,
lenda tveir til þrír I vasa hinna
vernduðu ver^smiðjueigenda; mót-
mæli eg slíkiu. Eg aegi, ekki eibt
eent ætti að vera innheimt fyrir
utan það, sem 'niauðsyn landsins
krofur. Vér viljum leggja akatta á
fyrir tekjujr, en ekki eitt eent af
vorndartolli..... Okkar hugsjón
«r frjáls verzlun, og skattar fyrir
tdkjur. Já, fyrir tekjur einungis.
sem fólkið fjöigar og ibygðin færist
út; en iþað gengur frarnúr öllu hófi,
að hann skuii meira en tvöfaldast.
Ekki sízt ef að því er gáð, pð mann-
talsárin 1871—1881 og 1891 er kostn
aðurinn við manntalið hér um bil
sá sami; ihafði þó fólkið fjöligað til-
tölulega raeira á þeim tlma, en á
tímabiliiniu frá 1891 til 1901. Það er
því auðvitað fyrir Óheppilegt fyrir-
komulag eða annáð verra, að kostn-
aðurinn verður svona * afarhár,
enda höfðu liberalar miklu fleiri
raenn við manntalið en hinir, eink-
anlega í austurfylkjunum, og það
jafnvel í þeim kjördæmum,* sem
fólkið hafði heldur fækkað, og því
til isönnunar set eg hér nokkur
dæmi:
Árið 1891 kostaði mahntalið í
Ottawa $1,564, en árið 1901 $4,573.
Nsérri því þrefalda upþhæð — við
1891—.
í South Viotoria árið 1891 voru 17
skrásetjarar, en árið 1901 voru 39
slkrásetjamr og þá varð kostuaður-
inn $2,663, og hafði þó fólkstalan
færst miður um fimm hundruð.
í St. Thomas höíðu oonservatívar
4 skrásetjara 1891, en 1901 höfðu lib-
eralar 14 skrásetjara. — Þannig má
tilfæra fjölda mörg deemi, sem sýna
og sanna, að Jiberalar eru komnir
langt á undan fyrirrennurum sÆu
um að þa'í er snertir óhóf og van-
spihin, og það ekki eingöngu f sam-
bandi viðrmanntalið, þvf alt í gegn
um Vtjömarreikningana má finna
nóg af slíku. Það er líka—með öðru
fleira—ifarið að vekja eftirtokt, svo
margir af ihugsandi mönnum libw-
ala mumu ákveðnir í því að sogja
hinu gjörspilta stjómarfari stríð é
hendur. Ljóst dæmi þess er rit-
— Samkvæmt útrelkningi Lauriers 'sem ^r*r nokkru síðan birt-
hefir þjóðin borgað á þeim árum
40 til 60 miljónir dolliara — sogjum
50 mi'ljónir — í vasa verksmiðjueig-
enda. Þessa upphæð áleit Laurier
að þjóðin ætti alLs ekki að borga,
og llberaiar ætluðu svo sem ekki að
láta slíkt viðgangast. Og svo lof-
uðu þeir Mka að færa niður hin ár-
legu gjofd um tvær, þrjár eða jafn-
vei fimm miljónir, ef þjóðin vildi nú
gera svo vol að gefa völdin í þeirra
hendur. — ,Jiá, og þjóðin gjörði svo
vei. En hvemig hefir Laurier og lib-
ist f blaðtniu Toronto News, með fyr-
irsogninni “A Record of Waste”.
Biaðið er óbáð og ritstjóri þess, J.
S. WillLson, persónulegur vinur
Laurlers og ihefir ritað æfisögu hams
upp til 1903, og uim leið að nokkru
leyti stjómmálasögu Canada. Bðk-
ina netfnir bann “Sir Wilfrid Laurier
and the Liberal Party.” Er hún vel
rituð og lýsir sanngirni, dómgreind
og djúpsærri þekking. Það raun
þvf óhætt að fuMyrða, að hainin hall-
ar ekki réttu raáli viijandi, sízt þeim
eralar staðið við þessi ákvæði eða! 1 Öhag er hann hefir lengi fylgt og
k>forð sfn? Þeir haía gjört það, unn^ með. í nefndri ritgjörð er
þannig, að þar sem conservatívar j 1>®'® meðal annars tekið fram, að
tóku rúmar 20 miljónir gegn um há- ilin núverandi stjóm hafi haft með
tofla, taka þeir nú wærri 50 miljónir. I höndum $300,000,000 meiri tekjur, en
Svo 'sarnikvæmt reikningi Lauriers, 11 in fyrverandi etjórn eonservatíva
að sama Ihlutfalli, Jenda nú ekki 50 á ,ílcu timabiii, og að af þassari afar-
mfljónir heldur 125 miljónir í vasa í ilán upphæð, hafi að eins sextíu
verksmlðjueigenda undir hans: mújónir gengið til stóryirkja.
