Lögberg - 03.08.1938, Blaðsíða 3

LÖGBERGr, FIMTUDAGINN 3. AGÚST, 1938
3
Me?5an Hekla hamröm gaus,
hélstu ró og snilli,
eldsmubrotin æÖrulaus
aðgættir með stilii.
Oft og vítt hún upp úr sér
eld og reyk þá spúði,
aldrei skóp slíkt æðru þér
eða kraft þinn lúði.
Þú við kannast Kötlugjá
í köldum Mýrdalsjökli;
eldi er þeytti og ösku flá
undan fanna hökli.
Yfir horfðir fólk og féð
fast um daga og nætur;
orka og festa er þér léð,
þú aldrei bugast lætur.
Haltu vörð um öld og ár
ís og grjóti festur,
vertu f jalla hilmir hár
hollvættanna mestur.
Krýni höfuð kólgan blá,
kyrð og ró við fætur,
meðan fagra Island á
eld og sólskinsnætur.
M. Ingimarsson.
Björg Jónsdóttir
Johnson
Sólin skein inn í herbergið á
sjúkrahúsinu i Vancouver, þegar sá
er þetta ritar og kona hans áttu sið-
ustu samfundi með vinkonu sinni,
Björgu Johnson, skömmu fyrir and-
lát hennar. Bros lék um andlit
hennar og glaðværðarorð fóru henni
um varir, er mintu á ótal marga
liðna vinafundi, sem allir stafa sól-
skini og yl að hjörtum þeirra sem
nutu vináttu hennar og' trygðar.
Hún hafði átt við mikil veikindi að
stríða síðustu árin, en þó þetta síð-
asta tilfelli væri alvarlegs eðlis, voru
vinir hennar farnir að gjöra sér á-
kveðna von um bata, þegar þeim
l>arst harmfregnin um lát hennar að
kvöldi hins 3. marz síðastliðins.
Dauðamein hennar var hjartasjúk-
dómur, er batt enda á æfi hennar í
svefni. Má því segja, að engiil
dauðans hafi lokað augum hennar
mjúkri hendi til hins síðasta svefns
og hlift henni við hinum margvís-
legu þrautum, sem oft eru samfara
hárri elli, því hún var ekki nema 61
árs og 6 mánaða gömul þegar hún
dó.
Björg sál. var fædd 4. ágúst 1876,
á Skógarströnd við Breiðafjörð.
Því miður hefir sá er þetta ritar
ekki getað náð í neinar verulegar
upplýsinga um ætt hennar þrátt fyrir
talsverða viðleitni. Faðir hennar,
Jón, var lengi ráðsmaður hjá séra
Guðmundi Einarssyni( ?) á Breiða-
bólsstað á Skógarströnd. Þorbjörg,
móðir hennar, var dóttir Guðmund-
ar og Bjargar konu hans, er lengi
bjuggu í Öxney á Breiðafirði. Ekki
er mér kunnugt hvar foreldrar
Bjargar reistu bú, eða hvaðan þau
fluttu til Ameriku; en það mun hafa
verið einhversstaðar í Breiðafjarð-
ardölum. Til Ameríku fluttu þau
árið 1885. Var Björg þá 9 ára
gömul. Settust þau að í Mikley í
Nýja íslandi og bjuggu þar á ýms-
um stöðum, en þó lengst á Borðeyri,
á suðaustur homi eyjarinnar. Kynt-
ist Björg því á uppvaxtarárum sín-
um öllu erfiði og skorti frumbýlis-
ins i eyðiskógum Nýja íslands.
