Lögberg - 21.02.1895, Blaðsíða 7

LÖGBERQ, FIMMTUDAGINN 21. FEBRUAIi 1835.
7
Presturinn í Lágey.
Eptir S. P.
Meðal hinna mörgu smáeyja í
Danmörk er ein, sem Endelave (L&g-
«y) heitir og l'ggnr rjett fyrir utan
Horsensfjörð. II An et svo láglend og
sljettlend, að hún lítur út eins og hún
hafi verið flött út meðkökukefli. Sjór-
inn nær á allar hliðar nærfelt jafnhátt
marflötum ökrunum og sá sem siglir
íram hjá henni veit eigi, á hvoru hann
á að furða sig meir, geðpryði Ægis,
sem lætur Lágey vera enn við líði,
P-ða áræði eyjarskeggja, er setja nið-
Ur jarðeplin og uppskera baunir sínar
I kyrrð og næði jafnöruggir eins og
þeir væru komnir í skaut Abrahams,
þó að peir búi á svo litlum hólma,
Rem sjórinn getur skolað yfir er minnst
vonum varir, ef hann s/nir dálitla
rögg af sjer, og kollvætt pá alla og
nieira en pað. En pó eyjan sje smá
°g eigi allt undir líkn og náð Æg-
is, eru eyjarskeggjar harðir í horn að
taka, eða voru f>að að minnsta kosti í
fyrri daga. Eru til margar sögur af
tibbaldaskap peirra og pví, hve o-jarnt
þeim var til ójafnaðar við hvern
þann, sem ekki var af peirra sauða
húsi. Enga ljeku peir ver en prest-
sna sína. Reyndar höfðu f>eir aldrei
nema einn í einu, en vegna þess að
hann var jafnan aðsk(.tadyr og hafði
ekki alizt upp hjá þeim, hugsuðu þeir
ekki um annað en að losna við hann
8em fyrst, enda tókst þeim að koma
sf sjer hverjum prestinum á fætur
Öðrum; loks var svo komið, að eng-
>nn guðfræðingur þorði að sækja um
bið illræmda Lágeyjar-brauð.
I þann mund var pokaprestur
nokkur, sem þjónaði sárlitlu brauði
vestur & Jótlandsheiði og hafði líka
litla von um, að fá annað betra, af
þeirri einföldu ástæðu, að hendur hans
voru miklu þroskameiri en höfuðið,
eða líkaminn eldri en sálin, ef svo
Hiaetti að orði kveða. Hafði jafnan
átt betur við hann að fara á veiðar og
skjóta skógard^r og fugla en að sitja
Vlð bóklestur, og honum ljet miklu
betur að leggja að velli hirti og villi-
gelti en þ/ða ritninguna. Dessum
herskáa sálnahirði hafði borizt sólar-
sagan af því, hvað opt losnaði brauðið
á Lágey og að þar væri prestlaust
enn á ný. Og er hann heyrði hvern-
>g á þvl stóð, hve eyjarskeggjar væru
þráir við að koma öllum í burtu, sem
gerðust svo djarfir að taka sjer ból-
festu hjá þeim, þá var eðlilegt, að
honum dytti í hug, að parna væri ein-
mitt brauð handa sjer, Og er hann
hafði hugsað það mál nógu vandlega,
segir hann við sjálfan sig: „það væri
skárri skr...., ef ekki væri hægt að
váða við þessa pilta!“ Ef nokkur
Iineykslast á því, að heyra getið um
prest er hafi haft þess liáttar munn-
söfnuð, þá er eigi því að leyna, að á
meðal margs einkennilegs í fari sjera
Nikulásar var það eitt, að hann blót-
aði opt nokkuð og barði hvern mann,
sem móðgaði hann eða honum líkaði
>Ua við að einhverju leyti.
Sjera Nikulás sótti því um brauð-
>ð í Lágey, og með því að hann var
eini sækjandinn var engin furða þó
að honum væri veitt það.