atjórn, hans, sem ætlaði að sjá til sam,lrv'8em!t ^liti fjármálafræð-
að ekki eitt cenit lenti f vasa þeirra. lngs $10,000,000 eytt- árlega meðal
Og hvað útgjöldin snertlr, þá hafa1 flokksmann*, .sem meini $40,000,000
Jneir lækkað þau á þanm einkenni-, alslöi>t tap yfir eitt kjörtímaþil (4
lega hátt, að færa þau úr 44 mUj.' árK °* tn l*8" að skijja fyrirkomu-
—1896—upp í nærri 130 milj.-1898-j á 1>ossari miklu sé ein'
og Mkt iþeissu haf,a þeir staðið við un^is nauðsynilegt að lesa skýtnlu
flelri ko.snfngaloforð sín, sem 'þeir Civil Service nefndarinnar. Enn
iwyndu að télja þjóðinni trú um að fre'lmlr er (Þaí>s t>eKÍÓ fram, að hefði
þeir myndu koma f framkvæmd. En
«em þeir máttu vita að ekki myndi
heppilegt, svo sem að afnema vernd-
artofla, þar sem stórauðug hátolla-
txjóð var rétt við hliðina og sem
rnest verzlunarviðskifti hefir við
Oanada. Eins /það, að ekki rnyndi
haagt að mun að færa niður rítgjöld-
in í landi, semn er að bygigjast og á
framfairaskeiði, eins og Canada *er.
Mér dettur ökki f hug að setja
útá það, þófct útgjöldin vaxi, sé það
í hófi, og eg er heldur ekki á móti
því, þó hæfileg skattabyrði sé lögð
á þjóðina, sé fénu vel varið, eins og
gjafdþegnar ríkisins eiga sannar-
lega heimtiinig á. En mér er ilia við
ÖU loforða svik, og eg er einibeittur
móti þessari ihófiausu eyðslu og ó-
íáðvendni, sem virðist eiga sér stað,
og einkenna fjármála ráðsmensku
ffberala, iþví að stjórnarreikning-
arnfr sýna ‘það greinilega, að
roörgum tUfellum borga þeir trvö-
falda upphæð við það, sem fyrir-
rennarar þeirra borguðu, og það
ímm undir stjórrr conservatíva,
efnmitt fyrir sömu vtonu.
Tökum tll dæmLs manmtalið í
'Oanada, sem í þrjú skifti er það fór
fraTn undir stjórn conservatlva,
kostaði um og yfir hálfa miljón;
en strax sem liberalar taka við yf-
irráðunum, hleypur kostnaðurinn
á aðra miljón (1,185,450).
Það er auðvitað eðlilegt, að kostn-
aðurinm vaxi nokkuð jdfnframt því þeim var vikið írá völdum. En árið

hvert ián verið borgað á réttum
gjaldaga síðan 1896, hefði ríkis-
skuldin líærst niður um $81,000,000,
og að það ihiefði verið auðvelt með
þeiin tekjum, sem stjórnin hefir
haft yfir að ráða.
Þannig er nú álit Mr. J. S. Willi-
sons á fjármála réðsmensku liber-
ala, og samlkvæmt því er ékki að
undra, þótt útgjöldin vaxi. En
mjög ótrúlegt virðist, áð Uberalar
eyði af ríkLsfé undir ýmsu ýTirskyni
$40,000,000 yfir eitt kjörfcímaþil
flokk.slþarfir. En svo er líka óMklegt
að eins vel þektur maður og S. J.
WillLson er, hirti slíkt í blaði sínu,
ef hann) hefði ekki við gild rök að
styðjast.
“Cornwall Canal” samnlngarnir.
