Heimskringla - 03.08.1921, Blaðsíða 2

2. blaðsib;.
HEIMSKRINGLA
WINNIPEG, 3. ÁGÚST 1921
Aðálfnidur
EIMSKIPAFÉLAGS ÍSLANDS.
sem upp kunna aS verSa borin.' VikSist vera bennar skylda aS í næsta blaS er ekki tiltökumál,
Tók séra Magnús Bjarnason til Hreinsa síg af þessum áburSi. Ef en aS fleiri vikur líSi, er varla af-
máls og gerSi fyrirspurn til stjórn- Hún ekki getur þaS, J>á lítur út sakanlegt; alt sem verSur á eftir
----- arinnar um þaS, hvort hún hefSi fyrir aS einhver verSi færSur í réttum tíma, missir aS nokkru
Fundurinn var haldinn í Báru- £ hyggju aS auka hlutafé félagsins. bröndóttan búning.. leyti gildi sitt.
húsinu laugardaginn 25. júní s.I. pétur A. Ólafsson og Eggert Claes AS endingu er þaS mín einlæg BlöSin þyrftu aS vanda meira !
Fundarstjóri var kosinn Jóhannes sen svöruSu fyrir hönd stjórqar- ósk og bón, aS allir þeir sem lesa máliS og ritháttinn en þau gera
Jóhannesson bæjarfógeti, en skrif- innar og kváSu félagiS til þessa iHeimskringlu hér í NorSur Da.' stundum; gá aS 'því aS þau eiga!
ari fundarins Lárus Jóhannesson þafa Haft nægilegt fé til umráSa, j kota, veiti öllu nákvæma eftirtektj ag Vera fyrirmynd aS málfegurS
can. jur. , j en gátu þes3 jafnframt, aS stjórnin j sem kemur fram viS undirbúning og rJthætti; þaS er ætíS nauSsyn-
'þessara kosninga, og reyni aS læra legt og ekki sízt nú á þessum þjóS-
sannleikann svo vel sem unt er, j ræknistímum. Yngri kynslóSin !
skoSa málin nákvæmlega frá les þau töluvert og eg veit aS þaS
báSum hliSum, og- kasta atkvæSi getur veriS henni til fyrirmyndar.
viS endurkalls-kosningarnar eftir j Allir okkar leiSandi menn,
beztu þekkingu og sannfæringu. þurfa nu ag gera sitt ítrasta til aS
Meira getur enginn gert, og meira ' giæSa meS okkur Vestur-islend-
er ekki ætlast til af neinum. ViS ingum rækt viS þjóSerni vort og
ættum öll aS vera trú og einlæg hin göfugu sérkenni þess. ÞaS er ;
viS ríkiS, meS því móti kemst j búi8 aS ganna þaS og rökstySja,
aftur friSur á og framför ríkisins hve mikils er j mist> u því fleygt
“á snöggu augnabragSi”, meS því;
Frá North Dakota.
Fyrstur tók til máls vara-for- mundi taka mál' þetta til yfirveg-
maSur félagsins Pétur A. Olafs- unar á næstunni. UmræSur urSu
son konsúll. Mintist hann for- enn nokkrar og aS þeim loknum
manns félagsins, sem veriS hafSi var fundi slitiS.
frá stofnun þess, sendiherra Sveins j —Vísir—
Bjömssonar, er vegna embættis
síns hafSi orSiS aS segja af sér
stjórnarstörfum. Benti varaform.
á hversu mikinn áhuga hann hefSi
ávalt boriS fyrir félaginu og hags-
munum þess, og hve mikiS fé-
lagsmenn ættu honum aS þakka
fyrir ágæta framgöngu í þarfir fé-
lagsins fyr og síSar. Tóku fundar-
menn undir orS varaform. meS
því aS standa upp og því næst
meS glymjandi lófataki.
AS því búnu var gengiS til dag
skrár fundarins. VaraformaSur Nonpartisan stjórnin í N.
tók til máls og skýrSi frá fram-
kvæmdum félag3Íns á liSnu starfs-
ári og lagSi fram prentaSa skýrslu
um hag þess og framkvæmdir á-
samt fyrirhugaSri tilhögun á starf-
semi félagsins eftirleiSis. 1 skýrslu
þessari er prentaS fróSlegt yfirlit
yfir helztu gjalda- og tekjuliSi
f áíSastliSnar tvær vikur hefir
staSiS yfir merkilegt málaþras í
bæijum Bismarck ,N.Dak.; máliS
hefir aSallega veriS út af því, aS
maSur aS nafni J.W.Brinton, fyrr-
um skrifari og félagsbróSir A. C.