Varð hún, eins og aðrir, að byrja
ung að vinna fyrir sér. Var þá helzt
að leita til bogarinnar Winnipeg i
þeim efnum. Árið 1899, hinn 17.
marz, giftist hún eftirlifandi manni
sínum, Jóni Jónssyni, frá Grund í
Mikley. Varð samverutimi þeirra
því 39 ár. Nokkur fyrstu hjúskap-
arárin bjuggu þau í Selkirk og höf ðu
þar greiðasölu. Þaðan fluttu þau
til Grunnavatnsbygðar og bjuggu í
grend við Hove pósthús. (Nafnið á
pósthúsinu átti að vera Hof, en
enskurinn er frábærlega tornæmur
á mál). Ruddu þau þar mikið land
og breyttu því í akra og engi. Höfðu
þau þar allmikið bú. Með framúr-
skarandi atorku og hagsýni beggja
hjónanna komust þau í al'lgóð efni.
Hafði Jón jafnan fiskiútgerð á
vetrum. Eftir 11 ára búskap í Hove
bygðinni fluttu þau hjón til Oak
Point. Gaf Jón sig þá nær eingöngu
við fiskiútgerð og verzlun með fisk.
Guð blessi þig, Björg. Þökk
fyrir alt sem þú varst og vanst. Ást
þín og trygð eru nú dýrmætir gim-
steinar í minningasjóði vandamanna
og vina; hin stærstu verðmæti
rúannlegs lífs.
A. E. K.
I borg loftárásanna
Ólafur Proppé segir frá.
Ólafur Proppé framkvæmdar-
stjóri fór til Barcelona á Spáni í er-
indum Sölusambands íslenzkra fisk-
f ramleiðenda, til þess að reyna að
selja þangað fisk. Morgunblaðið
hefir áður skýrt frá árangri þeirrar
farar. Ólafi Poppé tókst að ná samn-
ingum um sölu á 100 þús. pökkum
(5,000 tonn) af fiski og von um
sölu á 50 þús. pökkum í viðbót siðar
- Eru þegar farnir héðan frá land-
inu 50 þús. pakkar. Verðið sem fæst
fyrir þennan fisk er mun hærra en
fáanlegt er annarsstaðar og andvirði
fisksins greitt í sterlingspundum;.
Morgunblaðið hefir snúið sér til
Ólafs Proppé og beðið hann að segja
i st'órum dráttum frá ferðinni til
Barcelona og fer hér á eftir frásögn
hans:
Flogið ti IBarcelona.
Talsverðir örðugleikar eru á þvi
yfirleitt, að komast inn i Spán, en
þar sem eg naut fyrirgreiðslu stofn-
unar þeirrar í Bercelona, er eg fór
til samninga við, gekk þetta þó alt
greiðlega og flaug eg sama sem i
einum áfanga frá Paris til Barce-
lona. Var eg eini farþeginn í flug-
vélinni og gekk ferðin að óskum.
Flogið var mjög hátt yfir Pyren-
eafjöllin og lent á flugvelli nokkuð
fyrir sunnan Barcelona. Þar var
mér mjög vel tekið og alt gert til
þess að sem bezt færi um mig, og
eins til að flýta fyrir samningum.
Var eg 8 daga í ferðinni, að með-
töldu ferðalaginu, og fór eg sömu
leið, loftleiðina til baka, Þá vorum
við fjórir farþegar frá Barcelona,
ei\ komið var við í tveim flughöfn-
um í Frakklandi og bættust þar far-
þegar við.
enginn veit hvað skeður. Hljóta
þetta að vera ömurlegar stundir
fyrir aumingja fólkið.
Eitt slíkt skýli var í kjallara
hótelsins, sem eg bjó i, og gafst
mér þá kostur á að sjá fólkið koma
og fara og var þó hið síðara ömur-
legra. Ekki fór eg samt niður, þvi
talið var örugt að hafast við á
neðstu hæðunum.
Það er talið, að í Barcelona séu
nú um il/2—2 miljónir íbúa, en
venjuleg íbúatala er um miljón. Við-
bótin er flóttafólk úr öðrum héruð-
um.
Ö’ll regla í borginni var hin ákjós-
anlegasta, og ótrúleg ró yfir fólk-
inu, þrátt fyrir ýmiskonar vandræði,
og má þetta furðu sæta, með jafn
miklu aðstreymi til bæjarins.