Pátt virðLst lýsa betur hinu
dæmalausa skeytingarleysi, eða
skorti á bagfræðkslegH þekklng, en
maTgir hinma fáránlegu samninga,
er stjórnmálanleifn vprir gjöra fyrir
hönd þjóðarinnar. Og sem -sýnishorn
af þeim vU eg leyfa mér að benda á
samningana, »ein gjörðir voru við
Mr. Davis viðvíkjandi raffærum,, til
að framleiða rafmagnsljó.s og nægi
legt hreyfiafl fyrir lokur, br^ýr og all
an nauð.synl)egan útbúnað í sam-
bandi við fiutning og skipagöngur
um akurðilMU.
Pyrstu samningarnir við Mr. M. P.
Davis voru gjörðir árið 1896, undir
stjórn oouservatfva, réift áður en
CHAMBERIAINS TABIETS
“Ekkert Meltingarleysi fyrir Oss.,,
Ensinn meSlimur fjölskyldunnar þarf aB þjást af meltingarleysl,
slæmum höfuöverk, eöa uppþembu og brjöatsvltSa, o. s. frv., ef hann
eöa hún brúkar Chamberlain’s Stomach and Liver Tablets. Þær
verka magann og þarmana, styrkja lifrlna og fjörga allan líkam-
ann. Taktu eina atS kyöldl og þá lítSur þér vel atS morghi." Fást
hjá öllum lyfsölum á S3c. etSa met5 pósti frá Chamberlaln Medlcine
Company, Toronto. i jg
1900 var 'þeim breytt af liberölum,
ríkinu svo f óhag, að þegar reikn-
ingar Mr. M. P. Davis, sem vann í
samræmi við ákvæði hinina nýju
samninga, voru lagðir fyrir Auditor
Goneral J. L. McDougaU, neifcaði
hann algjör.lega að sfcaðfesta þá mieð
undirskrift sinni. Hann sýndi fram
á meðai annars, að eftir eamming-
unum frá 1896 bæri stjórninni að
borga að einis rúmtega $15,000. Þar
sem samkvæmí nýju samningunum
yrði árleg borgun yfiy $51,000, og
þar eð iþetta gæti bal'dið áfram 84
ár, yrði tap rfkisins yfir þanm tírna
meir en 'in.iljón dollarar. Hann fór
sjálfur og fékk einnig tvo vélafræð-
inga tii að yfirlíta og gjöra áætlun
um verð raffæranna og allan kostn-
að við að renna þeim, og jafnframt
haíði hann tal'sverð bréfaviðis'kifti
við sbjórnardeildina — “Railways
and Canals” — 'Sem þetta heyrði
undir; og í einu af brófum þeim, er
■líann skrifaT ,1. M. Oourtney — sec-
retary of tflie Treaisury Board — far-
ast honum orð á þessa leið: “Now
wihat do we find, a new agreememt
made in 1900 for no apparent reaeon
exeept fco throw away every safe-
gard whiclh ihais heen provided wifch
so muoh Iabor and forethought. (In
the agreemént 1896)....Wlhon the
attachment is in, fchere will be an
overpaymemt of $35,000 a year, if bhe
electric energy is not applied to
other uses. As this may oontinue
for 84 years, the present value of
that loss is over a million doilars.”
Þetta alt ileiddi til þe«s, að sam.n-
fngunum var að nýju ibreytt og þótt
þeir ikæmust ekki í það horf, sem
þeir Tipphaflega voru, er áilitið að
þessi nýja breyting spari rfkimu að
mimsta kosti yfir háifa miljón doll-
ara. — Þetta er enn eitt dæmi, sem
eýnir hvor flökkurinn gjörir betur.
Hér ihöfum vér líka vitnisburð Mr.
J. L. McDougalls, sem með dæma-
fárri ráðvendni og trúmensku
gegndi hinu vandasama og ébyrgð-
armikla endurskoðuniar embætti
meir en fjórðiung aldar. í stjórnmál-
uim var hann liberal, en í embættis-
færslu sinni algjörlega óháður. Því
hag og hieiður þjóðarinnar virti
hann mleira en ftokka eða fclilkur.
Bann vildi engum órétt gjöra og
ekki iheldur • að rétti þjóðarminar
væri haliað, ienti því ofþ 1 tiart m'eð
honum og stjórnmáiamönnum, som
vildu fá ríflega borgun fyrir sig eða
ftokksmienn sfna, undir ýmsu yfir-
skyni.