Townley, forseta “Nonpartisan
League”, bar þaS fram fyrir rann-
sóknarnefnd á síSasta þingi, aS
Dak.
væri sek um lýgi, meinsæri og
óráSvanda og ólöglega meSferS á
fé ríkisins, og var mjög harSorSur
um forsprakka Nonpartisan flokks
ins, og stjórn þeirra í ríkinu. —
Fyrir þennan framburS, var Brint-
on tekinn fastur, og sakamál höfS-
aS á móti honum, eins og líka
í betra horf.
Mountain N.D. 25. júlí '2 I
PAULJOHNSON
svíkjum viS þetta land og þessa i
þjóS, sem viS erum aS verSa sam-
grónit, því enginn mun voga aS
MARKERVILLE, 21. JÚLÍ, 21. 'andæfa því, aS viS séum skyld-j
(Frá fréttaritara Hkr.) j ugir aS leggja hér fram til þjóS-
---- þrifa þaS haldbezta og göfugasta, í
Um síSastliSin mánaSarmót sem viS eigum til í jóSerni voru;
skipanna og félagsins á árunum eSHIegt var, því framburSur hans
1915—-1920.
Sveinn Björnsson
sendiherra
var eiSsvarinn viS rannsóknar-
réttinn í þinginu. Svo var mál
tók þar næst til máls og iþakkaSi ( hans tekiS fyrir í Bismarck í júní
varaformanni og fundarmönnum mÆiuSi. Þar bar hann fram þaÖ
þann sóma er þeir hefSu sýnt hon
um, og gat þess hversu sér hefSi
þótt leitt aS þurfa aS ganga úr
stjórn félagsins, sem hann hefSi
haft mikinn áhuga fyrir, en hjá
sama aS öllu leyti, aSeins bætti
nokkru viS þaS sem hann hafSi
áSur boriS fram á þinginu, og
sýndi fram á þaS meS töluverSri
nákvæmni, viS hvaS frambi*rSur
því hefSi eigi veriS komist. Ósk- j hans hefSi aS stySjast. — MáliS
aSi hann félaginu allra heilla í ^ var sótt af miklu kappi frá báSum
framtíSinni og kvaSst bera hags-'hliSum og vakti mikla eftÍTtekt,
muni þess fyrir brjósti jafnt eftir ekki einungis í NorSur Dakota,
sem áSur. Var honum þakkaS heldur Hka um öll Bandaríkin. —
meS dynjandi lófataki. | StjórnarfyrirkomulagiS í N. Dak.
LagSi gjaldkeri Eggert Claes-' vekur árlega meiri og meiri eftir-
sen bankastjóri síSan fram reikn- tekt í Bandaríkjunum.
inga félagsins og yfirfór þá í aS-' 1 2 manna kviSdómur var skip-
alatriSunum. UrSu nojtkrar um- aSur, þar af fjórir meSlimir Non-
ræSur um reikninginn og var aS partisan-flokksins, hinir 8 sögSust
þeim loknum samþyktur í einu vera algerlega hlutlausir. Þessi
hljóSi. | 12 manna kviSdómur kvaS Brint-
Komu því næst til umræSu til- on vera saklausan af aS hafa sagt
lögpr stjórnarinnar um skiftingu of mikiS um ráSsmensku Townley
ársarSsins. Breytingatillaga hafSi stjórnarinnar. ÞaS sem Brinton
komiS fram frá Jóni Björnssyni bar fram, er á þessa leiS:
kaupmanni um þaS, aS hluthöf-^ Öll sú peninga upphæS sem
um skyldi greiddur 7 % ársarSur tekin var út af Bank o( North
í staS 10% sem stjórnin hafSi lagt Dakota og lögS inn í Scandinav-
til, en hún var feld. Ennfremur ian Bank of Fargo, hafi veriS
kom Magnús Bjarnason prófastur j fleygt út í vitleysu, og sumt af
brá til votviSra, og hefir síSan
veriS nægilegt regnfall, sem stór-
um bætir um hin langvarandi þur-
viSri, sem áSur höfSu hnekt
gróSri á öllu; þó mun sprétta
verSa rýr, bæSi á ökrum, sem
sumstaSar voru OTSnir oxþurrir og
grasvexti, sem einnig Htur út fyrir
aS verSi rýr; eigi er vonlaust um
aS akrar vaxi í meSallagi, en
seint verSa þeir til uppskeru; út-
lit meS heyskap er mjög ískyggi-
legt, því umbætur á grasvextj eru
nú ekki Hklegar. Hagl hefir falliS
nokkrum sinnum, en ekki skemt
hér í íslenzku bygSinni, en í nær-
liggjandi bygSum hér, austur og
norSur, eru skemdirnar sagSar
miklar. Horfurnar meS jarSrækt
aS þessu sinni, eru því ekki glæsi-
legar. —
Heilsa fólks hér í bygS, er bæri
leg alment. Fyrir nokkru síSan
var SigurSur Benediktsson, bóndi
viS Markerville, tekinn undir hol-
skurS viS innvortis meinsemd,
sem lengi hafSi 'þjáS hann; hefir
honum herlsast eftir vonum og er
nú kominn heim aftur frá Innis-
fail.