Þess varð eg var, að vel er fylgst
með hvernig aðrar þjóðir líta á
baráttu þá, sem þarna er háð, og svo
mun verá á báða bóga. Er því ekki
að ástæðulausu að eg endurtek nú
það, sem eg tók greinilega fram í
blaði yðar eftir heimkomu mina frá
ítalíu og Grikklandi, vorið 1936:
Nauðsyn þess að sýna hlutleysi um
fréttaburð og önnur málefni stór-
þjóða, ekki sizt fyrir okkar litla
land, sem jafn mikið á til annara
þjóða að sækja.
—Morgunbl. 13. júlí.
Nokkrar
heilræðavísur
eftir ýmsa
Lærðu biðja Guð þín gá,
gott svo iðja megir;
hans þig styðja hönd mun þá,
hættum ryðja úr vegi.
Hugrenningum haf á taum,
holdsginningar deyddu;
tilfinningum gef að gaum,
geðshræringum eyddu.
Meiddu ei innra manninn þinn
með ávinning pretta;
leiddu i sinnu salinn inn
sjálfs Guðs minning rétta.
Árið 1925 fluttu þau alla leið til San
Diego, California. Kom Jón sér þar
upp fiskiútgerð, en Kyrrahafið
' reyndist honum ekki eins fengsælt
og Manitoba vötnin. Eftir 5 ára
dvöl í San Diego tóku þau hjón sig
enn upp og fluttu til Burns Lake i
British Columbia. Á því svæði er
heill klasi af fiskivötnum og setti
Jón þar upp fiskistöð. Mun hann
hafa verið fyrsti maðurinn, sem
stundaði þar veiði til útflutnings,
svo nokkru næmi. Mun aðallega
tvent hafa verið þar til hindrunar:
of mikill kostnaður við að koma
fiskinum á markaðinn vegna of
hárra flutningsgjalda og tolla, og
vandkvæði á að tryggja sér fiski-
leyfi á þessum vötnum. Enda voru
nú hjónin tekin að eldast og þreyt-
p.st, því hvrougt hafði nokkurn tíma
vægt sér í lifsbaráttunni. Var nú
einnig heilsa beggja tekin að bila.
Eftir tæpra 4 ára veru við Burns
Lake fluttu þau því burtu þaðan og
lét Jón þá af því starfi, sem hann
hafði oftast stundað, frá þvi hann
var smásveinn í Mikley. Settust
þau nú að í Vancouver. Þar bygðu
þau sér enn heimili við fagurt smá-
vatn, er liggur milli hæða nokkurra
i einu úthverfi borgarinnar. Heitir
vatn þetta Bumaby Lake. Frá hús-
inu er hið fegursta útsýni yfir vatn-
ið og skógi vaxna ihlíð fyrir handan
það, með há og tignarleg fjöll í
fjarstu baksýn.. Hér hefði verið
ljúft að eyða efri árunum i hvíld og
friði eftir vægðarlaust strit þroska-
áranna. En varla var heimilið full-
gjört þegar dauðinn lagði kalda
hönd á hjarta þess. Hjartað hætti
að slá og húsið varð autt og tómrt.
Tvær dætur eignuðust þau Björg
og Jón: Jónínu Þorbjörgu, gifta
Duncan C. Walker, freight superin-
tendent of the God’s Lake Gold
Mines, í norður Manitoba, og Sig-
ríki Kristínu, gifta Roy Edward
Spencer, í Venice, California. Þrjú
barnabörn lifa Björgu sál. (1)
Dennis Robert Walker; (2) Lolita
Björg Spencer; (3) John Ray
Spencer. Af systkinum Bjargar
lifa 2 bræður: (1) Guðjón, giftur
Stefaníu Jónsdótitur, systur Jóns,
manns Bjargar. Búa þau í Los
Angeles, Californía. (2) Ólafur,
giftur Kristólínu Finnsson. Þau
búa í Vancouver, B.C.