Oft var ihann yfirliði borinn af
fjármá 1 anofmdinni, en þrátt fyrir
það gjörði hann Iþjóðinni ómetan-
legt gagn, með Iþiví að gjöra greini-
tegar athugasemdir við hina óeann-
gjörnu reikninga, og svo að neita
að stiaðf&sta þá. Er engimn efi á
að það dró batevert úr áræði fjár-
dráttarmanna með að leggja fnam
faisaða reikningat iþó auðvitað væri
samt nóg af fjárgiæfrabrögðum,
faísi og ósvífni alt í gegn, eins og nú
er alt af betur og betur að koma f
Ijós. Það var, og er Mtt möguiegt
fyrir einn mann að fyrirbyggja
slJkt, einkanltega þegar 'stjórniin er
honuim andvíg. Þó má geta þess,
að meðan Sir Johin A. Macdonald
'hélt stjórnarbaumunum, er mælt
að hann hafi jafnan tekið iniálstað
bans.
Meðan iiberaLar voru f mimni
hlufa á þingi, voru þeir mjög hrifnir
af framkomu hans. En brátt kom
bað í ljós, cftir að þeir komust til
valda,* að ekki tók betra við, að
því er snerti stjórnarfarslega ráð-
vendni, og svo lfka hins vegar, að
endunskoðunarmaðurinn fylgdi
sinni stefmu og sannfæring, þótt
'flokksbræður hans æftu hlut að
máli. Og þar seTQ^fjáiToálanáð.s-
menskan fór versnandi, fór einnig
sam'komulagið með honum og
stjórninni versnandi, sem leiddi Jil
þess, að hann varð að vfikja frá em-
'bætfci. Muin fraimkoma iibenaia
gegn hinum heiðvirða manni, með
hinum svörtustu blettum f þeirra
pólitisku sögu. Hann er nú horf-
inn bak við tjöldin. En minning
hans lifir í hjörtum aiira san-nra
föðurlandsvina, og sagan mun ætíð
minnast hans, sem hins skyldu-
rækpasfca og bezba manns, er nofck-
uru sinni hofir ummið í þarfir hins
canadiska þjóðfélags.
Grand Trunk Pacific brautin.
Um Grand Trunk Pacific braut-
ina höfir margt verið rætt og ritað,
og uim bað kemur vfst ölium sam-
an, að byggiAg brautarinnar sé eitt
hið þarfasta fyrirtæki, sem stjórnin
hefir ihaft með hömdum. En frá
upphafi ih'efir menn greint á um fyr-
irkoimitagið, og skiftast menfi þar
aðallega í tvo flokka — með og móti
stjórninni; eða öLlu heldur fyrir-
komulagi hennar. Áleit mótstöðu-
flokkurinn, — og þar með noikkrir
góðir 'liberalar — að þar sem stjórn-
in íegði fram mest alla upphæðina
og svo ábyrgðina, væri eðlilogast óg
réttast að brautin öll væri bygð
undir iþjóðeignar fyrirkomulaginu.
En stjórnin og fylgifiskar hennar
vildu byggja hana samkvæmt þeim
samningum, sem gjörðir voru við
G. T. P. félagið, og það auðvitað
réði úrsli'tunum. Ef nú G. T. P. fé-
lagið byggði alia brautina á simn
eigin fcostnað og ábyrgð, væri ekki
svo mikið umkvörtunarcfni. En
stjórninni þóknaðist ekki að hafa
það svo, heldur gjörir hún samninga
—í félagi með Grand Trunk félag-
iniu—, við G. T. P. félagið viðvfkj-
andi ibygging brautarinnar. Auð-
vitað virðist G. T. félagið og G.T.P.
