Alþýðublaðið - 13.06.1965, Blaðsíða 7

HVER Á HEIMSMET í FÁVITASKAP?
X Landbúnaðarbifreiðin UAZ — 450 Stórt og rúmgott farangursrými. a
| VERÐ KR. 153.000.00 |
I Bifreiðar & Landbúnaðarvélar h.f. I
Y Suðurlandsbraut 14. — Sími 38-600. ú
OOOOíKXX^OOOOOOíK^OOOOOOOOOOO^OOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOiOOOOOOíXÍOOOOOOOOOÖO^XXXX^OOCt
ALÞÝÐUBtAÐIÐ - 13. júnl 1965 J
UNDANFARIN ÁR hef-
ur Sigurður A. Magnús-
son látið mikið að sér
kveða sem gagnrýnandi.
Hefur hann haft stór orð
að segja um flesta þætti
menningarlífs hér á landi
og óspart vandað um við
landa sína.
Nú hefur Sigurður snú-
ið sér að stjórnmálum og
ætlar sýnilega að hreinsa
til á því sviði eins og
öðrum. Vikublaðið Fálk-
inn birtir eftir hann flokk
greina og fjallar sú síð-
asta um Alþingi.
Ekki þarf að taka fram,
að Sigurður skrifar af
hógværð og kurteisi, eins
og hans er venja og menn-
ingarpostula sæmir. Því
til sönnunar má tilfæra
nokkur ummæli hans um
Alþingi. Hann telur þjóð-
þing íslendinga vera ó-
þolandi fyrir hálfkák, vera
viffundur, eiga heimsmet
í fávitaskap. Hann telur
Alþingi vera sérréttinda-
klíku, telur störf þess
plágu á landinu og stór-
hættuleg lýðræðinu, ým-
ist gráthlægileg eða póli-
tískt gerræði. Sigurður
telur ríkja siðleysi ó Al-
þingi, segir þar vera
Það var fyrst undirbúið af
nefnd, síðan af ráðuneyti,
og leituðu báðir þessir að-
ilar til ótal stofnana og
einstaklinga. Síðan lá
frumvarpið fyrir þremur
þingum, áður en það var
endanlega afgreitt. Hinn
19. febrúar 1963 vísaði
menntamálanefnd neðri
deildar því til umsagnar
13 aðila, þar á meðal allra
helztu rannsóknarstofnana
landsins. Málið lá fyrir
þingi á þriðja ár og gat
hver, sem vildi, sent
menntamálanefnd athuga-
semdir, og gerðu raunar
.ýmsir. Fá mál hafa eins
lengi og rækilega verið
undirbúin, áður en þau
voru lögð fyrir Alþingi, né
eins lengi og rækilega
verið athuguð af þinginu.
Sjaldan hefur verið leitað
til eins margra aðila og
tekið tillit til eins margra
sjónarmiða og við með-
ferð þessa máls.
Allt þetta gat Sigurður
A. Magnússon auðveldlega
fengið að vita, ef hann
hefði kært sig um réttar
upplýsingar, áður en hann
ritaði gagnrýni sina.
4) Sigurffur segir í
Fólkagreininni: — „Þaff
bræffralag ósómans (sbr. t.
d. skattaívilnanir) sem al-
þingismenn hafa gert með'
sér er ekki einungis and-
styggilegt, heldur beinlin-
is þjóffhættulegt, því eftir
höfðinu dansa limirnir,
einsog þar stendur.”
Það tíðkaðist í mörg ár,
að alþingismenn fengju
sérstakan frádrátt frá
skatti, sem réttlættur var
með því, að þingmennsku
fylgdu ýmis sérstök út-
gjöld. En núverandi þing
og stjórn hafa afnumið
þessi sérréttindi með öllu,
og alþingismenn hafa í
dag engar skattaívilnanir.
Þetta hefði Sigurður A.
Magnússon getað vitað, ef
hann hefði gert tilraun til
að kynna sér þá stofnun,
sem hann tók sér fyrir
hendur að segja til synd-
anna. En nú snúast vopn-
in í hendi hans. Sam-
kvæmt hans eigin grein
verður hann að viður-
kenna, að núverandi al-
þingi og ríkisstjórn h.afi
gert „bræðralag gegn ó-
sóma”, sem áður tíðkaðist.
5) Síffasta dæmiff, sem
hér verffur tilfært um mál-
flutning Sigurffar, er þessi
Frh. á 10. síffu.
stjórnmálaspillingu og
fjármálaspillingu, kallar
það vettvang lýffskrumara.
Hann kallar Alþingi
bræffralag ósómans, and-
styggilegt og þjóffhættu-
legt.
Þegar menningarvitar
þjóðarinnar sýna Alþingi
þann sóma, að tala um
fyrir því á svo hógværan
hátt, hljóta þeir að byggja
gagnrýni sína á stað-
reyndum og hafa kynnt
sér það, sem þeir eru að
skrifa um. Þess vegna er
rétt að kanna, hvað Sig-
urður A. Magnússon hefur
fyrir sér og hve vel hann
þeklcir til starfa Alþingis.
Nægir að tilnefna fimm
dæmi.
1) Sigurffur gagnrýnir,
aff alþingismenn séu oft
frá þingstörfum „vegna
embættisanna” heimafyr-
ir, en skattgreiffendur
leggi til þingfararkaup
þeirra varamanna, sem
sífellt séu aff hlaupa í
skörðin.
Sannleikurinn er sá, að
alþingismenn eru sviptir
kaupi sínu, ef þeir fara af
þingi og setja fyrir sig
varamenn, nema þeir séu
veikir eða fari í beinum
Þessi fullyrðing er fjar-
stæða. Alþingi hefur ekki
aðeins ótakmarkaða heim-
ild til að leita til sér-
fræðinga um þau mál, sem
til umræðu eru hverju
sinni, heldur gerir það í
stórum stíl. Nefndir þings
ins kalla í svo til hverju
máli sérfróða menn á
sinn fund, ræða við þá,
fá hjá þeim upplýsingar
og álitsgerðir. Það má
heita föst regla að leita
umsagnar stofnana um
hvert mál, og þá einmitt
þeirra, sem hafa sér-
fræðiþekkingu á við-
komandi máli.
Ef Sigurður A. Magn-
ússon hefði nennt að
kynna sér störf Alþingis,
hefði hann fljótlega kom-
izt að raun um þetta.
3) í framhaldi af þessari
fullyrðingu segir Sigurff-
ur: „Gott dæmi um þetta
eru lögin um Rannsóknar-
ráff ríkisins, sem hafa mjög
alvarlega vankanta vegna
þess aff ekki var leitaff til
allra þeirra sérfræðinga,
sem þar eiga réttilega hlut
aff máli.”
Mál þetta hét réttu nafni
„Frumvarp um rannsóknir
í þágu atvinnuveganna.”
erindum íslenzka ríkis-
ins. Skattgreiðendur hafa
því lítinn kostnað af flest-
um þeim varamönnum,
sem setjast á þing.
Ekki virðist Sigurður A.
Magnússon hafa kynnt sér
þetta mál, þótt hann noti
um það stór orð.
2) Sigurffur ræffir mikið
um sérfræffinga, telur rík-
isstjórnina misnota þá ó-
spart, og sér þann hæng
á, að stjórnin ein hafi
heimild til að leita til sér-
fræffinga, Alþingi hafi ekki
slíka heimild. -1
BENEDIKT GRÖNDAL
m HELGINA