Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 1895, Qupperneq 66

66
Iiesta, naut, geitur og svín o. s. frv., o. s. frv.
FJ. segir víst, að alt þetta sje ekki sjerstaklega ís-
lenskt, heldur líka norskt, og það er satt. Hann
leggur raikla áherslu á það, að i Eddukvæðunum
komi hvergi neitt firir, sem sje sjerstakt firir Island,
enn ekki til í Noregi, og að alt af, þar sem eitthvað
sjerstakt komi firir, þá sje það sjerstakt firir Noreg
enn ekki firir ísland. Hjer kemur það berlega í
ljós, að það er ekki satt, sem hann segir, að hann
skoði málið óvilhalt frá báðum hliðum, eða standi
með annan fótinn á Heklutindi enn hinn á Dofra-
fjalli líkt og risinn ifir hafnarminnið í Rhodos. Hann
stendur að vísu með annan fótinn á Dofrafjalli, enn
hinn — nær ekki út ifir skerjagarðinn norska. Hefur
hann nokkurn tíma hugsað um, hvað i náttúrunnar
ríki er sjerstakt firir ísland og ekki til í Noregi?
Hann veit þó víst, að náttúra Noregs er miklu
auðugri og fjölskrúðugri að tegundum enn náttúra
Islands. Hvítabjörninn kemur stöku sinnum hingað;
hann mun varla koma firir í Noregi, enn þar er
nftur viðbjörninn. Þegar þetta er frá skilið, þá er
varla það ti]. í díraríkinu eða plönturíkinu hjer á
landi, að minsta kosti sem nokkuð ber á, að það
sje ekki líka til í Noregi. Jeg hef borið þetta mál
undir dr. Þorvald Thóroddsen, og kveðst hann vera
mjer alveg samdóma um það, að öll íslensk dír
og plöntur, sem ætlast má til að fornmenn
hafi þekt, sjeu sameiginleg firir Island og
Noreg, þegar hvítabjörninn sje undan skil-
inn. Hvernig getur þá FJ. ætlast til, að nokkur
planta eða dír, sem sje sjerstaklega einkennilegt firir
ísland, komi firir I Eddukvæðunum, þegar slíkt er
ekki til? Hann kemur hjer með eitt dæmi, sem
sínir ljóslega, hversu einstrengingslega hann hefur