Óðinn - 01.01.1912, Blaðsíða 3

ÓÐINN
75
urðssonar. Þuríður kona Björns á Svarfhóli er
dóttir Jóns á Svarfhóli Halldórssonar annálaritara
á Ásbjarnarstöðum, Pálssonar, en kona Halldórs
var Þórdís Einarsdóttir Sveinbjörnssonar.
Guðmundur Björnsson útskrifaðist úr latínu-
skólanum 1896 og sigldi sama sumar til liáskól-
ans og nam þar lög. Hann tók þar embættispróf
20. febr. 1902, með 2. einkunn, og kom þegar
liingað til lands.
Skömmu síðar gekk liann að eiga heitmey
sína, Þóru Júlíusdóttur læknis Halldórssonar.
Beistu þau bú í Klömbrum i Ilúnavatnssvslu
nokkru eftir að Júlíus læknir hafði orðið að flytja
þaðan til Blönduóss. Þau liafa eignast 5 börn, og
eru þau öll á lífi, mjög efnileg á sínu reki. Þau
heita: Ingibjörg; Pjetur Emil Júlíus; Björn; Þnríð-
ur Jenny; Karl. Tvívegis þjónaði Guðmundur
sýslumannsembætti í Eyjafjarðarsýslu, sumurin
1902 og 1903, því að Klemens Jónsson, er þar var
þá sýslumaður, átti sæli á alþingi. Síðan var
Guðmundur settur fyrir Skagafjarðarsýslu frá 1.
maí 1904 til jafnlengdar næsta ár. En þá (25.
maí 1905) var hann skipaður sýslumaður í Barða-
strandasýslu, eftirlát Halldórs sýslumanns Bjarna-
sonar, og settist þá að á Patreksfirði.
Guðmundur sýslumaður hefur mikinn áhuga
á öllum framfaramálum, bæði almennum málum,
og þá ekki síður þeim, er sjerstaklega varða hjerað
hans. Það mun mikið hafa verið fyrir forgöngu
hans, er símaálman var lögð til Patreksfjarðar frá
ísafirði. Hann hefur og látið sjer mjög ant um
vegabætur í hjeraði sínu. Áhugamaður er hann
um búnaðarmál og hefur hann meðal annars sýnt
það í verldnu með jarðabólum þeim, er hann liefur
látið framkvæma á Patreksfirði, með túnræktun,
þar sem áður var aðeins stórgrýti og hrjóstur.
Hafa þær jarðabætur borið talsverðan árangur, og
er þar þó mjög erfitt viðureignar, landið svo illa
fallið til ræktunar vegna landslagsins.
Áræði hans og karlmenskuhug vottar það, er
hann rjeð til uppgöngu við annan mann á botn-
vörpunginn enska í fyrra haust, og gjörði með því
það, er frekast stóð í hans valdi til þess að fá
skipsljóra til að hlýðnast lögum vorum. Og vísl
vildi hann í því efni hafa getað mælt við ættjörð
vora það, er Úlfur rauði sagði við Ólaf konung
Tryggvason: »Þjer vinn jeg það, er jeg vinnlft.
Snæbjörn Kristjánsson er fæddur
í Hergilsey 14. september 1854. Foreldrar hans
voru Kristján Jónsson (d. 21. mai 1908) og Ingi-
björg Andrjesdóttir (d. 27. ágúst 1898) og var
hann einkabarn þeirra lijóna. Kristján var sonur
Jóns á Kleifum Ormssonar, Sigurðssonar í Langey
Ormssonar. En móðir Kristjáns var Kristín dóttir
Eggerts bónda Ólafssonai’, er bygði Hergilsey úr
auðn. Faðir Ingibjargar var Andrjes í Gautsdal,
Guðmundssonar á Kaldrananesi Guðmundssonar,
en móðir hennar var Sigþrúður Ólafsdóttir, Sveins-
sonar á Kleifum Sturlaugssonar.
Snæbjörn naut í æsku nokkuð meiri ment-
unar en þá tíðkaðist. Foreldrar hans voru vel
við efni, og mun faðir lians hafa helst haft í
hyggju að Suæbjörn næmi skólalærdóm. En úr
því varð ekki, því að hugur sjálfs hans hneigðist
meir að sjóförum og öðrum þeim framkvæmdum,
er dug þurfti til og snarræði, heldur en að bók-
iðnum, og er lianu þó fróðleiksmaður; sjerstaklega
eru honum kunnar og kærar fornsögur voiar.
Það hitlistþví einkennilega á, að hann var við rið-
inn þann atburð, sem orðið hefur hjer um alt
einna líkaslur því, sem segir frá í söguni vorum.
Var og framganga hans i viðureigninni við botn-
vörpunginn mjög að ágætu liöfð með útlendum
lignarmönnum. Snæbjörn ólst upp hjá foreldrum
sínum fram yfir tvítugsaldur og vandist þá mjög
sjóferðum, svo sem títt er um eyjamenn, enda
mun alment álitið, að hann sje bestur formaður
um Breiðafjörð síðan Halliða dbrm. Eyjólfsson í
Svefneyjum leið.
Fyrir rúmum 30 árum tók Snæbjörn við
hreppstjórn í Flateyjarhreppi og hefur haft hana
siðan. Hann liefur og lengi átt sæti í hreppsnefnd
og sýslunefnd, og um eitt skeið álti hann sæti í
amtsráði Vesturamtsins, ýmist sem aðalmaður eða
varamaður.
Vorið 1878 gekk hann að eiga Guðrúnu Haf-
liðadóttur í Svefneyjum og byrjaði þar þá búskap
í sambýli við Hafliða tengdaföður sinn. Bjó hann
þar þangað til árið 1895, að hann fluttist í Hergils-
ey, er foreldrar hans ljetu af búskap. Býr liann
síðan á mestum hluta Hergilseyjar og á meirihluta
af ábýli sínu; fjekk hann sumt af því að erfðum,
en nokkuð hefur hann keypt.
Meðan Snæbjörn bjó í Svefneyjum, var hann
oft formaður á þilskipi og aflaði þá vel. Síðan
Snæbjörn Iluttist aftur í Hergilsey, hefur hann minna
gefið sig við fiskiveiðum en áður, þar sem hann
hefur nú að sjá um svo stórt bú, en seli hefur
hann oft veitt miklu meira en dæmi hafa verið þar