Austri - 12.09.1903, Blaðsíða 3

KR. 30
A U S T R I
111
er t,;l kynbóta. YiðTÍkjandi mjólkur-
skólanum að Hvanneyri voru gjörðar
ýmsar ráðstafanir, sem flestar stefndu
að því að gjöra þá stofnun sem sjálf
stæðasta en koma í veg fy rir að bán*
aðarskólinn het'ði pyngsli af henni,
pannig er gjö',t ráð fyrir að Bfjl. IsL
kanpi allt pað smjör sem skólinn býr
til frá 1. jan.—15. júní ár hvert og
skólabúið vill selja, meðgjöf með nenr
endum hækkuð o. fl.
Búnaðarþingið hafnaði að svo stöddu
boði Suðuramtsíns um að taka að sér
bunaðarskólann á Hvanneyri,
Sýning og prófun á oýjum landbún-
aðarverkfærum á að fara fram bæði
1 Reykjavík ;g á Akureyri.
Erindisbréf voru samþykkt handa 2
ráðanautum félavsins. en stjórninni
falið að gefa út erinaisbréf fyrir
mjólkurmeðferðarkennarann, sem einnig
er stöðugt í þjónustu félagsini.
Samþ. var að verja allt að 200 kr.
til verðlauna handa vinnufólki, sem
lengi liafa dvalið í vistum. Til þess að
fá verðlaun útheimtist, auk vottorðs
nm dygga þjónustu, að hjúið hafi verið
15 úr samfleytt í einum eða tveimur
stöðum. Verðiauniu skulu veilt í munum
Kennsla í plæinaum er ætlast ttl af
fari fram bæði á Suðurlandi (Braut-
arholti) og Norðurlandi (Akureyri);
auk þess var stjórn félagsins veitt
heimild til að styrkja myndarlepa
félagsplæingu þar sem heuni virðist
þess sérstaklega þörf. Stjórninni falið
að stuðla að því að kennsla í mjöltum
kæmist á við búnaðarskólann A Eiðum
og bún vrari styrkt af féiaginu,
I stjórn fé'agsins voru kosnir: f>órb.
Bjarnarson formaður og meðítjórnar-
iueun: E. Bne.n og Páii Bi ieni anitui.
Til vara voru þeir kosnir J>orl. Jónsson
póstafgrm. og Björn Jónsson ritstjóri.
Seyðisfirdi 11. september I903
TTÐARFAR heiir allt til þess*.
verið ákatlega kallt og votviðrasarat
og á miðvikudagsnótt snióaði ofani
byggð: En nú virðist heldur að birta
í loptí og veöur að hlýna.
FISKUR, víst nokkur uti fýrir, en
ógæftirnar hafa að undanförnu bacnað
róðra.
SILDARAFLI nú mjög lttill í net
og enginn í nætur, og reknetaskipunnm
þótti nú afli orðinn svo litill og ógæftir
svo miklar, að þau eru nú flest lögð
háðan heimleiðis til Norvegs, þar sem
reknetasíld kvað nú ísvolágu verði, að
lítill ágóði er á veiðiun hér nú sem
stendur.
SKIPSTRAND. FyTÍr skömmu
standaði botnverpingurinn „St. Georg“
frá Grímsby, skipstjóri James, út af
Melrakkanesi. Skipverj ír koraust
allir í færeyska fiskiskútu á fistilfirði
er flutti þá til Vopnafjarðw, þaðan
sem þeir koma hingað ríðandi ognáðu
hér í „Lauru“
„FRIÐþJÓFUR skipstjóri Peder-
sen. kom hingað fyrir nokkrum dögum
raeð kol til Sameinaða gufuskipafélags-
ius og fór héðau norður 10. þ. m.
„LAURA,“ skipstjóri Aasberg,
kom hingað 8 þ. m. með mesta fjöida
af f&rþegum, þar ámeðal var bankastjóri
Tryggvi Gnnnarsson og kaupstjóri
Ohr. Haviteen til Hafnar, ekkjufrú
þurlður Jobnsen til Eskifjarðar og
sýslumaður Jóh. Jóhannesson alþingis-
maður hingað.
„HOLAR.” skipstjóri 0st- Jakob-
sen, komu hingað 9. þ. m.Meðskipínu
var á leið heim til sín sira þorleifur
Jónsson, og hirtgað ritstjóri þorsteinn
Gíslason með konu sinni og síra
Einar þórðarson alþingismaður.
GIPTIN G. þann 5. þ. m. fór fram
lijónsvlgsla þeirra fröken Sigfriðar
Hansen og kaupmanns Sígurðar Jóns-
sonar.
