Vísir - 22.06.1964, Blaðsíða 6

6
— Gangan
Framhald af bls. 16.
Hvítasunnufólk?
Rcykjanesskagi virtist eitt-
hvað svo mannlaus í gærmorg-
un. Á einum stað við veginn
var verið að járna rauðan hest.
Stöku fugl sveimaöi yfir; engir
bflar komu á móti. Við Kúa-
gerði, þar sem steinsteyptu ak-
brautinni sleppir, var ameriskt
hermannatjald, strýtumyndað.
Gufu lagði upp úr því. Bíll gam-
all af rússneskri gerð stóð yfir-
gefinn á moldarstígnum, sem lá
niður að tjaldbúðinni. Við mal-
arkamb var maður að kynda
eld á hlóðum, sem hlaðnar
höfðu verið úr fjöruhnullungum.
Engin teikn bentu til þess í
fljótu bragði, hvaða fólk væri
þar á ferð nema ef vera kynni
kakílitað tjaldið, sem var ekk-
ert sérstaklega friðsamlegt. Var
þarna framandi stríðsfðlk, sem
hafði tekið sér bólfestu á frið-
sömum skaganum eða bara kann
ski algeng tegund af hvítasunnu
fólki í orlofi? Pottar höfðu verið
settir á hlóðir. Logaði glatt und-
ir þeim í suðvestan-strekkingn-
um. Þegar nær var komið, sást,
að strigaskóm, beinum (dýra) og
spreki hafði verið kastað á eld-
inn. Þannig var umhorfs í Kúa-
gerði í gærmorgun.
Á Stapanum hafði drjúglengi
ekki bólað á neinu eftirtektar-
verðu — hvergi sézt til her-
ferða. Skýjað var, sólarlítið og
úrkomulaust. Nýi vegurinn Iigg
ur fyrir neðan gamla veginn,
og örlítið vestar en Grindavlk-
urvegurinn skerst þar í kross,
er ræsi, sem er illfært yfir. Vél-
dynur berst með vindinum. Bif-
hjólríðandi lögreglumaður kom I
ljós, svo annar — þeir þræddu
yfir torfærur og héldu f aust-
urátt, sneru svo við og fóru
sömu leið til baka og námu stað
ar rétt við krossgöturnar. Þeir
tóku af sér hjálmana og struku
ennið eins og þeim væri heitt.
Og þó var svona kalt í veðri.
Eitthvað virtust þeir hafa að
gera. Hins vegar var engin um-
ferð.
Manneskju skaut upp úr hraun
inu. Hún kom upp úr hvarfi og
þræddi fyrir ræsið og sprangaði
léttilega eftir veginum án þess
að líta til hægri eða vinstri.
Þessi hlaut að vera á skemmti-
göngu — þvílíkur dugnaður í
vondu veðri á Reykjanesi. Nú
sáust engir aðrir en reykvísku
lögreglumennirnir. Þeir biðu.
Flutningar
upp úr fardögum?
Hvað var að gerast á skag-
anum? Liðnir voru fardagar, svo
að ekki var hægt að setja þetta
í samband við þá. En flutningar
voru þarna á einhverju — það
lá í loftinu.
Verðir laganna settu á sig i
hjálmana. Sko, þarna var eitt-
hvað kvikt við leitið. Nokkur
höfuð komu upp úr gráma
hraunsins og bárust nær og
nær. Ekki var flokkurinn stór.
1 fararbroddi blakti íslenzki
fáninn, gott tákn sé það ekki
misnotað. 1 sumum kaupstöðum
á íslandi var áður oft flaggað
á sunnudögum — þetta hlaut
að vera konservatfvt fólk —
eða hváð? En hvers konar
heilsubótarganga var þetta?
Var þarna Landssamband
hjarta- og æðafélaga, sem hafa
gönguferðir að hugsjón? Eða
var þetta yfirbótarganga eins
og tíðkaðist á miðöldum? Var
þetta fólk að bæta fyrir eitt-
hvað, sem það hafði brotið
gagnvart guði og föðurlandinu?
Þessi fylking, sem ekki var
fjölmennari en afskekktur
hreppur á íslandi, gekk eftir
veginum yfir krossgötumar f
áttina til Reykjavíkur. Þegar
hún seig fram hjá, tóku tveir
sig út úr hópnum, og gengu
rakleitt að bflnum. Annar
sagði:
„Þetta er ekki „íair play" að
mynda okkur núna. Þekkið þið
alls ekki, hvað er að sýna fair
play?"
Svo vel vildi til, að þeir f
bílnum skildu þetta útlenda
hugtak, sem göngumaðurinn
— hvorki meira né minna en sá
þjóðlegi Jónas Ámason — fór
með á þessum degi.
„Þið verðið að vera „fair“,
strákar", ftrekaði Jónas, „það
er ekki „fair" að mynda okkur
núna".