Þegar maður lítur yfir langa við-
kynningu við þau hjónin, Jón og
Björgu, verður fyrir manni, meðal
margs annars, eitt fyrirbrigði, sem
er ekki alment og kastar því nokkru
ljósi á innræti þeirra. Þegar þau
fluttu, var það ekki allsjaldan, að
fleiri eða færri nágrannar þeirra
fluttu sig á eftir þeim, og vinir
þeirra ferðuðust gjarnan langa vegu
til að heimsækja þau. Orsök þessa
fyrirbrigðis var sú, að þau létu sér
ant um hag nágranna sinna. Vissu
þau oftast allgreinilega hvernig
hagur hvers nágranna stóð og voru
ætíð reiðubúin, með ráðum og dáð,
að hlaupa undir bagga þar sem þess
þurfti. Allfjölment var og oftast
á þeirra eigin heimili.
Með Björgu Johnson er til mold-
ar gengin ein af okkar góðu og
göfugu landhájmskonum. Starfs-
svið hennar var heimilið og ná-
grennið. Hieimilinu stjórnaði hún
með ráðdeild og skörungsskap. Því
fórnaði hún kröftum sínum óskift-
um. Hún var tápmikil og ósérhlífin
í starfinu. Ást hennar og trygð til
vina og vandamanna var heil og
hrein. Gestum og gangandi veitti
hún með ósvikinni íslenzkri rausn.
Ekki var hún allra vinur, en legði
hún fæð á einhvem, var það sjaldn-
ast sjálfrar hennar vegna, heldur af
þvi, að henni fanst hann hafa reynst
einhverjum vina sinna illa, og tók
hún þá upp þykkjuna vinarins
vegna. En bæri slíka menn að garði
hennar svanga, þyrsta eða þreytta,
var þeim ætíð unninn beini, án tillits
til þess, hvort þeir væru vinir henn-
ar eða ekki.
En þótt starfssvið Bjargar sál.
væri takmarkað, var hún þó mikil
kona á því sviði. Hún var stór í
ást sinni til eiginmanns og bama;
í trygðinni til vina sinna; í fórnfýsi
sinni og ósérdrægni; í starfsþreki
sínu og hetjuskap. Glaðlyndi henn-
ar og góðfýsi bar birtu yfir heimili
hennar og nágrenni.
Eftir loftárás.
Daginn sem eg kom til Barcelona,
var reykhaf mikið yfir borginni og
reyndist það stafa af olíubáli all-
miklu. Flugárás hafði verið gerð á
borgina utn morguninn og tókst að
sprengja nokkra olíugeyma, sem svo
við brunann, sprengdu út frá sér
nokkra fleiri og var sagt að þarna
hefðu eyðilagst 12’ geymar, og um
6000 smál. af olíu. Gerði reykhafið
svo dimt yfir borginni að engar á-
rásir voru gerðar á meðan.
Strax og létti hófust þó árásir á
ný og voru þær alls f jórar á meðan
eg dvaldist í borginni. Var sú sið-
asta alLharkaleg, en engar urðu
skemdir.
Árásir þessar eru aðallega gerðar
á höfnina og skip, sem þar kunna
að liggja. Þessa daga, sem eg var í
borginni, lá á höfninni mjög stórt
amerískt skip, “Visconsin,” með um
8,000 smálestir af allskonar varn-
ingi, en ekki tókst að hitta skipið á
meðan eg dvaldi þar syðra. En
nokkrum dögum siðar tókst að eyði-
leggja skipið en farmurinn mun þá
að mestu hafa verið kominn á land.
Loftvarnir Barcelonabæjar eru
sagðar mjög góðar nú og tekst þeirn
að jafnaði að halda óvinaflugunum
svo hátt í lofti, að meira mun af
handa hófi hvar sprengjurnar falla;
og oftast falla þær í sjóinn.
