Fylkir - 01.05.1920, Qupperneq 100

100
Friðarskilmálarnir eru stóreflis bók, og er henni skift i 15 kaf'3-
Er fyrsti kaflinn um bandalag þjóðanna og þrettándi kaflinn e'
um alþjóða-atvinnubætur á atvinnulöggjöf og atvinnumálum.
segja, að þeir kaflar báðir séu sérstaks eðlis. En í hinum köfl'
unum öllum eru þau friðarskilyrði, sem Randamenn setja. Pð el
þetta eigi uppkast að allsherjar friðarsamningum. Bandamerl11
völdu þann kostinn, að semja fyrst við Þjóðverja, áður eii Þel.r
íæru að semja við Austurríkismenn, Búlgara, Ungverja og Tyk1,
En í þessum fi^arskilmálum skuldbundu þeir þjóðverja til ÞesS’
að viðurkenna fyrirfram þá samninga, er við hinar þjóðirnar va:rtl
gerðir, hvernig svo sem þeir væru. Auk þess kröfðust Bafld3'
menn þess, að Pjóðverjar feldu úr gildi friðarsamninga þá, el
þeir höfðu gert við Rúmena og Rússa. Og með þessu ætlu^'1
Bandamenn að tryggja sér það, að skipa svo löndum í Norði11'
álfunni, sem þeim sýndist:
Með friðarsamningunum voru stofnuð tvö ný ríki, Czeck°
slovakía og Pólland. Hið síðarnefnda ríki átti að fá stóra sne'
af Þýzkalandi, Efri-Slésíu, Posen og stóran hluta af Vestur
Prússlandi, nokkurn hluta af Eystra-Prússlandi og Danzíg.
þess var sneitt af Pýzkalandi að vestan, hið alþýzka Saarhéral
fengið Frökkum til eignar; en þar eru einhverjar hinar bezt11
kolanámur Pýzkalands, og ait landið vestan Rínar átti að skiUa
frá Pýzkalandi í 15 ár, eða þangað til Pjóðverjar hefðu fulln^
öllum friðarskilyrðunum.
Allir samningar, er Pjóðverjar höfðu gert við önnur ríki,
að upphefjast. Allar nýlendur sínar áttu Pjóðverja’r að missa, 0^
eigi fá neitt fyrir opinber mannvirki sín þar, og eigi heldur
Elsass-Lothringen.
Alla þessa niðurlægingu hefðu Pjóðverjar þó getað borið, al!
þess að missa vonina um það, að rísa aftur úr rústum. En P
endurreisn hafa Bandamenn fyrir hvern mun viljað koma í v .
fyrir. Af fregnum þeim, sem komið hafa af friðarráðstefnufl111’
sést það Ijóst, að Clemenceau, Lloyd George og þeirra me*111’
hafa rætt alvarlega um það, hvernig hægt væri að koma í ve*