Fólk þaS sem getiS var um í
síSustu fréttagrein minni aS fariS
hefSi til Rochester, Minn., aS
leita sér lækninga, er fyrir nokkru
komiS heim, meS nokkrum heilsu.
bata.
Tíunda þ. m. andaSist hús
freyja ÁstríSur Tómasdóttir, kona
Ófeigs SigurSssonar, bónda viS
Sólheima, eftir langvarandi veik.
á Prestsbakka fram meS tillögu þeim peningum hafi veriS lánuS; indi og þjáningar; þau hjón fluttu
um aS væntanlegu berklahæli á. félögum sem aldrei hafa veriS til j hingaS ariS 1889 og hafa búiS
NorSurlandi væru gefnar 10,000, (Dummy Corporations). Hann | héf síSan gæmdarbúi. ------------ ÁstríS.
kr. og var hún samþykt. UmræS- kvaSst hafa varaS ríkistjórann
ur urSu töluverSar um þennan liS I vi3 þessari ólöglegu og óráSvöndu
dagskrárinnar og munu undir þaS^aSferS, en ríkistjórin nekki sint
þrjátíu ræSur hafa veriS haldnaríþ-yf neinu, og álítur hann því ríkis
út af þessu. stjórann meSsekan í þessu ólög-
Fór síSan fram stjórnarkosning lega peningabraski. HundruS þús
í staS Péturs A. Olafssonar, kon- ■ unda af ríkisfé, var óráSvandlega
súls, Halldórs Þorsteinssonar skip-
stjóra, og Hallgr. Benediktssonar
stórkaupmanns, sem stjórnin hafSi
tekiS í staS Sveins Björnssonar
sendiherra. Ennfremur kosning
annars fulltrúa Vestur-lslendinga í
staS Árna Eggertssonar. Samkv.
lögum félagsins ber fyrst aS
tilnefna helmingi fleiri menn í
stjórn félagsins en þá sem kjósa á,
og voru þessir tilnefndir:
Halld.Þorsteinsson meS 9908atkv
höndlaS, og svo fór Scandinavian
bankinn á höfuSiS meS allar
skuldirnar. ViS þessa réttar-rann-
sókn virSist þaS vera nokkurn
veginn víst, aS Towley og félagar
hans hafa fariS hrapalega illa meS
fé ríkisins. Þú verSur aS ljúga
eins og hestóþjófur” sagSi Town-
ley viS Mees senator á fyrsta
þinginu sem eg sat á, en Meesi
þverskallast viS því, og þar
skildi meS þeim, og hefir Mees
Pétur A.Ólafsson meS 9537 atkv.J ekkert viljaS eiga viS Townley
Hallgr.Benediktss. meS 8096atkv síSan.
Jón Björnsson meS 3958 atkv. j 60,000 atJcvæSisbærra manna
ólafur Johnson....meS 3958 atkv. ! hafa nú skrifaS undir bænaskrá,
Hjalti Jónsson meS 2630 atkv. | a3 afturkalla ríkisstjórnina, og
og af þessum sex hlutu svo kosn-i bætist enn viS daglega. Lygatól
ingu: | Townley stjórnarinnar hafa enn
Pétur A.Ólafsson meS 1 0689atkv. | ekki nent aS færa nein rök fyrir
Hallgg.Benediktss. meS 9945atkv j því, hversvegna hún er látin sitja
Halld. Þorsteinss. meS 9899atkv. j viS völdin, og virSast þeir vera í
Fulltrúi Vestur-Islendinga í hálfgerSum vandræSum meS aS
stjórnina var kosinn Árni Eggerts- verja gerSir hennar.
son meS 8579 atkv.