Skemdir í bænum eru náttúrlega
allmiklar, en þó minni en eg hafði
búist við; og eru þær aðallega í
hverfunum kringum höfnina.
Á heimleiðinni sá eg í blöðunum,
að búið væri að gera 91 loftárás á
Barcelona og var talið að ekki væri
yfir 2,000 manns sem hefðu látið
lifið eða særst.
Neðan jarðarskýlin.
Um allan bæinn eru neðanjarðar-
skýli, sem fólk streymir að úr öllum
áttum til Skjóls. Þegar vart verður
óvinanna eru gjallarhorn þeytt svo
ákaft, að heyrits um allan bæinn og
er þá tekið til fótanna til næsta
skýlis. Mega menn oft hýrast þarna
í myrkrinu í marga klukkutíma, en
Hugsaðu hvað sem hefst þú að,
hvort það staðist fái;
og viljir glaður þola það
þig hver maður sjái.
Léttúð gjaltu varhug við,
vefur hún alt mleð brigðum,
hennar valt er hyggjumið,
hún blæs kalt að trygðum.
Hún um það ei hugsun ber
hvar við staðar nemum;
fer á hvað sem fyrir er
fyrst þar að sem kemur.
Hygginn maður háskann flýr,
honum að því gætir;
heimskur þaðan hvergi snýr,
hratt því skaða mætir. *
-f f-
Hleilræði eftir Steingrím Thor-
steinsson. Hann hefir stundum, og
það með réttu, verið nefndur —
skáld spekinnar:
Þó að þú golþorskum gleymist,
glitraðu samt eins og ber.
Djúps þó í grunni þú geymist,
Guðs auga veit eg þig sér.
Afl hver á að ríeyna,
afl, sem hefir þáð.
Sú er sælan eina,
sem að fæst með dáð.
Fyrir sök hins sanna
sértu í ljóssins her;
vængir valkyrjanna
veifast yfir þér.
Þó Guð gefi vængi má binda við þá
blý,
svo bannað verður flugið til himins
yfir s’ký.
Æ, vald því ei sjálfur, því fár er
flugsins þrot,
og farinn er hver andi, sem missir
vængja not.
Hafðu i láni hóf á þér,
hæglega kann að skeika,
gleði byrinn böls á sker
ber þitt fleyið veika.

Business and Professional Cards

DR. B. J. BRANDSON 216-220 Medical Arts Bldg. Cor. Grahani og Kennedy Sts. Phone 21 834—Office tímar 3-4.30 Heimili: 214 WAVERLET ST. Phone 403 288 Winnipeg, Manitoba DR. B. H.OLSON Phones: 35 076 906 047 Consultation by Appointment Only Heimili: 5 ST. JAMES PLACE Winnipeg, Manitoba

DR. ROBERT BLACK Sérfrœbingur I eyrna, augna, nef og híllssjúkdðmutn. 216-220 Medical Arts Bldg. Cor. Graham & Kennedy ViCtalstlml — 11 til 1 og 2 til 6 Skrifstofuslmi — 22 261 Heimili — 401 991 Dr. P. H. T. Thorlakson 206 Medical Arts Bldg. Cor. Graham og Kennedy Sts. Phone 22 866 Res. 114 GRENFELL BLVD. Phone 62 200

Dr. S. J. Johannesson ViStalstlmi 3-5 e. h. 218 SHERBURN ST. Slmi 30 877 DRS. H. R. & H. W. TWEED TannUeknar 406 TORONTO GENERAL TRUSTS BUILDING Cor. Portage Ave. og Smith St. PHONE 26 545 WINNIPEO

H. A. BERGMAN, K.C. íslenzkur lögfrœöinpur Skrifstofa: Room 811 McArthur Building, Portage Ave. P.O. Box 1666 PHONES 95 052 og 39 043 J. T. THORSON, K.C. íslenzkur löpfrœðingtir 800 GREAT WEST PERM. BLD. Phone 9 4 668

LINDAL, BUHR & STEFÁNSSON Barristers, Solicitors, Notaries, etc. W. J. L/indal, K.C., A. Buhr Bjöm Stefánsson Telephone 97 621 Offices: 325 MAIN STREET Arlington Pharmacy Sérfræðingar í iyfjaforskriftum 796 SARGENT AVE. við Arlington SlMI 35 550 Finni oss I sambandi við lyf, vindlinga, brjðstsykur o. fl.