Eyjarskeggjum varð ekki um sel,
er þeim bárust þessi tíðindi. E>eir
hugðu sig hafa skilið svo við síðasta
prestinn, að enginn mundi áræöa að
saekja þangað framar, lifðu þvl I ró
°g næði og hugguðu sig við það, að
kjeðan I frá og að eilífu yrðu þeir
lausir við að nokkur óviðkomandi
sletti sjer fram I „hin sjerstöku mál-
cfni“ þeirra. Stefndu þeir til þings
°g samþykktu þar I einu hljóði, að
gera presti aðsúg, er hann kæmi I
«yna, og ljetta eigi fyr en hann væri
brott rekinn og kæmi eigi aptur nje
neinn annar I hans stað. Hjeldu þeir,
sð þetta væri nú hægðarleikur, þvl
þeim hafði aukizt áræði fyrir það, hve
vel þeim hafði tekizt að koma öðrum
prestum I burtu þaðan; en þeir höfðu
ekki talið saman nema annan dálkinn
I reikningnum og að minnsta kosti
gleymt honum sjera Nikulási, eins og
vjer munum sjá slðar I sögunni.
Hegar nyi presturinn var komimi
út I eyna og búinn að skoða prest-
setrið, sem lá allt I rústuin, hafði litið
á bújörðina og rannsakað veiðistöðv-
arnar, gekk hann loks um alla eyna
til þess kynna sjer hana I krók og
kring. Ilitti hann þá einn ósvífnasta
þorparann meðal eyjarskeggja á af-
viknum stað niður við sjóinn. Hafði
hann verið gerður út af örkinni, til
þess að reyna sig við klerk.
„Nei, sko, sko!“ tók bóudi til
máls; „hann er þá svona útlítandi,
nýi klerkurinn okkar!“
,,E>ykir þjer það kynlegt nokk-
uð?“ anzaði prestur og horfði stilli-
lega á mótstöðumann sinn.
Bónda varð dálftið bylt við, er
hann sá, að klerki brá hvergi, vissi
eigi hvað hann átti að segja og varð
þetta að orði: „En hvað blessað vor-
veður þetta er; nú kemur allt upp úr
jörðinni aptur“.
„Jæja“, svaraði prestur; „smið-
urinn kemur þá líklega upp, eins og
annað, sem þið grófuð I fyrra, og þið
munið þarfnast hans, geri jeg ráð
fyrir“.
Bóndi hafði ekki búizt við slíku
svari. Eyjarskeggjum var eigi meira
en svo um það gefið að heyra smiðinn
nefndan. E>eir höfðu ráðið hann af
dögum, er þeim þótti sem hann
mundi hrifsa undir sig öll völd á
eyntii, og gerast þar einvaldshöfðingi.
Fyrir því leið dálítil stund, áður
bóndi gat áttað sig eptir þessa
óvæntu árás, sem klerkur hafði veitt
honum. E>óttist hann sjá, að hann
yrði að fara beina leið, ef hann ætti
að bera af mótstöðumanni sínum.
Tekur þvi enn til máls, á þessa leið:
„Enginn af öllum þeim prestum,
sem hjer hafa verið, hafa nokkurn
tfma þorað að fara yfir um sýkið
hjerna“.
„Jæja! Og þvf þá það?“
„Af því að við höfum haft kind-
urnar okkar hinum megin, og þvi
höfum við hugsað, að bezt væri að
úlfurinn kæmist ekki yfir um til
þeirra“.
„Geturðu þá ekki visað mjer á
vaðið yfir um sykið?“ spurði klerkur,
og horfði djarflega á mótstöðumann
sinn.
„Nei“, svaraði bóndi og glotti
háðslega. í sama bili þreif klerkur
yfir um hann miðjan og sveiflaði hon-
um yfir um sýkið og upp á bakkann
hinum megin.
