Óðinn - 01.11.1913, Blaðsíða 6

62
ÓÐINN

Það er óhætt að fullyrða, að allir, sem unna
fögrum söng og fagurri músík, telja Hátíðasöngv-
ana hið ágætasta snildarverk, og þeirmunu geyma
nafn hans í þakklátum hjörtum fyrir slíka alda-
mótagjöf til kristindómsins og hinnar íslensku
kirkju.
Sra Bjarni er kvæntur Sigríði dóttur Lárusar
Blöndals amtmanns; þau eiga 5 börn, 2 dætur og
3 syni. H. J.
SL
Kveiktu ljósið.
Hvar sem manninum mætir
einhver mannúðar blær,
ljómar hádegi hjartans,
sem til himnanna nær.
Par er heiðríkja hugans,
par á heiftin ei skjól.
Gegnum kaldlyndisklakann
skín par kærleikans sól.
Hún er orðfá og einföld
mín hin örugga trú:
Sjerhver eðallynd athöfn
er til uppheima brú.
Ljettu bróður þíns byrði,
pað er betra en alt
bakvið himinsins huldu,
bakvið hel-myrkrið kalt.
Pess kyns leit efti'r Ijósi
seilist langt yfir skamt,
og pú finnur ei friðinn
i þeim fjallgöngum samt.
En í máttugri mannúð
veittu meðbræðrum skjól;
fyrir hug þinn og hjarta
er það heimalin sól.
Jakob Thorarensen.
Sigurður Kristófer Pjetursson.
í maíblaði »Óðins« 1906 eru nokkur ijóðmæli
eftir Sigurð Kristófer Pjetursson, sem þá var og er
enn sjúklingur á holdsveikraspítalanum í Lauga-
nesi. Hefur farið þar mikið orð af gáfum hans
og námfýsi. »Nýtt kirkjublað« flutti eftir hann 1.
okt. síðastl. ár þýðing af enskum sálmi, og segir
hann, að lagið við þann sálm hafi verið leikið af
söngflokknum á Titanic meðan skipið var að
sökkva, en næst á undan því lagið: »Hærra minn
guð til þín«. Niðurlagið á þessum sálmi í þýðingu
S. Kr. P. er svohljóðandi:
»Halt mjer uppi, svo jeg sökkvi’ ei,
sýn mjer opinn himininn,
föðurlega fyrirgefning,
frið og helgan kærleik þinn«.
Kirkjubl. minnist svo á S. Kr. P. á þessa leið:
»Hann er ættaður úr Ólafsvík á Snæfellsnesi
og fluttist á spítalann þegar hann var reistur. Var
hann þá nýkominn yfir fermingu. Ber þeim sam-
an um það lækni og presti spítalans, sem báðir
eru honum nákunnugir, að öllu greindari og nám-
fúsari ungling íslenskan hafi þeir aldrei þekt. Hann
er sí-lesandi og ver því litla, er hann getur unnið
sjer inn, öllu í bækur. Ýmsir hafa heyrt hans
getið fyrir esperantó-þekkingu hans. Hann hefur
með öllu tilsagnar-
laust lært það svo vel,
að hann getur eigi
aðeins skilið það, rit-
að og talað, heldur
yrkir hann á því.
Hann liefur snúið
stöku kvæði eftir Jón-
as Hallgrímsson á
esperantó, og þýðing
hans á »Bára blá«
þykir ágæt, og er fyr-
löngu komin út í rit-
um esperantista.
S. Kr. P. hefur afl-
að sjer mikillar tungu- s- Kr- i'jetursson-
málaþekkingar; skilur
hann fyrst og fremst Norðurlandamálin öll, og auk
þess þýsku og ensku. Hann hefur og mikið lesið
náttúrufræðisrit, og kynt sjer ýmislegt, sem lýtur
að sálarfræði. Enn fremur hefur hann kynt sjer
söngfræði svo vel, að hann hefur kent sumum af
sjúklingunum að leika á harmóníum. Tveir læri-
sveinar hans hafa nú um undanfarin ár leikið til
skiftis á hljóðfærið við guðsþjónustur á spítalan-
um. Sjálfur getur S. Kr. P. ekki leikið margradd-
að á hljóðfæri, því að hann nýtur ekki handanna
að fullu (hefur mist suma fingurna). Og alt hefur
hann komist þetta tilsagnarlaust, nema hvað yfir-
hjúkrunarkonan, ungfrú H. Kjær, hefur sagt honum
og nokkrum fleiri af sjúklingunum til í dönsku. Ann-
ars er S. Kr. P. við fremur góða heilsu, enda lifir
hann eftir nýtísku-kenningum heilsuspekinganna: