Austri - 18.01.1913, Blaðsíða 4

NR. 3
AOSTSI
10
Um þvert og endilangt Island.
— Eamri í Hafnarfirði — Oddur M. Bjarnarson skrifar paðan: „E*
sem er 47 íra gamall, hefi í mörg ár þjððst af magasjúkdómi, meltingarerfið-
leikum og nýrnasjukdórai, og árangurslaust leitað margra lækna. En eptir
að hafa neytt úr 5 flöskum af hinum heimsfræga Kína-Lífs-Elixír, er ez raik-.
ið hraustari. Mínar innilegustu þakkir færi eg peim manni, er hefir búið til
þenna ágæta bitter.“
— fjórsárholti — Sigríður Jónsdóttir, þjórsárholti, sem nú er fiutt til
JReykjavíkur, skrifar: „Erá því eg var barn hefi eg þjáðst af langvinnu,
harðlífi og andarteppu; en eptir að eg fór að nota hinn alþekkta Kína-Lífs-
Elixír, hefir mér líðið betur en nokkru sinni áður á mínni 60 ára löngu æfi.“
— Reykjavík — Gfnðbjorg Hansdóttir, Kárastíg 8, skrifar : „Eg hefi í
2 ár verið mjög lasin af brjóstveiki og taugaveiklan, en eptir að hafa notað
4 flöskur af Kína-Lifs-Elixír, hefir mér liðið mikið betur, og vil eg því ekki
án vera þessa góða bitters.11
— Njálsstöðum i Húnavatnssýslu — Steingrímur Jónatansson skrifar
„Eg var i 2 ár mjög slæmur af illkynjuðum magasjúkdómi og var aldrei vel
hress, eg reyndi þá nokkrar flöskur af hinum alþekkta Kína-Lifs-Elixír, sem
mér batnaði smáti og smátt af; nú vil eg ekki vera án hans, og ráðlegg eg
cllum, sem þjást af samskonar veíklun, að eyna þenna ágæta bitter“.
— Steinbæjarhvoli, Eyrarbakka — Jóhanna Sveinsdóttir skrifar: „Eg
er 43 ára og hefi 1 14 ár þjáðst af nýrnatæringu og þar af leiðandi magn-
leysi, en af öllum þeim meðulnm, sem eg hefi nctað, hefi eg verið lang-frísk-
ust eptir notkun hins fræga Kína-Lífs -Elixírs. “
— Reykjavík — Halldór Jónsson, Hlíðarhúsum, skrifar: „1 15 ár hefi
eg notað hinn heimsfræga Kína-Lífs-Elixír víð lystarleysi og magakvefi, og
eg hefi alltaf verið eins og nýr maðnr eptir hverja inntökn."
Hinn eini ekta Kina-Lifs-EIixir kostar aðeins 2 krónnr
smýörliki er be^.
BiðjiÖ um \eqund\mar
„Sóiey” „Ingótfur’* Mehla'eða SsafoUf
Smjörlikið fœ$t einungis fras
CHfo Mðnsted %*.
Kaupmannahöfn og/fró$um
i Danmórku.
Hús til leigu
Húsið Ós i Borgarfirði fæst til leigu eða kaups frá fardögum
n. k. Húseigninui fylgir fjós og fiskihús og mikið stór blettur til
túnræktunar, sem nú þegar er dálítið undirbúinn.
Húsið atendur fast við sjó og er mjog hentugt að reka sjó--
sókn þaðan. þ>e’r, er vilja taka boði þessu, suúi sér til verzlun--
ar
flaskan og fæst alstaðar á íslandi; er aðeins ekta tilbúinn hjá
Waldemar Petersen, Frederikshavn, Kebenhavn.
Thor. E. Tullniusar
Borgarfirði.
„Skandía6* mötorinn.
Vjðurkenndur bezti mótor í fiskibáta. er smíðaður í Lysekils
mekaniska verkstads Aktiebolag, sem er stærst mótorverksmiðja
á Norðurlöndum. Einkasali fyrir ísland og Færeyjar
" Magnúsar Sigarðisonar
Jakob Gunnlögsson Hjartarstöðum.
Köbenhavn. K.
Jörð til kaups eða ábúðar.
Ein bezta jörð á Eljötsdalshéraði
Hjartarstaðir í Eið&hreppi er laus til
kaups eða ábúðar í næstn fardögum
Menn »nui sér til
HEILRÆÐI.
