Eimreiðin - 01.05.1916, Blaðsíða 22

98
hrökkva menn upp og spyrja og spyrja, en enginn svarar. Allir
vita, hve dánarskýrslur blaðanna eru ábyggilegar. — Og lækn-
arnir? — Peir annaðhvort halda kjafti eða tala tóma latínu, sem
fæstir háttvirtir kjósendur skilja, — kalla þessi alvarlegu tilfelli
stravgulatio eða einhvern þremilinn, og orsökina conscientia vitiorum,
eða eitthvað þaðan af vitlausara. — Peir eru ekki að hugsa um
háttvirta kjósendur, þessir lærðu fuglar. — Conscientia vitiorum og
strangulatio — eintómir steinar fyrir brauð, þegar háttvirtir kjós-
endur spyrja í einlægni. Peim væri skammar nær að »óperera«
háttvirta þingmenn — skera úr þeim þetta, sem þeir kalla con-
scientia vitiorum, svo að það yrði þeim ekki að meini og bærist
ekki til annarra, — hugsaðu þér, ef það t. d. færi að breiðast út
ineðal háttvirtra kjósenda! — Eg segi nú ekki mikið. Fæst orð
hafa minsta ábyrgð. En hugsaðu þér annað eins! — Það er ann-
ars skaði, að ekki skuli tíðkast almenn líkskoðun. þegar háttvirtir
þingmenn deyja, einkum þegar verður snögt um þá. — Almenn
líkskoðun, — ég á við þetta, sem kallað er castrum doloris, þegar
konungar og önnur stórmenni eiga í hlut. — Pú fyrirgefur, vinur,
þó að ég bregði fyrir mig latínunni minni. Eg geri það líka stund-
um á kjörfundum. Pað er ómissandi salt í matinn, 'og háttvirtir
kjósendur kunna vel að meta það. — Já, ég átti við castrum do-
loris — sorgarsýningu á líkinu í könunglegum stíl, svo að hátt-
virtum kjósendum gæfist kostur á að sjá fulltrúa sinn í síðasta
skiftið og sýna honum síðustu lotningu. Og víst ættu háttvirtir
þingmenn það skilið, ekki síður en konungarnir. Peir — vitrustu
og be............ Nú, þú mátt nú ekki heyra það. — — En þá
gætu háttvirtir kjósendur ef til vill *— svona í kyrþey, auðvitað
— athugað líkið, t. d. hálsinn, og komist að því rétta um það,
hvað orðið hefir háttvirtum þingmanni að bana, og nefnt það svo
á sínu eigin máli, án þess að sækja vitið í læknana.
En hvað sem þessu líður nú öllu saman, þá veit ég, að þú
ert mér sammála um það, að þetta er áhyggjuefni — og meira
en það. Pað er beinlínis hryggilegt. Hugsaðu þér annað eins.
Ekki komið nema fram í mitt kjörtímabilið, og þessi dularfullu
fyrirbrigði orðin svona tíð. Ekki fer þeim fækkandi undir nýju
kosningarnar. — Eg fer nú að spyrja í huganum, hvað margir
muni lifa kjörtímabilið af. fú hlærð, eins og vant er. En mér
er þetta, svei mér, blá-alvara!
En nú ætla ég að segja þér ofurlitla sögu, sem ef til vill