Óðinn - 01.01.1929, Qupperneq 9

ÓÐINN
9
Njarðvík (auk nokkurrar milligjafar), virt 120
rdl., 5 hndr. í Fögruhlíð, virl 50 rdl., partur í
Sleðlujót, 25 rdl., 2*/» hndr. í Hallgilsstöðum á
Langanesi, 10 rdl.
Börn Sigurðar og Þuríðar voru Björn bóndi
á Ketilsstöðum í Hlíð, faðir Stefáns sýslumanns
á Isafirði og í Árnessýslu, Hallur bóndí á Sleð-
brjót, dugandi bóndi, vinhneigður nokkuð og þá
svakafenginn, er hann var ölvaður, kallaður
»Svarti-Hallur«, Einar bóndi á Litlasteinsvaði,
Solveig kona Tunisar bónda á Brekku í Tungu,
og Yilborg kona Odds bónda á Surtsstöðum Ei-
ríkssonar, báðar myndarkonur. öll voru þau
systkini fædd i Njarðvík.
Sigurður Hallsson flutti að Litlasteinsvaði eft-
ir lát konu sinnar ogbjó þar síðan, en síðast á
parti úr Sleðbrjót, en dó á Brekku í Tungu 10.
des. 1816 hjá Solveigu dóttur sinni.
Einar sonur hans bjó eftir hann á Litlasteins-
vaði góðu búi, og eignaðist þá jörð alla. Iíona
hans var Hólmfríður dóttir Jóns bónda á Ket-
ilsstöðum t Hjaltastaðaþinghá, Vigfússonar í
Njarðvík, ólafssonar lögrjettumanns í Bót Andr-
jessonar. Var Jón bróðir Bjargar konu Hávarðs
i Njarðvík Guðmundssonar, og því af Njarðvík-
urætt. En móðir þeirra og kona Vigfúsar í Njarð-
vík var Halldóra IJorgrímsdóttir frá Skjöldólfs-
stöðum, Jónssonar slúdents á Skjöldólfsstöðum,
Gunnlaugssonar prests í Möðrudal, Sölvasonar
prests í Möðrudal, Gottskálkssonar bónda á
Beykjum i Tungusveit í Skagafirði, Magnússon-
ar á Reykjum, er átti Sigríði dóttur Gríms lög-
manns á Ökrum og Guðnýjar Þorleifsdóttur
hirðstjóra á Reykhólum, Björnssonar ríka hirð-
stjóra á Skarði, er Englendingar drápu á Rifl á
Snæfellsnesi 1467, Rorleifssonar. En móðir Þor-
leifs hirðstjóra var Ólöf dóttir Lolts ríka Gutt-
ormssonar.
Kona Jóns Vigfússonar og móðir Hólmfríðar
á Steinsvaði var Þórunn laundóttir Árna bónda
í Höfn í Borgarfirði Gíslasonar prests hins gamla
á Desjarmýri, Gíslasonar lögrjettumanns á Hösk-
uldsstöðum í Breiðdal, Eiríkssonar bónda á
Breiðabólsstað i Suðursveit, Jónssonar prests á
Hofi i Álftafirði, Einarssonar prófasts í Heydöl-
um, er Heydalaætt er frá, Sigurðssonar. t*órunn
var hálfsystir »Hafnarbræðra«.
Móðir hennar var Rórunn dóttir Ólafs bónda
á Kóreksstöðum og Ketilsstöðum í Hlíð, lög-
rjeltumanns, Pjeturssonar á Hallgilsstöðum, Pjet-
urssonar eldra, bónda á Torfastöðum í Vopna-
firði, Bjarnasonar sýslumanns á Bustarfelli (d.
1667), Oddssonar. Kona Bjarna sýslumanns og
móðir Pjeturs var Þórunn dóttir Björns sýslu-
manns á Bustarfelli (d. 1602), Gunnarssonar
sýslumanns á Víðivöllum í Skagafirði, Gíslason-
ar. En móðir Björns Gunnarssonar var Guðrún
dóttir Magnúsar prests á Grenjaðarstað, Jóns-
sonar biskups Arasonar.
Hólmfríður var mikilhæf kona, gáfuð og fróð
vel. En bilaði að heilsu um miðjan aldur og lá
síðan rúmföst allan síðari hluta æfinnar, en
stjórnaði þó búi sínu innan húss með sæmd.
Pólti öllum mikils um hana vert og höfðu marg-
ir ánægju af að heimsækja hana og tala við
hana, þótt rúmföst væri. Þau Einar höfðu giftst
á Ketilsstöðum 1811 og bjuggu þar fyrst 3 ár,
en foreldrar hennar hættu þá búskap og voru
síðan hjá þeim til dauðadags, dó Jón 24. júní
1825, 78 ára, en Pórunn 4. febr. 1841, 84 ára.
Vorið 1814 fluttu þau Einar að Litlasteinsvaði
og bjuggu þar, þangað til hann dó 27. jan. 1849
á 65. ári (f. 6. ág. 1784). Þau áttu 5 sonu er
upp komust. Voru þeir allir efnilegir menn,
stórir vexti og hraustmenni, eins og þeir áttu
kyn til. Voru 4 þeirra nærri 3 álnir á hæð, en
hinn yngsti (Halldór) að eins góður meðalmað-
ur. Jón hjet hinn elsti, f. 26. sept. 1817, bjó
lengi á Mýrum í Skriðdal góðu búi, en síðast í
Dölutn í Hjaltastaðaþinghá. Þá var Hallur, f.
15. júli 1920, Einar, f. 20. ág. 1923, bjó í Hvann-
stóði í Borgarfirði, Björn, f. 29. nóv. 1826, bjó í
Dölum og síðar á Kóreksstöðum, faðir Halls
hrcppstjóra á Kóreksstöðum, og Halldór, f. 15.
júlí 1828, bjó í Fremraseli, en lifði stult, þólti
hann vænsti maður.
Einar átti launson, er Sigurður hjet, f. 15. ág.
1826. Hann bjó lengst á Geirastöðum í Tungu
og var faðir Stefáns hreppstjóra á Sleðbrjót.
Móðir Sigurðar var Ingibjörg dóltir Jóns bónda
Pjeturssonar á Reísstað. Hún átti síðar Þorkel
Sigurðsson, bónda á Stekk í Njarðvík, góðan
bónda. Var hún myndarkona.
Hólmfríður bjó á Steinsvaði, eftir dauða manns
síns, með sonum sinum, Halli, Birni og Hall-
dóri, og var Hallur fyrir búinu. Jón og Einar voru
þá kvæntir og komnir burtu. Prestur kallar Hall
þá þegar í húsvitjunarbók »valmenni« og hjelt
hann því áliti til dauðadags. Hann kvæntist þá
um vorið (12. maí 1852) Helgu Sigfúsdóttur,