„Við myndum auðvitað eins
og okkur sýnist", sagði annar.
„The fair player" Jónas
Ámason og fylgdarmaður, Olfur l
Hjörvar, hurfu nú aftur til fé-
laganna.
Nú var ekki lengur um að
villast, hvaða fólk var á ferð.
Kómedía
Áður hafa þessi sömu andlit,
nær undantekningarlaust sama
fólk gengið þessa sömu leið —
fimmtíu kflómetra — auk Hval-
fjarðargöngunnar, sem er
lengri leið.
(„Þetta er að verða dálítið
slæm kómedfa", sagði einn
skoðanabróðir göngufólksins.).
Þegar Ifða tók á daginn,
gerði rigningu. Pylsur vom
snæddar f Kúagerði — þær
voru hitaðar á hlóðum — og
svo var þrammað áfram sýknt
og heilagt, og þegar leiðin fór |
að styttast, þéttist hópurinn — j
fleiri vildu sýnast hetjur hug-!
sjónarirtriár - og f úrhellisrlgn-'
ingu var loks staðar numið um j
níuleytið við Miðbæjarskólann.!
Langri göngu var lokið, j
strangri göngu.
„En það er svo gaman að
ganga", eins og ein Iftil stúlka
í hópnum sagði. — stgr.
ÍÞRÓ7TIR —
Framh. af bls. 2»
Akurnesingar urðu fyrir þvf ó-
!áni að missa hinn ágæta miðvörð,
Boga Sigurðsson, af velli í fyrri
hálfleik cg reyndist hann fótbrot-
inn og er baS annar leikmaðurinn
sem fyrir þvi verður á örstuttum
tíma og báðir gegn Val, þótt hér
sé ekki við Valsmenn að sakast.
Valsmenn vom lengst af mun
betra liðið í fyrri hálfleikð en um
tíma seint í hálfleiknum vom
Skagamenn .ákveðnari og pressuðu
að marki Vals. Valur jafnaði
snemma, eða á 5. mfnútu. Það var
Bergur Guðnason, v. innherji, sem
skoraði markið úr þvögu, eftir að
Reynir Jónsson gaf laglega fyrir
markið.
Eftir 12 mfn. í seinni hálfleik
skorar Hermann Gunnarsson, h. inn
herji, 2:1, með ágætu skoti, sem
snerti varnarmann á leið sinni í
markið, og breytti boltinn talsvert
um stefnu, og er ekki víst nema
Helga hefði tekizt að verja að öðr-
um kosti.
Leikurinn var á tímabili allspenn
andi, enda sóttu Akurnesingar
mjög að markinu, en á 40. mínútu
var öllum áhyggjum af Valsmönn-
um létt, þegar Bergur Guðnason
skorar aftur, 3:1 fyrir Val. Skot
hans var af stuttu færi en ágætt.
Enn var það Reynir Jónsson, sem
lagði upp, en Ingvar Elísson sleppti
boltanum fram hjá sér og skapaði
Bergi enn betra færi en hann hefði
haft sjálfur.
Mjög erfitt var um vik að sýna
knattspymu vegna hálkunnar á
vellinum eftir dagianga rlgnkigu.
Valsmenn voru sýnu betra liðið,
og beztir þar f framlfnunni Reynir
Jónsson, Ingvar Elísson og Bergur
Guðnason. Bjöm Júlfusson átti
ágætan leik sem miðvörður.
Eyleifur Hafsteinsson bar af Ak-
urnesingum í allri knattmeðferð og
barðist auk þess lang bezt. Skúli
Hákonarson var ágætur, en Sveinn
Teitsson átti góða kafla.
Dómari var Magnús Pétursson
og dæmdi allvel.
— Sundið
Framhald af bls. 2.
m flugsundi og 100 m baksundi, og \
var að auki með í boðsundssveitum í
Reykjavfkur, sem unnu tvö sund.
Davfð Valgarðsson vann 4 meist-:
arastig. 1 400 m og 1500 m skrið-;
sundi og f boðsundunum. .
Einu meistarast.igin, sem fóru
annað en til Reykjavíkur, fóru til j
hins unga og vaxandi sundmanns, !
j Fylkis Ágústssonar á ísafirði. j
■ Hann vann 100 og 200 metra
j bringusundin.
! Keppni á mótinu var heldur lítii,
j mikið til vegna þess að ekki virt-
ist raðað f riðla eftir getu manna,
eins og venja er. Þó var fram-
kvæmd öll Akureyringum til sóma.
Nánar verður sagt frá úrslitum
keppninnar á morgun.
— Ráðstefnan
Framh. af bls. 16.
Emil Jónsson bauð þessa
þátttakendur, samtals um 150,
velkomna til ráðstefnunnar.
Hann kvað ráðstefnuna hafa
sérstaka þýðingu fyrir okkur
íslendinga. Sjávarútvegurinn
væri sá atvinnuvegur sem við
byggðum mest-á. Af þeim sök-
um hefðum við sérlegan áhuga
á hverju þvf, sem til framfará
gæti horft, bætti tæknina, yki
gæðin, stuðlaði að aukinni
sölu. Ráðherrann kvað engan
vafa á, að umræður ráðstefn-
unnar gætu orðið, ekki aðeins
lslendingum, heldur öllum þátt-
takendum til gagns og fróðleiks.
Sjávarútvegsmálaráðherrann
rakti sfðan stuttlega, hvernig
ísland hefði breytzt úr fábrotnu
bændaþjóðfélagi í mikilvirka
útvegsþjóð, hvernig smábátarn-
ir hefðu breytzt f togara og vel
útbúin fiskiskip. Hann benti á
að 5 — 600 fiskiskip okkar ís-
lendinga veiddu nú árlega um
800 þúsund tonn af fiski árlega,
en það væri geysileg meðal-
veiði pr. skip. Hann minnti
jafnframt á, lað fiskur væri nær
eina útflutningsvara okkar og
af þessum sökum öllum, væri
ljóst hversu mikils virði væri
fyrir okkur að stækka og varð-
veita landhelgi okkar óskerta.
Þau eru mörg vandamálin
sem við er að glíma, sagði ráð-
herrann, en ég vona að þessi
ráðstefna megi hjálpa okkur til
að leysa þessi viðfangsefni.
Lýsti hann að lokum ráðstefn
una setta og gaf Davfð Ólafs-
syni fiskimálastjóra orðið, en
ráðherrann var forseti þingsins
þennan fyrsta dag. Ræða
Davíðs fjallaði um stöðu ís-
lenzkra fiskveiða í Evrópu.
— Stikker
Framh. af bls. 1.
allra aðildarrfkja Atlantshafs-
bandalagsins áður en hann læt
ur af störfum. Stikker heim-
sótti einnig aðildarrfki NATO
vorið og sumarið 1961, rétt eft-
ir að hann tók við starfi sfnu
sem framkvæmdastjóri At-
lantshafsbandalagsins. Kom
Stikker til íslands 16. júlí 1961
VfSIR . Mánudagur 22. júní 1964.
og dvaldist hér þá í rúma 2
daga. Fékk hann mikinn áhuga
á málefnum Islands við heim-
sókn sfna hingað þá og hafði
raunar haft mikinn áhuga á Is-
land áður, enda verið sendi-
herra Hollands á íslandi með
aðsetri f London 1954 — 1958.
Er Stikker var hér á ferð 1961
hafði Varðberg, félag ungra á-
hugamanna um vestræna sam-
vinnu, nýlega verið stofnað og
aukinn áhugi var á þvf hér
að efla stuðning við Atlmts-
hafsbandalagið og málstað hinna
vestrænu þjóða. Fékk Stikker
mikinn áhuga á starfsemi Varð-
bergs og sá áhugi hefur hald-
izt f framkvæmdastjóratíð hans.
Skömmu síðar komu Varðberg
og Samtök um vestræna sam-
vinnu á fót skrifstofu f Reykja
vfk og hefur starfsemi skrif-
stofunnar átt mikinn þátt í því
að efla starfsemi í þágu At-
landshafsbandalagsins hér á
landi.
— Harakiri
Framh. af bls 16
sfðan fallast fram af björgun-
um. !
En þegar til átti að taka var ;
hnífkutinn ekki beittari en svo j
að hann vann ekki á bjórnum \
og komst aldrei inn úr skinn-
inu. Gerði maðurinn þó ítrek-
aðar tilraunir og rispaði sig
talsvert á maganum, þannig að
úr blæddi.
Þar kom að manninum fannst
þetta alltof sárt og of mikið
fyrir dauðanum haft. Hætti j
hann þá við allt saman, fikraði !
sig niður úr klettunum, náði \
sér I brennivfnsflösku óg drakk
sig fullan. Þótti lögreglunni á
staðnum ekki óhætt að láta
manninn ganga lausan undir;
þessum kringumstæðum, svo að
hún tók hann fastan og sendi;
hann með vinarkveðju tii lög-!
reglunnar í Reykjavík. Þar var
maðurinn látinn laus eftir að
hann hafði skýrt henni frá mála
vöxtum öllum.
~ Síld
Framh. af bls 1
unn 800, Einir 700, Oddgeir 900
Björg 700, Helga Guðmunds-
dóttir 1150, Freyfaxi 700 Bára
600, Straumnes 750, Skírnir 950
Andvari 600, Bjarmi II. 1700,
Stfgandi 700, Guðbjörg ÓF 800
Gjafar 1350, Súlan 1000, Himra
vík 1100, Lómur 950, Arni
Magnússon 1050, Gfsli Lóðs 550
Jón Finnsson 1400, Áskell 800
Faxaborg 600, Haraldur AK
1300, Guðrún Jónsdóttir 1300,
Jörundur III. 2000, Faxi 1100,
Mánatindur 750, Pétur Sigurðs-
son 1150.