„Hvað þá? Ertu kominn yfir
um?“ segir klerkur.
„Dað er skárri skrattinn“, æpti
bóndinn; „jeg er þó annað mesta
karlmennið á eynni“.
„Dá geturðu borið mesta karl-
menninu kveðju mlna“, mælti klerk-
ur, og var nú kominn sjálfur yfir um
sýkið til hins, „og það með, að hann
skuli fá að fara hálfu lengra í fyrsta
sinn, ef hann fýsi“.
Að svo mæltu gekk klerkur
heim til sín, en hinn labbaði sneypt-
ur á fund fjelaga sinna og sagði sínar
farir eigi sljettar.
Nú var úr vöndu að ráða. Sáu
þeir, að hjer var eigi við lamb að
leika sjer. Urðu þeir loks á það sátt-
ir, að reka allar kindur sínar út úr
yfirsetugirðingunni og inn á akur
prests, og sjá sfðan, hvað í skærist.
Prestur stóð við gluggann heima hjá
Veitt
Hædstu verdl. a heimssyningunna
DR
BAHING
nmm
HIÐ BEZT TILBUNA.
Óblönduð vínberja Cream of Tartar
Po-wder. Ekkert álún, ammonis eða
önnur óholl efni.
40 &ra reynzlu.
sjer og horfði út. Sjer hann hvar
fjenaður bænda kemur allur í einum
hóp heim & akur prestsetursins. En
með því að honum duldist eigi, hvað
valda mundi, var hann eigi lengi að
hugsa sig um, hvaðgera skyldi. Hann
þreif byssu sína, lauk npp gluggan-
um og iniðaði henui á forustusauðinn,
er var á beit fremstur í hópnum.
Sauðurinn ditt niður staindauður, en
al!t fjeð varð svo hrætt, að það þaut
I burt af akrinum þing.ið sem það var
vant að vera á beit. Prestur stakk
nú byssunni aptur undir bitann, gekk
út og bar sauðinn heim til sín; enda
var lítið um björg í búrinu bjá hon-
um; og þar að auki ætlaði hann að
sýna sóknarbörnum sínum, að ef þeir
sendu honum ekkert að lifa á, mundi
hann taka það hjá þeim sjálfur. Nú
varð allt í uppnámi á eynni, er þetta
spurðist. Eyjarskeggjar urðu felmts-
fullir, eins og þeir hefðu sjeð hala-
stjörnu, sem boðaði heimsenda, og
allt komst á ringulreið, eins og á
stjórnlausu skipi í sjávarháska. Loks
urðu þeir þó á það sáttir, að skiljast
eigi fyr en yfir lyki með þeim klerki.
Og til að sýna trúnað sinn á borði
eigi síður en í orði, komu allir eyjar-
skeggjar I einum hóp heim á prest-
setrið sunnudaginn næ3tan eptir, og
höfðu mesta karlmennið á eynni í
broddi fylkingar.
Presturinn hafði tekið sjer mið-
degisdúr þegar allur hópurinn kom
með hárcysti hei.rn til hans, og er hon-
um var sagt að þeir vildu hafa tal af
honum, fór hann í hempuna og gekk
út í dyrnar.
„Nú! E>ær eru þá svona kirkju-
ferðirnar hjá ykkur hjerna á eynni!“
mælti hann með spekt og stillingu, og
horfði út yfir hópinn; „annars \issi
jeg ekki betur en að þið ættuð að
koma f kirkju í dag, en það kom eng-
inn, svo jeg og djákninn fórum fýlu-
ferð“.
Allir fóru að kurra eitthvað, en
enginn þorði þó eiginlega að ráðast á
prest.
,,E>ið eruð ef til vill komnir til
að heyra ræðuna mfna núna?“ mælti
sjera Nikulás.
„Nei!“ æptu þeir upp allir ein-
um rómi, þvl Lágeyingar kunnu
mætavel að æpa og hrfna í þá daga.
