Austri - 18.01.1913, Blaðsíða 1

Blaðið kernur ót 3—4
sinnum á mánuði hverjum,
42 arkir minnst til næsta
nýárs. Blaðið kostar um
árið hér á landi aðeins 3
krónur, erlendis 4 krönur.
GHalddagi 1 júli hér á
landi, erlenois boigist biað-
ið fyrirfram.
lippsögo skrifleg, bundiry
við áramót, ógild nema
komin sé til ritstjóra fyrir
1. október og kaupandi
sé skuldlaus fyrir blaðið.
Innlendar auglýsingar: 40
aurar hver centimetri dálks,
og priðjungi dýrara á 1.
siðu.
XXIII. Ar.
Seyðisflrði 18. janúar 1918.
NR. 8
Gðð atvinna
Góð stúlka, sem hneigð er fyrir verzlunarstorf, getur fendð pUss við
h'öluturninn á Búðareyri í Seyðisfjarðarkaupatað.
Eigin handar skritleg umsbkn sendist útbússtjöra Eyj. Jónssyni eða
konsúl St. Th. Jónssyniná sem allra fyrsc.
I TAN ÍH HEIMI.
Priðarsamningarnir
hafa staðið yfir i Lundúnum. Eöru
peir fram í St. Jameshöllinni. Hyk-
ir Bretum mikið til koma &ð hafa pá
hjá sér, og hafa pví léð eina helztu kon-
ungshdll sína til peirra. Af heodi
Grikkja mættu par: Venizelos for-
sætisráðherra, Skoulodis, Bolitis. M.
J. Gennedies, seudiherra í Lundúnum
og dr. Streit. Fyrir hond Serba:
André Nikolititsch, pingforseti og
herforingjarnir Paulowisch og Boyo-
’wisch. Fyrir hönd Montenegró:
Voynowisch greifi og herforingjarnir
Minskowitsch og Popowisch,
Mælt er að talsverður rígur sé á
milli Búlgara og Grikkja, einkum út«
af Saloníki, en apturhafa Tyrkir sýnt
sig fúsa til samninga við Búlgara.
Voru nú síðast litlar horfur á að friðar-
samningar næðu fram að ganga.
Bretar
auka nú mjgg herskipastól «inn. Hefir
pingið sampykkt að veita til pess 360
púsund sterlingspunda, (6 rnill. 840
púsund kr.) auk hinna venjulegn út-
gjalda.
Verkfall
mikið stendur yfir meðal járnbraut-
arvinnumannanna á Skotlandi. J>é
voru líkur til að samningar tækjust, er
semast fréttist.
Albanar
hafa lýst sig sjáfstæða eins og áður
hefir verið getið hér í blaðinu. Er
hið fyrsta ráðaneyti peirra nú
komið á 8tofn. Heitir forseti pess
Ismail Kemil Bey, en kapólskur prest-
ur, að nafni Kalicar, er varaforseti. í
ráðaneytinu eru auk peirra, 3 Múhu—
meðstrúarmenn, 2 rómversk- kapólskir
og 2 grí8k«.kapólikir. En ekki má
búast við að sú stjórn rerði langgæð
og hætt tið að Albanar haldi ekki
lengi sjálfatæði sínu.
Yflrbiskup Grísku kirkjunnar
í Miklagarði er látinn. Varð hanu
öllum kirkjulýð sínum mjpg harmdauði,
pví hann hafði verið hinn göfugasti
Oldungur og látið mikið til síu taka
hag trúarbræðra sinna.
Hermálaráðherra Austurríkis
hetir sagt af sér, afpví að hann hafði
ekki getað fengið keisara til að seaja
Serbum strið á hendur. Hofðu Aust-
urríkismenn vígbúið her sinn, og fært
landvarnarskylduna upp til 50 ára ald-
urs.
Rússar
hafa einnig hervæðzt, og var álitíð að
peir mundu veita Serbum lið, ef Aust-
urrikismenn réðust á pá.
Um mannfallið
í ófriðnum af hálfu sambandspjóðanna
hefir lítið verið látið uppi, pó segja
síðuctu fregnir, að af Búlgurum muni
fallnir og særðir um 70,000 manDs.
Fjöldi kvenna fylgdi Búlgara hernum
til að hjukra særðum monnum og færa
hernum vistir.
Kenuslumálaráðlierra Spánverja
Alba, varð fyrir mótorvagni nýlega
og meiddist talsvert, eu mun pó
halda lifi.
Sendiherra Bandaríkjanna
í Lundúnum, Whitelaw Reid, er
látinn.