Síðan kl. 7 í morgun er vitað
að eftirtalin skip hafa fengið
síld: Friðbert Guðmundsson 800
mál, Guðmundur Péturs 900,
Sigurpáll 1000, Eldborg 1203,
Loftur Baldvinsson 1000 og Ás-
björn 700.
■■■ Slys
Framh. at bis. 1
umræddrar bifreiðar f lögreglu-
stöðina og skýrði frá atvikum.
Kvaðst hann hafa verið á leið til
Reykjavfkur og var stúlka farþegi
hjá honum í bílnum. Þegar hann
kom að brúnni fipaðist honum
stjómln svo að bfllinn lenti á brú-
arstöplinum og kastaðist við svo
búið niður f ána, sem er 3—4
metra fall. Þar lenti hún.á toppn-
um svo sem áður getur.
Þótt undarlegt megi virðast
slapp ökumaðurinn sjálfur algjör-
lega við meiðsli, en stúlkan brák-
aðist og rispaðist á handlegg. Gátu
þau sjálf skriðið út úr brakinu,
en rétt á eftir bar að bíl, sem
flutti þau í Slysavarðstofuna. Þar
var gert að meiðslum stúlkunnar,
en henni síðan leyft að fara heim.
■■ Strandið
Framh. af bls. 1.
Draug á flot og liggur hann við
hryggju á Siglufirði. Skipið er
ósjófært og verður að draga
það, sennilega út til Noregs.
Það var um klukkustund fyr-
ir miðnætti, sem skipið strand-
aði á Hellunni. Var Draug á Ieið
til Siglufjarðar og var innan-
borðs m. a. starfslið til norska
sjómannaheimilisins á Siglu-
firði. Draug er allstórt skip, um
1500 tonn og hefur að jafnaði
140 manna áhöfn, en nú voru
160 manns í þvf. Strax eftir að
kunnugt varð um strandið, fóru
tvö íslenzk síldveiðiskip á stað-
inn, Arnfirðingur og Ólafur Frið
bertsson og reyndu að ná Draug
á flot um kl. 2 um nóttina, en
það mistókst. Sfðar bættist
þriðja íslenzka skipið við, Sig-
urvonin frá Reykjavík, og
reyndu þau þrjú enn að toga
það af Hellunni skömmu eftir
hádegi í gær, en árangurslaust.
Á fjöru lyfti Draug sér að aft-
an, og mátti sjá af þvf, að það
var vel fast.
1 gærkvöldi bættust svo tvö
norsk skip í hóp þessara drátt-
arskipa, flutningaskipið Sigvald
og leitarskipið Storknut. Þegar
nú öll þessi fimm skip tóku í
dráttartaugamar um níuleytið í
gærkvöldi, losnaði Draug
skyndilega af Hellunni. Var það
síðan dregið að bryggju á Siglu-
firði.
Talsverður leki hafði komið
að skipinu og voru dælur í
gangi, virtist fréttaritara Vfsis
á Siglufirði sem nokkur slagsfða
væri á því. Þá stafaði nokkurri
olíubrák af því.
Vísir átti í morgun tal við
ræðismann Norðmanna á Siglu-
firði. Eyþór Hallsson. Hann
skýrði frá þvf, að lekinn á
Draug væri ekki alvarlegur, olíu
brákin stafaði heldur ekki af því
að olíutankur hefði bilað, held-
ur væri það olía, sem legið hefði
undir vélinni. Hins vegar sagði
hann, að báðar skrúfur skipsins
væru skemmdar og viðgerð á
þeim gæti ekki farið fraro á
Siglufirði, svo að sýnt væri að
draga yrði skipið þaðan.
Sjópróf munu sennilega fara
fram í dag, að því er bæjarfó-
getinn Einar Ingimundarson
sagði Vísi. Þar verður þó að-
eins um að ræða skýrslur skip-
stjóra íslenzku síldveiðibátanna
sem munu gera kröfur til björg
unarlauna. Ekki mun vera hægt
að kveðja skipherra á herskipi
fyrir rétt og alls ekki að heimta
af honum skýrslur, hvernig
strandið hafi orðið. Er það inn-
anríkismál þeirra sjálfra.
I gær meðan skipið lá strand-
að úti á firðinum fengu 60 norsk
ir sjóliðar landgönguleyfi og
voru þeir mjög áberandi á eöt-
um Siglufjarðar. Um kvöldið,
þegar skipið kom að brvggju
fóru þeir aftur um borð r g
höfðu þar næturvist.