Alþýðublaðið - 17.03.1963, Blaðsíða 5

TÍÐINDAMAÐUR æskulíðssíð-
unnar átti nýlega tal við Sigurð
Guðmundsson, formann Sam-
bands ungra jafnaðarmanna, cr
skipar 6. sæti á framboðslista AI-
þýðuflokksins við alþingiskosn-
ingarnar í Reykjavík á vori kom-
anda. Margt bar á góma í spjall-
ínu og víða komið við, enda hefur
stjórn SUJ mörg járn í eldinum
eins og fyrri daginn. Er sannleik-
RÆTI ViÐ
FORMÁNN SUJ
urinn sá að æskulýðshreyfing jafí'
aðarmanna er sú pólitíska ung-
hreyfingin er starfar hvað bezt
nú og hefur reyndar gert nokkur
undanfarin ár undir forystu þeirra
fyrrverandi og núverandi for-
manns SUJ Björgvins Guðmunds-
sonar og Sigurðar Guðmundsson-
ar.
Æskulýðssíða Alþýðublaðsins
hefur ekki rætt við hinn nýja for-
mann SUJ fyrr og bótti því máj
til komið. „Fyrst er frá ÁFANGA
að segja“, sagði Sigurður , þegar
við tókum tal saman. „Hann er
eitt af mínum mörgu hjartans
málum. ÁFANGI er nú kominn á
þriðja ár og hefur átt erfiða
bernsku. En honum sækist furðu
vel(. Öðrum árgangi ritsins er
nýlokið og urðu margir til að
ljúka lofsorði á síðasta lieftið,
þótt mér detti ekki í hug að
neita því að ýmsir fundu honum
sitthvað til foráttu. Er þetta á-
gæt bót til batnaðar frá þvi sem
áður var því að þá var hann
horki lofaður né lastaður. Lifi
hann hins vegar af þá örðug-
leika, sem hafa hrjáð hann í
uppvextinum, en um það er eng-
an veginn útséð enn, þá vona ég
að hann eigi bjarta framtíð fyr-
ir höndum sem sósíaldemókrat-
iskt tímarit unga fólksins um
listir, vísindi, þjóðmál, bók-
menntir, sögu og önnur menn-
ingarmál. Margir ungir vísinda-
menn, stjórnmálamenn og
menntamenn hafa heitið mér lið-
sinni og því er ég vongóður. Eða
hví skyldi ekki vera hægt að gefa
út slíkt tímarit á íslandi?“'
— Hvað er annars að frétta?
— Ja, okkur tókst að afla okk-
ur sæmilegs jsjóffs sköinmu eftir
að við tókum við en hann siglir nú
hraðbyr út um allt land í fundá
herferðina okkar. Við ætlum að
halda fundi á 14—15 stöðum um
allt land á 4 — 5 næstu vikum og
þetta kostar auðvitað stórfé. Von-
andi verður jafnmikið gagn að
]:essu“.
„Já, útgáfustarfsemi okkar er
óvenjumikil í ár. Bæði hefur
nú æskulýðssíða Alþýðublaðsins
liafið göngu sína aftur með mikl-
um myndarbrag og eins hef ég
óður rætt um ÁFANGA. Nú, svo
höfum við að nýju tekið upp út-
gáfu Sambandstíðinda, sem send
eru til flestra eða allra félagsbund
inna ungra jafnaðarmanna. Eitt
tölublað er þegar komið út og
annað á leiðinni. Og svo höfum við
nýlega hafið útgáfu á fréttablaoi
á dönsku, sem við sendum bræðra-
samtökum okkar á Norðurlöndun-
um-og víðar".
„Það er rétt, við gengum í Al-
þjóðasamband ungra jafnaðar-
manna fyrir einum tíu-tólf árum
síðan og um leið gerðumst við að-
ilar að Samvinnunefnd ungra nor-
rænna jafnaðarmanna. En nú á að
fara að stofna Samband ungra
jafnaðarmanna á Norðurlöndum.
Vcrður það gert í Malmö í byrjun
júní. Stjórn SUJ hefur það mál
til meðferðar nú og sjálfsagt ger-
umst við aðilar þar að. Fjarlægð-
in hefur gert öll okkar samskipti
mjög erfið en við erum að reyna
að bæta úr því með ýmsum hætti
cins og ég hef áður drepið á“.
— Jú, auðvitað má minnast á
sitthvað annað, sem við höfum
unnið að. Þar er t. d^ erindrekstur
til FUJ-félaganna ekki þýðingar-
lítill. Auk þess mætti minnast á
fjölmargt fleira, sem ástæðulaust
er að tína til hér. Og ekki má þó
gleyma stórmáli, ég vil segja ekki
stærsta máli, sem við vinnum nú
að og tekst vonandi að hrinda i
framkvæmd. En það er nú ekki
tímabært að segja frá því strax".
— Ég skal segja þér það að ég
man ekki eftir að FUJ-félögin úti
um allt land hafi starfað jafn vel
um langt skeið eins og þau hafa
gert nú allra síðustu árin. Við eig-
mn prýðislið víðast hvar sem starf-
ar ágætlega, og hámarkinu má
segja að hafi verið náð í starfi
þeirra með byggingu og starf-
rækslu félagsheimilisins Burstar
í Reykjavik og félagsheimilis, sem
ungir jafnaðarmenn í Hafnarfirði
eru nú að búa sig undir að set-ja á
laggirnar. Maður getur sannar-
lega verið stoltur af því liði.