félagið vera eitt og hið sama, að
eins breyting á nafninu, og þieim
roun þægilegra fyrir G. T. félagið, að
sneiða hjá miklum kostnaði eða á-
byrgð, — sotti þetta afkvæmi hefir í
för mieð sér — og lába stjómina anm»
ast sMkt. Enda eru sarnningarnir
svo einihliða, að efcki virðist annað
sjáaulegt, en að stjórnin bafi meiri
eða mintnii útgjöld yfir alían leigu-
tímann, en engar tekjur af braut-
Inni, l>ar sem allur ágóðinn^tendir
hjá félaginu. Til þess að gjöra grein
fyrir skoðun miunii, vil eg leyfa mér
að setja bér yfirlit yfir áætlaðan
kostnað við íbygging bmutarinnar
frá hafi til hafs, að því leyti er
stjórninni viðkemur:
Áætl. byggingar kostn-
aður 'brautarinnar til
Winnipog..........$114,393,763
Áætilaðir vextir , meðan
bygging brautarimnar
stendur yfir....... 10,604.754
Áætl. vextir, er stjórnin
borgar fyrstu 7 árin.. 30,624.636
Áætlaðir vexti'l af % af
byggingar kostnaði yf-
ir f jöllin........ 6,615,000
Helmingur af áætluðum
kositnaði Quöbec brú-
ariinnar........... 6,000,000
Áætl. vextir af skulda-
(bréf. 'braut. 3f/a%, en
félagið borgar 3%. Mis-
munur >/2% í 43 ár .. .. 26,874,656
Samtals .... $193,112,809
Þessi reikningur er bygður é nýj-
ustu áætlun stjórnarinnar, sern ætti
eklki að vera fjarri lagi, þar sem Lyin
er tekin eftir að talsvert hefir verið
unnið að brautinni, og þvf hægra
að fara mærri um kostnaðinn. Vext-
ir, m'eðan bygging brautarinnar
stendur yfir, eru reiknaðir'og lagð-
ir við höfuðstólinn árdega, f sam-
ræmi við fyrirmæli samninganna
við G. T. P. Og af iþeirri upphæð
borgast vextir eftir að brautin er
fulLgjörð og komin í hemdur félagw-
iua Gjört er ráð fyrir að brautin
borgi sbarfskostnað, og iþar af Leið-
andi borgi stjórnin fulla vexti að
eins 7 ár, en efcki 10 ár, eins og sum-
ir telja vLst. Auðvitað er ekiki
mögulegt að gjöra nákvæma áætl-
un, enda er ýmisiegt f sambandi
við bygginig brautarinnar, sem hér
er ekki fcekið fram, svo »epi járn-
brautarsböðvar, enduribætur, við-
hald brautarinnar — fyrir ' utan
starfskostnað — og fleira, sem hlýt-
ur að koma til greina, og sem alt
gjörir afar iháa upphæð. “Svo þdgar
ölllu er á botninn hvolft” mun
kostnaður stjórnarinimar verða
meiri en ftestar áætianir í þá átt
haifa enn þá tekið fram, og það
virðlst áreiðanlega benda til þess,
að svo muni verða, að áæblanir
sjálfrar stjórnarinnar hafa farið
stöðugt hækkandi. En svo er nú
ekki nóg roeð alt þetta, heldur hæt-
ist það öfan á, að þegar leigutíminn
er útrunninn — og stjórnin tekur
við brautinnl — er bún skuidbund-
in til að kaupa allar járnbraufcar-
greinar, sem félagið hefir bygt út
Trá brautinni og*sem það vill losast
við — það er að segja, þær ibrautir,
'semn það vMl okki nýta—, en það á-
skilur sér réft til að halda þeim að-
dráttargreinum, sem það sjálft á-
kveður. Og svo enn fremur gefa
samningamir G.T.P. félaglmu full-
kominn rétt til þess að nota stjóm-
arbrauMna eftir þörfum, næstkom-
andi 50 ár, effir að aðal-samning-
amir falla úr gildi, án þess að gefa
stjórnimmi nokkra heimild eða
ininsta rétt til að niofca brautir té-
lagsins, fyrir sína vagna eða flutn-
ingafæri.
Það hljóba aMir að sjá, hvort
stjórnin eða félagið stendur befcur
að vígi, í tiHiti til vöruflutninga frá
Norðvesturtandinu, þegar samband-
inu verðnr slitið. Eélagið á brautir
frá WLnnipeg alla Leið vestur að
hafi, og þar að auiki hefir iþað rétt
til að nota stjórnarbrautina eftir
þörfum, og getur þar með kostnað-
arlítið tengt norðvesturbrautir sfn-
ar við brautakerfi >sitt austan við
vöbnin, og má því segja að það hafi
óslitið brautakerfi frá ihafi ti.l ihafs
og á því Ihægt með að draga að sér
næga vöruflubninga fyrir brautir
sfnar í Oanada og Bandaríkjunum.