EndurskoSandi var kosinn
ÞórSur Sveinsson kaupm., og vara
endurskoSandi GuSm.
son, báSir endurkosnir
Mr. Weeks, sem var málafærslu
maSur stjórnarinnar í Brinton-
málinu, í ávarpi sínu til kviSdóms-
BöSvars- ins sagSi: “Ef þig finniS Brinton
saJdausan, þá hafS þiS sama sem
• Var síSan tekinn fyrir síSasti; gert stjómina seka af öllu því sem
liSur dagskrárinnar: önnur mál iBrinton hefir boriS á hana.” ÞaS
ur sál., var ein af hinum mikil-
hæfustu og merkustu landnárris-
konum þessarar bygSar, virt og
velmetin af öllum sem þektu hana.
Séra P. Hjálmarsson jarSsöng
hana í Tindarstóls grafreitnum aS
viSstöddu miklu fjölmenni, þann
1 2. þ. m. — AS sjálfsögSu verSur
þessarar roerkiskonu minst gjör,
af þeim sem eru betur til þess hæf-
ir en eg.
Fylkiskosningar fóru fram hér
í Alberta þann 18. þ.m.; bænda-
flokksmenn sópuSu svo fyrir sér,
aS þeir hafa nú meir en helming
þingsæta, og er stjómin þar meS
fallin; þaS var frjálslyndi flokk-
urinn sem var viS völdin, margir
nýtir menn; þykir óvíst aS bænda
flokks stjórn reynist framkvæmd-
arsamari eSa giftudrýgri. —
1 fréttagrein héSan 25. maí -
en sem ekki stóS í blaSinu fyr en
15. júní, eru nokkrar villur; löngu
síSar sendi eg ritstj. Hkr. leiSrétt-
ingar á því sem leiSréttinga
þurfti viS, en þær hafa enn ekki
sést í blaSinu. Eg set því hér þær
leiSréttingaó Eftirfarandi setning
lesist: “Egg eru nú 25c tylftin, en
á sama tíma í fyrra voru þau 40—
45c; smjör er nú borgaS 26c, á
sama tíma í fyrra 53—55c” —
Og: “aS hans ráSi var Hólaskóla
lokaS um tíma.” —■ ASsendar
greinar ættu aS koma út í blöS-
unum sem fyrst eftir aS þær koma
á skrifstofuna; þótt þærek.ki komi
nei, þaS hæfir ekki aS grafa þjóS-
ernis gulliS íslenzka í Sand fyrir-
litningar og gleymsku, en offra
svo hér á 'altari þjóSmenningar-
innar skjaldskiflum og bauga'brot-
um. —
ATHS. RITSJ.
Grein sú er hér um ræSir barst
blaSinu ekki fyr en 1. júní, en sér-
stakra orsaka vegna gat hún ekki
komiS í því blaSi er þá var byrjaS
aS stílsetja, en birtist í næsta
blaSi á eftir. LeiSréttingu þá er
greinarhöf. minnist á höfum vér
ekki oSiS varir viS, hvaS sem til
kemur. — Sjálfsagt er aS birta
greinar sem enga biS þola, eins
fljótt og því verSur viSkomiS. I
því efni geta þeir greitt fyrir blaS-
inu sjálfir er því senda greinar
meS því aS sjá um aS handritin
séu komin á skrifstofuna ekki
seinna en á föstudag. Á laugar-
dagsmorgun er alt prpntaS, sem
ekki fer á fréttasíSu eSa ritstjórn-
arsíSu blaSsins.Menn muni því aS
senda handritin í tíma.
DRENGLYNDI
HvaS margir eru þeir sem þetta
orS skilja rétt? Hve margir skyldu
þeir vera sem alls ekki skilja þaS
og hafaekki hugmynd um þýSingu
þess. Þó ættum viS Islendingar
aS þekkja þetta orS og vita mein- |
ingu þess, en hér vestra ér svo
erfitt aS halda í þetta gamla og!