— Úr því að við erum teknir að
ræða það á annað borð, þá er það
jú rétt að áberandi er hvað komm-
únista vantar margar kynslóðir af
ungu fólki í flokkinn, enda liggur
öll þeirra æskulýðsstarfsemi gjör-
samlega niðri. Þetta er orðið svo
mikið vandamál að það var eitt af
nokkrum megin-dagskráratriðum,
sem rædd voru á þeirra róstusama
flokksþingi fyrir nokkru.
Hjá borgaraflokkunum báðum er
hins vegar mikið af ungu fólki,
alveg eins og hjá okkur.
— Um kosningarnar, já. Auö-
vitað geng ég að því vísu að Al-
þýðuflokkurinn vinni á, enda er
manni full-heimilt að vænta þess
þegar litið er á stefnu hans og af-
rek allt frá því að Emil Jónsson
myndaði sína minnihlutastjórn
SIGURÐUR GUÐMUNDSSON
haustið 1958. Ríkisstjómir Emtís)
og Ólafs hafa gjörbreytt öllu efna-
hags- og fjárhagsástandi hér á
landi til hins betra, svo að nær ó-
þekkjanleg tímabil eru t. d. 1956—
1958 annars vegar og hins vegalf
1958-1959 og 1959-1963., Vi3(
búurn við mestu velmegun í sögU
okkar og hvað kýs fóik ef það kýU
ekki þann flokk, sem hefur ál4
mestan og drýgstan þátt í að komS
þeirri þróuii til leiðar — og tryggð
henni sigur !” Á. G. i
‘ PILTÁRNIR og stúlkumar á
myndinni halda öll í sama
snærisspottann, og er fyrir-
myndin frá barnalicimilunum,
scm á þennan hátt hemja litlu
börnin þegar þau fara göngu-
túr í bæinn. í þetta skipti vorú
hinsvegar gáskafullir mennta-
skólanemar á ferð. Við tókum
myndina í Lækjarg. Má halda
að veðurblíðan hafi stuðláð’ að
þessu uppátæki skólafóik$ins
Alþingiskosningarnar eru fram- j
iundan. Listar flokkanna í hinum ’
einstöku kjördæmum eru nú óð-
um að birtast. Á listum Alþýðu- \
flokksins eru nöfn margra ungra
manna og kvenna úr öllum stétt-
um. Næstu vikur munu undir fyr-
Irsögninni „Áhugamál ungra fram
bjóðenda“, birtast hér á síðunni
viðtöl við eitthvað af þessu unga
fólki.
Að þessu sinni höfum við tal af
upgri húsmóður, Hafdisi Sigur-
björnsdóttir, sem er í 16. sæti
á lista flokksins í Reykjavík.
Við ræddum við hana um efni,
pem hefur af og til verið á dagskrá,
og skoðanir manna verið mjög
ski’ptar um. Það er hvort giftar
konur eigi að vinna úti eða ekki,
þ. e. konur, sem eiga barn eða
börn.
Hafdís sagði, að margs væri að
gæta, þegar um þetta mál væri
rætt. Sjálf kvaðst hún hiklaust
svara því játandi, og miða þá við
eigin reynslu. Allir vita, hve dýrt
er að stofna heimili nú til dags,
ef fullnægja á þeim kröfum, sem
ungt fólk gerir. „Þegar kona hefur
hæfileika og menntun til að stunda
vinnu úti, þá er ekki að undra
að hún freistist til að vinha úti
hluta úr degi, ef það gæti orðið
til að - lækka kúfinn á skulda-
hlaðanum", sagði Hafdís.
Taldi Hafdís, að kona með eitt
og jafnvel tvö börn ætti að geta
unnið úti einhvern hluta dags, án
þess að það kæmi niður á heim-
ilinu. Auk þeirra peninga, sem hún
aflaði, kvað Hafdís þetta í flestum
tilfcllum konunni og börnunum til
góðs, hvað andlega velferð snerti.
Margar konur hefðu svo lítið fyr-
ir stafni á heimilunum, að þeim
sárleiddist. Á vinnustað kynntust
þær fjölda af fólki, eignuðust
ný áhugamál og starfið hefði lífg-
andi áhrif á þær. Fyrir börnin
væri það þroskandi að vera í leik-
skóla. Þau lærðu þar fjölmargt
gott og nytsamlegt, sem gæti orð-
ið þeim til gagns.
Hafdís sagði: „Mín reynsla er sú,
að ég, barnið og heimilislífið hafi
gott af því, að ég vinni úti þrjá
tíma á dag. Barnið hefur gott af
því að vera í Ieikskóla, ég gagn
og gaman af því að vinna á sk.
stofu, og auk þess hefur mér tek-
izt að létta undir með manninum
mínum með íbúðarkaupin“.
„Þessí sjónarmið breytast að
vísu öll, þegar börnunum fjölgar
meir. En á meðan þau eru, aðeins
eitt eða tvö, ætti þetta að vera
hægt“, sagði Hafdís að lokum.
ARNDÍS SlGURBJÖRNSDÓTTIBfc
ALÞÝÐUBLAÐIÐ - 17. marz 1963