„Nú, hvað er þá erindi ykkar?“
spurði prestur stillilega.
Forkólfur þeirra, mesta karl-
mennið á eynni, herti nú loks upp
hugann, gekk fram fyrir prest og tók
til máls; en honum tókst eigi betur
upp en svo, að hann stamaði í hverju
orði, þó hinir kölluðu óspart til hans
að segja nú klerkinnm til syndanna.
Loks náði hatin sjer þó niðri og lýsti
því, hverja sneypuför allir aðrir prest-
ar hefðu f ;rið þangað f eyn°, og
mundi fara hSlfu ver fyrir hinum
tiýja, „ef liann hjeldi því áfram svona,
að skjóti þtð sem hann langaði t.l,
og svona að kista fólki yfir sýkin, og
svona....“.
„Nei, svoaa er bezt að hafa það“,
anzaði prestur, — honum var þrotin
þolinmæðin, „ow svona! og svona!“
og hverju orði fylgdi til árjettingar
dugUgasti löðrungur á k jálka ræðu
manni, svo að hann varð alveg utan
við sig og skreið iun í hópinn aptur.
og datt ekki í hug að segja presti til
syndanna framar.
„Lftið þið nú á! Nú vitið þið
hinir líka, hvernig það á að vera“,
sagði prestur; „og sjeu hjer fleiri, sem
vilja eitthvað við mig tala, þá komi
þeir; jeg er viðlátinn; í dag tek jeg
söfnuðinn til skripta uadir berum
himni“.
En ekki urðu (leiri til að biðjast
skripta af presti I það sinn. Deir sáu
sitt óvænna og tóku þann kost, að
gerast klerki þj&lir og auðsveipir.
Þeir vildu komast hjáhinum fáheyrðu
skriptum undir berum himni, er þeir
höfðu fengið smjörþefinn af. Prestur
varð gamall í brauðinu og iðraði hann
þess aklrei, að hann sótti um Lágey.
Er það honum að þakka og engum
öðrum, að allir eptirmenn hans f
brauðinu hafa átt þar gððu að fagna,
og eyjarskeggjar hafa k innað sig v’ð
þá eigi mið ir en landar þeirra f
öðrum brauðuin.
ÍSLENZKUR LÆKNIR
r
5
fllarket Square Winnipeg.
(Andspænis Markaðnum).
Allar nýjustu endurbætur. Keyrsla ókeypis ti
og frá vagnstoðvum. Aðbúnaður hinn bezti.
John Baird,
Eigandi.
Hjer er iniltil skrida, livad vd *é.
Dr. 3VX. Halldoi
P /rk Rirer,-D. Dak.
Fylgið hópunum, sem streyma til stóru búððrinnar okkar, og hagnýtið
ykkur kjörkaupin:
21 pd. Rasp. sykur............$1.00
32 “ Haframjöl............. 1.00
40 l’ Maismjöl.............. 1.00
4 “ 40e. Japans Te........ 1.00
Gott Baking Powder lOc. baukurÍNn
Spear & Climax tóbak 40c. pd.
Corn Starcb að eins 5c. pakkinn
Soda Crackers kassinn
Rúsínur 4c. pundið
Dust Te lOc. pundið.
50 stykki af Bro. Sápu fyrir $1.00
Evoporated epli......7c. punoið
“ apricots.. 8c. “
“ Peaches..8c. “
“ Sveskjur.5c. “
Pees, Tometoes & Corn 9c. kannan
Allar okkar miklu vörur eru eþtir þessu.
Gleymið ekki að við erutn ætíð á undan og að aðrir að eins fylgja á eptir.
KELLY MERCANTLE
Stórsalar og smásalar.
00.

Th‘ E. A F(T 0> (ÚR1N G SCIATICA.Í^HEUMATISM
-Neu^augwa -
UpAIN5 IN BACKORSlDE
-Of^ ANY^\DSCULAI\PaIN5
[lES IN UsiNG
q ..