I 30 ár samfleytt þjáðíst eg af
mjpg kvalafullum magasjúkdómi. Á
þeim tíma leitaði eg til eigi færri en
6 lækna og brúkaði um langan tíraa
meðul frá sérhverjum þeirra, en það
reyndist að vera árangurslaust. Eg
byrjaði þá að brúka hinn ágæta bitt-
er, Kína-lífselixír Waldemars Peter*
230
Erú v. Grassmann greip höndnnum fyrir
andlitið og standi við, en Trix stóð kyr og
furðaði sig á að hún kenndi í brjósti um
frúna.
„Get eg nokknð bjálpað yður?“ spurði hún
i ráðaleysi. „Eða presturinn?“ bætti hún við,
henni datt í hng að þetta heyrði til verkahring
prestsins.
En'iin hristi þpfuðið.
„Hvorki þér eð» prestarfnn getið skilið mig,“
sagði hún daufiega. Hvernig œttuð þið að vita
hvernig ástatt er fyrir blæðandi móðnrhjarta?“
„Ó,“ sagði Trix aptur. „Hefir syni yðar
viljað eitthvað til?“
„Sonur minn skrifarmérað hann hafi fengið
atvinnu í Nýiu Gníneu og eigi að fara þangað
að nokkrum viknm liðnum,“ sraraði frúin með
titrandi röddn. „Eg veit að það merkir æfi-
langan skilnað! Fjarlægðin, hið óholla loptslag þar
— ó hvernig á eg að geta afborið það!“
Hún greip aptur höndnnum fyrir andlitið •
„Nú a dögnm er engin fjarlægð tillengur!“
sagði Trix, hún gat enn ekki kennt í brjósti um
frúna, „Bér ættuð að farameð honum!“ sagði hún
hreykin yfir að sér hafði dottið svo gott ráð í hugl
Frú r. Grassmann virtist f raunum sinum
ekki taka eptir þessari nppástnngu.
^Forlögin era hörð rið suma,“ sagði hún
kjökrandi. „Eg, sem áðnr lifði rið alisnægtir
en sem nú verð að vinna fyrir mér hjá óknnn-
ttgum, eg verð nú að sjá á bak syni minuc
231
einkabarninn mínn. Og þessi sonur minn er
hrakinn burt úr átthögunnm af rófd vomdra
m&nna og verður að fara í fjarlægt land, þar sem
loptslagið er banvænt útlendingnm! Er ekki
von að eg kvarti nndau sifkum forlögnm?“
„Eg veit það ekki!“ sagði Trix vandræða-
lega. “Presturinn getnr víst ráðhtgt yður eitt -
hvað — hann er svo vænn og góður.“
Erú v. Grassmann gaf ekki gaum &ð prest-
inum.
„Bað hefir verið farið stór-ílla með son
minn,“ sagði hún, „og ef hann vildi hefna sín
mundi fara ílla fyrir snmum tignum mönn-
um.
En hann er of dreuglyndur til þess að hefna
sín á þeim, sem með 0fund og rógi hafa
svipt hann stöðunni. ö, ef þér þekktuð hann
Max minn — hann er afbragðs-piltur! Eg gæti
lagt lífið í söluruar fyrir hann! Og nú fæ eg
ekki að sjá hann framar!“
Trix vissi ekki hverju hún átti að svara, en
sro sagði hún:
„þér ættuð að fara til hans áður en hann
leggur af stað! Eg get vel veríð ein á meðan
og svo er presturinn hér lfka. Og ef mér leið-
ist of mikið, þá get eg farið til Weissenrode
eða Preiwald — þér getið vel farið!“
Frú v. Grassmann leit niður fyrir sig og
varirnar titruðu.
,Pér hatið rétt að mæla, það er góð hug-
mynd“ sagði hún. „Pað ermjög vingjarnlegt af
sens og eptir að eg hafði tekid inn
úr 2 fiöskum fann eg strax til mikils
bata, og þegar eg var búinn úr 8
flpskum var heilsa mín orðin svo góð,
að eg gat borðað allan mat án þess
að verða íllt af honum. Og komi það
nú einstöknsinnum fyrir, að eg finni
lítið eitt til hins gamla sjúkdóms rr'ivs,
þá tek eg mér væna inntöku af bitt-
ernum, og þá hverfur lasleikinn strax
næsta dag.
Eg vil því ráðleegja öllnm, sem
þjást at líkum sjúkdómi og eg, að
brúka þenna bitter, menn mun ekki
iðra þess.
Veðramóti í Skagafirði 20. marz 1911
‘Sjaii flónsson
hreppstjóri, dannebrogsmaður.
ÚTGEFENDUR:
ertingjar
cand. phil. Skapta Jósepssonar.
Abyrgðarm í’orst. J. G. Skaptason
Prentsm. Astra