Skólablaðið - 01.06.1911, Blaðsíða 8

104
SKOLABLAÐIÐ
ekki inn í blómgarð kærleikans. Bjóðum þau aðeins velkomin,
begar þau koma sjálf.
En — hér sem annarsstaðar er þó undantekning frá regl-
unni. — Sum börn eru að upplagi, eða þáafuppeldi svo veikl-
uð og kjarklaus, að það má til að hæna þau að sér með
ástúð og blíðu. Sama er að segja um þau böm, sem eru orðin
kaldlynd og sljó af illri meðferð; það þarf að rétta þeim vinar
hönd að fyrra bragði.
/viargur gerir gott barn slœmt með því að fara illa nieð
það, eða hafa ilt fyrir því.
Harðneskja fyrirlitning og önnnr ill meðferð gerir kjark-
barnið hart og þrátt, greinda og stilta barnið slægt og hrekkvíst,
veiklynda barnið kjarklaust, já, sjálft ástríka barnið spillist líka oft;
það er elskuþyrst og leitar að lind kærleikans, en finnur hana
hvergi. Svalar sér því í ^rnógröfinnw, í óhreinum nautnum.
Einmitt þarna er ein — ef ekki líka — allra mesta orsökin til
ósiðsemi barna og unglinga. Ástleysið nærir óskírlífið llla
meðferðin er eins og slæmu stjúpurnar í þjóðsögununi. Hún
kemur börnunum í á'.ög og gerir þau að andlegum úlfum, refum,
geitum og svínum. En trygg og heit elska leysir þau oftast úr
álögum þessum.
Jteingrímur fjhorsteinsson dttrceður,
Þjóðskáldið Steingrfmur Thorsteinsson rektor, sem Skóla-
blaðið flytur nú mynd af, varð áttræður 19. maf. Kom það
þá fulljóst fram, sem reyndar var eigi ókunnugt áður, að hann
á miklum vinsældum að fagna hjá alþjóð fyrir Ijóð síu og-
önnur ritstörf. Afmælisdagsins var minst á ýmsan hátt. Nem-
endur mentaskólans færðu honum gjöf og fluttu honum kvæði.
Fjöldi símskeyta barst víðsvegar að frá fornum lærisveinum, og
öðrum vinum, og utn kvöídið var honum haldið fjölment samsæti,
Hannes Hafstein hélt þar snjalla ræðu fyrir rnintii skáldsins, og
þakkaði í nafnisamkomunnarog allrar hinnar íslensku þjóðarskáldi
«þjóðvorsins fagra, skáldinu vorfædda, sfeáídinu síunga« fyrir þau