>0L0 Rt ;V\Elý|fHOL ; PlÁSTÉr;

MILTON,
N. DAKOTA
1U Reserve Fuiid Liíe Awiati
ASSESSMEflT SYSTEM. HfUTUAL PRINCIPLE.
hefur á fyrra helmingi yfirstandandi árs tekið lífsábyrgS upp á nærri ÞRJÁTlU OG
ÁTTA MILLIÓNIR, Nœrri NÍU MILEJONUM meira en á sama tímabili í fyrra
Viðlagasjóður fjelagsins er nú meira en hálf fjórdii miliión dollnrs.
Aldrei hefur }>að fjelag gert eins mikið og nú. Hagur þess aldrei staðið eins vel
Ekkcrt lífsábyrgðarfjelag er nú í eins miklu áliti. Ekkert slíkt fjelag hefur
komið sjer eins vel á meðal hinna skarpskygnustu Islendinga. Yfir þú nnd af
þeim hefui nú tekið ábyrgð í l>ví, Margar }>nsundir hefur l>að nú allareiðu greitt
íslending lU, Allar rjettar dánarkröfur greiðir l>að fljótt og skiMslega.
Upplýsingar um l>etta fjelag geta meun fengið hjá
W. H. PAIIESON, Winnipeg, P. S RARDAL. Akra,
Gen. Agent Man. & N. W. T. Gen. Agent N. & S. Dak. & Minn.
A. K. McNICHOL,
McIntyre Bi.’k, Winnipeg,
Gen. Manager fyrir Manitoba. N. W. Terr., B. C.f &c.
T. H. Loagheed, M. D.
{Jtskrifaður af Man, Medical University.
Dr. Loueh->ed hefur lvfjabúð í sam-
bandi við lækni-stort' sín og tekur því til
>11 s n me.ðöl sjálfur. Selur skólabækur,
'tföng og fleira þessháttar.
Beint á móti County Court skrifstofunni
GLENBORO, MAN.
I. M. Cleghorn, M. D.
LÆKNIIí, og YFIRSETUMAÐUR, Etc.
Uts’ rifaður af Manitoba læknaskólanum,
L. C. P. og S. Manítoba.
Sknfstofa gæstu dyr við Harrower &
Johnson.
EEIZABETII ST.
BALDUR, - - MAN.
P. 8. Islenzkur túlkur við hendina hve
nær sem þörf gerist.
Tannlæknae.
L'ennur fylltar og dregnar út án sárs
auka.
Fyrir að draga út tönn 0,50.
Fyrir að fylla tönn $1,00.
& BTJSH.
527 Main St.
NORTHERN PACIFIC
RAILROAD.
TIME C \RI). —Taking effect Sun !ay,
Dec. lO, 18í)4.
MAIN LINE.
.4 01 th B’rd.
S O 0) £ .£•
3 3*. ? 0 . S 5
*L *-• >» & 2 £ Z *
’n^fi tc Ui ö
i.20p 3 5op O
1.05 p 3>1 .8
12.4dp 2.5op 3
(2.22p 2.38p >5-3
11.ð^a 2. 22 p 28.5
u.3iá 2.131’ 27.4
1 i.Oya 2.02p 32-5
lo.3ia i.iop 40.4
lo.o^a 1.2'ip 46.8
9.23 a 12.59P 6.0
8.O0 a 12.3OP 65.0
7.ooa 12.203 68.1
II.OJp 8.35a 168
i.3op 4-55p 223
3 45P 4J3
8.3op 470
8.00p 481
10.30? 883 1
stations.
áYinnipeg
*PortageJu’
*l't. Norber
Caitier
*át. Agathe
*Ct)ion Poi
iilver Plaii
• Morris .
. ,SI. Jean ,
,Le ellier .
. Emerson..
Pembina..
GrandForks
Wpg J unct
. .Dululh...