PRESCRIPTIONS FILLED CAREFULLY GOODMAN DRUGS Cor. ELLICE & SHERBROOK Phone 34 403 We Deliver J. J. SWANSON & CO. LIMITED 601 PARIS BLDG., WINNIPBG Fasteignasalar. Leigja hús. Út- vega peningalfin og elds&byrgð af öllu tægi. PHONE 94 ?21

A.S. BARDAL 848 SHERBROOKE ST. Selur likkistur og annast um út- farir Allur útbúnaður sfi. bextl. Ennfremur selur hann allskonar minnisvarða og legsteina. Skrifstofu talsimi: 86 607 Heimilis talslmi: 501 562 ST. REGIS HOTEL 2 85 SMITH ST., WINNIPBO pœgilegur og rólegur bústaflur i nUObiki borgarinnar. Herbergi $2.00 og þar yflr; m*0 baðklefa $3.00 og þar yflr. Agætar m&ltlðir 4 0c—#0c Free Parking for Guetit

Sér til happs að hrella mann
hefnir sín með árum;
flý s.em helið fögnuð þann,
er fæst með annars tárum.
-f -f
Svo kvað Kristján Jónsson:
Gleymdu aldrei Guði og dygð,
grátna þerrðu hvarma,
sýndu vinum sanna trygð,
sefaðu mæddra harma.
Saklaus skemtan samt þér kær
sé með góðum mönnum,
anda mannsins oft það fær
auðgað heillum. sönnum.
-f -f
Svo kvað Sigurður Breiðf jörð:
Ráðið vísa eitt það er
okkra fornu vina:
elska og prísa eigum rér
alla sköpunina.
Vizku og dygð að vinum þér
veldu systur báðar,
leitaðu hvað sem forma fer
fyrst til þeirra ráða
Hamingjan býr í hjarta manns
höpp eru ytri gæði;
dygðin ein má huga hans
hvíla og gefa næði.
Ráði sá, sem ráðið hefur fyrri;
það sem þykir barni bezt,
barnið stundum skaðar mest.
•f -f
Svo kvað Páll Jónsson:
Ef dæmirðu rangt, en veist þó vel,
voði er það fyrir lif og sál.
Harðlega klagar þig hyggjuþel,
hafðu fyrir þér (Jónsson Pál).
-f -f
Svo kvað Grímur Thomsen:
Af því flýtur auðnu brestur
öllum, sem ei trúa vilja,
ósýnilegur oss að gestur
innan vorra situr þilja;
þylur sá ei langan lestur,
. en lætur sína meining skilja, —
en — ef ekkert á oss bítur,
engill fer — og lánið þrýtur.
-f -f
Þetta er nú víst orðið full-langt;
eg læt því staðar numið.
M. I.
The actor rushed home after the
night’s performance and awakened
his wife.
“Beloved one,” he cried happily,
“tonight has been the greatest of my
long career. Tonight, for the first
time, I played a dual role.”
His wife sat up. She was a trifle
mystified. “A dual role? How did
you come to play a dual role?”
“Ah. my love,” he replied, “it was
truly sensational! Just before to-
night’s performance we had news
that Claude Goodwin could not ap-
pear.”
“Well,” commented his wife, “I
still don’t understand.”
“Very simple,” asserted the actor
proudly. “I not only carried my
own spear—but his as well!”