góSa al-íslenzka, þar sem þjóS-j
flokkur okkar er svo hverfandi í
samanburSi viS aSra þjóSflokka, '
sem hafa sína siSi og sín þjóSar-i
eSIi. — ViS lslendingar erum nú
aS verSa frægir á sviSi fornbók-j
menta. En hversvegna? Og fyrir
hvaS? — Fyrir hiS sanna dreng-J
lyndi forfeSra vorra, og ef viS núj
kostuSum kapps um aS halda viS i
þessu ágæta einkenni voru, myndu
viS eins verSa metnir nú á tím_J
um; viS nytum traust og virSingarj
samferSamanna okkar, sem meS
tímanum mundi gefa okkur völd í
og yfirráS. — Þetta er þess virSi
aS þaS sé athugaS. Hendum
gömlum og úreltum kreddum, en |
höldum fast viS þaS góSa sem viS
eigum í fari okkar. Stöndum stöS-
'ugir meS opin 'augun fyrir því
fagra og fullkomna. Foreldrar,
taliS til barna ySar, og segiS þeim
sögur og kveSiS þeim ljóS, og
IátiS þau ekki eySa tímanum á
strætunum, einmitt meSan þau eru
meStækileg fyrir utanaSkomandi
áhrif. InnrætiS þeim göfugar
h’ugsjónir og kurteisi í framkomu.
MuniS aS þaS er 'ekkert betra en
göfug sál í hraustum og fögrum
Hkama. ByggiS þjóSflokk, sem
eftirmenn okkar mega minnast
meS virSing og lotning. Látum
okkur skilja tiltrú og traust fyrir
komandi kynslóS, eins og forfeS-
ur vorir skildu okkur eftir frægS
og heiSur.
Stálhanski.
KVÆÐI
Hamarshögg.
Eg sat í djúpri rökkurró
og reika hugann lét,
en hlustaSi á hljóSur þó,
er hrönn viS ströndu grét.
Þá lífsins þungu hamarshögg
eg heyrSi utan frá.
Eg strauk af augum draurriadögg
og dvala hratt af brá.
Þar keppast menn viS kirkjusmíS
og knýja starfiS ótt,
en ár og síS og alla tíS
þeim aldrei verSur rótt.
Því þótt þeir striti stöSugt viS
og stynji undan kvöl,
þar fyrir ofan altariS
þá aitaf vantar fjöl.
Á ströndinni.
KvöldbrosiS hinsta deyr á dagsins
vörum
draumhöfug nóttin jörS í faSmi
vefur.
Fölleitur máni undan skýjaskörum
skín yfir fold, er værum blundi
sefur.
ÞÖgnin er blandin ómi undar-
legum
öldunnar, sem aS ströndu fallast
lætur.
Blástjarnan skín á heiSum vestur
vegum,
vakandi auga svefnþrunginnar
nætur.
VíSáttan lætur svima sálu mína,
seiSblámi fjarskans hugann aS sér
dregur
í gátunnar djúp, þars tími og tak-
mörk dvína
og tómleiki einn er bæSi mark
og vegur.
Djúpt er til botns og hátt til him-
ins stjama,
hugur minn vildi kanna stigu báSa
En lítiS er vald þitt, máttur
moldarbarna,
mikil er gátan, sú, er viltu ráSa.
Sfinxin er enn viS andans brautir
allar,
ógnandi krefst hún svarsins jafnt
og áSur.
leitandinn enn í eySimörku kallar
örlagakjörum vi'llu sinnar háSur.
Hugur minn þráir hvíld og
gleymsku nætur,
honum er kalt á veruleikans sandi.
Drúpa hann þreytta vonarvængi
lætur,
vaggast á ibárum svefns aS
draumalandi. ,
Hjá IjóSanna eilífum eldi.
Er nálgast nóttin hljóSa
og nístir kuldans stál,
hjá ljóSanna eilífum eldi
ylja eg minni sál.
Hjá IjóSanna eilífum e'ldi
eg uni um síSkvöldin löng
viS gneistanna leik og leiftur
og logans þyt og söng.
Hjá ljóSanna eilífum eldi
er altaf glatt og bjart,
þar opnast hugans heimar
og huliSkynni margt.
Þar leiftrar sorg og sæla
sálna frá HSinni öld;
úr hjörtunum gneistar hrökkva
í hjartans rökkurkvöld.
Og gamlar aringlæSur
meS gneista bjartan sveim
slá rauSum rósabjarma
á rökkursagnaheim.
Hver lítill glóSarneisti
þar gyllir sviSin öll
og verSur aS arineldi
í æfintýrahöll.
Hann lýsir um horfna heima
og hrunin goSavé
og varpar í fjarlæga framtíS
forspá á tímans hlé.------
Og sál mín laSast í logann
og leitar þar svölunarj
hún þráir ei annaS æSra
ef yrSi hún gneisti þar.