En hims vegar ihðfir stjórnin braut
að eins tiii Winnipeg, sem ligguT
víða gegn um land, sem er álitið ó-
frjótt og l'ítt byggilegt. Aðdráttar-
brautir að lfki'ndum fáar. Það
liggur l>ví í augum uppi, að með
þessu fyrirkoinulagi sé lítt hpgsandi
að brauti'n muni borga starfskostn-
að. Stjórnin htýtur því að yrkja
upp á nýjan stofn og byggja braut
frá Winnipeg vestur að hafi, og svo
aðdráttarbrautir frá henni. Komist
þetfca nokkurn tfma 1 tframkvæmd
og verði þáverandi stjófcn ifk
þeirri, sem nú er við völdin, mun
óhæfct að íuílyrða að sfcjórnar-
brautin murti ,þá 'toosta Langt yfir
það, sem nokkur önnur L>raut heíir
kostað, sem lögð hefir verið yfir
imeginLand Amerfku, og það vegna
hinna óheppilegu G.T.P. samninga.
Enda nxumi sM-kir samninigar mögu-
legir að eins í Canada.
Það er sárgræti'legt og auðmýkj-
andi að ihugsa til þess, að þrátt fyr-
ir ailar framfarir og hagfræðistega
þekking, sem nú er svo alimenn í
heimimum, skuli svo virðast, sem
fuMtrúar Oánada sé ekki þvtf vaxn-
ir, að komast að góðum samningum
— f tilliti til járnbrauta — eða iþá
að byggja járniþraut og sbarfrækja
hana undir þjöðeigna fyrirkomu-
iagi, þar sem Iþeir hins vegar leggja
svo miikla skuidabyrði á herðar al-
mennings í sambandi við járriíbraut-
ir. að nægja myndi til þess að koma
slfku f framikvæind. Ef þjóðin ætti
járnbraut frá ihafi ti'l bafs, sem væri
starfrækt með hagsýni og skyldu-
rækni, — lfkt og C. P. R. brautin —
myndi óhætt að gjöra ráð fyrir, að
tekjuri^r meir en mættu útgjökl-
umim, svo hægt yrði árlega að
leggja í viðlagssjóð, sem að 50 árum
liðnum myndi nægja til þess, að
innleysa skuidabréf brautarinnar.
Og þá um leið yrði brautin Óháð
þjóðareign.
En Laurier og Irbefölum leizt ekki
að hafa það svo, og meiri hluti kjós-
endanna var með þeim. Og nú er
álitið, að kostnaður við byggingu
brautarinnar verði fná 120 til 140
miljónum hærri en fyrsfcu éætlanir
líberala, þó ekki séu nú teknar»til
(Pamh. á 3. bls.)
..... —........... I
Hin sönnu
auðæfi.
“Eg vona, að nýja árið færi þér
auðæfi, ekki einungis í gufli, held-
ur einnig auðæfi í ánægju og góðri
heilsu.” Mörg nýársspjöld eru
orðuð Iíkt þessu, og enginn efi
leikur á því, að hin sönnu auðæfi
felast í góðri heilsu. Lesið bréf
það, sem Mrs. Agnes Vanek, Eager
Pl., Baltimore, Md., sendi oss 20.
des., 1918: “Eg hafði lengi þjáðst
af svartsýni og óyndi og gat varla
glaðst af nokkrum hlut, þar til
Triner’s American Elixir of Bitter
Wine kom mér aftur í mitt góða
skap. Mér fanst eg vera eins og
endurfædd manneskja.” Þreytandi
geðsmunir, höfuðverkur, tauga-
bilun o.s.frv. eru oft afleiðandi
magakvilla og slæmrar meltingar,
og Triner’s American Elixir of
Bitter Wine er öruggasta meðalið
við slíku. Fæst í lyfjabúðum og
kostar $1.50. — Við frostbólgu,
tognun, bólgu og gigtarverkjum er
ekki betra meðal til en Triner’s
Liniment. Kostar 70 cts.—Joseph
Triner Company, 1333—1343 S.
Ashland Ave., Chicagö, III.
Sönn Sparsemi
í mat innifelst í því aðbrúka einungis þaS sem
gefur mesta næringu—þér fáiS þaS í
PURIT9 FC0UR
GOVERNMENT STANDARD
WESTERN CANADA FLOUR MILLS C0„ LTD.