Sonur náttúrufræðingsins Darwins,
George Darwin, er og nýlátinn.
Peru.
Uppvíst hefir orðið að mj0g mikil
níðingsverk hafi rerið framin par í
landi á Indíánum af Terksmiðjufélagi
einu, er rekur mikla atvinnu par í
landi. Félagið starfar fyrir brezkt fö,
og hafa Bretarsent pangað erindreka
sinn, til að rannsaka sakargiptimar ,og
láta dóm ganga yfir sokndólgana.
Opið
kunningjabrot
Margir beztu menn meðal
kiósenda i Suður-Múlasýslu hafa
skorað á mig um að verða í
kjöri við þingmannskosningar
á komanda vori, sumir lagt fast
að mér og endurtekið óskina.
Eg hefi ekkert ráðrúm til að
svara tíl hlítar hverjum einum,
og bið því A u s t r a fyrir
svarið til allra sameiginlega, en
j)að er þetta:
Eg verð ekki í kjöri, nema
mér berist í tæka tíð miklu al-
mennari áskoranir en ennþá eru
komnar og eg viti það víst, að
bændum eða j>orra þeirra sé
annt um framboð:ð og enginn
annar úr jæirra flokki bjóðist.
Eg vil ekki vera að neyða að
þeim jjeirri aðstoð minni, sem
j>eir hafa ekki viljað þiggja,
enda aðstaða mín til framboðs
erfið vegna annrikis og heilsu-
linleika, en þingmennská ekkert
keppikefli fyrir minnihlutamann,
andvígan í mörgum greinum
þeim höfðingjaflokki, sem hér
ræður flestu.
Ekki tel eg þó sæmd vor
Sunnmýlinga borgið með þvi
að láta stjórnarflokkinn skipa
oss fulltrúa, síður en svo. Eg
tel þann flokk, sem fyr, enga
verðleika til þess hafa, að ráða
þannig lyrir oss. Heldur ekki
álít eg oss sæma að skipa þing-
bekkinn svo freklega enbættis-
mönnum, að bændur — aðal-
stétt landsins — sé hvervetna í
minni hluta og þeirra málefni
á hakanum. En þar sem augu
kjósenda eru svo haldin gjörn-
ingaþoku ríkjandi stjórnmála-
flokks, að þeir sjá eigi hvert
stýrt er nú í landsmálum, þar
varður þess að bíða, að þeim
birti fyrir augum.
Eg veit vel að síðustu kosn—
ingar hér i sýslu voru eigi hrekk
lausar af hálfu heimastjórnar-*
liðsins. Mér er vel kunnugfe
um fátæka kjósendur, ákveðna
og opinbera íylgismenn mína,
sem sátu heima á kjördegi af
þeirri einu sýnilegu ástæðu,
að fjárhagslegt sjálístæði þeirra,
var á valdi keppina itanna. Eg
veit líka að í einum hreppi sýsl-
uuuar var tveím konum leyffe
að kjósa, er fylltu flokk heimá-
stjórnarmanna, þótt fullkomin
lögleysa væri, og eitthvað likt
þessu brann víðar við. En þar
sem almenningsálitið liggur enn
í vöggureifum og lætur þetta
óátalið, þá er mér óljúft að
eiga í höggi við það. Eg-
tel háttalag þetta „undir allrL
venjulegri krítík“ (lesandi afsak-
ar orðatiltækið), og kjörfylgi
lengið með fé og kjörskrársvik-
um siðierðislegan þrotahátt. A.
þeim orustuvelli vil eg ekki
berjast og kaupi aldrei kjorfylgi
við lé eða fagurgala við kjós-
endur. Eg vil eigi þiggja fylgí
annara en þeirra, sem af hrekk-
lausri, óháðri sannfæriugu láta
það í té.
jpessvegua stendur við þaðr
sem eg hefi að framan sagt~
Eg býðst ekki, nema eg viti
mikinn þorra bænda óska þess.
Að verða stétt minni og þjóð
að því liði, sem veikir kraptar
leyfa, það er metnaðaratriði fyr*
ir mér í smáu og stóru og þeg-
ar tækifæri býðst. En eg er ó-
fús á að etja við svikog tudda-
mennsku í kosningum.
Áskorendum kann eg bezttr
þakkir fyrir tráust þáð, er þeir
hafa sýnt mér bæði nú og áður.
Eg veit að það er hugheilt og;
öeigingjarnt.
yirði i0. janúar 1913.
St. Ólafsson.