„EVVIVA„ (sufnskip) kom í dag
frá Björgvin með ko), tunnur og salt
til O. Wa>bnes erfingja.
Með skipitm bárust þessar fréttir
helstar: fclsegrimönn haía sigrað við
kosningarnar í Norveei. — I grennd
við Sta llupöhnen á Anstur-Prússlandi
eru 307 bændabýli brunnin og mikið
af korni. — Edward VII. nú í
keimsókn í Wien.
SKANDINAVISK
Exportkaft'e Surrograt
Kjöbenbavn — F. Hjortíi & Co
Til þeirra sem neyta Mns
ekta Kínalifselixirs.
Með því að eg fefi komizt a& því
að það eru margir sem efast um, |,að
Kínalífselixírinn sé eins góður og hann
var áður, er hérmeð leidd athygli að
því, að hnn er alveg eins, og látinn
fyrir sama vcið sem fyr, sem er 1 kr.
50 a. glasið, og fæst alstaðar á Islandi
hjá kaupmönnum. Astæðan fyrir því
að hægt er að selja hann svo ódýrta
er sú að flutt var býsna mikið af
honum til Islands áður en tollurin
gekk í gildi.
peir sem Kínalifselixirinn kaupa eru-
beðnir rækilega fyrir að líta e ptir
sjálfs sín vegna, að þeir fái hin egta
kínalífselíxir með einkennum á miðanum
Kfnverja, með glas í hendi og firma-
nafnið Waldemar Petersen Fredriks-
V P .
havn, og ofauá stútnura—’ýr—
í grænu lakki. Fáist ekki elíxírinn
hjá kaupmanni þeim er þér skiftið
við eða sé sett npp á honum meira en
lkr. 50 a. eruð þér beðnir að skrifa
mér um það á ssrifstofu mína, Nyvej
Kjöbenhavn.
<Wald.em.aT ^etcrseTi
Frederiksbaviv
Yinnumaður, dug*
legur og reglusamar, ósk-
ast í vist í Klakksvík í
Eæreyjum, fyrir næstk.
vetur og vor, gegn góðu kaup-
gjaldi. Menn snúi sér til J o e n
Rasmussen í „Stefánsskúr-
um“ á Markhellum hér í Seyðn
firði fyrir 2á. þ, in.
Hér eptir geta bókbindarar
þeir, hér í nærsveitunum,
fengið verkefni það hjá
mér, er þeir hafa óskað eptir.
Pétur Jól) annsson.
Dundas prjönavélar.
geta allir pantað hjá Gunnlaugi |
Jónssyni á Seyðisfirði, sem er j
um boðsmaður fyrir Ausurland
Gegn fullri borgun í pening-
um fyrirfram gefst 10% afsláttur.
Engin pöutun er tekingild nema
að minnsta kr. 10,00 borgist
fyrirfram með pöntunínni.
Prjónavél nr. 1, sem kostar
um 50 kr. er mjög eínföld og
geta allir lært að prjöna með
henni á örstuttum tima.
Dnndas prjónavél
ætti að vera á hverju
he i m i 1 i.
Hús Joh. Kr. Jonssonar,
sem stendur sunnanvert víð
Ejarðará milli Oldu og Búðar-
eyrar, er til sölu mjög billega.
Húsinu fylgir pakkhús, áfastur
skúr, innréttaður að öllu leyti
sem buð, ásarnt umgírtu túni og
kálgarði. — Semja má við
Gunnlaug Jónsson
verzlunarmann á Búðareyri,
CRAWF0RDS
1 j ú f f e n g a
BISOUITS (smákölcur)
tilbúið af CRAWFORD & SONS,
Edinhurgh og Lomfon
fstofnað 1813
Einkasali yrir Island go Eæreyjar
F, Rjortli & Co.
K/obenhavn K.
The Edinlmrg Roperie
& Sailcloth
Co. Ltd. Glasirow
stofusett 1750.
b ú a til: fiskilínu, hákarla-
j 1 í n u , kaðla, netjagarn, ?e g L
| gí.rn segldúka, vatns h élda
“preseningao.fi. r
I Einka umboðsmenn fyri ísland oS
| Faireyjar:
F. Hjorth & Co.
Kjöbenhavn. K
8
usta síucm sem átti að sæbja.hana til hjón.avfgjslunoar í skrautvagni
sínum er fjörir annálaðir gæðingar gengu fyrir.
pernurnar lagfærða kjólslóðaoo, brúðarkranzinn og slæð'um, þá
leit Agathe frændkona hennar á klakkúna, óg benti þernunum skyndi -
lega að þær skyldu fara út.
