Vísir - 09.07.1963, Blaðsíða 8

8
---------—,
VI S IR . Þriðjudagur 9. júlí 1963.
Útgefandi: Blaðaútgáfan VÍSIR.
Ritstjóri: Gunnar G. Schram.
Aðstoðarritstjóri: Axel Thorsteinsson.
Fréttastjóri: Þorsteinn Ö. Thorarensen.
Ritstjórnarskrifstofur Laugavegi 178.
Auglýsingar og afgreiðsla Ingólfsstræti 3.
Áskriftargjald er 65 krónur á mánuði.
1 lausasölu 4 kr. eint. — Sími 11660 (5 linur).
'’-eotsmiðja ^ísis. — Edda h.f.
Dómur alþjóðabankanna
Fyrir skömmu var hér á ferð bankastjóri Hambros
Bank í Lundúnum, Charles Hambro. Það var banki
hans, sem seldi íslenzka skuldabréfalánið í Lundúnum
i fyrra, en það fé hefur nú verið veitt til hinna marg-
víslegu framkvæmda um land allt.
í viðtali við Vísi sagði Hambro að ólíkt væri við-
horfið á hinum alþjóðlega peningamarkaði til íslands
nú eða fyrir nokkrum árum. Nú væri endurvakið
traustið á íslenzkum efnahag og þess vegna væri unnt
að afla lána í Bretlandi til framkvæmda hér á landi.
Hefðu því ráðið efnahagsaðgerðirnar, sem gerðar voru
fyrir þremur árum, eða viðreisnin með öðrum orðum.
í fersku minni er það ástand, er allar alþjóðlegar
peningastofnanir voru íslendingum lokaðar og hvergi
var nauðsynleg lán að fá. Þannig var ástatt undir
vinstri stjórninni. Reynt var þá að fá lán m. a. hjá
Alþjóðabankanum í Washington, en svarið var nei.
íslenzkt efnahagslíf var þá í slíkri upplausn, að bank-
mn taldi útilokað að lána fé hingað til lands. Notast
varð í staðinn við fé, sem Bandaríkjastjórn hafði ætl-
að til aðstoðar við vanþróuð lönd.
Hin breytta afstaða alþjóðlegra peningastofnana til
íslands er einhver merkasta og hlutlægasta viðurkenn-
ingin, sem fengizt hefur á því að gæfuspor var stigið
með viðreisninni. Þar litast ekki matið af pólitískum
innanlandserjum. Þar er kveðinn upp hlutlægur dóm-
ur af erlendum sérfræðingum og fjármálamönnum um
það, hvort efnahagsstefnan sé lífvænleg eða hvort
hún stefni fram af hengifluginu.
Framkvæmdalánin, sem nú eru fengin, sanna ótví-
ræðast að við erum á réttri braut.
V/ð bjóðveginn
Eftir hverja helgi birta blöðin frásagnir af válegum
umferðarslysum. Sumum þeirra verður ekki afstýrt,
önnur stafa af ógætilegum akstri og gáleysi bifreiða-
stjóra.
Tímabært væri að taka upp þann hátt til viðvörunar
sem Bandaríkjamenn og Þjóðverjar á vegum úti. Á
hættulegustu stöðunum eru bílaflökin ekki fjarlægð
eftir slys, heldur sett á pall við veginn öðrum vegfar-
endum til viðvörunar. Og á slíkum stöðum er skráð á
skilti hve mörg umferðarslys hafa orðið á staðnum, t.
d. síðasta misserið.
Slik áminning myndi ef til vill draga úr ferðagleði
sumra bflstjóranna. En reynsla þessara þjóða er sú, að
sterkari viðvörun er vart unnt að finna en þessi minn-
ismerki slysanna.
ECar lmannaf ata
Þaö er nokkuð almennt sagt
nú orðið, að karlmcnn séu að
verða ekki síður tildurslegir en
kvenfólk. Sannleikurinn er hins
vegar sá, að fatasmekkur karl-
manna hefur batnað stórkost-
lega mikið á síðustu árum, þó
að hann, eins og svo margt ann-
að, hafi farið út í nokkrar öfg-
ar hjá ýmsum.
Þeir eru farnir að fá sér
permanent, og eru með allskon-
ar aðrar tízkugrillur. Vafalaust
á það eftir að ryðja sér rúms,
og þá fara eiginmennirnir að
lesa blöðin undir hárþurrkunni.
Enn sem komið er þykir þetta
þó heldur ókarlmannlegt. Víst
er, að þetta er mikil breyting frá
því að afar okkar struku fingr-
unum í gegnum lubbann til þess
að hann færi ekki niður í augu
þegar þeir voru að blikka heima
sæturnar, eða þegar þeir skelltu
undirskálum ofan á kollinn á
sér og klipptu hringinn.

Jakkarnir eru
einhnepptir.
Fyrir skömmu síðan leitaði
Vísir til nokkurra helztu tízku-
manna hér i borg og bað um að-
stoð við að kynna að einhverju
leyti karlmannatfzkuna 1963. —
Það var auðsótt, og var fyrst
rætt við Colin Porter klæðskera
um jakkaföt. Á þessu ári er
mest í tízku að hafa jakkaha
einhneppta og með tveimur töl-