Minneapolis
. .St. Paul..
. Chicago..
South Boun
' S
= á J
£ Í5 = s »;
w. 0 * Zfl
12.15p 5.30
12.27? 5.4
l2.40p 6.0
12.Ó2; 6.2
i.lop 6.5
1.171 7.0
i.28p 7.1
1.4ðp 7-4
I.58P 8.2
2.I7P 9.1
2.35p IO.I
2.50p I
6.30p 8,*
lo.iop 1,25
7.253
6.458
7 25a 9 3 3;
MORKIS-BRANDON BRANCH.
l,20p
7.50p
6.531'
5.49p
5-23P
• 391'
3-58|.
3, i4p
2.51p
2.i5r
1-471
1.19p
12.57P
12.27P
11.57a
II. i2>
10.37«
lo. 133
9.49a
9-o5a
8.28a
7,yOa
3. i5[
l-30p
l.o7 r
2.07 8
I.60 ;•
1.38 r-
1.24 a
■ 1.02 a
o,5o a
o.33a
^o. iS a
lO.OIa
9 54 a
9.38 a
9 24 í
9.07 a
8.45 a
8-29 a
8.22;
8.öi>a
7.4 3 a
7-25 a
o
10
21.2
25.9
33.5
39.6
49.o
54.1
62.1
88.4
7 .<
79.4
8 .1
92 .
102.0
109.;
117,1
120.0
1 29-s
'37.1
'45.1
N-imber 127 stops
VYinnipeg
. Morris
Lowe F ’n
Myrtle
Roland
Rosebank
Miami
> Cerwooi
Altamont
S >mers(t
S van L’V e
lad. Spr’;
Vfarieapol
áreenwaj
Bal dur
Belmont
Hilton
\shdown
Wewanes’
Bountw.
Martinv.
I Brandon
at Baldnr
12.5( r
i. 5i[
2.15)
2-4« I
2- 331
2.58,
3.131
3.36,
3- 49
4,08p
4,23p
4,.'8i
4 50p
5-o7l
5,22)
5.45]
6,34
6,42 y
6 5»1
7-0sp
7-25[
I 7-4’P
for meals.
5,30|
8,oot
8,44[
9-3*1
9.6c,
1°,2I>,
10.54,
1.44,
12.10
12,51
1.22
1.54
2.18
2,5:
,21
4,1!
4,5:
5,25
S;i'
6.3;
7.*í
8,0c
PO TAGE LA PRAIRIE BRANCH.
W. Bound. Read down. Mixed No. 143 Every day Exept Sunday. STATIONS E. Bound. Read up Mixed No. 144. Every Day Except . Sunday.
4.00p.m, '.. Winnipeg .... 12.4o no«n
4.ur»p.m. .. l’or’ejunct’n.. I2.26p.ra.
l.^op.m. .. . St. Charles.. . ll,56a.m.
4,4Óp.m. • • • Headingly . . ll.47a.rn.
5. lOp.m. *• VV hite Plains.. Il.l9a. m.
5,5öp.m. *. .. Eustace ... . 10.25a.tn.
6.25a.m. *. . .Oakville .. . . io.0oa.rn.
7,30a.m. Port’e la Prairie 1 9,o5a.m
Stations marked—*— have no agent.
Freight must be prepaid.
Numbers 1O7 and 1O8 have through rull-
man Vestibuled Drawing Room Sleeping CarS
between Winnipeg and St. Paul and Minnt
apolis. Also Palace ning Cars. Close conn-
ection at Winnipeg J nction with trains to and
from the Pacific coasl.
For rates and full inlormation concerning
connections with other lines, etc., apply to any
agent of the company, or,
CHAS. S. FEE, H, SWINFO RD,
G. P. & T. A., St. Paul Gen.Agt., Winnipeg.
H. J. BELCH, Ti-vel Agent,
486 M? o St., W’innipag,