BFÖ-blaðið - 01.07.1989, Blaðsíða 10

10
að ætla börnunum annað en for-
eldrunum.
Styrmir Gunnarsson,
ritstjóri Morgunblaðsins:
1. Áfengi er bölvaldur í lífi fólks.
Ég hygg, að það séu ekki margar
fjölskyldur á íslandi, sem hafa
ekki kynnst því með einum eða
öðrum hætti. Óhófleg áfengis-
neysla foreldra, annars eða
beggja, hefur óhjákvæmilega
mikil sálræn áhrif á börn og getur
markað líf þeirra. Eyðileggingar-
áhrif slíkrar áfengisneyslu á við-
kvæmu uppvaxtarskeiði barna og
unglinga eru ótrúlega mikil. Ég
hef oft velt því fyrir mér, hvers
konar eigingirni er í því fólgin,
annars vegar að eignast börn, og
hins vegar að valda þeim varan-
legum þjáningum og tjóni á sál-
inni með ofneyslu áfengis.
Það er svo önnur saga, að það
gerist ótrúlega oft, að þeir sem
hafa búið við áfengisböl á heimili
sínu í æsku endurtaka þann ljóta
leik gagnvart börnum sínum síð-
ar á ævinni.
Margir telja, að enginn skaði
geti orðið af hóflegri neyslu áfeng-
is og ekki vil ég mótmæla því, að
margt fólk fer vel með áfengi. En
þeir eru líka ótrúlega margir, sem
eiga erfitt með að þræða þennan
gullna meðalveg, eins og dæmin
sanna.
Það hefur að vísu dregið mjög
úr áfengisneyslu manna í hádegi,
þó er það enn algengt, að þeir, sem
vegna starfa sinna snæða hádeg-
isverð með viðskiptavini eða sam-
starfsmönnum neyti þá áfengis.
Ég er þeirrar skoðunar, að útilok-
að sé, að þeir sem neyta áfengis í
hádegi, haldi fullum starfskröft-
um það sem eftir er dagsins. Og að
slík áfengisneysla sé hinn versti
ósiður, sem menn eigi að venja sig
af. Vinnutap af völdum áfengis-
neyslu er áreiðanlega mjög mikið,
hvort sem er vegna þess að menn
missa starfsþrek síðdegis eftir að
neyta áfengis í hádegi, eða vegna
hins, að starfsfólk mætir til vinnu
heldur illa á sig komið eftir of
mikla áfengisneyslu kvöldið
áður.
Það gildir því einu, hvort um er
að ræða heimili eða vinnustað.
Áfengisneysla er til bölvunar og
óþurftar.
2. Ég hef enga trú á bönnum í
sambandi við áfengisneyslu. Al-
menn fræðsla getur átt mikinn
þátt í að draga úr neyslu áfengis,
en þá ekki síður breyting á lífsstíl.
Eftir að líkamsræktarbylgjan
breiddist út um Bandaríkin og
fólk fór að hugsa skipulega um
heilsu sína, stunda gönguferðir,
hlaupa, eða iðka aðra útivist,
þótti það ekki lengur við hæfi, að
neyta jafn mikils áfengis og áður
þar í landi. Það var ekki lengur
fínt að drekka þrjú glös af martíni
með hverjum hádegisverði. Það er
lífsháttabreyting af þessu tagi,
sem mun duga best í baráttu gegn
áfengisneyslu. Ég kunni vel að
meta það, þegar Vilhjálmur
Hjálmarsson í menntamálaráð-
herratíð sinni, hætti að veita
áfengi í þeim veislum, sem hann
stóð fyrir sem ráðherra. Opinber
stjórnvöld geta átt þátt í að koma
á breytingum á lífsstíl fólks með
því að hætta að veita áfengi í opin-
berum veislum. Það er engin
ástæða til þess að skattgreiðend-
ur á íslandi greiði kostnað við
slíkar móttökur í hvert sinn sem
félagasamtök koma saman til
funda eins og nú tíðkast.
Ég held líka, að samtök bindind-
ismanna hafi náð minni árangri en
ella með baráttu sinni, vegna þess
að fólki hafi þótt sjónarmið þeirra
of þröng og e.t.v. mótast um of af
ofstækisfullri afstöðu gegn áfengi.
Baráttan gegn áfengisneyslu þarf
að byggjast á jákvæðum viðhorf-
um, en ekki neikvæðum.
Valgerður Matthíasdóttir,
dagskrárgerðarmaður
á Stöð 2:
1. Ég hef aldrei notað vímugjafa,
hvorki áfengi né önnur vímuefni.
Mér finnst algjör þrautalending
að þurfa að sækja sér gleði, ró,
slökun eða hvað sem er í efni til
inntöku. Líkaminn býr yfir öllum
þessum efnum sjálfur, við þurfum
bara að nýta okkur þau. Við
myndum t.d. náttúrulegt morfín,
sem kallast endorfín, þegar við
stundum líkamsrækt, og svo
fáum við góðan skammt af þessu
efni þegar við hlæjum. Þessa
sæluvímu er auðvelt að fá á nátt-
úrulegan hátt. Hugarkyrrð og
slökun fæst t.d. við íhugun og því
fylgir ótrúlega mikil vellíðan. Ég
dæmi engan sem notar vímugjafa
þó að mér finnist það neikvætt.