það virtist líka sem Gnndulu langaði til «ð t ala við frænku
síoa, sem hafði íöstrað hapa f,-.á barnæsku með hmoi mestu alúð en
þó með stangleika.
Hún tók utan um hálsinn á göralu konunni, og ho.rfði brosandi
framan í hana, sem var alvörugefin á svip.
„Agí'the frænka,“ hvíslaði hún. ,,eg veit að þér var þvprt, um
geð að saœþykkja giftingu okkar Friðrifes Karls. Elsku fræ.nka mín,
þú herð kvíðboga fyrir framtíð minni og skoð&r hina meinlausu
skemmtun unnu&ta míns eins og óstöðvandi ástri.ða sem þú álítur að
muni setja okkur á bðfnðið. Hefirðu ekki fengið betra álit a Frikik
Karli, þar snin þú veht að hann fyrir bön mfna het’ur ekki snort
spil síðsn við trúlofuðumst.
Fröken v. Wahnfried horfði með eink.ennil.egu augnaráði á hina
yndislegu hrúði.
„Eg sé að þú ert farsæl, elskán mfn“ savði hún o« kyssti hana
á ennið „og J>að sé l vngt frá mér að vilja varpa skugga á þennan
bjarta sólskinsdag. pú hefir haft tiroa til að hugsa.ráð þitt, og eg
vona að þú sért fær uai að inæta ertioletki.uu lifsins.“
„ Já, það er eg frænka, vegna eiginmanns rníns get eg horið allt
sem íram kann að koina.“
„pannig getur ambátt talað, en ekki greifafrúin af Hohen»
Esp,“
Brúðuriu brosti yndislega.
»þessi titill Jætur mér unáarlegar í eyr am í dag en nokkru
sinni fyjt] eg hugsa ekki nra nnnað en »ð eiva hjarta raannsins roíns
Elsku frænka, þú ert hiædd nrn »ð e" mmú líðn fiárskort, þesrar
fram liða.stundir. Hra! heldnrðn að cg brori mig un’ fjárrouni?
Þó Fiink Karl væri blásnauður immdi p -umt e!sba. luu.r.. .ÍLv^
óska eg mér trekar af lifinu, ef það aðems geiur rnér luna vg ást
hansf Einkis; pú veizt sjálí að eg hei aidrei kært mig r.eitt um
5
„Nú gott er að heyra! Spilafugl! Og hvað er hann svo meira?
Máske drvkkjuslarkari? Kvennabösi? Aflogahnndur? — Haltu
bara áfrara!“
„Eg veit ekki til að hann sé neitt aí því, sem þú hefir talið
np]i — heldur er þaé almennt álitið, að hanu só roaður mjög elsku-
verður og heiðarlegur.“
„Nei, er það nú satt? pví varstu þí að lesa þessa raunarollu?
Viltn að eg gefi honum afsvar af því Lann spilar stundum við
kunningja sína?“ KcmmerherraDn fór aptur að ganga um gólf og rak
hækjura altaf sro bart, niður að glumdi í hallargólfinu.
„Já, það vildi eg helzt, því oð trúa spilafngli fyrir elskunni okkar
væii ....
„Hvaða vitleysa! pú tímir bara ebki oð sjá af stúlk-
nnni . , .“
„Með gleði skyldi eg sjá hana gefna þeim manni sam gæti tryggt
henni beillsríka iiamtíð. En Holien Esp greifa? Nei, þegar þú
spyr mig, segi eg nei og aptur nei, því eg veit, að þá er henni ógæfan
vís. “•
„Nef, hættu nú! Ógæfun vís — þú spáir fallega! Nú og hvað
segit’ svo Gundula sjálf um hryggbrctið. sem þú hefir á reiðum
hondurn hrrda biðli henrsr?“
Nú stundi gamla konan fyrst cg svipur hennar varð þung-
bú'im.
„Gundula er ekki með sjálfri sér,“ sagði hún lágt. „Hútv herir
eins og aðrir látið fríðleik hans og ástúð villa sér sjónir. Hugsu.nar-
báttur hetinar er lfka of göfugur til þess að hún r.irði um peuinga.
Hvað heldurðu að hún kæri sig um þó hann íleygi gullpeair.gunum á
giæna hoiðið — ef Luu aðeins fær að njótahaDS — eg þekki draum-
sjórir rrga fólksirs — það gjörir sia áragt með „hjaita og kofa“
og telur sig jikt, og faisælr.11
„Rétt er nú það — en psd þá að svipta það fleiii fögrum
ímjndunum?'1
„Af því hún. dugir ekki til langfraran. þegar Gundula fyrst sér
ógæfu sina veiður það orðið of seint.“