Winnipeg. Brandon. Calgary. Edmonton.
Flour License Nos. 15,16,17,18. Cereal License No. 2-009
J. K. Sigurdson, L.L.B.
Lögfræðingcr
708 Sterling Bank Bldg.
(Cor. Portagro Ave. and Smlth 8t.)
’PHOfíE MAIN 6256
Arnl Anderson E. P. Garland
GARLANÐ & ANDERSON
ITIOKH H»IMiAR.
Phmtm JHatn 1561
SW Klectrto Sitlvraj Ohambere
Hannesson,
McTavish &
Freeman,
LÖGFRÆÐINGAR
Skrifstofur: 215 Curry Bldg,
Winnipeg og Selkirk, Man.
W^nnipeg Talsími M. 458
a---- ■
RE8. ’PHONEt E. R. STBB
Dr. GEO. HL CARLISLE
Stnndar BtngSnpn Eyrna, Aogna,
Nef ag Kverka-Rjúkddna.
ROOIC Tli 8TERUNO BANK
Phene: U. 1284
Dr. M. B. Ha/ldorson
401 BOYD BDK.niNG
Tata. Itlafn 30RH. Oar Port. Æ [Cdm.
Stnndar etnvðr'Sotiga berklasýkt
ob a3ra lungnajsúkdóma. Br ab
tlnna 4 Rkrlfstofo slnnl kl. 11 ttt 12
í-nt. »g kl. 2 tll 4 e.m.—Heimili a8
46 Alloway ave.
V.--------------------------------
Talstmt: Haln 6802.
Dr. J. G. Snidal
TAÍTNLÆSKNIR.
614 SOMHRSET BLK.
Port«*e Averaoe. WINNIPEG
Dr. G. J. Gislason
Pbyddan antf Snrseon
Atbykll reltt Aagna, Eyrna og
Kverk* 0júkdóraum. Agamt
rnnvortln sjdkddmura or app-
*kur«l.
18 Saott «rd St, Orand Forta. 9T.D.
Dr. J. Stefánsson
401 BOYD BUItDHtO
Hernl Portage Av». og Edmonton 8t.
Stundar .lnrðnsru augna, eyrua,
S«f ojf kverka-sjúkdóma. Er ab hltta
trá kl. 16 tfl 12 f.h. og kl. 2 tll 5 Ah,
Pbooe: Main 3688.
H.tmtll: 106 Otlvta St. Tata. G. 2211
Vdr hðfnm fnttar btrgðtr breln-
tratn lyfja 09 mebala. KomlB
m«ð tyfseðla yttar htagað, ytr
gerum meðultn n&kveemJega eftlr
avtaan traknlslns. Véi» stnnum
otBÆsvetta ^óntuaum og seljum
OOLGLEUGH & OO.
Watw 0awe ét Sherbraoke 9tm»
Oarry 2690—2691
A. 8. BARDAL
■elur ltkktstur og annast um ðt-
flútr Allur útbdnaður bA bestt.
Enafremur aelur hann aUsk.nar
minnlsvnrBa og legstolna. :
«18 8HEHBROOKB 8T.
Ph«M» M. StlSX WIIVNIPBG
TH. JOHNSON,
Ormakari og Gu11mm8ui
NeJur KÍftingaleytÍBbrét
Sérstakt athygll veltt pðntuaum
og vitsgjðrðum útan af landl
248 Main St. Phoue M. 660«
J. 1. Swanson H. O. Hlnrlkasoa
J. J. SWAN96N & CO
rAITBIflBASAUB Odt
pentnjra asllllar.
Talstmi Maln 2C9T
Oor. Portags and Garry, Wlnnipeg
MARKET HOTEL
14« Prlsf <aa Street
A nótl markartllnum
Bestu vtnfðng, vindlar og aV-
hlynlng gób. Islenkur vsltlnga-
maSur N. Halldórsson, lelbbeln-
Ir fslendlngnm.
P. O’COIVIVEI,, Elgandl Wlnnlpes
HAFIÐ ÞÉR B0RGAÐ
HEIMSKRINGLU?
Skoðið btta miðann á biaðina
yðar — baim segir tlL
-
GISLI GOODMAN
TUVSHWUR.
VerkstœBI:—Hornl Toronto 8t. og
• Notre Dame Avs.
Phone Belmllls
Gsrry a»HH Garry HBfl
C i