Andvaka.
Rökkrinu foldin reifast,
og ró þráir hugur minn.
En hjartaslög andvaka óSar
enn þá í sál eg finn.
Hjartaslög andvaka óSiar,
sem aldrei svefni nær
og þó ei úr draumadvala
i . dagsins vaknaS fær.
MeS h onum verS eg aS vaka
um vetrarins rökkurskeiS
og hlíta hans örlögum öllum.
því ein er beggja leiS.
SVÁFNIR
Lögr.
Konungur og drotning
KOMA TíL ÍSLANDS
FagnaSarviStökurnar í Reykjavík
fyrsta daginn
Seint á laugardagskvöldiS mátti
sjá þrjú herskip sigla inn* Faxa-
flóa og vissu menn þá, aS þar færi
konungur vor og förnuneyti hans-
Skipin héldu inn í Kollafjörö,
norSanverSu viS eyjar og lágu i
EiSsvík sunnudagsnóttina. 'Fánar
voru dregnir á stengur í ViSey,
þeim til virSingar, og svöruSu
skipin þeim kveSjum.
Á níundu stundu í gærmorgun
sigldu skipin hingaS inn á ytrí
höfnina og var bærinn allur fán-
um skreyttur og skip þau sem á
höfninni lágu. VeSur var kyrt,
skýjaS loft og ekki kalt.
Inni í bænum var alt á ferS og
flugi, allir streymdu niSur aS sjó.
Hefir aldrei þvílíkt margmenní
samankomiS í Reykjavík. Úti á
hafnargörSunum stóS margt
manna og austan til á hafnarbakk-
anum og vestan til á nýju uppfyll-
ingunni stóS fjöldi fólks. En ein-
kennilega var IþéttskipaS ofan vLS
steinbryggjuna og upp meS Aust-
urvelli, alt upp undir Mentaskóla-
blettinn og á Lækjargötu og
Bankastræti var margt manna.
Auk þess var fjöldi fólks inni f
öllium. þeim húsum, er lágu viS
götur þær, er konungshjónin og
föruneyti þeirra fór um. Má full-
yrSa, aS veriS hafi miilli 10 til 15
þúsundir manna saroan komnar til
aS fagna konungsfjölskyldunni.
Stundvíslega kl. 10. árd komu
konungshjónin á báti frá skips-
hliS og er þau stigu á land, tóku
herskipin aS skjóta af fallbyssun-
um. Fleki hafSi veriS festur aust-
anmegin hafnarbryggj unnar og
dúkur breiddur á hann og bryggj-
una og stigu konungshjónin þar í
land, ásamt prinsunum FriSrik og
Knúti og föruneyti sínu. Hvít-
klæddar smástúlkur stóSu þar til
beggja handa og stráSu blómum á
veg konungs og drotningar en hvít
klæddir drengir heilsuSu meS
flöggum, en forsætisráSherra og
kona hans heilsuSu konungshjón-
unum og föruneyti þeirra, er þaS
steig á land. Ofar á bryggjunni
stóSu sendiherrar og konsúlar er-
lendra ríkja, dómarar hæstarétt-
ar, fyrrum ráSherrar, landritari,
forsetar Alþingis og fleiri kunnir
menn, sem konungur og drotning
heilsuSu meS handabandi.
Jafnskjótt sem konungsfýlgdin
steig á land, söng flokkur manna
þessi tvö erindi úr kvæSi eftir
J^orstein Gíslason:
Stíg, ræsir, heill í ríki þitt!
Hér rómar þjóSin nafniS þittI
Og fólkiS hrópar fyrsta sinn:
“Þú, Fróns vors drotning, vel-
komin!”
:,: Sé ykkur heill :,: frá Islands
Strönd og dal
:,: meS einum róm : nú söng-
ur hljóma skal.
Hér fagni ykkur Islands vor,
og ykkur verSi hvert eiitt spor
aS (yndisför á okkar grund;
viS ykk ur brosi land og sund!
:,: Af heilum hug :,: vill fagna
ykkur Frón
:,: og fólkiS alt :,: vor tignu
l konungshjón!
SíSan gengu konungshjónin og
föruneyti þeirra upp í hafnarstræti
og hafSi þar veriS reistur hár bogi
meS fangamarki konungs og
drotningar. Þegar þangaS var
komiS, ávarpaSi borgarstjóri
konungshjónin, en konungur svar-
aSi nokkrum hlýjum orSum og
mælti á fslenzku. Mun mörgum.